Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ...



Η σκλήρυνση κατά πλάκας ήρθε στη ζωή μου μία περίοδο που είχα ηρεμήσει και είχα καταφέρει να σταθώ στα πόδια μου μετά από μακρά περίοδο στεναχώριας.. Ήρθε απρόσμενα, αναπάντεχα, ύπουλα και για δυο χρόνια ζούσα μαζί της χωρίς κανένας να μπορεί να βεβαιώσει τι έχω…

Προσπάθησε να καταλάβεις ότι οι μέρες που ζω μαζί της εδώ και τέσσερα χρόνια είναι οι πιο δύσκολες της ζωής μου και ότι δεν μπορώ να στέκομαι πάντα όρθια και δυνατή μπροστά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζω καθημερινά.

Προσπάθησε να καταλάβεις ότι δακρύζω και μόνο στη σκέψη όλων όσων πέρασα αυτά τα χρόνια, δακρύζω και μόνο στη σκέψη εκείνης της μέρας που είχα το πρώτο σύμπτωμα, δακρύζω όταν γνωρίζω ανθρώπους που περνάνε αντίστοιχες δυσκολίες, δακρύζω όταν δυσκολεύομαι να μπω ακόμα και στο μπάνιο, γιατί το πόδι μου αρνείται να σηκωθεί, δακρύζω όταν φοβάμαι να πάω μια βόλτα, γιατί έχω ακράτεια, δακρύζω όταν πρέπει να με κρατάς από το χέρι γιατί έχω κουραστεί και δεν μπορώ να περπατήσω καλά, δακρύζω όταν πρέπει να σε πάρω τηλέφωνο για να έρθεις να με βοηθήσεις, επειδή βγήκα να κάνω ψώνια και ξαφνικά το πόδι μου μούδιασε, δακρύζω όταν δεν μπορώ να σταθώ όρθια και ψάχνω στο δρόμο κάτι για να κρατηθώ και να μην πέσω ενώ πριν λίγο ήμουν καλά, δακρύζω όταν το πόδι μου «γέρνει» και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το κάνω να σταθεί όρθιο, δακρύζω όταν σε βλέπω να στεναχωριέσαι ακόμα και αν δεν το δείχνεις… Δακρύζω και μόνο που γράφω αυτό το κείμενο…

Προσπάθησε να καταλάβεις ότι χρειάζεται μεγάλη δύναμη να σηκώνομαι το πρωί και το πόδι μου να είναι μουδιασμένο… Χρειάζεται μεγάλη δύναμη να σηκώνομαι το πρωί, μη ξέροντας πώς θα περπατάω.. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη να νοιώθω όλη μέρα σαν να κουβαλάω πέτρες και τούβλα και όλα αυτά να είναι σαν «κολλημένα» πάνω στο πόδι μου και να μην μπορώ να τα βγάλω.. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη να νοιώθω όλη μέρα το πόδι μου να καίει λες και με έχεις βάλει μέσα σε τζάκι και να πονάει μαζί και παρόλα αυτά να προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη... Χρειάζεται δύναμη να μην μπορώ να περπατήσω και να κάνω μια βόλτα για παραπάνω από δέκα λεπτά και παρόλα αυτά να χαμογελάω... Χρειάζεται δύναμη να μην νοιώθω το πόδι μου κάποιες φορές και παρόλα αυτά να συνεχίζω να είμαι αισιόδοξη… Χρειάζεται δύναμη αυτή η ασθένεια, οπότε μην με λες «αδύναμο»... Μην μου λες πρέπει να είσαι «δυνατός»... Μην με ρωτάς συνέχεια τι νοιώθω και πού πονάω… Μην μου λες κάνε υπομονή ούτε θα περάσει... Μην μου λες υπάρχουν και χειρότερα… Μην μου λες χθες ήσουν καλά όμως… Δεν βοηθάς…

Προσπάθησε να καταλάβεις ότι τη μια στιγμή περπατάω φυσιολογικά και την επόμενη όλα αλλάζουν λες και είμαι δυο άνθρωποι μαζί.. Προσπάθησε να καταλάβεις ότι έχω νεύρα και ότι δεν φταις εσύ γι’ αυτό, αλλά η κούραση που νιώθω.. Προσπάθησε να καταλάβεις ότι θυμώνω, όταν ακούω άλλους να μιλάνε για χαζοπροβλήματα και να αγχώνονται χωρίς λόγο, ενώ υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν σοβαρά προβλήματα… Προσπάθησε να καταλάβεις ότι η διάθεσή μου έχει σκαμπανεβάσματα και τη μια στιγμή μπορεί να γελάω, την άλλη μπορεί να κλαίω… Προσπάθησε να καταλάβεις ότι κάποιες φορές μπορεί να δυσκολεύομαι ακόμα και να σκεφτώ ή να θυμηθώ τι ήθελα να κάνω πριν λίγο…

Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι κουράζομαι υπερβολικά και όταν δουλεύω 8 ώρες στην πραγματικότητα είναι σαν να έχω δουλέψει 16 ώρες… Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι δεν το βάζω κάτω, όταν θέλω να κλάψω, αλλά θέλω απλά να ξεσπάσω, να βγάλω από μέσα μου όσα νοιώθω…

Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι ενώ το πρωί μπορεί να κάνω σχέδια για το βράδυ, όταν έρχεται το βράδυ να μην μπορώ να ανταπεξέρθω… Προσπάθησε να καταλάβεις ότι η κούραση που νοιώθω δεν με αφήνει να χαρώ κάποια πράγματα και μην μου λες χαμογέλα και όλα θα πάνε καλά. Ούτε και εγώ σήμερα κουράστηκα πολύ... Προσπάθησε να καταλάβεις ότι αυτά που νιώθω μπορεί κάποιες φορές να μην φαίνονται, αλλά υπάρχουν... Ότι ακόμα και όταν πίνουμε τον καφέ μας και δείχνω μια χαρά, το πόδι μου μπορεί να καίει ή να έχει μουδιάσει...

Προσπάθησε να καταλάβεις ότι δεν μπορείς να καταλάβεις τι νιώθω... Το μονό που θέλω για να είμαι χαρούμενη είναι να περπατάω… Τις μέρες που το καταφέρνω χαίρομαι σαν μικρό παιδί που του πήρες δώρο... Χαμογελάω με την καρδιά μου και νοιώθω λες και μου χάρισαν τον κόσμο ολόκληρο! Ίσως δεν μπορείς να το καταλάβεις... Γι’ αυτό προσπάθησε απλά να είσαι δίπλα μου χωρίς να μου δίνεις συμβουλές που ήδη ξέρω… Να είσαι μόνο δίπλα μου...


 


https://www.facebook.com/groups/395726903890026/695842803878433/?notif_t=group_comment_reply

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου