Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015


1940 Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΚΤΑΤΩΡ




Μια ταινία, που δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος, που να μην την έχει δει!

Ο Μεγάλος δικτάτωρ (1940) είναι η πρώτη ομιλούσα και ηχητική ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν, δεκατρία χρόνια μετά την εισαγωγή του ήχου στις ταινίες. Είναι μια ανελέητη πολιτική σάτιρα για την άνοδο του Χίτλερ και του ναζισμού. Η ταινία απαγορεύτηκε από τους Χίτλερ, Μουσολίνι και Φράνκο, ενώ ήταν υποψήφια για 5 Όσκαρ. Η σκηνή που ο Τσάπλιν χορεύει μπαλέτο με την υδρόγειο, θεωρείται σήμερα μια από τις σημαντικότερες στιγμές της κινηματογραφικής ιστορίας, ενώ η ομιλία του κεντρικού ήρωα, στο τέλος της ταινίας, όπου ο δημιουργός, έμμεσα, εκφράζει το όραμά του για την ανθρωπότητα, επίσης μνημονεύεται για το ανθρωπιστικό της μήνυμα. Ο Τσάπλιν είχε την ιδέα για τη δημιουργία της ταινίας, όταν ένας φίλος του επισήμανε τη φυσική ομοιότητά του με τον Χίτλερ. Όταν έμαθε για την εθνικιστική και ρατσιστική πολιτική του, εκμεταλλεύτηκε την ομοιότητά τους, ως πηγή έμπνευσης, για να του «επιτεθεί». Άρχισε να νιώθει όλο και πιο άβολα μιμούμενος τον Χίτλερ, όσο μάθαινε για τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε το 1937, όταν ακόμα δεν υπήρχαν πολλοί που πίστευαν πως ο ναζισμός συνιστούσε απειλή, ενώ το φιλμ κυκλοφόρησε το 1940, λίγο πριν η Αμερική μπει στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν κυκλοφόρησε η ταινία, ο Χίτλερ απαγόρευσε την προβολή της σε όλες τις κατεχόμενες χώρες. Περίεργος, όμως, ο ίδιος για το φιλμ, παρήγγειλε μια κόπια μέσω Πορτογαλίας. «Θα έδινα τα πάντα, για να μάθω τι σκέφτηκε για την ταινία», δήλωνε ο Τσάπλιν. Αργότερα, σημείωνε πως αν γνώριζε την αληθινή διάσταση της ναζιστικής θηριωδίας, «δεν θα μπορούσε να αστειευτεί με τη φονική της παράνοια». Στις 15 Οκτωβρίου του 1940, έγινε η πρεμιέρα της ταινίας.
Η ομιλία του Τσάρλι Τσάπλιν, στον επίλογο της ταινίας:
«Λυπάμαι, αλλά δεν θέλω να γίνω αυτοκράτορας. Δεν είναι δική μου υπόθεση. Δεν θέλω, ούτε να βασιλέψω, ούτε να κατακτήσω κανέναν. Θα ήθελα να βοηθήσω όλον τον κόσμο, αν μπορούσα. Εβραίους, χριστιανούς, μαύρους, λευκούς. Όλοι επιθυμούμε την αλληλεγγύη, αυτή είναι η φύση των ανθρώπων. Να ζούμε με την ευτυχία των άλλων και όχι με τη δυστυχία τους. Δεν θέλουμε, ούτε να μισούμε, ούτε να περιφρονούμε. Στον κόσμο αυτόν, υπάρχει χώρος για τον καθένα. Η καλή γη είναι πλούσια και μπορεί να παρέχει για όλους. Η ζωή μπορεί να είναι ελεύθερη και ωραία, αλλά χάσαμε αυτό το μονοπάτι. Η πλεονεξία δηλητηρίασε τις ψυχές των ανθρώπων, ανύψωσε τους φραγμούς του μίσους, μας καταδίκασε στη δυστυχία και στη σφαγή. Ορίσαμε την ταχύτητα, αλλά κλειστήκαμε στον εαυτό μας. Η εκμηχάνιση προσφέρει αφθονία, αλλά μας έχει αφήσει σε ένδεια. Η επιστήμη μάς έκανε κυνικούς, η ευφυΐα μας, σκληρούς και άξεστους. Σκεφτόμαστε πολύ και αισθανόμαστε ελάχιστα. Περισσότερο και από τις μηχανές, χρειαζόμαστε την ανθρωπιά. Πιο πολύ από την επιδεξιότητα, χρειαζόμαστε την καλοσύνη και την ευγένεια. Χωρίς αυτές τις αρετές, η βία θα κυριαρχήσει στη ζωή και όλα θα χαθούν. Το αεροπλάνο και το ραδιόφωνο μάς έφεραν πιο κοντά. Η ίδια η φύση αυτών των εφευρέσεων διαλαλεί την καλοσύνη των ανθρώπων. Διαλαλεί την παγκόσμια αδελφοσύνη, την ενότητα όλων μας.
Ακόμα και αυτήν τη στιγμή, η φωνή μου φτάνει στα αυτιά εκατομμυρίων ανθρώπων, απελπισμένων γυναικών, παιδιών, που είναι θύματα ενός συστήματος που ξέρει μόνο να βασανίζει και να φυλακίζει αθώους ανθρώπους. Σε αυτούς που με ακούνε, λέω: Μην απελπίζεστε. Η τωρινή μας δυστυχία δεν είναι παρά το πέρασμα της πλεονεξίας και της σκληρότητας εκείνων που φοβούνται την πρόοδο του ανθρώπου. Το μίσος των ανθρώπων θα περάσει και οι δικτάτορες πεθαίνουν! Και η δύναμη, που αφαίρεσαν από το λαό, θα επιστρέψει σε αυτόν, ξανά. Όσο οι άνθρωποι πεθαίνουν, η ελευθερία δεν θα αφανιστεί ποτέ!
Στρατιώτες! Μην υπακούτε στους αγροίκους, που σας περιφρονούν και σας σκλαβώνουν, που σας δυναστεύουν τις ζωές. Ανθρώπους, που σας λένε τι να κάνετε, τι να σκεφτείτε και τι να νιώσετε! Που σας μεταμορφώνουν σε κοπάδι, σε κρέας για τα κανόνια. Μην υποχωρείτε, μπροστά σε αυτά τα εκφυλισμένα όντα, στους εγκέφαλους και τις καρδιές των μηχανών! Δεν είστε ούτε μηχανές, ούτε κοπάδι, είστε άνθρωποι! Φέρετε την αγάπη της ανθρωπότητας, μέσα στις καρδιές σας, δεν μισείτε! Μόνο, όσοι στερήθηκαν την αγάπη μισούν! Οι στερημένοι και οι αφύσικοι! Στρατιώτες! Μην αγωνίζεστε για τη σκλαβιά, αγωνιστείτε για την ελευθερία! Ο άγιος Λουκάς στο 17ο κεφάλαιο γράφει: «Το βασίλειο του Θεού είναι μέσα στον άνθρωπο». Όχι σε έναν άνθρωπο, όχι σε μια ομάδα ανθρώπων, αλλά σε όλους τους ανθρώπους! Σε εσάς! Εσείς είστε ο λαός, που έχει τη δύναμη, να δημιουργεί τις μηχανές, να δημιουργεί την ευτυχία! Εσείς ο λαός, έχετε τη δύναμη να δημιουργήσετε την ευτυχία, να εμπνεύσετε μια όμορφη και ελεύθερη ζωή, να κάνετε αυτήν τη ζωή μια υπέροχη περιπέτεια!
Στο όνομα της δημοκρατίας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη, ας ενωθούμε! Ας αγωνιστούμε για ένα καινούργιο κόσμο, με ευκαιρίες και δουλειά για όλους, μέλλον για τους νέους, ασφάλεια για τους ηλικιωμένους. Με αυτές τις υποσχέσεις, οι αγροίκοι πήραν την εξουσία. Αλλά είπαν ψέματα! Δεν κράτησαν το λόγο τους! Ποτέ δεν θα το κάνουν! Οι δικτάτορες ελευθερώνουν τον εαυτό τους, αλλά υποδουλώνουν το λαό. Ο αγώνας μας είναι να κάνουμε πράξη αυτές τις υποσχέσεις! Να ελευθερώσουμε το λαό, να σπάσουμε τους εθνικούς φραγμούς, να καταργήσουμε την πλεονεξία, το μίσος και τη μισαλλοδοξία. Ας αγωνιστούμε για έναν κόσμο δικαίου, όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα φέρουν ευτυχία σε όλους! Στρατιώτες! Στο όνομα της δημοκρατίας, ας ενωθούμε»!


Μηνιάτικη ηλεκτρονική έκδοση του Πανελληνίου Σωματείου Θεάτρου Σκιών
Περίοδος Γ΄ Τεύχος 94 Οκτώβριος 2015







ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ 81 ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥ «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ».


ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΗΡΩΕΣ

Το επιβατηγό-οχηματαγωγό (Ε/Γ-Ο/Γ) ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ της εταιρείας Minoan Flying Dolphins ήταν φέρυ-μπόουτ κλειστού τύπου που εκτελούσε την ακτοπλοϊκή γραμμή Πειραιάς-Πάρος-Νάξος-Ικαρία-Σάμος-Πάτμος, με τελικό προορισμό τους Λειψούς. Το δρομολόγιο που εκτελέστηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2000 είχε ως κατάληξη μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες στην Ελλάδα με 81 νεκρούς.
Είχε ναυπηγηθεί στο Σεντ Ναζέρ της Γαλλίας το 1966. Το αρχικό του όνομα ήταν Κορς, ενώ στη συνέχεια μετονομάσθηκε σε GOLDEN VERGINA. Εντάχτηκε στο στόλο της Minoan Flying Dolphins με το όνομα ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ. Στις 31 Δεκεμβρίου 2001 και έχοντας συμπληρώσει 35 χρόνια στις θάλασσες, το ΣΑΜΙΝΑ θα έβγαινε στη σύνταξη.

ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΒΡΑΔΥ
Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ αναχωρεί από τον λιμένα του Πειραιά με 533 άτομα, από τα οποία τα 472 ήταν επιβάτες και τα υπόλοιπα 61 πλήρωμα. Περίπου 22.12 το πλοίο προσεγγίσει τον λιμένα της Παροικιάς, με ανέμους 8 μποφόρ. Δύο μίλια ανοικτά της Πάρου, προσκρούει με ταχύτητα 18 κόμβων στις νησίδες Πόρτες με συνέπεια το πλοίο να υποστεί ρήγμα στα δεξιά ύφαλά του, μήκους περίπου τριών μέτρων, στη βάση του δεξιού πτερυγίου ευσταθείας, το νερό να κατακλύσει το μηχανοστάσιο του πλοίου, παίρνοντας γρήγορα κλίση προς τα δεξιά και μετά 25 λεπτά να βυθιστεί.
Μεγάλος πανικός κυρίεψε τους επιβαίνοντες λόγω της συσκότισης που προκλήθηκε στο πλοίο από ηλεκτρική βλάβη, καθώς δεν λειτούργησε ούτε η εφεδρική ηλεκτρογεννήτρια (emergency generator), ούτε η σειρήνα έκτακτης ανάγκης, ενώ δεν υπήρξε καμία ενημέρωση από τα φορητά μεγάφωνα του πλοίου με αποτέλεσμα πολλοί πηδήξουν στα τυφλά στη θάλασσα. Αρχικά το περιστατικό στο θάλαμο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) δεν εμπνέει κάποια ανησυχία παρά τη διαφορετική εικόνα που έδιναν οι επιβαίνοντες, που επικοινωνούσαν μέσω κινητών τηλεφώνων με τηλεοπτικούς σταθμούς. Μετά από αρκετή ώρα το Λιμεναρχείο Πάρου διατάσσει όλα τα παραπλέοντα σκάφη να σπεύσουν στον τόπο του ναυαγίου με πρώτους να φτάνουν στο σημείο του ναυαγίου οι ψαράδες, ενώ στη συνέχεια έσπευσαν σκάφη του Λιμενικού και βρετανικά πολεμικά που συμμετείχαν σε άσκηση του ΝΑΤΟ. Μέρος των διασωθέντων μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας της Πάρου.
Ο λιμενάρχης Πάρου, Δημήτρης Μάλαμας, έχασε τη ζωή του το ίδιο βράδυ από το άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης.

ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΙΣ
Έπειτα από 12μηνη έρευνα, οι διορισμένοι πραγματογνώμονες (Απ. Παπανικολάου, καθηγητής ΕΜΠ, Ι. Βεντούρας, πλοίαρχος Α΄ τάξεως, Γ. Δημητριάδης, αντιπλοίαρχος Π.Ν., Θ. Λουκάκης, καθηγητής ΕΜΠ και Εμ. Μανιός, ναυπηγός) παρέδωσαν στις 25 Σεπτεμβρίου του 2001 στον ειδικό εφέτη ανακριτή την έκθεσή τους. Συγκεκριμένα:
Οι χειρισμοί του πληρώματος φυλακής γέφυρας ακόμα λίγα λεπτά πριν τη πρόσκρουση ήταν ανεπαρκείς, προκειμένου να αποφευχθεί η σύγκρουση. Περίπου 15 λεπτά πριν την πρόσκρουση, το πλοίο ερήμην των κανόνων ασφαλούς πλοήγησης σε συνδυασμό με τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν και εκτός ελέγχου της πραγματικής του θέσης, έπλεε με χρήση αυτόματου πιλότου (autopilot) με ευθύνη του πληρώματος φυλακής γέφυρας και το ακριβές στίγμα του πλοίου δεν ήταν γνωστά στον υποπλοίαρχο.
Κατά παράβαση του πιστοποιητικού ασφαλείας, οι υδατοστεγείς πόρτες ήταν όλες ανοιχτές, ενώ θα έπρεπε να ήταν ερμητικά κλειστές, με ευθύνη του πλοιάρχου και του υποπλοιάρχου.
Οι αξιωματικοί του μηχανοστασίου μετά την πρόσκρουση δεν ειδοποίησαν έγκαιρα τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο για την ύπαρξη ρήγματος, παραλείποντας να κλείσουν τις υδατοστεγείς πόρτες (ηλεκτρικό πίνακα ή το χειροκίνητο σύστημα) τις 3 από τις 11 με αποτέλεσμα την ταχεία κατάκλυση υδάτων στο εσωτερικό του σκάφους. Η καθυστέρηση ειδοποίησης του πλοιάρχου ήταν 8-10 λεπτά.
Δεν τέθηκε σε λειτουργία η σειρήνα έκτακτης ανάγκης για εγκατάλειψη του πλοίου και της σχετικής ενημέρωσης από τα μεγάφωνα του πλοίου, με ευθύνη του πλοιάρχου, καθώς επίσης δεν υπήρξε καθοδήγηση από το ανωτέρω πλήρωμα για οργανωμένη εκκένωση του πλοίου.
Πολλά σωσίβια δεν ήταν εφοδιασμένα με λαμπτήρες σήμανσης και δεν διέθεταν σφυρίχτρες.
Το πλοίο λίγο μετά την πρόσκρουση βυθίστηκε στο σκοτάδι, η ηλεκτρογεννήτρια έκτακτης ανάγκης (emergency generator) εντός ολίγων λεπτών μετά την σύγκρουση λόγω βλάβης έπαψε να λειτουργεί.
Η παράλειψη διαβίβασης στίγματος του ναυαγίου, με αποτέλεσμα τη δυσχέρεια των ενεργειών έρευνας και διάσωσης με ευθύνη του πλοιάρχου και του ασυρματιστή του πλοίου. O ασυρματιστής ισχυρίστηκε πως από την πρώτη στιγμή έδωσε το στίγμα μέσω του Ολύμπια Ράδιο και του Καναλιού 4.

ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΦΗΝΙΑ
Ο Α΄ μηχανικός Αναστάσιος Σορόκας, δούλευε στο πλοίο έως της 19 Σεπτεμβρίου, δηλαδή λίγες ημέρες πριν να βυθιστεί το πλοίο. Ο ίδιος παραιτήθηκε υποστηρίζοντας ότι το πλοίο ήταν αναξιόπλοο με πολλά προβλήματα μεταξύ των οποίων άσχημη κατάσταση μηχανών, παλαιότητα και έλλειψη συντήρησης των τεσσάρων ηλεκτρομηχανών, προβληματική λειτουργία των συστημάτων καθέλκυσης των λέμβων και ανεπάρκεια των υδατοστεγών θυρών σε περίπτωση που ένα τμήμα του πλοίου κατακλυζόταν με νερά όπως και έγινε. Μετά από αυτές τις καταγγελίες διατάχθηκαν δύο έκτακτες επιθεωρήσεις, μια στις 21 Σεπτεμβρίου του 2000 και άλλη μια στις 26 του ίδιου μήνα από τους επιθεωρητές του ΚΕΕΠ (Κλάδου Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων)! Κατά την πρώτη επιθεώρηση, οι επιθεωρητές δεν βρήκαν κανένα πρόβλημα στο πλοίο, ενώ μετά από νέες καταγγελίες του Α΄ μηχανικού, πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη επιθεώρηση στην οποία όμως και πάλι δεν βρήκαν κάποιο πρόβλημα … O τέως πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ Γ. Τούσσας είχε αναφέρει πως το Σάμινα δεν διέθετε Πιστοποιητικό Ασφάλειας. Η ισχύς του Πιστοποιητικού Ασφαλείας, που είχε εκδοθεί από τον ΚΕΕΠ είχε λήξει στις 17 Αυγούστου του 2000 και ταξίδευε με προσωρινό πιστοποιητικό του Διεθνούς Κώδικα Ασφαλούς Διαχείρισης. Ο 55χρονος εφοπλιστής-αντιπρόεδρος-διευθύνων σύμβουλος της Μinoan Flying Dolphins και πρόεδρος της Ένωσης Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας (ΕΕΑ), Παντελής Σφηνιάς, μη αντέχοντας το βάρος της τραγωδίας και της πίεσης που του ασκήθηκε έδωσε τέλος στη ζωή του το πρωί της 29ης Νοεμβρίου του 2000 πέφτοντας από τον έκτο όροφο του κτιρίου της εταιρείας στην Ακτή Κονδύλη στον Πειραιά.

ΟΙ ΠΟΙΝΕΣ
Οι κατηγορούμενοι για το τραγικό ναυάγιο ήταν επτά και καταδικάστηκαν όλοι με τις κάτωθι ποινές:
Ο πλοίαρχος Βασίλης Γιαννακής καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 11 χρόνων 11 μηνών και 25 ημερών για: • Διατάραξη ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας με ενδεχόμενο δόλο από την οποία επήλθε θάνατος ανθρώπων (κακούργημα) • Ναυάγιο από αμέλεια • ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή • σωματικές βλάβες από αμέλεια κατά συρροή • μη αυτοπρόσωπη διεύθυνση πλοίου από πλοίαρχο σε πλου με δυσχερή σημεία. Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης 16 χρόνων, ενός μήνα και 15 ημερών.
Ο υποπλοίαρχος Αναστάσιος Ψυχογιός καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 12 χρόνων, 9 μηνών και 25 ημερών για: • διατάραξη ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας με ενδεχόμενο δόλο από την οποία επήλθε θάνατος ανθρώπων (κακούργημα) • ναυάγιο από αμέλεια • ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή • σωματικές βλάβες από αμέλεια και κατά συρροή. Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 19 χρόνων, ενός μήνα και 15 ημερών. Και οι δύο αμέσως μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας οδηγήθηκαν στη φυλακή για τη συνέχιση της εκτέλεσης της ποινής τους.
Ο ύπαρχος Γιώργος Τριαντάφυλλος καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης 5 ετών και 28 ημερών για: • διατάραξη ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας από αμέλεια • ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή • πρόκληση σωματικών βλαβών από αμέλεια κατά συρροή • έκθεση με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή • εγκατάλειψη πλοίου χωρίς τη συναίνεση πλοιάρχου Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση οκτώ χρόνων, εννέα μηνών και 28 ημερών. Η ποινή του είναι εξαγοράσιμη.
Ο Α΄ μηχανικός Γεράσιμος Σκιαδαρέσης καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης 7 ετών, πέντε μηνών και 28 ημερών για: • πρόκληση ναυαγίου από αμέλεια • ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή • πρόκληση σωματικών βλαβών από αμέλεια κατά συρροή • έκθεση με ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 8 χρόνων, 6 μηνών και 28 ημερών. Η ποινή του είναι εξαγοράσιμη.
Ο ασυρματιστής Δημήτρης Τσούμας καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με τριετή αναστολή για: • Εγκατάλειψη πλοίου χωρίς συναίνεση πλοιάρχου. Πρωτόδικα είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 15 μηνών με τριετή αναστολή.
Ο διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της τότε της πλοιοκτήτριας εταιρείας Νικόλαος Βικάτος και Κωνσταντίνος Κληρονόμος καταδικάσθηκαν σε ποινή φυλάκισης 2 ετών, 6 μηνών και 2 ημερών για: • Έκθεση κατά συρροή με ενδεχόμενο δόλο Η ποινή τους είναι εξαγοράσιμη ενώ πρωτόδικα είχαν καταδικαστεί σε φυλάκιση 4 χρόνων, τριών μηνών και τριών ημερών.
Ο Άρειος Πάγος Δέκα χρόνια μετά το τραγικό ναυάγιο του ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ αποφάσισε τελεσίδικα ότι τα κατώτερα δικαστήρια που είχαν χειριστεί την υπόθεση έκαναν νομικά σφάλματα ως προς τα αδικήματα που απέδωσαν στους βασικούς κατηγορούμενους, γεγονός που οδηγεί στην ευμενέστερη ποινική μεταχείρισή τους. Η Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου με απόφαση, έκανε δεκτή την εισήγηση του αντεισαγγελέα Αθ. Κονταξή και έκρινε ότι πρέπει να μειωθεί η ποινή του πλοιάρχου Βασ. Γιαννακή και να ανατραπεί η σε βάρος του καταδικαστική απόφαση με την οποία του έχει επιβληθεί κάθειρξη 12 ετών. Το Πενταμελές Εφετείο Πειραιά τον είχε κρίνει ένοχο για τα εγκλήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, της σωματικής βλάβης από αμέλεια και της διατάραξης της ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας, αλλά όπως έκρινε ο Άρειος Πάγος, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα την ποινική νομοθεσία, διότι τα δύο πρώτα αδικήματα απορροφώνται από το τρίτο. Έτσι, η ποινική δίωξη σε βάρος του πλοιάρχου είχε παύσει αφού τα δύο πλημμελήματα για τα οποία είχε καταδικαστεί σε 6 χρόνια και 5 μήνες είχαν παραγραφεί. Αντίθετα, παρέμεινε η ποινή των 5 ετών και 6 μηνών που του επιβλήθηκε για διατάραξη της ασφάλειας της υδάτινης συγκοινωνίας και για τα πλημμελήματα της μη αυτοπρόσωπης διεύθυνσης πλοίου και του ναυαγίου από αμέλεια. Ο ίδιος. Την στιγμή της απόφασης του Αρείου πάγου, ο πλοίαρχος είχε αποφυλακιστεί, αφού είχε εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής του.

Ο ΗΡΩΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΑΧΟΥΤΗΣ
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τον 19χρονο ήρωα Βασίλη Ραχούτη που πνίγηκε παλεύοντας με τα κύματα προσπαθώντας να σώσει συνανθρώπους του που κινδύνευαν. Προς τιμή του στην Φθιώτιδα υπάρχει και προτομή του γενναίου φαντάρου όπου και γίνεται κατάθεση στεφάνων στην μνήμη του.


http://www.mixanitouxronou.gr/dekapente-chronia-apo-tin-tragodia-me-tous-81-nekrous-tou-expres-samina-i-enochi-ke-i-iroes-vinteo-ke-fotografies/


ΔΕΚΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ



Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι το αεροπλάνο είναι το ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς. Παρόλα αυτά είναι και αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη φοβία για τους περισσότερους. Διαβάστε γιατί...
Εάν πάσχετε από «πετοφοβία» ή «αεροπλανοφοβία», τότε μάλλον δεν θα πρέπει να διαβάσετε για τα... πιο τρομακτικά γεγονότα που συνδέονται με τα αεροπλάνα και τις πτήσεις. Αν πάλι δε φοβάστε μήπως επιβεβαιωθούν οι χειρότεροι φόβοι σας, τότε μάθετε τι θα μπορούσε να πάει στραβά.
Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι το αεροπλάνο είναι το ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς. Παρόλα αυτά είναι και αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη φοβία για τους περισσότερους. Αν είστε ήδη πάσχοντες, θα βρείτε τρομακτικά τα παρακάτω, αλλά να έχετε κατά νου ότι τελικά δε θα επηρεάσουν μια ασφαλή προσγείωση στον προορισμό σας.

ΤΑ… 11 ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΛΕΠΤΑ
Ό,τι και αν κάνετε, θα ήταν καλό, τα τρία λεπτά μετά την απογείωση και τα οκτώ πριν την προσγείωση να μην κοιμάστε και να βρίσκεστε σε εγρήγορση. Έχει αποδειχθεί ότι σε αυτά τα 11 λεπτά συμβαίνουν το 80% των αεροπορικών δυστυχημάτων και γι’ αυτό, το συγκεκριμένο διάστημα οι οδηγίες του πληρώματος είναι πιο αυστηρές.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΕΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟ
Οι περισσότεροι δε θέλουν να ξοδέψουν επιπλέον χρήματα για τη θέση ενός μωρού, αλλά το να το έχετε στα πόδια σας κατά τη διάρκεια της πτήσης, είναι περίπου σα να το έχετε στα γόνατά σας κατά τη διάρκεια της οδήγησης με το αυτοκίνητο. Υπάρχει μια εγκεκριμένη ασφαλής θέση για τα παιδιά και σίγουρα τα χέρια σας δεν είναι σε θέση να κρατήσουν το παιδί με ασφάλεια κατά τη διάρκεια ξαφνικών αναταράξεων. Τα παιδιά μπορεί να ξεφύγουν εύκολα από τα χέρια ενός γονέα και αυτά τα «αθώα» ατυχήματα μπορεί να αποβούν μοιραία για τα βρέφη. Προάγετε την ασφάλεια πληρώνοντας για μια εξτρά θέση.

ΟΙ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΟΥΝ
Αν νιώθετε ότι μια πτήση έχει περισσότερες αναταράξεις απ’ ό,τι συνήθως, τότε δεν είναι η φαντασία σας. Οι επιστήμονες λένε ότι το ποσοστό των μέτριων ή ακραίων αναταράξεων που επικρατεί στις υπερατλαντικές πτήσεις, μπορεί να αυξηθεί από 10 μέχρι 40% μέχρι τα μέσα του αιώνα, εξαιτίας της αύξησης των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα, οπότε δέστε καλά τις ζώνες σας.

ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΕΙΝΑΙ ΒΡΩΜΙΚΟ ΚΑΙ ΑΡΑ ΕΣΤΙΑ ΜΙΚΡΟΒΙΩΝ
Τα αεροπλάνα πετούν σήμερα με τα αυστηρότερα χρονοδιαγράμματα και δεν υπάρχει πάντα χρόνος για τέλειο καθαρισμό πριν από μια πτήση. Και από τη στιγμή που οι ιοί της γρίπης μπορούν να επιβιώσουν για μέρες, τα αεροπλάνα μπορούν να γίνουν εστίες μικροβίων. Βεβαιωθείτε για την καθαριότητα στις θήκες των καθισμάτων, στους δίσκους και στις κουβέρτες και πάρτε μαζί σας ένα πακέτο αντιβακτηριακά μαντηλάκια για να είστε σίγουροι.

ΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ ΑΠΟΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΙΛΟΤΗΡΙΟ;
Έχει αποδειχθεί ότι ανάμεσα στο 43 και 54% των πιλότων στη Μεγάλη Βρετανία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία, παραδέχθηκαν ότι κοιμήθηκαν για κάποιο διάστημα κατά τη διάρκεια πτήσης επιβατικού αεροπλάνου. Ακόμη χειρότερα, το 1/3 από αυτούς διαπίστωσε μόλις ξύπνησε ότι κοιμόταν και ο συνοδηγός!

ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΙΛΟΤΟΙ ΜΕΤΑ ΒΙΑΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΗΝ
Περιμένουμε οι γιατροί, οι χειρουργοί και οι πιλότοι να πληρώνονται καλά ώστε να μην τους απασχολούν άλλα ζητήματα, εφόσον μάλιστα «κρατούν» τη ζωή μας στα χέρια τους. Δυστυχώς όμως πολλοί πιλότοι είναι κακοπληρωμένοι, ειδικά σε περιφερειακές αεροπορικές εταιρείες. Έχετε κατά νου ότι οι περισσότεροι πιλότοι πληρώνονται για το χρόνο στον αέρα που δεν περιλαμβάνει το χρόνο που δαπανάται από και προς το αεροδρόμιο, εκτελώντας συχνά καθήκοντα πριν την πτήση ή περιμένοντας ώρες κατά τις καθυστερήσεις.

ΟΙ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ «ΤΣΙΓΚΟΥΝΕΥΟΝΤΑΙ» ΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ
Τα μέτρα περικοπής του κόστους γίνονται όλο και πιο ακραία από τις αεροπορικές εταιρείες. Μάλιστα, σύμφωνα με μια «τρομακτική» έρευνα, ορισμένες φέρεται να πετούν με λιγότερα από τα συνιστώμενα επίπεδα καυσίμων σε μια προσπάθεια να εξοικονομήσουν χρήματα. Ειδικότερα έγινε γνωστό ότι η Ryanair συμβούλευσε τους πιλότους να πετούν πιο αργά, ώστε να εξοικονομούν καύσιμα.

ΕΧΕΤΕ 90 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΛΕΓΟΜΕΝΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ
Καλύτερα να βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε πού βρίσκονται οι έξοδοι κινδύνου κατά την πτήση σας. Όλα τα αεροσκάφη μπορούν να εκκενωθούν μέσα σε 90 δευτερόλεπτα, αφού τόσο είναι το χρονικό διάστημα που χρειάζεται μια φωτιά για να εξαπλωθεί κατά μήκος του αεροσκάφους. Για να βελτιώσετε τις πιθανότητές σας σε μια τέτοια περίπτωση, φορέστε βαμβακερά ή μη συνθετικά ρούχα. Τα συνθετικά είναι εύφλεκτα και μπορεί να λιώσουν πάνω στο δέρμα σας.

ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΘΕΣΤΕ ΠΕΝΤΕ ΣΕΙΡΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ Η ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΞΟΔΟ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΤΟΤΕ ΕΧΕΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Αν συμβεί μια συντριβή, ας ελπίσουμε ότι κάθεστε εντός πέντε σειρών κοντά σε κάποια έξοδο. Οι στατιστικές αναλύσεις για τα αεροπορικά δυστυχήματα έχουν δείξει ότι οι επιβάτες που κάθονται μακρύτερα από πέντε σειρές από κάποια έξοδο, έχουν σημαντικά μειωμένες πιθανότητες επιτυχούς εκκένωσης ενός αεροπλάνου κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης ανάγκης. Ένας ακόμη τρόπος να αυξήσετε τις πιθανότητές σας να γλιτώσετε από ένα αεροπορικό ατύχημα, είναι, αφού επιβιβαστείτε σε αυτό, να μετρήσετε τις σειρές ανάμεσα στο κάθισμά σας και την κοντινότερη έξοδο. Έτσι ακόμη και εάν η ορατότητα είναι μειωμένη, θα εξακολουθείτε να είστε σε θέση να βρείτε την έξοδο.

ΟΙ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ «ΕΠΙΠΟΝΕΣ»
Οι αναταράξεις είναι η νούμερο ένα αιτία πίσω από τα μη θανατηφόρα ατυχήματα σε μια πτήση. Οι περισσότεροι τραυματισμοί είναι αποτέλεσμα αυτών των ατυχημάτων που συμβαίνουν επειδή κάποιοι επιβάτες δεν έχουν δέσει καλά τις ζώνες τους. Γι’ αυτό λοιπόν μη σηκώνεστε όταν το σήμα της ζώνης ασφαλείας είναι αναμμένο και όταν κάθεστε να έχετε πάντα δεμένη τη ζώνη σας.


http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/2015/08/blog-post_9779.html

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015


ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ ΒΕΡΜΟΥΔΩΝ - ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΤΕΡΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ




Το περίφημο τρίγωνο βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή των Η.Π.Α. στον Ατλαντικό, με τις κορυφές του να «πατάνε» στις Βερμούδες, το Μαϊάμι της Φλόριντα και το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο, καλύπτοντας μια θαλάσσια περιοχή 500.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Τα τελευταία 100 χρόνια, στο διαβόητο τρίγωνο έχει σημειωθεί ένας αξιοσημείωτος αριθμός περίεργων εξαφανίσεων αεροπλάνων, καραβιών και ανθρώπων, που δεν δικαιολογείται από τους κοραλλιογενείς υφάλους που αποτελούσαν ανέκαθεν φόβητρο για τους ναυτικούς.
Αναφορές κάνουν λόγο για πάνω από 100 χαμένα αεροσκάφη και πλοία στην περιοχή, με τον φόρο σε ανθρώπινες ζωές να ανέρχεται στις 1.000. Η αμερικανική ακτοφυλακή συνεχίζει ωστόσο να ισχυρίζεται ότι τίποτα το περίεργο δεν συμβαίνει στο Τρίγωνο των Βερμούδων και ότι οι αριθμοί αυτοί δεν αποκλίνουν από το κανονικό...
Το 1975, η Mary Margaret Fuller, εκδότρια του περιοδικού Fate, επικοινώνησε με τη λονδρέζικη Lloyd’s για στατιστικά ασφαλιστικών καλύψεων σε ατυχήματα που είχαν σημειωθεί στα όρια της περιοχής που ονομαζόταν κοινώς «Τρίγωνο του Διαβόλου». Σύμφωνα με τα αρχεία της Lloyd’s, 428 σκάφη φέρεται να είχαν εξαφανιστεί από προσώπου γης στην εικοσαετία από το 1955 ως το 1975. Η ίδια εταιρία σημείωνε ωστόσο στο υπόμνημά της ότι η συχνότητα των εξαφανίσεων σκαφών στην περιοχή δεν ήταν αξιοσημείωτα μεγαλύτερη από άλλα μέρη του πλανήτη...
Ο Gian J. Quasar ωστόσο, συγγραφέας του μνημειώδους Into the Bermuda Triangle: Pursuing the Truth Behind the World’s Greatest Mystery ισχυρίζεται ότι η Lloyd’s δεν ασφαλίζει μικρά σκάφη, γι’ αυτό και δεν κρατά αρχεία από ιδιωτικά γιοτ και μικρά αεροσκάφη. Στη δική του έρευνα, πιέζοντας για 12 χρόνια(!) την αμερικανική ακτοφυλακή να του αποκαλύψει τα ντοκουμέντα καταγραφής εξαφανίσεων στην περιοχή, ο αριθμός των δηλωμένων ως χαμένων σκαφών ανέρχεται στα 300 σε διάρκεια δύο μόλις ετών.

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ «ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ»
Το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων υπάρχει επισήμως στα καταγραμμένα χρονικά και τα μυαλά των ανθρώπων από την πρώτη προβεβλημένη από τον Τύπο υπόθεση εξαφάνισης του 1945, με τα πέντε αμερικανικά αεροσκάφη που χάθηκαν στην περιοχή. Τροφή στον μύθο των μυστηρίων έδωσε ο ρεπόρτερ E.V.W. Jones, που σχημάτισε μια λίστα από «περίεργες εξαφανίσεις» πλοίων και αεροσκαφών μεταξύ των ακτών της Φλόριντα και των Βερμούδων.
Δύο χρόνια αργότερα, ο George X. Sand θα έγραφε ένα άρθρο για το περιοδικό Fate, στο οποίο θα περιέγραφε σκανδαλωδώς μια σειρά από θαλάσσια μυστήρια στην περιοχή, δίνοντας τροφή στον νεοσύστατο μύθο! Καθώς τα περιστατικά εξαφανίσεων στην περιοχή συσσωρεύονταν (ή αποκτούσαν απλώς μεγαλύτερη δημοσιότητα), η φήμη του Τριγώνου των Βερμούδων εκτοξευόταν, με παρελθόντα ναυάγια να αναλύονται πλέον υπό το πρίσμα του μύθου. Το 1964, το περιοδικό Argosy Magazine θα έδινε στο τρίγωνο το περίφημο όνομά του [The Deadly Bermuda Triangle του Vincent Gaddis] και έκτοτε ο θρύλος του μόνο διαπρεπέστερος θα γινόταν.
Όσο ο καιρός περνούσε, ολοένα και περισσότερα άρθρα, βιβλία, ταινίες και «μελέτες» θα εμφανίζονταν, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά του μύθου και διανθίζοντάς τον με ευφάνταστες θεωρίες από απαγωγές εξωγήινων μέχρι και γιγάντια χταπόδια!

ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΤΕΡΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ
Δεν είναι εύκολο να ξεδιαλύνει πλέον κανείς τα χρονικά του μύθου από τα πραγματικά γεγονότα. Ξακουστό παράδειγμα το πλοίο «Mary Celeste», που βρέθηκε το 1872 να επιπλέει αμέριμνο και... ακυβέρνητο, χωρίς ίχνος ανθρώπινης παρουσίας εντός του. Κι ενώ φιγουράρει ως ένα από τα πλέον διαβόητα ντοκουμέντα για τη δράση του Τριγώνου του Διαβόλου, στην πραγματικότητα το πλοίο βρέθηκε εκατοντάδες μίλια μακριά από το Τρίγωνο...

Το πλοίο «Cyclops» – 1918
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, το πλοίο «U.S.S. Cyclops» πήρε την εντολή στις 9 Ιανουαρίου 1918 να καταπλεύσει στη Βραζιλία για ανεφοδιασμό των βρετανικών πλοίων που έπλεαν στον νότιο Ατλαντικό. Το πλοίο, επιστρέφοντας από το Ρίο ντε Τζανέιρο στις 16 Φεβρουαρίου, έκανε μια μικρή στάση στα νησιά Μπαρμπέιντος στις 3-4 Μαρτίου. Έκτοτε κανείς δεν ξανάκουσε νέα του. Το πλήρωμα και οι 306 επιβάτες του θα εξαφανίζονταν μια και καλή...

Η πτήση 19 – 1945
Η πλέον περίφημη ιστορία εξαφάνισης που μετρά στο ενεργητικό του το Τρίγωνο των Βερμούδων περιλαμβάνει 5 αεροσκάφη του αμερικανικού ναυτικού που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς το 1945. Η σύνοψη της ιστορίας είναι η εξής: μια καλοκαιρινή μέρα, σε μια περιπολία ρουτίνας, 5 έμπειροι πιλότοι άρχισαν να εκπέμπουν σήματα ότι είχαν χαθεί, οι πυξίδες τους δεν λειτουργούσαν και «όλα πήγαιναν στραβά». Ήταν η τελευταία φορά που θα έδιναν σημεία ζωής και οι εκτεταμένες έρευνες του ναυτικού δεν θα απέδιδαν καρπούς. Όσο για τα δύο υδροπλάνα PBM-5 του ναυτικού που βγήκαν επιτόπου για να ψάξουν τα χαμένα αεροσκάφη της πτήσης 19, το ένα έμελλε να ανατιναχθεί στον αέρα...

Η πτήση NC-16002 – 1948
Στις 28 Δεκεμβρίου 1948, ο κυβερνήτης Robert Lindquist της εμπορικής πτήσης NC-16002 πιλόταρε το επιβατικό του από το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Πλησιάζοντας στο Μαϊάμι, ζήτησε από τον πύργο ελέγχου άδεια προσγείωσης, στην απάντηση ωστόσο του πύργου δεν υπήρξε απόκριση. Το αεροπλάνο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του και κανείς δεν το ξαναείδε έκτοτε.

Το «Sulphur Queen» – 1963
Το «S.S. Marine Sulphur Queen» ήταν ένα τάνκερ που μετέφερε 15.000 τόνους θειάφι από το Beaumont του Τέξας στο Norfolk της Βιρτζίνια. Η τελευταία επικοινωνία με το πλοίο έγινε στις 3 Φεβρουαρίου 1963, με τον καπετάνιο να αναφέρει πληροφορίες ρουτίνας. Το πλοίο δεν θα έφτανε ποτέ στον προορισμό του, ενώ η ακτοφυλακή που βγήκε στο κατόπι του, το μόνο που κατάφερε να βρει ήταν ένα σωσίβιο από το «Sulphur Queen»...

Αεροσκάφος 680 – 1965
Σε μια ξάστερη νύχτα του 1965, το έμπειρο πλήρωμα του αεροσκάφους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας [440η Πτέρυγα Μάχης] ταξίδευε από το Μιλγουόκι στις Μπαχάμες. Στην επικοινωνία πιλότου και πύργου ελέγχου δεν αναφέρθηκε τίποτα ανησυχητικό, το αεροσκάφος θα χανόταν ωστόσο στους αιθέρες και δεν θα έφτανε ποτέ στις Μπαχάμες. Καμία εξήγηση δεν δόθηκε ποτέ για την εξαφάνιση του Αεροσκάφους 680.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ ΤΟΥ:
ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ ΚΑΙ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ
Το Τρίγωνο των Βερμούδων είναι από τις περιοχές του πλανήτη που έχουν αναφερθεί από τις πιο πλούσιες παρατηρήσεις εξωγήινης δραστηριότητας στη Γη. Δεν αποτελεί λοιπόν μυστήριο πως οι απαγωγές εξωγήινων έχουν προταθεί ως λύση για τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις σκαφών! Κι αν δεν φτάνει αυτό, υπάρχει και η θεωρία, που συγκεντρώνει μάλιστα αρκετούς πιστούς, ότι το Τρίγωνο του Διαβόλου λειτουργεί ως πύλη για άλλους πλανήτες...
Κι αυτό γιατί, αν συνδυαστεί με την άλλη περίφημη θεωρία, ότι το Τρίγωνο φιλοξενεί δηλαδή την Ατλαντίδα, η απόκρυφη τεχνολογία της χαμένη πόλης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για εξωγήινη επικοινωνία. Στην Ατλαντίδα δεν ζούσαν άλλωστε εξωγήινοι από τους αστερισμούς των Πλειάδων; Δένει μια χαρά ο μύθος, αν πιστεύει φυσικά κάποιος όλες αυτές τις μυθιστορίες.



ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΦΕΡΜΟΥΑΡ ΓΡΑΦΟΥΝ ΥΚΚ;



Αν κοιτάξετε το φερμουάρ στο παντελόνι ή τη φούστα σας σχεδόν κατά 90% θα δείτε να αναγράφονται επάνω στο φαρδύ μεταλλικό τμήμα του τα αρχικά ΥΚΚ. Και σίγουρα δεν είναι τυχαίο γεγονός. Κι αν αναρωτιέστε για ποιο λόγο υπάρχουν αυτά τα γράμματα εκεί η εξήγηση μετρά αρκετά χρόνια ιστορίας και δημιουργίας πίσω της…
Το μυστικό βρίσκεται στην κατασκευάστρια εταιρεία των φερμουάρ που ιδρύθηκε το 1934 και ονομάζεται Yoshida Kogyo Kabushikikaisha. Ο ιδιοκτήτης της Tadao Yoshida έκανε την πρώτη επιχειρηματική του απόπειρα στο Τόκιο και… θησαύρισε. Η εταιρεία αυτή είναι τώρα η μεγαλύτερη στον κόσμο κατασκευάστρια φερμουάρ, με αποτέλεσμα να παράγει περίπου το 90% του συνόλου των φερμουάρ σε πάνω από 206 εγκαταστάσεις σε 72 χώρες. Το μεγαλύτερο εργοστάσιό τους είναι στη Τζόρτζια των Η.Π.Α. και παράγει πάνω από… 7 εκατομμύρια φερμουάρ.


http://kozani.tv/index.php/22759-γιατί-τα-φερμουάρ-γράφουν-υκκ.html

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015





«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙΣ ΤΙΣ ΚΛΕΙΔΩΣΕΙΣ»



Η ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΦΡΑΝΤΖΗ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΚΑΙ ΤΕΜΑΧΙΣΕ ΤΗ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΖΩΗ. ΤΑ ΜΕΛΗ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΑΔΟΥΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ...

Τα ξημερώματα της 25ης Ιουνίου του 1987 ένας συλλέκτης που έψαχνε στους κάδους σκουπιδιών για γραμματόσημα, ήρθε αντιμέτωπος με ένα αποτρόπαιο θέαμα. Σε μια από τις σακούλες ανακάλυψε ανθρώπινα μέλη! Ειδοποίησε αμέσως την αστυνομία και έτσι ξεκίνησε η εξιχνίαση μιας από τις σκληρότερες δολοφονίες στα αστυνομικά χρονικά. Δράστης ήταν ο Παναγιώτης Φραντζής, 27 ετών. Θύμα, η 18χρονη σύζυγός του, Ζωή Γαρμανή, το πτώμα της οποίας βρέθηκε διαμελισμένο σε 11 κομμάτια.

Η ΘΥΕΛΛΩΔΗΣ ΣΧΕΣΗ
Ο Παναγιώτης Φραντζής μεγάλωσε σε μια συνηθισμένη αστική οικογένεια της Αθήνας. Ο πατέρας του ήταν συνταξιούχος των Ελληνικών Διυλιστηρίων και η μητέρα του καθηγήτρια μουσικής. Ο ίδιος ήταν φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, ενώ παράλληλα δούλευε ως πλασιέ. Η γοητευτική Ζωή Γαρμανή ήταν μαθήτρια Λυκείου. Ο πατέρας της ήταν συνταξιούχος του δημοσίου και η μητέρα της ασχολούνταν με τα οικιακά.
Η γνωριμία του Παναγιώτη και της Ζωής έγινε τον Οκτώβριο του 1985 σε μια καφετέρια, κοντά στο σχολείο της κοπέλας στην Πλατεία Κολιάτσου. «Είναι πανέμορφη, την ερωτεύτηκα και έτσι άρχισε ο δεσμός μας», εκμυστηρεύτηκε αργότερα ο Φραντζής, ο οποίος ακολουθούσε τη Ζωή, ακόμα και στις οικογενειακές της διακοπές στη Ναύπακτο για να τη βλέπει κρυφά.
Το ζευγάρι όμως, τσακωνόταν συχνά για ασήμαντους λόγους, με αποτέλεσμα τρεις μήνες μετά να χωρίσει. Ο Φραντζής τότε αρραβωνιάστηκε μια άλλη κοπέλα, προκαλώντας τη ζήλια της Ζωής, η οποία τον προέτρεψε να χωρίσει και να παντρευτούν. Όπως και έγινε. Ο γάμος τους έγινε τον Δεκέμβριο του 1986, ωστόσο οι καυγάδες δεν είχαν σταματήσει. Μετά τη δολοφονία, ο πατέρας της κοπέλας, ανέφερε στους δημοσιογράφους: «Η κόρη μου ήταν άπειρη. Ήταν ο πρώτος της άντρας. Αυτός τη ζήλευε υπερβολικά. Δεν την άφηνε να κάνει παρέα ούτε με φίλες της». Ο Φραντζής από την πλευρά του υποστήριζε ότι η κοπέλα τον προκαλούσε με τη συμπεριφορά της: «Είχε έντονη φιλαρέσκεια. Της άρεσε να τραβάει πάνω της τις ματιές των αντρών, αλλά αυτή να μη δίνει σημασία. Η σχέση μας ήταν τρομερά δύσκολη».

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΑΥΓΑΣ
Το βράδυ της 24ης Ιουνίου του 1987 το ζευγάρι βρισκόταν έξω και για μια ακόμα φορά άρχισε να διαφωνεί. Τελικά επέστρεψαν στο σπίτι τσακωμένοι. Η κοπέλα ανέβηκε στο διαμέρισμά τους, ενώ ο άντρας της πήγε να παρκάρει το αυτοκίνητο.
Όταν επέστρεψε, η Ζωή είχε κλειδώσει την πόρτα και δεν τον άφηνε να μπει. Μετά από ώρα κατάφερε να την πείσει να του ανοίξει. Η λογομαχία που ακολούθησε δεν κράτησε για πολύ και όπως ισχυρίστηκε ο δράστης, συμφιλιώθηκαν και έκαναν έρωτα. Μετά ξέσπασε νέος καυγάς, τον οποίο -όπως είπε- προκάλεσε η γυναίκα του. Αυτός ήταν και ο τελευταίος καυγάς για τη Ζωή. Ο Φραντζής έδωσε τη δική του εκδοχή λέγοντας: «Βγήκα εκτός εαυτού. Τα ‘χασα και δεν ήξερα τι έκανα. Την άρπαξα και την έσπρωξα με δύναμη στην άκρη του κρεβατιού, χτυπώντας το κεφάλι της, το οποίο έβγαλε και αίματα. Βρισκόμουνα, όπως αντιλαμβάνεστε σε πλήρη σύγχυση. Η Ζωή ήταν κάτω. Πλησίασα για να δω αν αναπνέει κι αν έχει σφυγμούς. Πιάνοντας το χέρι της, διαπίστωσα ότι δεν είχε σφυγμούς. Ήταν νεκρή».
Ο ιατροδικαστής όμως είχε άλλη άποψη, καθώς μετά την εξέταση του πτώματος αποφάνθηκε ότι ο θάνατος της κοπέλας είχε προκληθεί από ασφυξία. Ο δράστης την είχε στραγγαλίσει με τα χέρια του, ενώ και στο σώμα του ίδιου, υπήρχαν σημάδια πάλης, που οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η κοπέλα είχε προσπαθήσει να τον απωθήσει.

Η ΜΑΚΑΒΡΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Αφού διαπίστωσε τον θάνατο της γυναίκας του, ο Φραντζής αποφάσισε να εξαφανίσει το πτώμα και να ισχυριστεί ότι Ζωή τον εγκατέλειψε. Μετάφερε το άψυχο σώμα στη μπανιέρα και άρχισε να το τεμαχίζει με ένα κρητικό μαχαίρι, σουβενίρ από ταξίδι και ένα σφυρί. Η απάνθρωπη διαδικασία κράτησε περισσότερες από τρεις ώρες. Μετά τη σύλληψη του κατέθεσε πως αυτή ήταν η χειρότερη νύχτα της ζωής του. Η περιγραφή του σόκαρε ακόμα και τους έμπειρους αξιωματικούς των ανθρωποκτονιών: «Ήμουν σε κακή κατάσταση. Έκανα εμετό, όταν την τεμάχιζα και σταματούσα. Ξανάρχιζα. Υπήρχε και μια έντονη μυρωδιά από τα αίματα. Όμως την αγαπώ. Την αγαπώ πολύ».
Οι λεπτομέρειες του τεμαχισμού, όπως τις περιέγραψε ο ιατροδικαστής Λευκίδης ήταν σοκαριστικές. Της έβγαλε τα μάτια, της έκοψε την μύτη, τα αυτιά και τα μαλλιά, ώστε να μην αναγνωρίζεται από κανένα.

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Όταν ολοκλήρωσε το μακάβριο έργο του, ο Φραντζής τοποθέτησε τα 11 μέλη του πτώματος σε σακούλες και τις πέταξε σε κάδους σκουπιδιών, σίγουρος ότι σε λίγη ώρα θα τους άδειαζε το απορριμματοφόρο και τα ίχνη θα εξαφανίζονταν για πάντα.
Το σχέδιο του απέτυχε, όταν ο συλλέκτης Κ. Βουζίκας ψάχνοντας για γραμματόσημα στα σκουπίδια, βρήκε μια από τις σακούλες. Σοκαρισμένος ειδοποίησε την αστυνομία, η οποία βρήκε σχεδόν όλα τα κομμάτια εκτός από το κεφάλι, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναγνωριστεί το θύμα. Μια απόδειξη κρεοπωλείου που βρέθηκε σε μια από τις σακούλες, οδήγησε την αστυνομία στην περιοχή και τελικά στα ίχνη του ζεύγους Φραντζή. Όταν ο δολοφόνος πληροφορήθηκε την αποτυχία του σχεδίου του, αποφάσισε να παραδοθεί στην αστυνομία.

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗ
Ο Παναγιώτης Φραντζής παρουσιάστηκε στην αστυνομία και ομολόγησε ότι είχε τεμαχίσει το πτώμα της συζύγου του, αλλά δεν παραδέχτηκε ότι τη σκότωσε. Επέμενε στον ισχυρισμό του ότι η κοπέλα τραυματίστηκε θανάσιμα χτυπώντας το κεφάλι της στο κρεβάτι.
Η υπόθεση έγινε πρωτοσέλιδο σοκάροντας την κοινή γνώμη. Η δημοσίευση από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της φωτογραφίας του ακέφαλου τεμαχισμένου πτώματος, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και καταγγελιών. Κατά την αναπαράσταση του τεμαχισμού, ο Φραντζής άφησε άφωνο το πανελλήνιο, όταν ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο Πάνο Σόμπολο, πώς είχε καταφέρει να τεμαχίσει το πτώμα με τόση ακρίβεια: «Δεν είναι ανάγκη να δουλεύω σε κρεοπωλείο για να ξέρω. Είναι πολύ εύκολο. Δεν είναι τίποτα το δύσκολο, αρκεί να σημαδεύεις τις κλειδώσεις».
Η δίκη του δολοφόνου ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1988. Κατά την απολογία του ο Φραντζής επέμενε: «Δεν τη σκότωσα. Ήταν ατύχημα. Δέχομαι μόνο την προσβολή νεκρού. Δεν τη στραγγάλισα. Δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου που δεν έδειξα ψυχραιμία τη στιγμή που πέθανε η Ζωή. Φονιάς δεν είμαι εγώ και ούτε πρόκειται να γίνω».
Η ιατροδικαστική έκθεση όμως, ήταν σαφής. Επρόκειτο για στραγγαλισμό. Ο Φρανζής κρίθηκε ένοχος και του επιβλήθηκε ποινή ισόβιας κάθειρξης κατά πλειοψηφία 5-2. Αυτοί που μειοψήφησαν ζητούσαν αυστηρότερη ποινή και θανατική καταδίκη. Έμεινε στη φυλακή 20 χρόνια και αποφυλακίστηκε τον Οκτώβριο του 2005 από τις φυλακές Άγιας Χανίων.

Αντλήθηκαν πληροφορίες από το βιβλίο του Π. Σόμπολου, ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.


http://www.mixanitouxronou.gr/den-ine-tipota-to-diskolo-arki-na-simadevis-tis-klidosis-i-frikiastiki-omologia-tou-panagioti-frantzi-pou-skotose-ke-temachise-ti-panemorfi-sizigo-tou-zoi-ta-meli-vrethikan-mesa-se-kad/