Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΤΙ;





Όταν δύο άνθρωποι συναντηθούν και πουν ναι ταυτόχρονα ο ένας στον άλλον, κατ’ αρχήν ερωτεύονται. Ο έρωτας είναι μια τρέλα, ένα ξεπέρασμα του εαυτού, ορμητικό πάθος που συναρπάζει και απαιτεί όλο και περισσότερα, γιατί δεν γνωρίζει ούτε νόμους, ούτε φραγμούς. Ο έρωτας συχνά, όπως έρχεται, φεύγει. Αν κατορθώσει να επιβιώσει, τότε τον διαδέχεται η σοφή φρονιμάδα που οδηγεί σε μια ευτυχία απλή ή και πιο πολυσύνθετη, ανάλογη στα μέτρα του καθενός. Αρκεί η επιλογή του συντρόφου να είναι καλή.
Ο τρόπος για την ευτυχία είναι ένας: η αγάπη. Μετά το δώρο της ζωής, η αγάπη είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση του ανθρώπου. Πολλοί βλέπουν τη δέσμευση σε μια σχέση αγάπης ως μείωση της προσωπικής ελευθερίας. Αυτό μπορεί και να συμβαίνει, αλλά τότε δεν πρόκειται για σχέση αγάπης. Αυτό που τη διαφοροποιεί από όλες τις άλλες σχέσεις είναι ότι επιτρέπει ορισμένες ελευθερίες σ’ εκείνους που τη ζουν. Μπορείς να θυμώνεις και να οργίζεσαι, ακόμα και να εκραγείς κάποτε, χωρίς τον φόβο ότι η έκρηξη αυτή θ’ αφήσει μόνιμη πληγή. Μπορείς να είσαι ατελής, χωρίς τον φόβο ότι θα χάσεις την εκτίμηση του άλλου. Μπορείς να αλλάξεις, ν’ ακμάσεις, να εξελίσσεσαι συνεχώς, αλλά και να σκοντάψεις ή να αποτύχεις χωρίς τον φόβο ότι θα εγκαταλειφθείς. Στην καθημερινή σου ζωή, έχεις την ελευθερία να συμπεριφέρεσαι χωρίς το άγχος της επικριτικής ματιάς του συντρόφου σου. Η ηλικία, η εμφάνιση, τα κιλά δεν επηρεάζουν το συναίσθημα της αγάπης. Μπορείς να είσαι ο εαυτός σου, επιτρέποντας και στον άλλον να είναι αυτό που είναι. Μπορείς να είσαι διαφορετικός., με άλλη άποψη και γνώμη, την οποία διαπραγματεύεσαι, έχοντας τη βεβαιότητα ότι ο άλλος δεν προτίθεται να σε καταβροχθίσει, ώστε ν’ ακούγεται μόνο μια φωνή.
Η σχέση που βάζει περιορισμούς μέσα από αδιέξοδες καταστάσεις και από εξαρτήσεις, που πληγώνει, δεν είναι σχέση αληθινής αγάπης, παρά το γεγονός ότι ένα από τα παράδοξα είναι ότι πολύ συχνά πληγώνουμε αυτούς που αγαπάμε περισσότερο.
Με ποιο τρόπο;
Τονίζοντας και διορθώνοντας τα λάθη τους, αμφισβητώντας τις επιλογές και τις αποφάσεις τους, αντιμαχόμενοι τις ιδέες τους. Σίγουρα δεν είναι λάθος να θέλουμε αυτοί που αγαπάμε να παρουσιάζουν πάντα τον καλύτερο εαυτό τους. Ποτέ όμως δεν θα πραγματοποιηθεί ο σκοπός αυτός μέσα από την αρνητική, επικριτική στάση. Ας μη ζητάμε από τους άλλους περισσότερα απ’ όσα ζητάμε από τον εαυτό μας. Η αγάπη δεν επιβιώνει εκεί που υπάρχει ασφυκτικός έλεγχος και κτητικότητα.
Αν χρειάζεται ν’ αλλάξουμε αυτόν που αγαπάμε, τότε δεν είναι ο κατάλληλος για μας και δεν θα γίνει ποτέ. Όσο απαιτούμε την αγάπη, τόσο αυτή μας διαφεύγει. Καμία ικεσία, υπόσχεση, ζήλια, φόβος, ανταλλαγή, κολακεία ή απειλή δεν μπορεί να διασφαλίσει την αγάπη. Κερδίζεται μόνο με την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στον άλλον. Μετά τον έρωτα, λοιπόν, η γεμάτη ευχαρίστηση και δημιουργική ροή αγάπη. Αν δεν συμβαίνει έτσι, ξαναδείτε τη σχέση σας απ’ την αρχή.

(TV ΕΘΝΟΣ, 8-14/2/2004, αρ.τ. 562, σελ. 86).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου