Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ: ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι κρύβεται πίσω από την πολύπλοκη αρχιτεκτονική του τάφου της Αμφίπολης;  Σύμφωνα με τα στοιχεία που βγήκαν στο φως, ο τάφος της Αμφίπολης εκτός από τον κεντρικό τάφο συμπεριλαμβάνει και άλλους επιπλέον τάφους οι οποία συνδέονται με τον αρχικό με στενούς διαδρόμους. Λόγω της παλαιότητας του τάφου και των ευαίσθητων ισορροπιών του, οι αρχαιολόγοι που εξερευνούν τον χώρο δυσκολεύονται να περάσουν και στα άλλα μέρη.

Αυτή όμως η πολυπλοκότητα και το μυστήριο που ενέχει ο τάφος της Αμφίπολης συναντάται σε πάμπολλα μνημεία της παγκόσμιας αρχαιότητας και της νεότερης ιστορίας.  Τα πρώτα ιστορικά μνημεία που φημίζονται για την πολυπλοκότητα τους είναι οι αρχαίες πυραμίδες της Αιγύπτου. Πρόκειται για οικοδομήματα τεραστίων διαστάσεων τα οποία σαφώς διέθεταν μια πολύπλοκη αρχιτεκτονική στα ενδότερα ίσως για την καλύτερη φύλαξη του νεκρού και της προσωπικής περιουσίας του. Μέσα είχαν τον κύριο τάφο όπου φυλάσσονταν η σαρκοφάγος και άλλα αντικείμενα τα οποία υποτίθεται πως θα έπαιρνε ο νεκρός στην επόμενη ζωή, και έπειτα είχαν και άλλα επιπλέον δωμάτια και διαδρόμους.

Επιπλέον, ένα ακόμα ιστορικό μνημείο το οποίο διαθέτει παρόμοια πολυπλοκότητα με αυτή του τάφου της Αμφίπολης είναι οι χριστιανικές κατακόμβες ή νεκρικοί θάλαμοι. Οι κατακόμβες ήταν τόποι μυστικής σύναξης ή τόποι διαφυγής των χριστιανών κατά τους διωγμούς και προορίζονταν αποκλειστικά για τόπο ταφής. Ήταν χώροι στους οποίους φυλάσσονταν τα λείψανα των χριστιανών, με στενούς διαδρόμους και αρκετή πολυπλοκότητα όσον αφορά την τοποθέτηση των τάφων. Λόγω των διωγμών ήταν υπόγειοι, έτσι ώστε να μην προκαλούν τις υποψίες των Ρωμαίων.

Επίσης αξιομνημόνευτο όμοιο δείγμα με αυτό του τάφου μας, είναι οι κατακόμβες της Μάλτας. Συγκεκριμένα,  λίγα μίλια  νότια της περιοχής Βαλέτα βρίσκεται ένα μικρό χωριό Κάζαλ Πάουλα. Εκεί το 1902, την ώρα που μερικοί εργάτες έσκαβαν ένα πηγάδι, η γη άρχισε να υποχωρεί με αποτέλεσμα να πέσουν μέσα. Ανακάλυψαν έτσι μια σειρά αρχαίων σπηλαίων, σκαμμένων ως επί το πλείστον πάνω σε βράχο, τα οποία κατέβαιναν κάτω στη γη και μάλιστα σε τρία κατώτερα επίπεδα. Αυτές οι πολυεπίπεδες κατακόμβες έγιναν γνωστές ως το Υπόγειο του Χαλ Σαφλιέντι, από το όνομα του δρόμου κάτω από τον οποίο ανακαλύφθηκαν.

Μετά από όλα αυτά και δεδομένου  ότι οι ανασκαφές για τον τάφο της Αμφίπολης άρχισαν το 1964 και χρονολογείται  από το 320 μέχρι το 300 π.Χ. είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι μπορεί να αποτέλεσε κύριο μοντέλο και παράδειγμα για τα προαναφερθέντα μνημεία και όχι μόνο. Η αισθητική και η πολυπλοκότητα του χώρου του τάφου σε συνδυασμό με την ευρεία μετάδοση των τεχνών εκείνης της εποχής δικαιολογεί το γεγονός ότι υπήρξαν αντιγραφές του ναού σε άλλες περιοχές του κόσμου και εποχές ανάλογα με τις ανάγκες που ήθελε  να καλύψει ο άνθρωπος του τότε.

http://thosnews.blogspot.gr/2014/12/blog-post_5.html