Το σήμα κινδύνου «SOS» καθιερώθηκε στο Διεθνές
Συνέδριο Ασύρματης Τηλεγραφίας του Βερολίνου, στις 3 Νοεμβρίου του 1906.
Αποτελεί τμήμα του κώδικα Μορς, όπου γράμματα και αριθμοί συμβολίζονται με
τελείες και παύλες. Ο κώδικας για το SOS συμβολίζεται ως «• • • – – – • • •»,
δηλαδή τρεις τελείες, τρεις παύλες και τρεις τελείες.
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του σήματος κινδύνου,
έγινε στο αμερικάνικο ατμόπλοιο «SS Arapahoe», στις 11 Αυγούστου του 1909, όταν
έσβησε η μηχανή στα ανοιχτά της Βόρειας Καρολίνας. Όλα τα μεγάλα ναυάγια της
περιόδου, όπως ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ το 1912 κι ο ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ το 1916, εξέπεμπαν μανιωδώς
«SOS» πριν τη βύθισή τους.
Επηρεασμένος από τις θαλάσσιες τραγωδίες, ο κόσμος
έδωσε «νόημα και ουσία» στο σήμα κινδύνου. Θεώρησαν ότι τα αρχικά SOS σήμαιναν
«Save Our Ship» (Σώστε το πλοίο μας), «Save Our Souls» (Σώστε τις ψυχές μας) ή
«Sink Or Swim» (βουλιάζουμε ή κολυμπάμε).
Στην πραγματικότητα, όμως, τα αρχικά SOS δε έχουν
κάποια συγκεκριμένη σημασία. Χρησιμοποιήθηκαν μετά τη δημιουργία του σήματος,
για την ευκολότερη απομνημόνευσή του σήματος από τους χρήστες. Η ίδια
αλληλουχία τελειών και παυλών αντιστοιχεί και στα γράμματα VTB, αλλά το SOS
θεωρήθηκε απλούστερο.
Το σήμα για το SOS είναι το μοναδικό που περιλαμβάνει
9 στοιχεία, ενώ όλα τα άλλα δεν ξεπερνούν τα 8 στοιχεία, ακριβώς για να είναι
πιο αναγνωρίσιμο.
http://www.mixanitouxronou.gr/pos-dimiourgithike-to-sos-ke-ti-simenoun-ta-archika-tou/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου