Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ, Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ (ΧΑ ΧΑ ΧΑ!)





Έτσι λέγανε… έτσι έβλεπα στις ταινίες… κάπως έτσι το περίμενα…
Σαν την καλύτερη περίοδο της ζωής μου… χαχαχα!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Αναγούλες!
Θυμόμουν χαρακτηριστικά μια σκηνή μιας χαζοκωμωδίας, όπου η Τζένιφερ Λόπεζ προσπαθεί να κάνει σεξ με κάποιον στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης της, της μυρίζει λίγο τυρί και τον παρατάει σύξυλο για να κάνει εμετό…
Και φυσικά όλες τις υπόλοιπες ταινίες όπου δείχνουν την έγκυο να κάνει εμετό συνήθως το πρωί μια και δυο φορές…
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως κάνεις εμετό όλες τις ώρες της μέρας… πρωί μεσημέρι απόγευμα βράδυ… Δεν είναι καθόλου χαριτωμένο, αν γελάσει ο άντρας σου ή οποιοσδήποτε άλλος, θέλεις απλά να του ρίξεις μπουνιά στην καλύτερη περίπτωση, νιώθεις άρρωστη κι εξαντλημένη και όσο κι αν έχεις ενημερωθεί, φοβάσαι μη πάθει τίποτα και το σκουληκάκι σου που δεν κρατάς τίποτα στο στομάχι…!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Η ΚΟΥΡΑΣΗ!
Όταν δεν κάνεις εμετό… σέρνεσαι πέρα δώθε… από καναπέ σε κρεβάτι κι από κρεβάτι σε πολυθρόνα…
Κάνεις μια ελαχίστη δουλειά που πριν την εγκυμοσύνη δεν την θεωρούσες καν δουλειά και νιώθεις σαν να έχεις κάνει γενική 2 φορές σε μεζονέτα…
Δεν μπορείς να πάρεις τα πόδια σου κι αναρωτιέσαι που είναι αυτή η ζωντάνια της εγκύου που είχες ακούσει…
Αν ο άντρας σου ή οποιοσδήποτε άλλος σε χλευάσει ότι δεν κάνεις τίποτα κι άρα γιατί κουράζεσαι, θέλεις να τον κλωτσήσεις στην καλύτερη περίπτωση…!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΤΑ ΝΕΥΡΑ, ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ!
Θες λίγο η κούραση, θες που έχεις ξεράσει τον τόπο 7 χιλιάδες φορές, θες που στο ΠΑΜΕ ΠΑΚΕΤΟ η μάνα βρήκε την κόρη που είχε δώσει για υιοθεσία πριν 40 χρόνια, θες το πουλάκι που ήρθε κι έκατσε στα κάγκελα του μπαλκονιού σου, πατάς τα κλάματα σαν να μην υπάρχει αύριο… κλαις λίγο σαν συγκίνηση ή με λυγμούς σαν να σου συνέβη ό,τι χειρότερο, δεν έχει σημασία, πάντως κλαις… Στο καπάκι το πουλάκι στα κάγκελα που πριν λίγο σε συγκίνησε αφήνει κοτσουλιές στο μπαλκόνι που χτες καθάρισες, οπότε σκέφτεσαι που να έχεις κρύψει εκείνη τη σφεντόνα που είχες παιδάκι να του δείξεις του βλαμμένου…
Μπορεί να νευριάσεις με το παραμικρό, δίχως λόγο, αλλά ότι θα νευριάσεις θα νευριάσεις και οπωσδήποτε θα ξεσπάσεις και σε κλάματα μετά…
Αν ο άντρας σου ή οποιοσδήποτε άλλος σε κοιτάει σαν να είσαι εξωγήινος, σκέφτεσαι πως θα μπορούσες να του σπάσεις το χέρι δίχως να σε καταλάβει… στην καλύτερη περίπτωση!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ!
Αχ ναι, περιμένεις να στρογγυλέψει η κοιλίτσα σου και να την χαϊδεύεις χαμογελώντας όπως στις διαφημίσεις… Λες να μεγαλώσει και το στήθος και να παραμείνει κάνα νούμερο μεγαλύτερο, μούρλια! Ναι ναι χαίρεσαι που έβαζες και κρέμες από την αρχή και είσαι σχεδόν σίγουρη πως εσύ δεν θα κάνεις ραγάδες!
Ώσπου ένα πρωί ξυπνάς και αντικρίζεις κάτι φλέβες τεράστιες που δεν ήξερες πως έχεις… Τρομάζεις λίγο ok, ανοίγεις το βιβλίο βλέπεις πως είναι φυσιολογικό… χαμογελάς…!
Το στήθος σου μεγαλώνει λίγο λίγο και πονάει λίγο παραπάνω από όσο θα περίμενες, αλλά δεν πειράζει… Σκουραίνουν και λίγο οι θηλές, αλλά πάλι δεν πειράζει…
Αντικρίζεις μια μικρή ραγάδα κάτω από την ελαφρώς πρησμένη κοιλίτσα… ε σιγά μωρέ μια ραγαδούλα είναι… τσουπ σε 2 μέρες άλλη μια… τσουπ σε 2 μέρες 3 ακόμα στα πλάγια της κοιλίτσας… τσουπ κι από την άλλη μεριά της κοιλίτσας… κρατιέσαι… χαμογελάς…
Τσουπ δυο ακόμα κάτω από το στήθος… άλλες δυο στο άλλο στήθος…
Τσουπ στο πόδι… τσουπ στο μπούτι… τσουπ τσουπ τσουπ γέμισες κι έγινες σαν χάρτης…
Πατάς τα κλάματα, σε πιάνουν τα νεύρα σου, πέφτεις στο κρεβάτι και βλέπε παραπάνω κεφάλαια…
Αν ο άντρας σου ή οποιοσδήποτε άλλος τολμήσει να σου πει πως κι έτσι όμορφη είσαι… καλύτερα να πάει να κρυφτεί στην καλύτερη περίπτωση!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΟΙ ΛΙΓΟΥΡΕΣ!
Στις ταινίες βλέπεις τις εγκυούλες να τρώνε ότι μπορείς κι ότι δεν μπορείς να φανταστείς… πατατάκια με ζάχαρη, λουκάνικα με σοκολατίνα και γενικά ότι δεν φαντάζεται ο νους σου… Πεινάνε σαν τις τρελές και σκέφτεσαι ότι αυτό θα είναι τουλάχιστον το σημείο που θα ξεσπάσεις, αφού ήδη σου συνέβησαν όλα τα παραπάνω…
Αν εξαιρέσουμε το πρώτο τρίμηνο που τα αγαπημένα σου γεμιστά δεν θες ούτε να τα δεις… που αν κατασταλάξεις σε μια τροφή και αισθανθείς καλά την επόμενη μέρα και αυτή η τροφή παίρνει τον δρόμο για την τουαλέτα λίγο αργότερα μπορείς να φας… Αν δεν υπάρχει φυσικά θέμα με πίεση και Σαχάρα…!
Κάπως έτσι μια νύχτα ξαφνικά νιώθεις πως έχεις να φας ένα μήνα! Σηκώνεσαι και τρως με λαιμαργία ότι υπάρχει στο ψυγείο, στα ντουλάπια και όπου αλλού έχεις φαγητά… Τρως τρως τρως μέχρι που σκας… Γυρίζεις στο κρεβάτι γεμάτη και με απίστευτες καούρες… Σκέφτεσαι: «Χμμμ, αυτό θα είναι οι λιγούρες της εγκυμοσύνης» κι εκεί που νομίζεις ότι δεν θα φας για 5 μέρες μέχρι να χωνέψεις στα επόμενα 20 λεπτά, απίστευτο το πως ξαναπεινάς… Ξανανιώθεις ότι έχεις να φας 1 μήνα και γουργουρίζει το στομάχι σαν τρελό… Σηκώνεσαι και φτου από την αρχή στο ψυγείο…
Περνάς αρκετά βραδιά άυπνη, όχι γιατί το θες, αλλά γιατί πείνας σαν την τρελή… Είναι βασανιστικό το λιγότερο…!
Αν ο άντρας σου ή οποιεσδήποτε άλλος σε ρωτήσει που πήγαν οι αντζούγιες και η μαρμελάδα μέσα σε ένα βράδυ, σκέφτεσαι πως τουλάχιστον κράτησες το βάζο της μαρμέλαδας για να του πετάξεις στο κεφάλι στην καλύτερη περίπτωση…!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Ο ΥΠΝΟΣ!
Είχες ονειρευτεί ότι θα πάρεις αυτό το ειδικό μαξιλάρι ύπνου για την εγκυμοσύνη που το αγκαλιάζεις και βολεύεσαι σαν πουλάκι! Άλλωστε περνάν οι μήνες κι εσύ δεν έχεις κανένα πρόβλημα με τον ύπνο… Υπερβολές σκέφτεσαι…!
Ώσπου φτάνουν οι δυο τελευταίοι μήνες…
Εννοείται πως μπρούμυτα δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθείς… αλλιώς θα είσαι σαν σβούρα που προσπαθεί να ισορροπήσει επάνω στην Κουλουμπή…
Ανάσκελα νιώθεις ότι πνίγεσαι… μα ποσό μεγάλο είναι πια αυτό το παιδί και φτάνει μέχρι τα πνευμονία μου, μη σου πω και το λαιμό μου, αχ ψήλο θα είναι το παιδάκι μου λες ναι αλλά θες να κοιμηθείς κιόλας…
Πας στο ένα πλάι… αχ πόνεϊ η πλάτη μου από εδώ… γυρνάς στο άλλο πλάι… αχ κατουριέμαι…
Γυρνάς από εδώ, γυρνάς από εκεί… Παίρνεις ένα δεύτερο μαξιλάρι… Ύστερα τρίτο… τέταρτο… Ο διπλανός σου δεν έχει πια μαξιλάρια, αλλά δεν σε απασχολεί και ιδιαίτερα, άλλωστε εκείνος έκανε την ευχάριστη δουλειά κι εσύ τα τραβάς όλα, άντε μην αρχίσω τώρα και… (Βλέπε κεφάλαιο 3)
Τελικά καταλήγεις στο σαλόνι όπου κατασκηνώνεις και μέχρι να γεννήσεις να κάθεσαι να βλέπεις καμιά σειρά, παρακαλώντας να σε βολέψει έστω μια στάση έστω για δέκα λεπτά να μπορέσεις να κοιμηθείς…
Σε βρίσκουν το πρωί καθισμένη με το τηλεκοντρόλ στο χέρι και μόλις σε έχει πάρει ο ύπνος…
Ο άντρας σου ή οποιοσδήποτε άλλος δεν σου λέει πια τίποτα…
Συνήθως έχουν μάθει μέχρι αυτό το σημείο…

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Η ΛΑΜΨΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΟΥ!
Όπως όλοι καταλάβαμε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Δεν λάμπεις… με τόσο εμετό, αφαγία, πολυφαγία, νεύρα, κλάματα, ορμονικές διαταραχές, ταλαιπωρία, αϋπνία αν καταφέρεις και λάμπεις, τότε θα ήθελα πολύ να μάθω το μυστικό σου!!!
ΔΕΝ χαϊδεύεις την κοιλιά σου με ευχαρίστηση, αλλά με παράπονο ρωτώντας Γιατί μωρέ με κάνεις έτσι; στο αγέννητο παιδί σου!
Άλλες φορές με νεύρα ρωτώντας το Τι θα γίνει; Θα βγεις από εκεί μέσα να ησυχάσω καμία φορά;;;
Χμμμ…  ε ναι ξέρεις πως δεν θα σου απαντήσει, αλλά ελπίζεις σε μια κάποια κατανόηση, αφού μοιράζεστε το ίδιο σώμα και είσαι η μάνουλα του και βασικά σε αγαπάει…
Χμμμ… καλά, καμία κατανόηση δεν θα δείξει, γιατί αυτό μια χαρά παίρνει συνήθως και πολλή πλάκα σπάει με όσα εσύ τραβάς!!!!!!!!

Γεννάς…
περνάν μήνες…
ξεχνάς…
χαίρεσαι με το μικράκι σου…
σου τρώει τον περισσότερο χρόνο…
σκέφτεσαι τι πέρασες… χαμογελάς…
είναι πολύ νωρίς ακόμα για να σκεφτείς ότι θες να το ξαναπεράσεις… αλλά σκέφτεσαι πως αφού γελάς σε λίγο καιρό ή σε πολύ καιρό ίσως θα ήθελες να το ξαναπεράσεις όλο αυτό… αρκεί μια μουτσουνίτσα που βγήκε από μέσα σου να σου χαμογελάει έτσι…

μαμά Βούλα

Υ.Γ Σαφώς και υπάρχουν καλές εγκυμοσύνες και πολύ τις ζήλευα αν τις άκουγα… Όπως είναι φανερό εγώ δεν είχα μια από αυτές… Μετά από 11 μήνες μπορώ να το γράψω με χιούμορ και όχι με κλάματα… Κι αυτό είναι το ευχάριστο!!!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου