Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014


ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ




Κάθε τοπική κοινωνία  κρύβει ανθρώπους θησαυρούς, άξια τέκνα , που παρέμειναν στην αφάνεια . Ένα από αυτά τα άξια τέκνα της μικρής κοινωνίας του χωριού μας ήταν και ο Γιώργος Χατζηδημητρίου του Μιχαήλ, ο οποίος  γεννήθηκε στα Καλύβια της Χασιάς (νυν Ασπρόπυργος) το  έτος 1889 και συμμετείχε σε πολλούς εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες. Μακεδονία, Ήπειρος, Αρχιπέλαγος. Η κυριότερη πράξη του, που έμεινε στην ιστορία , όχι μόνο την τοπική, αλλά τολμώ να πω και ολόκληρης της Ελλάδας είναι η ύψωση της Ελληνικής σημαίας στον Λευκό Πύργο με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912.  Με την είσοδο των Ευζώνων στη Θεσσαλονίκη και με έντονα πατριωτική συνείδηση έσπευσε πρώτος να ανεβάσει την ελληνική σημαία στον Λευκό Πύργο, το σύμβολο της πόλης και ολόκληρου του έθνους. Το όνομά του μέχρι πριν λίγες δεκαετίες, υπήρχε σε  αναμνηστική πλάκα στον Λευκό Πύργο.

«Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα»
Κωστής Παλαμάς



ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΦΑΤΣΕΣ;


 
Η ταυτότητά μας εγγράφεται στα χαρακτηριστικά του προσώπου μας. Λίγα ζώα παρουσιάζουν τέτοια διαφοροποίηση στα εξωτερικά χαρακτηριστικά του προσώπου όσο ο άνθρωπος. Συνέπεια αυτού είναι ακόμα και ορισμένα ζώα, όπως τα κοράκια, τα περιστέρια, οι σκύλοι και οι μέλισσες να μπορούν να διακρίνουν τα διαφορετικά πρόσωπα των ανθρώπων. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ εκτιμούν ότι η ποικιλότητα στα ανθρώπινα πρόσωπα έχει εξελικτικές ρίζες και σκοπό την εύκολη αναγνώριση των μελών του είδους μεταξύ τους.
Υπάρχει μάλιστα ειδική περιοχή του εγκεφάλου που εξειδικεύεται στο έργο της αναγνώρισης προσώπων σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Μάικλ Σίχαν. «Η έρευνά μας δείχνει ότι οι άνθρωποι στο πλαίσιο της εξέλιξης έχουν επιλεγεί να είναι μοναδικοί και εύκολα αναγνωρίσιμοι. Είναι ωφέλιμο για εμένα να αναγνωρίζω τους άλλους, αλλά και για τους άλλους να είναι αναγνωρίσιμοι. Σε διαφορετική περίπτωση όλοι θα μοιάζαμε περίπου το ίδιο», αναφέρει ο Σίχαν.
Πολλά ζώα βασίζονται στη μυρωδιά ή στον ήχο για να αναγνωρίσουν το ένα το άλλο και δεν έχουν την ανάγκη διαφοροποίησης στα χαρακτηριστικά του προσώπου. Αντιθέτως, οι άνθρωποι είναι «οπτικά» όντα και ιδιαιτέρως κοινωνικά και έτσι εξηγείται ο λόγος που εστιάζουμε στο πρόσωπο. Η αναγνωρισιμότητα προσφέρει διάφορα πλεονεκτήματα: μπορεί να αποτρέψει έναν άγνωστο από το να μας μπερδέψει με κάποιον εχθρό του ή κάποιον με παρόμοιο πρόσωπο να διεκδικήσει κάτι που μας ανήκει.

Η ΜΕΛΕΤΗ
Προκειμένου να κατανοήσουν εάν τα πρόσωπά μας διαφοροποιήθηκαν από τύχη ή από φυσική επιλογή, ο Σίχαν και ο συνεργάτης του Μάικλ Νάχμαν ερεύνησαν ανατομικά χαρακτηριστικά από μια βάση δεδομένων του αμερικανικού στρατού και από το έργο 1000 Genomes Project.
Ανακάλυψαν ότι τα πρόσωπα διαφέρουν περισσότερο από κάθε άλλο χαρακτηριστικό του σώματος και ότι κάθε χαρακτηριστικό του προσώπου διαφέρει σε κλίμακα από τα υπόλοιπα, ανεξαρτήτως μεγέθους. Για παράδειγμα οι άνθρωποι με μακρύτερα χέρια έχουν και μακρύτερα πόδια. Αυτό δεν συμβαίνει με το πρόσωπο όπου μια πλατιά μύτη δεν είναι απαραίτητα και μεγάλη, ενώ το μεγάλο διάστημα ανάμεσα στα μάτια δεν σημαίνει ότι τα μάτια είναι μεγάλα κι αυτά. Η ποικιλομορφία αυτή αντανακλάται και στις περιοχές του ανθρωπίνου γονιδιώματος που επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου, καθώς είναι πιο πολύπλοκο από τα γονίδια άλλων περιοχών.
Σύμφωνα με την έρευνα, χαρακτηριστικά όπως η απόσταση μετώπου-πηγουνιού, το ύψος των αυτιών, το πλάτος της μύτης και η απόσταση ανάμεσα στα μάτια παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη μεταβλητότητα συγκριτικά με τα χαρακτηριστικά άλλων περιοχών του σώματος τόσο στους Ευρωπαίους-Αμερικάνους όσο και στους Αφρο-Αμερικανούς.
Η μεγαλύτερη μεταβλητότητα παρουσιάζεται στο τρίγωνο ματιών-μύτης-στόματος. Παρόμοια μεταβλητότητα στο πρόσωπο εντοπίστηκε τόσο στα εξαφανισμένα είδη ανθρωποειδών Νεάντερταλ και Ντενίσοβαν, εύρημα που σημαίνει ότι το εξελικτικό πλεονέκτημα της μοναδικής «μουσούδας» εμφανίστηκε πολύ πριν τον σύγχρονο άνθρωπο.

Η ΠΡΟΣΩΠΑΓΝΩΣΙΑ
Οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν «φάτσες» με ακρίβεια 97%, παρότι ένας μικρός αριθμός υποφέρει από μια κατάσταση που ονομάζεται προσωπαγνωσία. Πρόκειται για μια διαταραχή που εκφράζεται ως αδυναμία του πάσχοντος να θυμάται τα χαρακτηριστικά των προσώπων. Κατά κανόνα η διαταραχή υπάρχει εκ γενετής, ωστόσο μπορεί να προκληθεί και από κάποιο τραυματισμό ή εξαιτίας εγκεφαλικών επεισοδίων που πλήττουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Σε ακραίες περιπτώσεις οι πάσχοντες δεν μπορούν καν να αντιληφθούν ότι έχουν μπροστά στα μάτια τους ένα πρόσωπο.
Η προσωπαγνωσία οφείλεται σε διαφορετικές αντιληπτικές δομές στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Κατά κανόνα η διαταραχή υπάρχει εκ γενετής, ωστόσο μπορεί να προκληθεί και από κάποιο τραυματισμό ή εξαιτίας εγκεφαλικών επεισοδίων που πλήττουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Σε ακραίες περιπτώσεις οι πάσχοντες δεν μπορούν καν να αντιληφθούν ότι έχουν μπροστά στα μάτια τους ένα πρόσωπο.
Υγιείς άνθρωποι επεξεργάζονται πρώτα τη μορφή όταν πρωτοβλέπουν ένα πρόσωπο. Στη συνέχεια το ερέθισμα προωθείται σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, στην περιοχή των κροτάφων. Ένας τομέας του εγκεφάλου επεξεργάζεται τη μιμική του προσώπου και τις κινήσεις των ματιών και ένας άλλος επικεντρώνεται στα σταθερά χαρακτηριστικά. Τέλος, ένα τρίτο τμήμα του εγκεφάλου εξετάζει αν έχουν καταγραφεί προηγούμενα βιώματα με το εκάστοτε πρόσωπο.





ΑΜΦΙΠΟΛΗ: ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΑΦΟΙ; ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΔΩ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ



-                 Ο τρίτος θάλαμος δεν είναι το τέλος της ανασκαφής, λένε οι αρχαιολόγοι.
-                 Κρύβει και άλλες ταφές ο λόφος Καστά στην Αμφίπολη με βάση τις έρευνες που έχουν γίνει.
-                 Τώρα ξεκινάει το πραγματικό μυστήριο για τον ρόλο του μνημείου.

Οι ελπίδες μετά τα τελευταία ευρήματα που δείχνουν ότι το μνημείο δεν έχει συνέχεια και πλέον δεν είναι και πολλά αυτά που αναμένονται στρέφονται ξανά... πίσω. Στρέφονται δηλαδή στις αρχικές υποθέσεις των επιστημόνων για τον λόφο Καστά και για τον ρόλο του. Ουσιαστικά μετά την ολοκλήρωση των ερευνών στον υπέρλαμπρο τάφο που ανασκάπτεται τώρα θα ξεκινήσει η επόμενη φάση της ανασκαφής.
Ουσιαστικά, εδώ και καιρό μάλιστα η επικεφαλής των ανασκαφών Κ. Περιστέρη έχει πει: «Ένας τέτοιος περίβολος που χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα δεν είναι δυνατόν παρά να περιέχει σημαντικές ταφές στο εσωτερικό του». Η μια ήδη εντοπίστηκε, οι επόμενες που περιμένει η κα Περιστέρη μένει να αποδειχθεί ότι υπάρχουν.
Οι γεωλογικές έρευνες αυτό δείχνουν και εκεί στηρίζονται άλλοι επιστήμονες που λένε ότι ο τάφος που εντοπίστηκε είναι μάλλον μόνο η αρχή της... περιπέτειας στον λόφο Καστά. Ο επίτιμος Πρόεδρος της Διεύθυνσης Αναστηλώσεων Αρχαίων Μνημείων, Αθανάσιος Νακάσης εκτίμησε ότι υπάρχουν και άλλοι τάφοι στον Τύμβο: «Αν ψάξουμε στον τύμβο Καστά ίσως βρεθούν και άλλοι τάφοι μεγαλύτεροι και ίσως ο Λέων να συνδέεται με κάποιο άλλο μνημείο της Αμφίπολης».
Το μνημείο μοιάζει να βρίσκεται στη μια άκρη μιας ολόκληρης σύνθεσης που δημιουργήθηκε στον λόφο Καστά. Κατά πολλούς η δημιουργία του περιβόλου οδηγεί μετά βεβαιότητας στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν και άλλες ταφές, ωστόσο εδώ υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα.
Προς το παρόν τουλάχιστον και παρά την ενδελεχή έρευνα που έχει γίνει δεν έχει εντοπιστεί σε κανένα άλλο σημείο είσοδος σε ταφικό μνημείο. Ο ήδη γνωστός τάφος που συντάραξε την Ελλάδα και την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ήταν ο μόνος που μέχρι στιγμής είχε είσοδο από το επίπεδο του περιβόλου.
Ως τώρα υπάρχουν μόνο γεωλογικές ενδείξεις και τίποτε άλλο, αν και έχουν εντοπιστεί πιο παλιές ταφές στην περιοχή, το μνημείο που συνδέεται με τον περίβολο δεν έχει αποκαλύψει τα μυστικά του.



Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014


ΑΜΦΙΠΟΛΗ: ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟ ΝΕΚΡΟ Ο ΤΑΦΟΣ - ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΚΡΥΠΤΕΣ



Σε τοίχο έπεσαν οι ανασκαφείς στην Αμφίπολη, αφού, όπως ανακοινώθηκε χθες, πορτάκι στον τέταρτο θάλαμο που να οδηγεί σε άλλο χώρο δεν υπάρχει. Στους τρεις θαλάμους που έχουν ανασκαφεί ως τώρα δεν έχει ανευρεθεί αρχαίος νεκρός, ούτε ταφικός θάλαμος.
Η αγωνία και η απογοήτευση της αρχαιολογικής ομάδας της Αμφίπολης κορυφώνονται. Οι ελπίδες που είχαν καλλιεργηθεί ως τώρα ότι πρόκειται για υπέρλαμπρο ταφικό μνημείο ενός σπουδαίου προσώπου της μακεδονικής δυναστείας δείχνουν να ματαιώνονται. Καμιά ένδειξη, κανένα στοιχείο ταφής δεν υπάρχει στους τρεις θαλάμους του μνημείου.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ: ΠΗΡΑΝ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΝΕΚΡΟ ΟΙ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΙ;
Για την εξέλιξη των ανασκαφών στον λόφο Καστά της Αμφίπολης μίλησε χθες το βράδυ η αρχαιολόγος Κατερίνα Περιστέρη, από τη Δράμα, κατά τη βράβευσή της με το Μακεδονικό Βραβείο 2014. Όπως δήλωσε η ίδια στην ομιλία της, «αν πραγματικά ο τάφος έχει συληθεί, σημαίνει ότι ήταν κάποιος πολύ μεγάλος εκεί πέρα, πολύ σημαντική προσωπικότητα, που βέβαια δεν θα το άφηναν οι τυμβωρύχοι των αρχαίων χρόνων, αλλά πάντα ελπίζουμε και λέμε «εντάξει, υπάρχει αυτή η πιθανότητα», αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει τι θα βρει».

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ»
Όσο για την εξέλιξη των ανασκαφών, διευκρίνισε ότι «δεν υπάρχει άλλος θάλαμος» και πρόσθεσε: «Αυτό που λέγαμε για 4ο θάλαμο δεν ήταν αποδεδειγμένο. Είχαμε πει ότι η ανασκαφική έρευνα θα δείξει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει. Είχε γίνει μία γεωλογική τομή και υπήρχαν σκέψεις ότι ίσως ήταν κάποια μικρή πόρτα, κάποιο άνοιγμα. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ήταν ένας δόμος που έχει πέσει. Δουλεύουμε στον 3ο θάλαμο και περιμένουμε να δούμε τι θα μας δείξει».
Όσο για το πότε θα γνωρίζουμε τον νεκρό του τάφου, η Κατερίνα Περιστέρη απάντησε πως «η ανασκαφή είναι αυτή που δείχνει».

ΔΕΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΑΠΑΚΤΗ
Σε ερώτηση του Α.Π.Ε.-Μ.Π.Ε. αν πρόκειται να συναντήσουμε καταπακτή στο πάτωμα του τρίτου θαλάμου, η αρχαιολόγος σημείωσε πως «υπάρχουν πολλά που ακούγονται, αλλά για τη δική μας ανασκαφή δεν μπορούμε να πούμε τίποτα αν πρώτα δεν το αγγίξουμε με τα χέρια μας».

ΤΙΜΗΘΗΚΕ Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ
Λίγο πριν από τις παραπάνω δηλώσεις, σε μια αίθουσα κατάμεστη από κόσμο, στο αμφιθέατρο του δημοτικού Ωδείου Δράμας, η προϊσταμένη της ΚΗ΄ Εφορείας Προϊστορικών & Κλασικών Αρχαιοτήτων Κατερίνα Περιστέρη, σε ειδική εκδήλωση που έγινε προς τιμήν της από το Ίδρυμα Μακεδονικού Βραβείου, τιμήθηκε για τη συνολική προσφορά της στο πολιτιστικό και επιστημονικό γίγνεσθαι, με αποκορύφωμα την πρόσφατη ανασκαφή στην Αμφίπολη, ως στοιχείο ενδυνάμωσης και εμπλουτισμού της μακεδονικής ιστορικής αλήθειας.
Στη σύντομη ομιλία της, κατά την απονομή του βραβείου, η κα Περιστέρη ευχαρίστησε όλους τους φορείς που συνδράμουν το έργο της ανασκαφής και ιδιαιτέρως το υπουργείο Πολιτισμού, ενώ αναφέρθηκε στη «μαγεία», όπως τη χαρακτήρισε, της αρχαιολογίας, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η αρχαιολογία είναι πάντα μαγεία και είναι πάντα το άγνωστο. Δεν ξέρουμε τι θα μας κρύψει και τι θα μας βγάλει η αυριανή μέρα. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Ποτέ δεν πρέπει να απογοητευόμαστε, πάντα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ότι θα βρούμε ωραία πράγματα».

ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΑΦΟ;
Αλλά λίγο πριν η απογοήτευση πλημμυρίσει όλους όσοι με αγωνία παρακολουθούν εδώ και τρεις μήνες την ανασκαφή στον τύμβο Καστά, οι αρχαιολόγοι αφήνουν ένα μικρό παράθυρο και μάλιστα... υπόγειο για να δώσουν απάντηση στο καυτό ερώτημα ποιος μπορεί να έχει ταφεί σε αυτόν τον άκρως εντυπωσιακό τάφο. 
Ένα λάθος του γεωλόγου δημιούργησε ως τώρα τη λαθεμένη εντύπωση ότι υπάρχει ένα μικρό «έκκεντρο πορτάκι» στον τέταρτο διαφραγματικό τοίχο. Έτσι είχαν καλλιεργηθεί εντυπώσεις ότι υπάρχουν σκαλοπάτια ή και υπόγειο που οδηγούσαν... στον αρχαίο νεκρό. Η ανασκαφή απέδειξε ότι τέτοιο πορτάκι δεν υπάρχει. Ωστόσο, ο γεωλόγος επιμένει ότι ο τρίτος θάλαμος -και τελευταίος προς το παρόν- έχει βάθος.
Συγκεκριμένα, η γεωλογική τομή έδειξε ότι κάτω από το δάπεδο του τρίτου θαλάμου υπάρχει χώρος, το βάθος του οποίου φθάνει το 1,5 μέτρο, χωρίς να αποκλείεται να είναι ακόμη μεγαλύτερο, γεμάτο με το ίδιο αμμώδες υλικό με το οποίο είναι σφραγισμένο ολόκληρο το μνημείο. Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το ενδεχόμενο να υπάρχει στον τρίτο θάλαμο του τύμβου οριζόντιος τοίχος σφράγισης, κάτι σαν δάπεδο σφράγισης δηλαδή, η γ.γ. του υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη απάντησε χαρακτηριστικά: «Αποτελεί και για μας υπόθεση εργασίας. Άρα δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε, αλλά ούτε και να το επιβεβαιώσουμε με τα σημερινά δεδομένα».
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει τοίχος σφράγισης ή όχι θα πρέπει να αφαιρεθεί όλο το χώμα το οποίο βρίσκεται στον τρίτο θάλαμο, κάτι το οποίο δεν αναμένεται να έχει γίνει πριν από το ερχόμενο Σάββατο.

ΣΥΛΗΜΕΝΟΣ Ο ΤΑΦΟΣ
Πάντως, είτε έρθουν στο φως κτερίσματα, είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι η εικόνα που παρουσιάζει ο τρίτος θάλαμος δεν αφήνει αμφιβολίες ότι ο τάφος έχει πέσει θύμα τυμβωρύχων. Άλλωστε το επιβεβαίωσε και η κα Μενδώνη: «Ο τάφος έχει δεχθεί σαφέστατα ανθρώπινη παρέμβαση, μέχρι εδώ που βρισκόμαστε. Από την αρχή της ενημέρωσης είχαμε πει -κι έχουμε πολλές φορές επαναλάβει- ότι έχουμε ισχυρότατες ενδείξεις δράσης τυμβωρύχων».

ΦΟΥΝΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ
Την ίδια ώρα και ενώ σαφής απάντηση για το ποιος είναι ο ένοικος του τάφου δεν δίνεται από το ίδιο το μνημείο, φουντώνουν τα σενάρια για το αν είναι ο μοναδικός που κρύβεται στον τύμβο Καστά.
Ο τύμβος έχει διάμετρο 158,4 μέτρα, εκ των οποίων η ανασκαφή καλύπτει μόνο 25 μέτρα, όπως φαίνεται και στο παρακάτω σχήμα. Γι’ αυτό και ορισμένοι αρχαιολόγοι διατυπώνουν τη θεωρία ότι είναι πιθανό να υπάρχουν και άλλοι τάφοι εντός του τύμβου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον τύμβο της Βεργίνας, που έχει τη μισή διάμετρο, βρέθηκαν περισσότεροι του ενός τάφοι.




ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑΜΜΕΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ;



- Τι δείχνουν τα ιστορικά στοιχεία και γιατί κάποιοι επιμένουν ότι ο Αλέξανδρος δεν τάφηκε στην Αλεξάνδρεια
- Η εντολή για ταφή αντάξια των αιγυπτιακών από τον ίδιο τον Αλέξανδρο
- Ποια στοιχεία δείχνουν τον τάφο της Αμφίπολη ως την τελευταία κατοικία του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Όσο η ανασκαφή δεν δίνει νέα στοιχεία τόσο έρχονται στο φως θεωρίες. Αξιόπιστες ή μη, είναι πάντως απλά θεωρίες και μένει να αποδειχθούν.
Μια από αυτές που κερδίζει μάλιστα έδαφος τον τελευταίο καιρό ανατρέπει εκείνη που θέλει τον τάφο του Αλεξάνδρου να βρίσκεται επί εκατοντάδες χρόνια στην Αλεξάνδρεια και ύστερα να χάνεται κάτω από τη θάλασσα σε μια μεγάλη φυσική καταστροφή. Φτιάχτηκε ο τάφος για τον Αλέξανδρο αλλά η σωρός του δεν έφτασε στη Μακεδονία; \
Όσοι υποστηρίζουν την άποψη αυτή ανατρέχουν στις πηγές. Στους ιστορικούς της εποχής, αλλά και τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης. Όλοι συμφωνούν σε ένα μόνο. Ότι η σωρός του μεγάλου στρατηλάτη ξεκίνησε από τη Βαβυλώνα για να ταφεί αλλού.
Πού; Ο ιστορικός Παυσανίας απαντά στις Αιγές, ενώ ο ιστορικός Διόδωρος ο Σικελιώτης λέει στην Αίγυπτο. Ακολουθεί η αρπαγή της σωρού από τον Πτολεμαίο, μιλάμε για τον σύντροφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μετέπειτα άρχοντα της Αιγύπτου, τον άνθρωπο που τον είχε σώσει από βέβαιο θάνατο σε μια μάχη και από τότε ονομαζόταν Πτολεμαίος Σωτήρ.
Εδώ λοιπόν συνεχίζεται το μυστήριο. Σύμφωνα με τον ιστορικό Παυσανία ο Αλέξανδρος ετάφη στην Μέμφιδα σύμφωνα με τον Μακεδονικό νόμο. Τι σημαίνει αυτό; Υπάρχουν στοιχεία ότι το σώμα του Αλεξάνδρου κάηκε και δεν μουμιοποιήθηκε.
Ότι ο Αλέξανδρος κάηκε, ότι δεν υπάρχει μουμιοποιημένο σώμα του Αλεξάνδρου το οποίο προσκυνούσαν οι Ρωμαίοι επιφανείς στις συνέχεια. Βέβαια εδώ τίθεται ένα ερώτημα. Έφτασε το σώμα του Αλεξάνδρου στην Αίγυπτο όπου είχε ανακηρυχθεί Θεός και το σώμα του τάφηκε σύμφωνα με το μακεδονικό και όχι το Αιγυπτιακό τυπικό που προέβλεπε μουμιοποίηση;
Μια απάντηση δίδεται ξανά από τα ιστορικά στοιχεία και δείχνει ότι ο Πτολεμαίος ήταν προσηλωμένος στα μακεδονικά έθιμα. Μετά τη νίκη του επί του Περδίκα επέτρεψε να αποδοθούν όλες οι τιμές και να επιστρέψουν τα οστά στη Μακεδονία. Άλλο ένα μεγάλο κενό που προκύπτει σε ό,τι έχει να κάνει με την ταφή του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια έχει να κάνει με το Πάριο Χρονικό. Πρόκειται για την επιγραφή που φτιάχτηκε μεταξύ 263 και 262 και αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος τάφηκε στη Μέμφιδα, αλλά δεν αναφέρει τίποτε για μεταφορά του στην Αλεξάνδρεια.
Η καταγραφή στο Πάριο Χρονικό σταματάει στο 299 π.Χ. και ως τότε δεν υπάρχει καμία σχετική αναφορά για μεταφορά του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια. Έτσι διαψεύδονται όσοι ισχυρίζονται ότι ο Αλέξανδρος μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια από τον Πτολεμαίο Σωτήρ. Μόνο η ανασκαφή θα δώσει απαντήσεις.
Ένα άλλο ερώτημα που ζητά απάντηση είναι και αυτό. Από τη στιγμή που η σωρός του Αλεξάνδρου είχε πάρει το δρόμο για τη Μακεδονία πριν την αρπάξει ο Πτολεμαίος που θα ενταφιαζόταν ο μεγάλος στρατηλάτης. Σίγουρα θα έπρεπε να είχε αρχίσει κάπου η ανέγερση ενός μνημείου για εκείνον.
Εδώ έρχονται εκείνοι που υποστηρίζουν τη θεωρία της Αμφίπολης και θυμίζουν την εντολή του Αλέξανδρου να κατασκευαστεί ένα μεγαλοπρεπές ταφικό μνημείο στη Μακεδονία αντάξιο με εκείνα των Φαραώ της Αιγύπτου. Μήπως λοιπόν, λένε όσοι υποστηρίζουν τη θεωρία, είχε ξεκινήσει η κατασκευή του τύμβου της Αμφίπολης για να μεταφερθούν εκεί οι νεκροί βασιλείς Μήπως εκεί κατευθύνονταν αρχικά η σωρός του Αλεξάνδρου; Ήταν δηλαδή ο τάφος της Αμφίπολης το μνημείο που θα φιλοξενούσε και τον Φίλιππο και την Ολυμπιάδα, αλλά και τον ίδιο τον Αλέξανδρο;




ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΟΥΝ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΣΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ



Διαστάσεις θρίλερ αποκτά η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αμφίπολη, την ώρα που οι εξελίξεις στην ανασκαφή αλλάζουν και τα δεδομένα στο θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα, όπως αποκάλυψε η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η διεθνής πίεση που έχει αυξηθεί λόγω της ανακάλυψης του Μνημείου θέτει σε δυσχερή θέση το βρετανικό μουσείο που έχει ήδη ξεκινήσει έναν άτυπο διάλογο με το Μουσείο Ακροπόλεως. Από την άλλη το ενδεχόμενο να πέσει επάνω σε μια παγίδα-σύμβολο, όταν η έρευνα φτάσει στις κάτω στρώσεις του τείχους με το οποίο σφραγίστηκε ο τάφος, στο επίπεδο του ψηφιδωτού, απασχολεί την αρχαιολόγο Κατερίνα Περιστέρη και την ομάδα της τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟΣ
Παγίδα διότι είχε ως στόχο τους επίδοξους τυμβωρύχους του τάφου, ανεξαρτήτως του αν επιχειρήθηκε ποτέ η σύλησή του ή όχι. Σύμβολο γιατί, αν τελικά εντοπιστεί, θα σηματοδοτήσει και την τιμωρία των τυμβωρύχων της ιστορίας μας Σκοπιανών, οι οποίοι παρακολουθούν με αμηχανία και εκνευρισμό την πρόοδο της αρχαιολογικής σκαπάνης στη βόρεια Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες. Το ιδεολόγημα του μακεδονισμού, της μακεδονικής ταυτότητας και του μακεδονικού έθνους τρίζει επικίνδυνα.
Οι παγίδες αυτές είχαν ως στόχο τον εγκλωβισμό των πιθανών τυμβωρύχων που προέβαιναν σε συλήσεις τάφων στα ύστερα χρόνια, για να αποσπάσουν τα σπάνια μέταλλα που υπήρχαν μέσα σε αυτούς και είχαν ως στόχο τον θάνατο και ενταφιασμό τους μέσα στα μνημεία.
Η ομάδα της κας Περιστέρη, που μελετά όλα τα ιστορικά δεδομένα σχετικά με τις συλήσεις τάφων, δεν πιστεύει ότι ο τάφος συλήθηκε εξαιτίας της σφράγισής του με πρόσθετο τοίχο από τον αρχιτέκτονα που είχε κάνει, απ’ ό,τι φαίνεται, οχυρωματικά έργα για να προστατέψει τη μνήμη του επιφανούς ή των επιφανών.
«Για την ώρα δεν προκύπτει ότι θα πέσουμε πάνω σε παγίδα κατά τους τυμβωρύχους και αυτό θα το δούμε όταν θα φτάσουμε στις κάτω στρώσεις του τείχους, στο επίπεδο του ψηφιδωτού, αλλά, επειδή βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την είσοδο στον τάφο, τα εξετάζουμε όλα με προσοχή», τόνισε στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος, που έχει πλήρη γνώση της προόδου της σκαπάνης.
Σε κάθε περίπτωση, εξετάζοντας ακόμη και το χειρότερο σενάριο της σύλησης, η οποία όμως θεωρείται «εικασία», οι αρχαιολόγοι είναι αισιόδοξοι ότι θα βρουν κεραμικά και αφιερώματα που παραπέμπουν στην ταυτότητα του νεκρού ή των νεκρών, καθώς η ηλεκτρονική σάρωση έδειξε ότι «πρόκειται για πολυχώρο».

 ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΙΣΩΗ
Στην Αίγυπτο και όχι στην Αμφίπολη ή σε κάποια άλλη τοποθεσία της Ελλάδας βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στον βίο του οσίου Σισώη του Μεγάλου. Ο όσιος Σισώης έζησε τον 4ο αιώνα στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Σύμφωνα με την παράδοση, επισκέφθηκε το μαυσωλείο του Μακεδόνα στρατηλάτη που ήταν στην περιοχή και βρέθηκε μπροστά στα οστά του.
Ο βίος του οσίου γίνεται ευρύτερα γνωστός τον 14ο αιώνα, ενώ οι πρώτες εικονογραφικές μαρτυρίες για τη ζωή του εντοπίζονται στον 16ο αιώνα. Η πιο χαρακτηριστική εικόνα του είναι αυτή όπου βρίσκεται στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων. Απεικονίζεται ως γέροντας με λιγοστά μαλλιά να κάθεται μπροστά στον ανοιχτό τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κοιτά τα οστά του Μακεδόνα βασιλιά και κλαίει, συλλογίζεται τη ματαιότητα της ζωής και το αναπόφευκτο του θανάτου. Η αγιογραφία αποδίδεται στον Γεώργιο Φράγκο (1556).
Στην εικόνα αναγράφεται: «Ορών ο μέγας εν ασκηταίς Σισώης ατάφου του βασιλέως Ελλήνων Αλεξάνδρου το σώμα του πάλαι λάμψαντος εν δόξη, φρίττει και το άστατον του καιρού και της δόξης τούτων προσκαίρων λυπηθείς, ιδού κλαίει, άι, άι, θάνατε τις δύναται φυγείν σε»;
Αρκετά χρόνια μετά, το 1783, στη Μονή Ξηροποτάμου στο Άγιον Όρος στην εικόνα του αγίου Σισώη, δίπλα από τον ανοιχτό τάφο υπάρχει η επιγραφή: «Ορών έφριξα βασιλέα τον μέγαν. Πώς σκωλήκων γέγονε βρώμα δυσώδες»;
Ιστορικοί και αρχαιολόγοι μελετούν τον βίο του αγίου Σισώη και προσπαθούν να φωτίσουν τα στοιχεία που τον συνδέουν με τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.



Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014


ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΕ ΣΚΠ



Η σκλήρυνση κατά πλάκας επηρεάζει όχι μόνον τον πάσχοντα, αλλά και ολόκληρη την οικογένειά του ή το φιλικό του περιβάλλον. Κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά κι οι σκέψεις του καθενός πρέπει να εκφράζονται ανοιχτά. Ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε αποτελεί σπουδαίο παράγοντα στην αντιμετώπιση της ΣΚΠ κι είναι ένα κριτήριο για το πόσο καλά ανταποκρίνεται η οικογένεια και οι φίλοι στην καινούργια κατάσταση.
…το κείμενο που ακολουθεί το έχει γράψει ένας άνθρωπος που αγαπώ πάρα πολύ, η αδερφή μου Χριστίνα… μπορεί να μη μας ενώνει το αίμα αλλά μας ενώνει η Ψυχή… αξίζει να το διαβάσετε (!)

Σήμερα έχω τα δικά μου γενέθλια, 11 χρόνια συμβίωσης με τη ΣΚΠ (σκλήρυνση κατά πλάκας)…σαν σήμερα μου χτύπησε το καμπανάκι:
«Έχω σκλήρυνση» σημαίνει ότι πολλά πράγματα αλλάζουν. Μερικές αλλαγές είναι αόρατες. Όταν κάποιος έχει καρκίνο ή ένα ατύχημα μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό, όμως με τη ΣΚΠ οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν ελάχιστα πράγματα για τη νόσο και τις επιδράσεις επάνω μας, ενώ αυτοί που νομίζουν ότι ξέρουν είναι στα αλήθεια παραπληροφορημένοι. Στο πνεύμα λοιπόν, της ενημέρωσης αυτών που θέλουν αν μάθουν….
Τα παρακάτω είναι τα πράγματα που θα ήθελα να καταλάβετε για μένα πριν βγάλετε συμπεράσματα:
Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι «είμαι άρρωστος» δεν σημαίνει ότι έπαψα να είμαι ένα ανθρώπινο όν. Έχω αρκετούς πόνους και κόπωση το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας και έτσι αν με επισκεφτείς ίσως να μην είμαι πολύ καλή παρέα, αλλά τι να κάνω αφού είμαι εγκλωβισμένος σ’ αυτό το σώμα! Έχω όμως ακόμη τις ίδιες ανησυχίες για την εκπαίδευση, τη δουλειά, την οικογένεια και τους φίλους και θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σου.
Σε παρακαλώ να καταλάβεις τη διαφορά ανάμεσα στο «είμαι ευτυχισμένος» και στο «είμαι υγιής». Όταν έχεις γρίπη το πιθανότερο είναι να αισθάνεσαι πεσμένος για μία δύο εβδομάδες. Εγώ είμαι άρρωστος κάποια χρόνια. Δεν είναι δυνατόν να είμαι πεσμένος συνέχεια και η αλήθεια είναι ότι κάνω προσπάθεια για να μην είμαι. Έτσι όταν μου μιλάς και νιώθεις ότι είμαι χαρούμενος, το γεγονός αυτό σημαίνει αυτό και μόνο, ότι δηλαδή είμαι χαρούμενος. Δεν σημαίνει, με άλλα λόγια, ότι δεν έχω πόνους ή ότι δεν είμαι εξουθενωμένος ή ότι είμαι καλύτερα ή οτιδήποτε άλλο. Γι’ αυτό σε παρακαλώ μην πεις «Α, φαίνεσαι καλύτερα»! Δεν είμαι καλύτερα, είμαι χαρούμενος. Αν θέλεις να σχολιάσεις το συγκεκριμένο γεγονός, κάνε το.
Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι το να μπορώ να σταθώ όρθιος για 10 λεπτά δεν σημαίνει ότι μπορώ να κάνω το ίδιο για 20 λεπτά ή για μία ώρα. Ούτε το ότι μπόρεσα να σταθώ όρθιος μισή ώρα χθες σημαίνει ότι μπορώ να το κάνω και σήμερα. Σε μερικές αρρώστιες και δυσλειτουργίες είναι ξεκάθαρο το «μπορώ» ή το «δεν μπορώ» να περπατήσω. Με τη ΣΚΠ τα πράγματα μπερδεύονται: τη μια ώρα ή ημέρα ή εβδομάδα ή έτος μπορεί η κινητικότητά μας να είναι φυσιολογική ή σχεδόν φυσιολογική και την επόμενη ώρα ή ημέρα ή εβδομάδα ή έτος να είμαστε ανίκανοι να καθίσουμε, να περπατήσουμε, να σκεφτούμε, να θυμηθούμε, να αυτοεξυπηρετηθούμε, μπορεί να γίνουμε αντικοινωνικοί ή καταθλιπτικοί και σίγουρα πονάμε. Έχουμε ημέρες που είναι «καλές» και μέρες «κακές», και τις καλές μέρες μπορεί πραγματικά να μην φαινόμαστε άρρωστοι, αλλά είμαστε.
Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι το να κάνουμε σχέδια, άλλα από αυτά που αφορούν το άμεσο μέλλον είναι τουλάχιστον βλακεία, επειδή δεν ξέρουμε πως θα αισθανόμαστε, ποια θα είναι η φυσική και συναισθηματική μας κατάσταση. Αν φαίνεται ότι διστάζω να προγραμματίσω κάτι μαζί σου, σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι στ’ αλήθεια δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ανταποκριθώ. Το ίδιο συμβαίνει όταν αναγκαστώ να ματαιώσω την τελευταία ώρα κάτι που είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε ή να αρνηθώ μία πρόσκληση σου -δεν είναι κάτι προσωπικό. Και εμείς απογοητευόμαστε και λυπόμαστε όσο και εσείς! Αυτό συμβαίνει με τη ΣΚΠ και έτσι είμαστε αναγκασμένοι να ζήσουμε. Δεν είναι θέμα αυτολύπησης ή οπισθοχώρησης ή ψυχολογικής κατάστασης. Πιστέψτε με αν μπορούσαμε θα ανταποκρινόμαστε.
Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι η ΣΚΠ είναι ασταθής -για τον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετική, αλλά και για τον ίδιο τον άνθρωπο τα συμπτώματα αλλάζουν. Είναι δυνατόν και μάλιστα αρκετά συχνά, να μπορώ μια μέρα να περπατήσω μέχρι το πάρκο και να γυρίσω πίσω ή να κάνω ποδήλατο 6 χιλιόμετρα ή να κολυμπήσω 12 κατοστάρια ή ακόμη να τρέξω μαζί με το σκύλο μου. Την άλλη μέρα μπορεί να δυσκολεύομαι να σηκωθώ από το κρεβάτι, να πάω μέχρι την κουζίνα ή να μην μπορώ να περπατήσω χωρίς βακτηρία ή περιπατητή ή κάποιο άλλο βοήθημα. Σε παρακαλώ μην μου επιτίθεσαι όταν δεν μπορώ να κάνω σήμερα αυτό που έκανα χθες λέγοντας «μα το έκανες χθες» ή «αυτό το έχεις ξανακάνει».
Η απογοήτευση σου δεν συγκρίνεται με τη δική μου. Η προσπάθεια να προγραμματίσουμε κάτι τη στιγμή που δεν ξέρουμε τι θα μας τύχει είναι από μόνη της πολύ στρεσογόνα και κουραστική. Αν θέλεις να κάνουμε κάτι μαζί ή να πάμε κάπου …ΡΩΤΗΣΕ αν μπορώ. Πραγματικά, μπορεί να θέλω πολύ να έρθω και απλά η φυσική μου κατάσταση να μην το επιτρέπει αυτή τη στιγμή. Κατάλαβε ότι είμαι αναγκασμένος να πω όχι για σήμερα, αλλά θέλω να με ξανακαλέσεις σύντομα.
Σε παρακαλώ να καταλάβεις ότι η προτροπή «βγες έξω και κάνε κάτι» δεν με βοηθάει να γίνω καλύτερα και συχνά με κάνει πολύ χειρότερα. Το να μου λες να χάσω βάρος, να πάρω ένα διάδρομο, να κάνω γυμναστική, να πάρω βιταμίνες, βότανα, λάδι φιδιού και λοιπά παρόμοια με απογοητεύει μέχρι δακρύων και δεν είναι καθόλου σωστές οδηγίες. Αν μπορούσα να κάνω πράγματα, δεν νομίζεις ότι θα τα έκανα από μόνος μου; Και όταν μπορώ, τα ΚΑΝΩ. Συνεργάζομαι με τους γιατρούς μου, τους φυσικοθεραπευτές και ακολουθώ τα προγράμματα που μου συστήνουν.
Μία άλλη παρότρυνση που πονάει είναι: «πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου περισσότερο…». Είναι γνωστό ότι η ΣΚΠ επηρεάζει άμεσα τους μύες και έτσι δεν κινητοποιούνται τόσο γρήγορα όσο οι δικοί σας. Το να πιέσω τον εαυτό μου πέρα από τα όριά μου μπορεί να είναι επικίνδυνο και να προκαλέσει ώση. Από την άλλη μεριά, κάνοντας αυτό που μπορούμε συμβάλλει αποτελεσματικά στη θεραπεία της φυσικής και της ψυχολογικής μας κατάστασης. Και αυτό το κάνουμε.
Παρόλο που είμαι ημιαπασχολούμενος και δουλεύω 4 ώρες την ημέρα, τα επίπεδα της κόπωσης μου είναι υψηλότερα από τα δικά σου που δούλεψες 12 ώρες. Πολλές μέρες μπορώ να κάνω ό,τι έκανα και πριν…. αλλά μόνο ένα πράγμα την ημέρα, την εβδομάδα ή το μήνα. Το κάθε τι μας αδειάζει και μας κουράζει υπερβολικά σε σύγκριση με ένα υγιή άνθρωπο της ηλικίας μας, αλλά και ο χρόνος επαναφοράς είναι δυσανάλογα μεγαλύτερος. Αν πάω σε ένα πάρτι ή δείπνο ή κάποιο θέαμα σήμερα και διασκεδάσω για αρκετές ώρες το κάνω ξέροντας ότι 99% θα χρειαστεί να ξεκουραστώ όλη τη επόμενη μέρα για να συνέλθω, ξαπλωμένος την περισσότερη ώρα. Ένα από τα δευτερεύοντα συμπτώματα της ΣΚΠ είναι η κατάθλιψη, που μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερη, όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε συνέχεια ημέρες γεμάτες πόνο, περιορισμένη κινητικότητα ή νοητική δυσλειτουργία. ΔΕΝ είμαστε κουρασμένοι από την κατάθλιψη! Έχουμε κατάθλιψη γιατί αισθανόμαστε τόσο κουρασμένοι!
Όταν λέω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι γιατί αισθάνομαι τόσο μα τόσο κουρασμένος, σε παρακαλώ να μην λες «Ξέρω τι εννοείς, και εγώ είμαι εξουθενωμένος», γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρεις. Η κόπωση της ΣΚΠ δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε κούραση έχεις ποτέ αισθανθεί εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος που δεν έχει ΣΚΠ. Το ξέρω ότι έχεις καλή πρόθεση, αλλά είναι εκνευριστικό να το ακούς κάτι τέτοια, γιατί σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνεις καθόλου ούτε εμένα, ούτε τη ΣΚΠ. Μπορεί πραγματικά να κουραστώ κατά τη διάρκεια μίας ώσης -όπως κάθε άνθρωπος- όμως η κόπωση είναι κάτι διαφορετικό και πίστεψέ με ξέρω τη διαφορά, και είναι μεγάλη.
Όταν είμαστε παρέα, σε παρακαλώ κατάλαβε, ότι όταν λέω ότι θέλω να καθίσω, να ξαπλώσω, να πιω κάτι, να πάρω κάποια χάπια, να πάω στη σκιά, θα πρέπει να το κάνω αμέσως! Όχι, δεν αντέχω να περπατήσω άλλα δύο τετράγωνα μέχρι το αυτοκίνητο, ούτε να κατέβω τις σκάλες που μόλις ανέβηκα. Μη μου φέρεσαι σαν να είμαι μωρό, μην με προστατεύεις, μην κάνεις πράγματα για μένα εκτός κι αν στο ζητήσω -είμαστε πολύ υπερήφανοι και δεν θέλουμε να γινόμαστε βάρος. Η αυτοδυναμία μας ή όσο μέρος μπορούμε να διατηρήσουμε, έχει ύψιστη σημασία για μας!!!
Μπορείς να βοηθήσεις ακούγοντας με και πιστεύοντας αυτά που λέω ότι χρειάζομαι και κάνε τα πράξη όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ποτέ δεν θα αμφισβητούσες έναν διαβητικό που σου ζήταγε πορτοκαλάδα ή ινσουλίνη και γι’ αυτό σε παρακαλώ μη με αμφισβητείς, μη μου λες «προσπάθησε λίγο, φτάσαμε σχεδόν!». Εκτός κι αν είσαι προετοιμασμένος α). να με κουβαλήσεις για το υπόλοιπο της διαδρομής ή β). να καλέσεις το 166. Η ΣΚΠ δεν περιμένει και δεν συγχωρεί …. όταν λοιπόν λέω «σε παρακαλώ τώρα» σημαίνει τώρα.
Αν θέλεις να μου συστήσεις μια θεραπεία, μην το κάνεις. Δεν είναι ότι δεν εκτιμάω την έγνοια σου και δεν είναι ότι δεν θέλω να γίνω καλά. Είναι γιατί η οικογένειά μου και οι φίλοι μου, όλοι ένας-ένας, μου έχουν κάνει συστάσεις κατά καιρούς. Στην αρχή έκανα δοκιμές, αλλά μετά κατάλαβα ότι σπαταλούσα τόση ενέργεια στις δοκιμές που πήγαινα χειρότερα αντί για καλύτερα. Αν υπήρχε κάποια θεραπευτική αγωγή που να θεράπευε οριστικά τη ΣΚΠ ή ακόμη και να βοηθούσε θεαματικά, θα το μάθαινε όλος ο κόσμος. Αν παρόλα αυτά επιμένεις να μου συστήνεις «θεραπείες» ή συμβουλές «για να γίνω καλύτερα», κάντο. Κατάλαβε μόνο ότι δεν θα τρέξω να τις ακολουθήσω. Μπορεί όμως να κάνω τις έρευνές μου και να το συζητήσω με τους γιατρούς μου.
Με πολλούς τρόπους εξαρτώμαι από σένα…. από ανθρώπους που δεν είναι άρρωστοι. Θέλω να με επισκέπτεσαι, όταν δεν μπορώ να βγω έξω, κάποιες φορές μπορεί να χρειάζομαι βοήθεια, όταν πάω για ψώνια, στο μαγείρεμα ή το καθάρισμα ή να είναι αναγκαίο να κάνεις εσύ αυτές τις δουλειές. Μπορεί να σε χρειαστώ για να πάω στο γιατρό ή για να με βοηθήσεις να καταλάβω και να θυμηθώ αυτά που μου είπαν ή να με πετάξεις κάπου με το αυτοκίνητό σου. Σε έχω ανάγκη σε τόσα διαφορετικά επίπεδα… όσο περισσότερο γίνεται, να μου φέρεσαι όσο το δυνατόν φυσιολογικά, να χαίρεσαι την παρέα μου και να με αφήσεις να χαρώ τη δική σου, όσο το δυνατόν περισσότερο.
EΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΣΟΥ!





ΜΥΘΟΙ & ΓΡΙΦΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΕΝΟΙΚΟ» ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ



ΣΕ 15 ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
της Αγγελικής Κώττη

Σε δεκαπέντε μέρες το πολύ, ο τάφος της Αμφίπολης θα έχει αποκαλύψει το μυστικό του, δίνοντας απαντήσεις στο κεντρικό ερώτημα: ποιος είναι ο νεκρός που είχε ταφεί εκεί;
Η ολοκλήρωση της ανασκαφής, που θα επιτρέψει τη λύση του μεγαλύτερου γρίφου, θα έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ανασκαφικής ομάδας, μέσα στο διάστημα αυτό. Ήδη, τα χώματα μειώνονται και ο τρίτος θάλαμος σύντομα θα είναι απολύτως ελεύθερος. Προς το παρόν και όσο η ανασκαφή φτάνει στο τέλος της και προσεγγίζουμε τη λύση του μυστηρίου, δημιουργούνται διάφορα ερωτηματικά ως προς επιμέρους ευρήματα και ερμηνείες τις οποίες δίνουν οι επιστήμονες και αυτοί που διεξάγουν την ανασκαφή και όσοι την παρακολουθούν.
Τα κεντρικά ερωτηματικά των ημερών σχετίζονται, βεβαίως, με τις σφίγγες. Πώς έσπασαν τα κεφάλια; Πώς βρέθηκε το ένα κάτω από το κατώφλι του τρίτου θαλάμου; Γιατί τα πρόσωπα έχουν διαφορετική υφή από τα σώματα; Έχουν σχέση με την Αίγυπτο;.
Οι σφίγγες είχαν τοποθετηθεί στο υπέρθυρο του τάφου για να αποτρέπουν την είσοδο ασεβών, κυρίως των τυμβωρύχων. Οι συγκεκριμένες δεν έχουν σχέση με την Αίγυπτο, καθώς στην Ελλάδα έχουμε ανάλογα γλυπτά από αρκετούς αιώνες πριν, με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Γενικώς, έχουν δαιμονικό χαρακτήρα, αποτελούν δηλαδή φύλακες του νεκρού.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ
Τα κεφάλια των συγκεκριμένων σφιγγών ήταν ένθετα και είναι δυνατόν να αποσπάστηκαν από χέρι τυμβωρύχων ή από κάποιο σεισμό. Δεν ευσταθεί η θεωρία της εξ επί τούτου απόσπασής τους. Οι αρχαίοι Έλληνες σέβονταν τα δημιουργήματα των χεριών τους και την ακεραιότητά τους. Τα «πιστεύω» της εποχής απέτρεπαν ισχυρά την καταστροφή μερών, για οποιονδήποτε λόγο. Μάλιστα, καθώς επρόκειτο για πλάσματα που ανήκαν στη σφαίρα του θείου, οι βανδαλισμοί απαγορεύονταν.
Αν κάποιος ισχυρός σεισμός τα απέσπασε από τη θέση τους, είναι δυνατόν να πετάχτηκαν μέχρι τον τρίτο θάλαμο, αν και εφόσον δεν υπήρχαν ο σφραγιστικός τοίχος μπροστά από τις Καρυάτιδες και η μαρμάρινη θύρα του τρίτου θαλάμου ήταν ανοιχτή. Αν τα απέσπασαν οι τυμβωρύχοι, το έκαναν ώστε να τα χρησιμοποιήσουν για πρακτικούς λόγους, όπως ως μοχλούς πίεσης. Πάντως, το συγκεκριμένο δεν φαίνεται να υπέστη ανάλογη χρήση. Δεν έχει ανάλογα σημάδια.
Τα σπασμένα κεφάλια των Σφιγγών που βρέθηκαν στο εσωτερικό και ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να αποσπάστηκαν είναι τα βασικά ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις. Η τρίτη εκδοχή είναι και τα δύο κεφάλια, τα οποία είχαν αποσπαστεί με όποιο τρόπο, να ετάφησαν στον συγκεκριμένο χώρο. Ανάλογη ταφή έχουμε, π.χ., στην Ακρόπολη, στα χώματα της οποίας έθαψαν ευλαβικά οι Αθηναίοι τα αφιερώματα και τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα από τις καταστροφές των Περσών.
Ερωτηματικά ισχυρά προβάλλουν και για την υφή του μαρμάρου στις σφίγγες. Το πρόσωπο έχει «ροδαλή» και «απαλή» επιφάνεια, κάτι που οφείλεται, όπως αναφέρουν χημικοί, στην τεχνική κατεργασίας του μαρμάρου με οξαλικά. Αυτό όμως, αν ισχύει, κατεβάζει και τη χρονολόγηση του γλυπτού, αφού η τεχνική εφαρμόζεται στα ρωμαϊκά χρόνια.
Η απεικόνιση του Ερμή και της Περσεφόνης στο ψηφιδωτό δάπεδο έδωσε αφορμή στους συνωμοσιολόγους να συνδέσουν τον τάφο με την είσοδο στον Άδη.

ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ
Το κεφάλι έχει άλλη υφή από τα σώματα, επειδή όπως ήταν θαμμένο στο χώμα, δεν υφίστατο τη διάβρωση που είχαν εκείνα από τις καιρικές συνθήκες στις οποίες πιθανώς ήταν εκτεθειμένα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πρόσωπα και τα σώματα των Καρυάτιδων, αντίστροφα όμως. Δηλαδή, τα σώματα και ιδίως τα πόδια, που είχαν σκεπαστεί πρώτα με χώμα, είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα πρόσωπα, που τάφηκαν τελευταία, άρα ήταν εκτεθειμένα για κάποιο καιρό και διαβρώθηκαν.
Ως προς το πώς έγινε η είσοδος των χωμάτων, αντιγράφουμε από την υπόθεση εργασίας για την Αμφίπολη του Νίκου Μπελογιάννη, χημικού μηχανικού, στον ιστότοπο fractalart.gr: «Η Κερκινίτιδα υπήρχε από την αρχαιότητα, με όλη την ιστορία της, με τον ελλιμενισμό του στόλου του Αλέξανδρου κ.λπ. Ο τάφος χτίστηκε δίπλα στη λίμνη, οπότε οι τυμβωρύχοι μπαινόβγαιναν χωρίς πρόβλημα, ώσπου χτίστηκε επί Θεοδοσίου Α΄ ή Β΄ ή Ιουστινιανού ο σφραγιστικός τοίχος μπροστά. Το 597, επί αυτοκράτορος Μαυρίκιου, γίνεται σεισμός 6,8 Ρίχτερ με επίκεντρο στους Φιλίππους, που αλλάζει την κοίτη του Στρυμόνα. Ο Στρυμόνας πλημμυρίζει τη λίμνη, ο τάφος βρίσκεται κάτω από το νερό και αρχίζει να μαζεύει μεγάλες ποσότητες άμμου. Ο σφραγιστικός τοίχος άφηνε κενό και δεν εμπόδιζε τα νερά και τις λάσπες.
Κάποιοι μεταγενέστεροι τυμβωρύχοι γκρέμισαν πιο ψηλά τον σφραγιστικό τοίχο, καθώς και τον διαχωριστικό πιο μέσα, στο ύψος όπου έφταναν ήδη τα χώματα. Έτσι, τα χώματα ακόμη πιο μέσα είναι αισθητά λιγότερα, αφού χρειαζόταν να φτάσει πολύ ψηλά η στάθμη της λίμνης.
Το 1830 η στάθμη είχε κατεβεί αρκετά, ώστε τα νερά να φτάνουν ακριβώς μπροστά στον τάφο και το 1930 η αποξήρανση περιλάμβανε επαναφορά του ποταμού στην αρχαία του κοίτη, εξ ου και η ξύλινη γέφυρα βρέθηκε ξανά μέσα στο νερό».

ΑΚΡΑΙΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ... ΚΛΑΜΑΤΑ
Η σύνδεση του τάφου με τον Κάτω Κόσμο και η άγνωστη τύχη των χρυσών νομισμάτων
Νεκρομαντείο με σύνδεση στον Κάτω Κόσμο; Τάφος του Αχιλλέα και του Πατρόκλου που τους «μετέφερε» ο Μέγας Αλέξανδρος στην Αμφίπολη; Μήπως η ανακάλυψη έγινε πέρυσι; Και σε ποια τράπεζα έχουν κατατεθεί τα χρυσά νομίσματα και κοσμήματα που βρέθηκαν εκεί;
Μη γελάτε. Όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους. Έστω και αν είναι παντελώς ανυπόστατη. Το Διαδίκτυο φιλοξενεί πάμπολλες θεωρίες συνωμοσίας, τι πειράζουν μερικές ακόμη; Το κακό βεβαίως είναι ότι δεν προέρχονται από «τρολ», δηλαδή από ανθρώπους που κάνουν πλάκα διαδικτυακά, αλλά από κάποιους που ανακατεύοντας τα πάντα οδηγούνται σε εξωφρενικά και, φυσικά, παντελώς λανθασμένα συμπεράσματα. Το καλό είναι ότι προσφέρουν άφθονο γέλιο.
Εν αρχή ην ο θρησκευτικός φανατισμός. Όταν ξεκίνησαν τα δημοσιεύματα για την ανασκαφή, διάφοροι με ταλιμπανικές απόψεις είχαν γεμίσει το Διαδίκτυο με προτροπές να μπει ένας μεγάλος σταυρός έξω από τον τάφο, διότι θα ξυπνούσαν τα δαιμόνια που ήταν μέσα και θα κατέστρεφαν αν όχι τη χώρα, σίγουρα την περιοχή.
Η ανάσταση του Μεγαλέξανδρου
Ακολούθησε περισπούδαστη ανάλυση περί του ότι εκεί ήταν νεκρομαντείο που οδηγούσε στις πύλες του Κάτω Κόσμου. Του αρχαίου εννοείται. Αδύνατον να ακολουθήσει κανείς τη λογική του συγγραφέα αυτού του μακροσκελέστατου κειμένου, πάντως μετά όλα περιπλέκονταν ξεκαρδιστικά, αφού ούτε λίγο, ούτε πολύ αναγγελλόταν η.... ανάσταση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Περίπου ως θεανθρώπου, καθώς με την ανασκαφή «ανοίγει μια πύλη στον χωροχρόνο» και σίγουρα ο.. αθάνατος Αλέξανδρος θα την εκμεταλλευθεί για να επιστρέψει. Σημαίνει μάλιστα ότι μπορεί, εφόσον εμφανιστεί, να μπει και πάλι στο παιχνίδι διεκδίκησης του θρόνου του...
Άλλος εκφράζει την άποψη ότι ο Μέγας Αλέξανδρος «έκλεψε» τα οστά του Αχιλλέα και του Πατρόκλου από την Τροία και τα μετέφερε στην Αμφίπολη κρυφά, αφού το να αναμοχλεύεις τάφους ήταν ιεροσυλία. Μετά έστειλε εκεί τη σορό του Ηφαιστίωνα και στο τέλος... έκανε ένα σάλτο και χώθηκε κι ο ίδιος; Αυτό δεν ήταν ακριβώς στα συμπεράσματά του. Άρα οι μυθικοί ήρωες και τα ιστορικά πρόσωπα συγκατοίκησαν τουλάχιστον ως... λείψανα. Επί λέξει: «Μην εκπλαγούμε, βέβαια, αν το μνημείο φτιάχτηκε με εντολή του στρατηλάτη για ένα άλλο ιστορικό πρόσωπο, όπως ο Αχιλλέας με τον Πάτροκλο... και φυσικά, μια και ήδη προϋπήρχε, έβαλαν μέσα και τους υπόλοιπους... Οικογενειακός τάφος».
Επόμενη θεωρία συνωμοσίας είναι ότι αυτά όλα έχουν βρεθεί από πέρυσι, γιατί οι φωτογραφίες από το εσωτερικό του τάφου εμφανίζουν εργάτες ντυμένους... χειμωνιάτικα. Δεύτερον, γιατί να λένε οι εργαζόμενοι στους συγγενείς τους ότι ο τάφος ανήκει σίγουρα στον Μέγα Αλέξανδρο; Μήπως τα ξέρουν εδώ και μήνες;
Έλα μου ντε...
Τώρα γιατί δεν τα λένε και σε μας, δεν το γνωρίζουμε. Κάτι υπαινίσσεται ο συνωμοσιολόγος για τα Σκόπια, αλλά τρέχα γύρευε. Επίσης, πρέπει να μας πουν τι έγινε με τα χιλιάδες χρυσά νομίσματα και τα χρυσά αναθήματα ανυπολόγιστης αξίας, μεταφέρθηκαν για φύλαξη σε ελληνική τράπεζα ή σε τράπεζα του εξωτερικού; (Μόνο μην τα δώσανε στους Γερμανούς και μας τα φάνε και αυτά όπως τις πολεμικές αποζημιώσεις)...
Κατά εκδοχή άλλου: Πάντως το βέβαιο είναι ότι σε απόσταση λίγων μέτρων βρίσκεται κάτι που μοιάζει με κουτί και αυτό διακριβώθηκε με το «σκανάρισμα», την «αξονική τομογραφία» που έγινε στον τάφο. Αρχαία λήκυθος ή κάτι άλλο;
Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Εκτός από το ότι σκανάρισμα από 5-6 μ. ύψος, που να δείξει μεταλλικό κουτί, δεν μπορεί να γίνει, είναι και το άλλο: η λήκυθος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι τετράγωνη, καθώς πρόκειται για αγγείο με ειδικό σχήμα μεν, καμπυλωτό δε. Το μόνο που μένει είναι να μας πούνε ότι είχε φτιαχτεί και από πλατίνα.