Τρίτη 27 Μαΐου 2014


11 ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΥΠΟΨΗ ΣΟΥ


1. Μη μου χαλάς τον ύπνο… Υπάρχει σοβαρός λόγος που κοιμάμαι, σε περίπτωση που δεν το ξέρεις κι αυτός είναι ότι είμαι κουρασμένο! Οπότε, αν τελικά το κάνεις, να ξέρεις ότι θα το πληρώσεις!

2. Μη με κοιτάς μ’ αυτό το ύφος… Ναι, μπορεί να χρειάζομαι την προσοχή σου, αλλά σταμάτα να με κοιτάς έτσι κάθε φορά που είμαι πεινασμένο /νυσταγμένο /φοβισμένο /αδιάθετο /ευάλωτο ή τη στιγμή που κάνω τα κακά μου (που η αλήθεια είναι ότι μου τρώει την περισσότερη ώρα μέσα στη μέρα)! Θυμήσου: Μπορεί να με πιάσει η τρέλα μου!

3. Μη μου λες να σταματήσω να παίρνω τα παιχνίδια των άλλων παιδιών… Ή να μην τα σπάω. Πώς αλλιώς θα καταλάβω αν αυτό με κάνει να νιώθω ωραία ή όχι;

4. Να περιμένεις πάντα ότι θα «κάνω σκηνή»… Και σταμάτα να απογοητεύεσαι κάθε φορά που συμβαίνει!

5. Μην περιμένεις να σου λέω «ευχαριστώ»… Ας είμαστε ειλικρινείς. Μπορεί να μου δίνεις τα πιο ωραία δώρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τρελαίνομαι κι απ’ τη χαρά μου. Η ευγνωμοσύνη κι όλα αυτά τα γλυκανάλατα είναι τόσο παλαιομοδίτικα!

6. Να γίνεις υπεύθυνη εστιατορίου… Με έφερες σ’ αυτό τον κόσμο. Εγώ δεν ζήτησα τίποτα από όλα αυτά. Οπότε, ανέλαβε τις ευθύνες σου και φρόντισε να μαγειρέψεις για τον καθένα ξεχωριστά απόψε το αγαπημένο του φαγητό.

7. Να αφήνεις την τηλεόραση να κάνει ό,τι θέλω εγώ… Κι αυτό που θέλω εγώ είναι να παίζει ασταμάτητα το αγαπημένο μου κανάλι με τα κινούμενα σχέδια. Είναι τόσο απλό: Αφού εσύ πληρώνεις για όλη αυτή την «προηγμένη τεχνολογία» στο σπίτι, απλά κάν’ το να συμβεί!

8. Να αλλάζεις την πάνα μου χωρίς περιττά σχόλια… Σοβαρά, τώρα, σταμάτα να το κάνεις αυτό. Το να αναφέρεις συνέχεια τη λέξη «γιογιό» δεν βοηθάει σε τίποτα. Εγώ δεν έχω την παραμικρή ιδέα περί τίνος πρόκειται!

9. Μη μουρμουράς συνεχώς ότι είμαι άτακτο… Ναι, τα πετάω όλα δεξιά-αριστερά, κάνω χάλια το σπίτι, δημιουργώ ένα χάος γύρω μου. Αλλά, τι άλλο να κάνω; Αυτή δεν είναι η δουλειά μου;

10. Να αποδεχτείς ότι η ζωγραφική στους τοίχους είναι η νέα μας πραγματικότητα… Σε παρακαλώ, σταμάτα επιτέλους να μου φωνάζεις να αφήσω κάτω τους μαρκαδόρους μου και ανέβασε στο Facebook τις μοναδικές καλλιτεχνικές δημιουργίες μου, που παρεμπιπτόντως σου δίνω και δωρεάν!

11. Να μην πάψεις ποτέ να λες στον εαυτό σου: «Απόλαυσέ το, γιατί θα περάσει τόσο γρήγορα»!
 



Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ… ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ 14 ΓΥΝΑΙΚΕΣ!


Υποδυόταν τον άντρα και ξεγελούσε τους πάντες - Μια ιστορία από το μακρινό 1746.
Το 1746 στην περιοχή Taunton στο Σόμερσετ της Αγγλίας, η Mary Hamilton έκρυβε ένα μεγάλο μυστικό. Όταν το μυστικό της αποκαλύφθηκε εκείνη οδηγήθηκε στη φυλακή, ενώ τιμωρήθηκε και με μαστίγωμα. Η Mary Hamilton υποδυόταν τον άντρα και είχε καταφέρει να παντρευτεί όχι μία, ούτε δύο… ούτε καν τρεις… αλλά 14 γυναίκες!
Δεν έχουν διασωθεί πολλά στοιχεία από αυτά τα περιστατικά, όμως εκείνη τη χρονιά ο Henry Fielding, δικηγόρος, δικαστής, ιδρυτής της πρώτης αγγλικής ομάδας ντετέκτιβ και ο άνθρωπος που θεωρείται ως ο πατέρας του σύγχρονου μυθιστορήματος, έγραψε μια μυθιστορηματική εκδοχή των γεγονότων με τίτλο The Female Husband.
Σύμφωνα με το βιβλίο αυτό και πληροφορίες από άλλες πηγές, όπως αυτές που καταγράφηκαν στο Newgate Calendar, άρχισε να «ζωντανεύει» η ιστορία της «γυναίκα-άντρας και των συζύγων της».
Διαβάστε παρακάτω τη συναρπαστική ιστορία της Mary Hamilton, σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας Today I Found Out. (Το δημοσίευμα αναφέρει ότι κάποια στοιχεία ενδεχομένως να μην είναι εντελώς ακριβή).

Mary (Charles, George ή William) Hamilton.
Γεννήθηκε στο Isle of Man στις 16 Αυγούστου του 1721. Ο πατέρας της πέθανε και η μητέρα της παντρεύτηκε ξανά, προτού γεννηθεί η Mary.
Στα νιάτα της ξελογιάστηκε από την Anne Johnson, μια γειτόνισσά της και οι δυο τους μετανάστευσαν στο Μπρίστολ όπου έζησαν μαζί μέχρι που η Mrs. Johnson την άφησε για έναν άντρα.
«Όταν το έμαθε η Mary έπαθε αμόκ και έκοψε τα μαλλιά της, αυτοτραυματίστηκε στο στήθος και συμπεριφερόταν με τόσο άγριο τρόπο, όπως θα έκανε ένας σύζυγος». Αποφασισμένη να ντύνεται πλέον μόνο με αντρικά ρούχα, η Mary -που ήταν μια όμορφη γυναίκα- πλέον παρουσιαζόταν ως ένας ευπαρουσίαστος νεαρός.
Επόμενος σταθμός της ήταν η Ιρλανδία, όπου και παντρεύτηκε μια πλούσια 68χρονη χήρα. Σύμφωνα με τον Fielding, η απάτη της έγινε σύντομα αντιληπτή από την ηλικιωμένη γυναίκα και έτσι η Mary άφησε πίσω της το Δουβλίνο και πήγε στο Dartmouth, όπου παρουσιαζόταν ως Δόκτωρ Φυσικής. Μάλιστα, θεράπευσε μια νεαρή κοπέλα από την ασθένεια του πράσινου (Green Sickness) και οι δυο τους σύντομα ξεκίνησαν μια πιο… στενή σχέση.
Παντρεύτηκαν στο Ashburton του Devon, αλλά σύντομα αποκαλύφθηκε ξανά το κρυφό μυστικό της Mary. Η ίδια αυτή τη φορά κατευθύνθηκε στο Wells του Σόμερσετ. Μετά το δεύτερο γάμο της εκδόθηκε ένταλμα για τη σύλληψή της. Ο τελευταίος καταγεγραμμένος γάμος της είχε διάρκεια τριών μηνών, προτού γίνει αντιληπτή.
Ο Fielding στα γραπτά του περιλαμβάνει τρεις γάμους, αλλά το Newgate Calendar αναφέρει ότι η Mary είχε καταφέρει να παντρευτεί με 14 γυναίκες. Τελικά, συνελήφθη και δικάστηκε στο Σόμερσετ.
Η τελευταία της γυναίκα, η Mary Price, κατέθεσε ως μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο: «Ορκίστηκε ότι ήταν νομίμως παντρεμένη με την κατηγορούμενη και πως είχαν ζήσει για περισσότερο από τρεις μήνες ως άντρας και γυναίκα στο ίδιο σπίτι, ενώ μοιράζονταν και το ίδιο κρεβάτι. Επίσης, δήλωσε ότι όλο αυτό το διάστημα πίστευε ότι ήταν παντρεμένη με κάποιον του «σωστού φύλου».
Το δικαστήριο επέβαλλε αυστηρή ποινή, καταδικάζοντας τη Mary σε έξι μήνες φυλάκιση και μαστίγωμα.
 

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014


ΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ


σε δήμους σε όλη την Ελλάδα


Δεν έλειψαν και στη σημερινή εκλογική διαδικασία μικροπροβλήματα αλλά και ευτράπελα, με τη γενική εικόνα ωστόσο να παραμένει ότι αυτή εξελίσσεται ομαλά.

Συγκεκριμένα, μαζικά προβλήματα παρουσιάστηκαν στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου σε 20 εκλογικά τμήματα δεν μετέβησαν μέλη των εφορευτικών επιτροπών και έτσι οι δικαστικοί αντιπρόσωποι αναγκάστηκαν να επιστρατεύσουν τους πρώτους εκλογείς που πήγαν να ψηφίσουν, ενώ σε άλλα 20 εκλογικά τμήματα της πόλης οι δικαστικοί αντιπρόσωποι δεν είχαν παραλάβει το εκλογικό υλικό.

Σε ένα εκλογικό τμήμα στο Μυρωδάτο της Ξάνθης τα ψηφοδέλτια είχαν χαθεί και εικάζεται ότι είχαν τοποθετηθεί σε σάκους από τον δικαστικό αντιπρόσωπο, αλλά μια υπάλληλος της καθαριότητας ενδέχεται να μην το κατάλαβε και να τα πέταξε.

Στις Σέρρες, δικηγόρος υποκρίθηκε ότι ήταν ο διορισμένος δικαστικός αντιπρόσωπος. Υποψήφιος δήμαρχος όμως τον κατήγγειλε με αποτέλεσμα να συλληφθεί από την αστυνομία και να σχηματιστεί εις βάρος του δικογραφία. Σύμφωνα με πληροφορίες, διορισμένος δικαστικός αντιπρόσωπος ήταν υπάλληλος του δικηγορικού του γραφείου.

Στην Ξάνθη ψηφοφόρος κατέληξε στο αστυνομικό τμήμα λόγω της επιμονής του να ψηφίσει μόνο για τις ευρωεκλογές και να μην παραλάβει ψηφοδέλτια για Δήμο και Περιφέρεια. Σύμφωνα με πληροφορίες λίγη ώρα αργότερα αφέθηκε ελεύθερος.
 


ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ - ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ



 
Η πρώτη περίγραφη της Σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠ) εμφανίζεται στο ημερολόγιο του Sir Augustu D’ Este, γιού του πρίγκιπα Αυγούστου Φρειδερίκου του Essex της Αγγλίας και νόθου εγγονού του αγγλικανού βασιλιά Γεωργίου του Γ΄.
Στο ημερολόγιο αυτό αναφέρεται διεξοδικώς ότι εν έτει 1822, ο Sir Augustu D’ Este παρεβρέθη σε μια κηδεία, κατά την διάρκεια της οποίας δυσκολευόταν να συγκρατήσει τα δάκρυά του από τη συγκίνηση. Με το τέλος της νεκρώσιμης ακολουθίας παρατήρησε, παρά την υποχώρηση των δακρύων ότι η όραση στο ένα οφθαλμό του ήταν μειωμένη. Η παραπάνω νευρολογική διαταραχή είχε ως αποτέλεσμα να αδυνατεί να διαβάσει ή να γράψει. Η όρασή του αποκαταστάθηκε πλήρως με την πάροδο κάποιων ημερών, αλλά εν συνεχεία εμφανίστηκαν επιπρόσθετα συμπτώματα, όπως μυϊκή αδυναμία των άκρων, μουδιάσματα στα δάκτυλα αμφοτερόπλευρα και αστάθεια στη βάδιση. Ο Sir Augustu D’Este πέθανε τελικά σε ηλικία 54 ετών, ψάχνοντας σε όλη του τη ζωή για την αιτία της αδιάγνωστης έως τότε ασθένειάς του. 
Κάποια χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα εν έτει 1883, ο Σκωτσέζος παθολόγος Sir Robert Carswell, ένας από τους πιο σημαντικούς ιατρικούς εικονογράφους εκείνης της εποχής, επιχείρησε να απεικονίσει σε μία υδατογραφία την εγκάρσια τομή ενός νωτιαίου μυελού, που του κίνησε το ενδιαφέρον κατά τη διάρκεια μιας νεκροψίας. Στην υδατογραφία αυτή, απεικόνισε στο ένα ημιμόριο του νωτιαίου μυελού διασκορπισμένες κηλίδες σκληρυντικού και αποχρωματισμένου μυελικού ιστού. Ο ασθενής στον οποίον είχε διενεργηθεί η νεκροψία, εμφάνιζε κλινικά παράλυση των κάτω άκρων με σπαστικότητα.Την ίδια ακριβώς εποχή, ο Γάλλος ανατόμος Jean Cruveilhier, δημοσιεύει ανατομικές εικόνες βλαβών του νωτιαίου μυελού και του εγκεφάλου 4 ασθενών του. Μεταξύ των ασθενών, περιλαμβανόταν μια γυναίκα, 31 ετών, που εμφάνιζε κλινικά προοδευτική σπαστική παράλυση των κάτω άκρων. Ο Cruveilhier έδωσε στις παρατηρούμενες βλάβες την ονομασία sclerosis, από την ελληνική λέξη σκλήρυνση, προσπαθώντας να αποδώσει την μορφολογία του σκληρυντικού και αποχρωματισμένου μυελικού ιστού. Εκ των παρατηρήσεων του θεώρησε ότι πιθανώς είχε βρει την αιτιολογία της άγνωστης έως τότε ασθένειας.
Εν έτει 1868, ο Jean-Martin Charcot, ένας από τους διάσημους Γάλλους νευρολόγους, κατάφερε να περιγράψει διεξοδικώς το κλινικό σύνδρομο που οδηγούσε στην παράλυση των άκρων των νοσούντων. Ενώ εργαζόταν σε νοσοκομείο των Παρισίων, ανακάλυψε ότι πολλοί από τους ασθενείς που νοσήλευε, εμφάνιζαν τρόμο των άκρων και παράλυση, σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας. Αρχικά θεωρήθηκε από συναδέλφους του ότι πρόκειται πιθανώς για την γνωστή τότε τρομώδη παράλυση, η οποία αρχικά είχε περιγραφεί στην Αγγλία το 1817 σαν Νόσος του Πάρκινσον. Ο Charcot όμως αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για μια διαφορετική ασθένεια, που χαρακτηριζόταν από τρόμο και σπασμωδικές κινήσεις των άκρων και γενικά του σώματος. Στην αυτοψία, οι ασθενείς παρουσίασαν στο κεντρικό νευρικό σύστημα απομυελινωτικές πλάκες ή ομαλές επιφάνειες, που είχαν σκληρυνθεί. Την επόμενη χρονιά δημοσίευσε το πρώτο βιβλίο για την νέα ασθένεια υπό το όνομα Η ιστολογία των σκληρυντικών πλακών. Εκεί περιέγραψε διεξοδικά τα διαγνωστικά κλινικά κριτήρια (νυσταγμός, μυϊκή αδυναμία, διπλωπία, αταξία, δυσαρθρία), όπως και την ιστολογική εικόνα των βλαβών. Η πρώτη ολοκληρωμένη περιγραφή του Charcot για τη ΣΚΠ παραμένει κλασική έως σήμερα και αποτελεί σημείο αναφοράς στην κατανόηση της νόσου.
 

Κυριακή 25 Μαΐου 2014



«ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕ».



O Kροίσος ήταν o τελευταίος βασιλιάς της Λυδίας, γιος του Αλυάττη και γνωστός για τα αμύθητα πλούτη του που γίνονταν όλο και περισσότερα. Υπέταξε όλα τα έθνη ανάμεσα στο Αιγαίο Πέλαγος και τον ποταμό Άλυ, καθιστώντας έτσι φόρου υποτελείς τους Έλληνες της Μικράς Ασίας.
Παρά την υποταγή των ελληνικών πόλεων, συνδέθηκε με συμμαχίες με τη Σπάρτη και την Αθήνα και κόσμησε τα μεγάλα ελληνικά ιερά τόσο στην επικράτειά του, όσο και στη μητροπολιτική Ελλάδα με πλούσια αναθήματα. Ο ίδιος πίστευε πως ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου.

Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΡΟΙΣΟΥ
Ώσπου μια μέρα συναντήθηκε με το Σόλωνα, τον οποίο ρώτησαν ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Σόλων αρνήθηκε να κατονομάσει τον Κροίσο, προειδοποιώντας τον με τη φράση: «μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση «μην μακαρίζεις κανένα πριν το τέλος του ή μη βγάζεις συμπεράσματα πριν το τέλος». Τα λόγια του σοφού θα αποδειχθούν προφητικά.
Μετά την κατάληψη του μηδικού βασιλείου από τους Πέρσες ο Κροίσος, προετοίμασε τη σύγκρουσή του με τον Κύρο Β΄. Γι’ αυτό πήρε χρησμούς από τα σπουδαιότερα μαντεία της εποχής. Έτσι όταν το μαντείο των Δελφών έδωσε χρησμό ότι αν εκστράτευε κατά των Περσών, θα κατέλυε μια μεγάλη αυτοκρατορία χάρηκε πιστεύοντας ότι θα καταρρεύσει η περσική υπερδύναμη.
Ένας δεύτερος χρησμός τον συμβούλευε, να τραπεί σε φυγή, τη στιγμή που βασιλιάς των Μήδων θα στεφτεί ένα «ημίονος» δηλαδή ένας νόθος. Το μαντείο έκανε υπαινιγμό για τον Κύρο. Ο Κροίσος παρερμήνευσε και τους δύο χρησμούς. Οι εξελίξεις ήταν εναντίον του. Ο Κύρος τον αιφνιδίασε καταλαμβάνοντας το βασίλειο του Κροίσου.  Ο μέγας βασιλιάς της Λυδίας ήταν πια αιχμάλωτος του Κύρου. Η αυτοκρατορία που καταστράφηκε ήταν η δική του!

Ο ΣΟΛΩΝΑΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ
Για τον αιχμάλωτο Κροίσο έχουμε διαφορετικές  εκδοχές. Σύμφωνα με το Βακχυλίδη, ο Κροίσος μη μπορώντας να αντέξει τη δουλεία αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του επιλέγοντας το θάνατο στην πυρά. Γι’ αυτό και ο αγγειογράφος τον παρουσιάζει να κάθεται ατάραχος στο θρόνο χωρίς δεσμά. Φέρεται να κάθεται σε πολυτελή θρόνο στρωμένο με δέρμα αιλουροειδούς. Με το αριστερό του χέρι κρατά ένα εντυπωσιακό σκήπτρο. Μπροστά στέκεται ο υπηρέτης Εύθυμος. Χαρακτηριστικό της κοινωνικής του τάξης είναι το τυλιγμένο γύρω από τη μέση του ιμάτιο. Κρατά δύο δαυλούς και ανάβει την πυρά.

«ΣΟΛΩΝ! ΣΟΛΩΝ! ΣΟΛΩΝ!»
Ο Ηρόδοτος που γράφει την ίδια ιστορία μετά από χρόνια, φαίνεται ότι άλλαξε συνειδητά την σκηνή της πυράς, προφανώς για να τη συνδέσει με την επίσκεψη και τις συμβουλές του Σόλωνα, καθώς και με το σπουδαίο δίδαγμα της συνάντησης. Η ζωή τα έφερε έτσι, ώστε ο Κροίσος να χάσει τα πάντα και να καταλήξει στην πυρά. Την ώρα που τον είχαν ανεβάσει για να τον κάψουν, ο Κροίσος θυμήθηκε τα λόγια του Σόλωνα και φώναξε τρεις φορές «Σόλων! Σόλων! Σόλων!».
Ο Κύρος που τον άκουσε, ζήτησε να μάθει τι σήμαινε η επίκληση. Ακούγοντας την ιστορία, χάρισε στον Κροίσο τη ζωή και μάλιστα τον κράτησε κοντά του ως έμπιστο φίλο και σύμβουλό του. Ο Ξενοφών αποσιωπά εντελώς το επεισόδιο της πυράς και υποστηρίζει ότι ο Κροίσος ικέτευε τον Κύρο, για τη ζωή του ιδίου και της οικογένειάς του. Τέλος ο Κτησίας  αναφέρει, ότι ο Κροίσος κατέφυγε στο ναό του Απόλλωνα, όπου τρεις φορές τον αλυσόδεσε ο Πέρσης Οιβάρης και τρεις φορές τον ελευθέρωσε η θεϊκή παρέμβαση. Η αρχική ιστορία πρέπει να ξεκίνησε από τους Δελφούς, καθώς το ιερατείο αντιλαμβανόταν ότι θα ήταν μειωτική για το κύρος του ιερού, η σκέψη πως ο Απόλλωνας άφησε να χαθεί αβοήθητος ο Κροίσος. Ο πλούσιος βασιλιάς της Λυδίας που ζητούσε πάντοτε τη συμβουλή του, όταν ήταν να πάρει μια σημαντική απόφαση και είχε στήσει στο ιερό του λαμπρά αναθήματα. Η φράση όμως, μηδένα προ του τέλους μακάριζε, έμεινε στην καθημερινότητα μας, καθώς αναμφίβολα είναι σοφή, όπως αποδείχθηκε σε αναρίθμητες περιπτώσεις στην ανθρώπινη ιστορία.
Κυρίως, όταν η ευτυχία συγχέεται με την ματαιοδοξία.
 

10 ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!

 
Σε αντίστροφη μέτρηση.
 
10. Η προεκλογική υστερία.
Κάτι που η προεκλογική περίοδος διαρκεί κάνα 3μηνο, κάτι που τιγκάρει ο τόπος με αφίσες ρετουσαρισμένων πολιτικών, κάτι που βλέπεις υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους ολούθε και διαβάζεις δημοσκοπήσεις καθημερινά, δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος να λαλήσει. Εφιάλτες βλέπω η έρμη, ότι δε χωράει, λέει, το ψηφοδέλτιο στην κάλπη και μου ζητάει ο έφορας 50 ευρώ για να ρίξει την ψήφο μου στη ρεμούλα. 

9. Οι αποφάσεις.
Όταν πραγματικά εμπνέεσαι, εμπιστεύεσαι και πιστεύεις σε κάποιο κόμμα/υποψήφιο, τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Επειδή, όμως -ας το παραδεχτούμε- αυτό είναι πιο σπάνιο και από τον Κομήτη του Χάλεϊ, σπαζοκεφαλιάζεις μέρες ολόκληρες μελετώντας προσεκτικά την ψήφο σου για να καταλήξεις, δυστυχώς, στο λιγότερο χειρότερο. 

8. Οι χρονοβόροι ψηφοφόροι.
Είναι αυτοί που δεν έχουν φροντίσει για το ακριβώς από πάνω εγκαίρως και περνούν περίπου 10 λεπτά μέσα στο παραβάν, σκεπτόμενοι ποιον να ψηφίσουν (διαβάζουν όλα τα ονόματα, κάνουν α-μπε-μπα-μπλομ, δεν ξέρω), δημιουργώντας απίστευτη ουρά -εφάμιλλη με αυτή της τράπεζας σε μέρα καταβολής συντάξεων. 

7. Η διαδικασία.

6. Να μη βρίσκεις το εκλογικό κέντρο στο οποίο ψηφίζεις.
Να μη βρίσκεις την αίθουσα του εκλογικού κέντρου στην οποία ψηφίζεις (μέχρι να καταλάβεις ότι υπάρχει και 3ος όροφος). Να μην είσαι εγγεγραμμένος (για κάποιο λόγο) στους εκλογικούς καταλόγους. Να ψηφίζεις στο ίδιο κέντρο με κάποιον από τους υποψήφιους (και να έχεις πάει ΑΚΡΙΒΩΣ εκείνη τη στιγμή). Να ψηφίζεις ακριβώς 200 χλμ μακριά από εκεί που μένεις (δικαιούσαι άδεια από τη δουλειά; Αν όχι, ΓΙΑΤΙ; Και αν ναι, θέλεις στ' αλήθεια να πας στο χωριό;).   Τα πολιτικά σποτάκια. Μακράν ό, τι πιο επικίνδυνα αστείο κυκλοφορεί στην αγορά.

5. Οι 2οι γύροι.
Αποκλειστικό προνόμιο των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών, δεν είναι σπαστικοί μόνο γιατί σε απασχολούν για 2ο ΣΚ στη σειρά, αλλά κυρίως γιατί σε αναγκάζουν να ψηφίσεις μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων. Ο πιο νόμιμος εκβιασμός στον πλανήτη. 

4. Τα ενοχλητικά sms.
Το λέει και ο τίτλος. Ενοχλητικά. By the way, αγαπητέ υποψήφιε περιφερειάρχη, όσο στέλνεις ευχαριστήρια μηνυματάκια για «την εμπιστοσύνη που σου δείχνω» (εγώ;) και τον «κοινό μας αγώνα» (πότε; πού ήμουν;) δυσχεραίνεις τη θέση σου. 

3. Το «χώσιμο» της εφορευτικής.
Η εκδίκηση του υποψήφιου. Ο φόβος και ο τρόμος του απλού πολίτη. Αυτό το ειδοποιητήριο που θα βρεις στην πόρτα σου και θα σε αναγκάσει να ξυπνήσεις την Κυριακή αχάραγα, να σβήνεις ονόματα από λίστες και να πεις περίπου 400 φορές: «Για το δήμο, βάζετε μέχρι 3 σταυρούς»! Και μετά από 12 ώρες, έτσι ωραία ωραία που θα είσαι πτώμα, να αρχίσεις την καταμέτρηση μέχρι το πρωί. Εφορευτική FTW. 

2. Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις.
Εκτός από το γεγονός ότι τις θεωρώ εντελώς γελοίες και άχρηστες, έχουν και το θράσος να επιβάλλονται στην πόλη με το «έτσι θέλω», με αυλικούς και κλακαδόρους να κουνάνε σημαιάκια με κομματικά εμβλήματα, την ώρα που ο κάθε ομιλητής σε φλομώνει με ιδεολογίες και λαϊκισμούς. Και το επιστέγασμα; Κλείνουν τους δρόμους, σταματάνε την κυκλοφορία και αφήνουν πίσω και ένα κάρο σκουπίδια. Μαύρο, ρε. 

1. Το αποτέλεσμα.
Να μη βγαίνει αυτός που ψήφισες. Ή ακόμη χειρότερα, να βγαίνει αυτός που ψήφισες και να αποδεικνύεται μπαρούφας μέχρι τα μπούνια.



7 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕ Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ


Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ να πούνε

Αν σήμερα θεωρούμε την ποιητική αξία του Κωνσταντίνου Καβάφη κάτι το δεδομένο, αυτό δεν ίσχυε πάντα. Τον κατέκριναν, τον χλεύασαν σε μεγάλο βαθμό, τον παρώδησαν και πολλοί προσπάθησαν να αποδείξουν πως όσα έγραφε «δεν συνιστούσαν ποίηση». Και αυτό συνέβαινε όχι μόνο όσο ζούσε, αλλά και μετά το θάνατό του.
Δεν έχει υπάρξει και ελπίζω να μην υπάρξει πιο «κακοποιημένος» από τους αναγνώστες και κάποιους εκπαιδευτικούς-εξεταστές ποιητής από τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Είναι ο ποιητής που έχει διαβαστεί αποσπασματικά όσο κανένας άλλος, που έχει αναλυθεί κατά λέξη όσο κανένας άλλος -σε τέτοιο βαθμό που χάνεται ολότελα το νόημά του, σε τέτοιο βαθμό που οτιδήποτε ζωντανό μέσα του ασφυκτιά και πεθαίνει. Είναι αυτός που όλοι έχουμε διαβάσει δίστιχά του χωρίς να γνωρίζουμε το συγκείμενο (το context) και -όπως είναι μαθηματικά λογικό και αναμενόμενο- βγάλαμε βεβιασμένα συμπεράσματα. Το «τι θέλει να πει ο ποιητής», κυρίες και κύριοι, δεν είναι ποτέ ο αυτοσκοπός και –ευτυχώς- δεν υπάρχει σωστή απάντηση.
Πρώτον, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θέλει να πει ο ποιητής γιατί δεν τον έχεις μπροστά σου να τον ρωτήσεις και να σου απαντήσει. Το να μαντεύει ο καθένας τι μπορεί να είχε στο μυαλό του ο Καβάφης και να θέτει την εικασία του ως δεδομένο και απαράβατο κανόνα, είναι ακριβώς το αντίθετο από τον ίδιο τον σκοπό της Ποίησης. Το να ζητείται από τον κάθε μαθητή-σπουδαστή-φοιτητή να μάθει απ’ έξω την προσωπική θεωρία του οποιουδήποτε -κατά τ’ άλλα πολυδιαβασμένου και μορφωμένου ερευνητή- και να είναι σε θέση να την αναπαράγει κατά λέξη, είναι, για μένα, έγκλημα.
Επίσης, ένα ποίημα είναι -ευτυχώς και πάλι- κάτι πολύ προσωπικό και εξατομικευμένο και λέει άλλα πράγματα στον καθένα ανάλογα με την ηλικία του, το χαρακτήρα του, τα βιώματά του, τα όνειρά του, τους εφιάλτες του, τις εμμονές του, το βλέμμα του, τον τρόπο που αγγίζει, τον τρόπο που μυρίζει. Ένα ποίημα μού λέει άλλα πράγματα από αυτά που λέει σε σένα και λέει άλλα πράγματα σε μένα στα 20 και άλλα στα 30 μου. Ακριβώς εκεί έγκειται και η ομορφιά του.

Ας μάθουμε επιτέλους στους ανθρώπους να σκέφτονται και όχι τι να σκέφτονται.

1. Τον φόβο σου μόνο εσύ μπορείς να τον θρέψεις και μόνο εσύ μπορείς να τον καταστρέψεις. Τα τέρατα ζουν μέσα σου και στο χέρι σου είναι μόνο αν θα τα αφήσεις να μεγαλώσουν ή όχι. Ή, όπως λέει και ο Καβάφης: «Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου».

2. Οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου να είναι λίγοι και καλοί. Μην αναλώνεσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα, που σε μειώνουν, που δεν θέλουν το καλό σου, που δεν ξέρουν να δίνουν. Μην εξαντλείσαι «μέσα στην πολλή συνάφεια του κόσμου».

3. Αυτά που δεν λες, αυτά που δεν ζεις, αυτά που δεν θες να παραδεχθείς ούτε στον εαυτό σου, τα απωθημένα και τα καταπιεσμένα σου ένστικτα είναι αυτά που θα έρθουν μια μέρα και θα σε εκδικηθούν, θα σε πνίξουν. Μην καταπιέζεις τον εαυτό σου, μην δημιουργείς αδιέξοδα εκεί που δεν υπάρχουν. Ζήσε.

4. Πόθος. Έρωτας. Σεξ. Αγάπη. Οι μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις. Απόλαυσέ τες.

5. Δεν έχουν σημασία μόνο αυτά που ζήσαμε. Ίσως μεγαλύτερη σημασία έχουν αυτά που δεν ζήσαμε. Οι έρωτες οι ανεκπλήρωτοι, όλα τα «σ’ αγαπώ» που τσιγκουνευτήκαμε, όλα τα σώματα που αγγίξαμε μόνο νοητά, όλα τα χείλη που ονειρευτήκαμε, αλλά φοβηθήκαμε να φιλήσουμε. Ίσως τα «όχι» μας μας έκαναν αυτό που είμαστε, όχι τα «ναι» μας. Ίσως.

6. Ό,τι αρχίζει, θα τελειώσει. Ό,τι δεν αρχίσει, δεν θα τελειώσει και ποτέ. Έρωτας δεν είναι μόνο ό,τι εκπληρώθηκε -είναι και ό,τι πόθησες. Ίσως γι’ αυτό μας τρώνε για πάντα οι ανεκπλήρωτοι έρωτες. Δεν πεθαίνουν, γιατί δεν κατάφεραν να γεννηθούν.

7. Το να παραδεχθούμε ότι κάτι πέθανε, ότι έκανε τον κύκλο του, ότι δεν είναι πια ό,τι ήταν, ότι το χάσαμε για πάντα, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η μόνη λύση είναι, όμως, να αποχαιρετήσεις αυτό που φεύγει «σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος». Τουλάχιστον «σαν». Μέχρι να γίνεις θαρραλέος.

 

Σάββατο 24 Μαΐου 2014



ΒΡΗΚΑΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ



Μία ουσιώδης διαφορά στον εγκέφαλο ανδρών και γυναικών μπορεί να εξηγεί γιατί οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν σκλήρυνση κατά πλάκας, σύμφωνα με μία νέα έρευνα σε ζώα και ανθρώπους.
 Επιστήμον από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σαιντ Λούις (WUSTL) εξέτασαν τους εγκεφάλους αρσενικών και θηλυκών ποντικιών, καθώς και ασθενών που είχαν χάσει τη ζωή τους από τη νόσο και διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης που λέγεται S1PR2 ήταν υψηλότερα στους γυναικείους εγκεφάλους, καθώς και στους εγκεφάλους των θηλυκών ποντικιών.
Οι ερευνητές εστίασαν την έρευνά τους στην υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας (ή πολλαπλή σκλήρυνση, όπως τελευταία την αποκαλούν οι επιστήμονες), που είναι η συχνότερη μορφή της νόσου και χαρακτηρίζεται από εξάρσεις και υφέσεις των συμπτωμάτων.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Journal of Clinical Investigation, μελέτησαν τα αιμοφόρα αγγεία και τον εγκέφαλο υγιών ποντικιών, ποντικιών με σκλήρυνση κατά πλάκας και ποντικιών δίχως το γονίδιο που κωδικοποιεί την S1PR2, η οποία είναι μία πρωτεΐνη-υποδοχέας των αιμοφόρων αγγείων. Οι επιστήμονες εξέτασαν επίσης μετά θάνατον δείγματα εγκεφαλικού ιστού από 20 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Όπως διαπίστωσαν, τα επίπεδα της S1PR2 ήταν αυξημένα στα τμήματα του εγκεφάλου που τυπικά καταστρέφονται από την σκλήρυνση κατά πλάκας σε ποντίκια και ανθρώπους, ιδίως στα θηλυκά ποντίκια και στις γυναίκες. Η δραστηριότητα του γονιδίου που την κωδικοποιεί, εξάλλου, σχετιζόταν θετικά με τη σοβαρότητα της νόσου στα ζώα.
Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν πως ακριβώς δρα η S1PR2, αλλά εικάζουν ότι παίζει ρόλο στον επονομαζόμενο αιματοεγκεφαλικό φραγμό, με την αύξηση των επιπέδων της να τον εξασθενεί.
Ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός είναι ένας φυσικός, κυτταρικός μηχανισμός που εμποδίζει την είσοδο ουσιών, κυττάρων και κάθε είδους «εισβολέων» στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό, για να τον προστατεύσει επειδή είναι πάρα πολύ ευαίσθητος.
Η εξασθένηση του φραγμού αυτού από την S1PR2 μπορεί να έχει ως επακόλουθο να εισβάλλουν πιο εύκολα στον εγκέφαλο και στο νωτιαίο μυελό τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που έχουν βγει εκτός ελέγχου και προκαλούν τη νόσο (σ.σ. η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι αυτοάνοσο νόσημα, δηλαδή προκαλείται από τα ανοσοποιητικά κύτταρα του ίδιου του οργανισμού).
Η συσχέτιση μεταξύ σκληρύνσεως κατά πλάκας και S1PR2 «είναι εντελώς νέα και πολύ συναρπαστική, διότι η πρωτεΐνη αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο νέων θεραπειών», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Ρόμπυν Κλάιν, αναπληρώτρια καθηγήτρια Εσωτερικής Ιατρικής & Νευροβιολογίας στο Τμήμα Βιολογίας & Βιοϊατρικών Επιστημών του WUSTL.
Η δρ Κλάιν επισήμανε ότι δεν είναι ακόμα γνωστό γιατί είναι υψηλότερα τα επίπεδα της S1PR2 στις γυναίκες, αλλά ως φαίνεται «τα οιστρογόνα (σ.σ. η ορμόνη του γυναικείου φύλου) δεν παίζουν καθοριστικό ρόλο». 
 

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΓΚΥΟΣ ΕΝΩ ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ;


Η επιδίωξη της γονιμότητας και η εγκυμοσύνη αυτή καθ’ εαυτή προσθέτει κατά κανόνα μία μοναδική παράμετρο στην αντιμετώπιση μίας οποιασδήποτε χρόνιας νευρολογικής πάθησης και ακόμα περισσότερο της απομυελινωτικής νόσου, η οποία συνήθως πλήττει άτομα νεαρής αναπαραγωγικής ηλικίας.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο, αν κανείς συνυπολογίσει και την επίδραση τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής στη νόσο ή της ίδιας της αγωγής κατά της νόσου στην ενδεχόμενη εγκυμοσύνη και στο έμβρυο που κυοφορείται. Με αφορμή αυτό το άρθρο ευκαιρία δίνεται να διευκρινιστούν σημαντικές παράμετροι αυτής της περίπλοκης ισορροπίας αν μάλιστα κανείς αναλογιστεί ότι η πάθηση αυτή συναντάται με μεγαλύτερη συχνότητα σε γυναίκες παρά σε άντρες.

Υπάρχουν άραγε κατευθυντήριες οδηγίες σε σχέση με τη σκλήρυνση κατά πλάκας και τη γονιμότητα ή την εγκυμοσύνη;
Η απάντηση είναι αρνητική δεδομένου, ότι η στάση του θεράποντος εξατομικεύεται σε σχέση με την κλινική κατάσταση της ασθενούς, το νευρολογικό της έλλειμμα, τη φαρμακευτική της αγωγή, αλλά και τον δρόμο που έχει να διανύσει προκειμένου να κατακτήσει το όνειρο της μητρότητας.

Ποια είναι όμως η επίδραση της εγκυμοσύνης στην κλινική πορεία της νόσου;
Λαμβάνοντας υπόψη την πιο πλήρη μελέτη που έχει δημοσιευτεί πάνω σε αυτό το ζήτημα (Finkelsztejn A et al BJOG. 2011) και η οποία ουσιαστικά αναλύει τα αποτελέσματα από 13 προηγηθείσες εργασίες και από την παρακολούθηση 1221 κυήσεων σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας το συμπέρασμα που ανακύπτει είναι ότι η εγκυμοσύνη ουσιαστικά καταστέλλει τη δραστηριότητα της νόσου, ενώ η λοχεία προσωρινά την αυξάνει.
Τα αποτελέσματα αυτά έρχονται να επικυρώσουν την προγενέστερη προοδευτική μελέτη PRIMS (Confavreux C et al, N Engl J Med. 1998)  η οποία ουσιαστικά παρακολουθώντας την κλινική πορεία ασθενών με απομυελινωτική νόσο κατάληξε στο συμπέρασμα ότι η πιθανότητα υποτροπής της νόσου στο πρώτο, δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο κύησης είναι 0,7, 0,5,0,2 ανά γυναίκα, ενώ αυξάνεται στο 1,2 στη λοχεία λίγο πριν πέσει στα φυσιολογικά επίπεδα προ σύλληψης μερικές εβδομάδες αργότερα.

Γιατί αυξάνεται στη λοχεία η πιθανότητα υποτροπής;
Πιθανοί αιτιολογικοί παράγοντες είναι το άγχος, η έντονη κόπωση και η απώλεια της σχετικής ανοσοκαταστολής που προκαλεί η εγκυμοσύνη. Σε κάθε περίπτωση η «αναζωπύρωση» της νόσου είναι παροδική και διαρκεί παρά λίγες εβδομάδες. Αν κανείς δε συνυπολογίσει και τις ιδιαίτερες παραμέτρους της λοχείας στο «ελληνικό» περιβάλλον όπου κατά κανόνα υπάρχουν από ένα ή δύο πρόσωπα του κοντινού περιβάλλοντος που στηρίζουν τη νέα μητέρα οι πιθανότητες υποτροπής που περιγράφονται στην αγγλόφωνη βιβλιογραφία   περιορίζονται ακόμα περισσότερο.

Τι ισχύει με τον μητρικό θηλασμό;
Αξιοσημείωτα, η προαναφερθείσα μελέτη PRIMS ανέδειξε το συμπέρασμα ότι οι γυναίκες που θηλάζουν παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής στην περίοδο της λοχείας γεγονός που εξηγείται από την παρατήρηση ότι γυναίκες που επιλέγουν να θηλάσουν είναι κατά κανόνα ασθενείς σε καλύτερη κλινική κατάσταση άρα και σε ευνοϊκότερη κλινική αφετηρία από τις υπόλοιπες.

Ποια η επίδραση της πάθησης στην εγκυμοσύνη;
Μηδαμινή. Το μόνο που έχει παρατηρηθεί είναι τα έμβρυα των ασθενών αυτών να παρουσιάζουν χαμηλότερο βάρος γέννησης σε σχέση με αυτά του γενικού πληθυσμού.

Μπορεί να διενεργηθεί επισκληρίδιος αναισθησία στις ασθενείς αυτές;
Ασφαλώς. Οποιαδήποτε αντίληψη ότι η περιοχική αναισθησία αυξάνει την πιθανότητα υποτροπής της νόσου είναι παντελώς ανυπόστατη!

Τι ισχύει για τις περιπτώσεις υπογονιμότητας;
Στο σημείο αυτό τα δεδομένα παύουν να είναι τόσο ξεκάθαρα, γιατί υπάρχουν ελάχιστες μελέτες πάνω στο ζήτημα και όσες υπάρχουν αναλύουν ελάχιστα κλινικά περιστατικά. Προκειμένου να αντιληφτεί κανείς το μέγεθος της ένδειας κλινικών δεδομένων αρκεί να διαπιστώσει ότι η μεγαλύτερη δημοσιευμένη μελέτη πάνω στο ζήτημα αναλύει μόλις 16 περιστατικά! Στη μελέτη αυτή παρεμπιπτόντως παρατηρήθηκε αύξηση της υποτροπής της νόσου, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι το ποσοστό επίτευξης κύησης (άρα και σχετικής προστασίας της ασθενούς) δεν ξεπέρασε το 15 %.
Τα οικεία δεδομένα μας από τη δραστηριότητα στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας τα τελευταία 10 χρόνια στην κλινική ΓΕΝΕΣΙΣ ΑΘΗΝΩΝ είναι ότι ανάμεσα στις 25 γυναίκες που υπεβλήθησαν σε αγωγή οι 18 απέκτησαν παιδί στον πρώτο χρόνο προσπαθειών και μόνο οι δύο από αυτές παρουσίασαν αυξημένη ενεργητικότητα της νόσου στον πρώτο χρόνο μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας…

Πόσο ασφαλή είναι τα φάρμακα κατά της νόσου στο θέμα της γονιμότητας ή της κύησης;
Ανάμεσα στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται υπάρχουν γνωστά τερατογόνα, αλλά και άλλα που θεωρούνται σχετικά ασφαλή. Μπροστά στην αβεβαιότητα αυτή πολλοί θεράποντες επιλέγουν τη διακοπή της αγωγής, όταν επιδιώκεται εγκυμοσύνη δεδομένης και της παρατήρησης ότι κατά την κύηση η πιθανότητα υποτροπής της νόσου είναι περιορισμένη. Πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι τα πιο κοινά φάρμακα όπως η ιντερφερόνη β και η γλατιραμέρη ανήκουν στην πλέον ασφαλή κατηγορία φαρμάκων για την εγκυμοσύνη.

Ποια είναι λοιπόν τα συμπεράσματά σας για τις ασθενείς με απομυελινωτική νόσο που θέλουν να επιδιώξουν το όνειρο της μητρότητας;
Οι γυναίκες αυτές πρέπει να ξεπεράσουν στερεότυπα του παρελθόντος και λανθασμένες αντιλήψεις και να επιδιώξουν με τον καταλληλότερο τρόπο το δικαίωμά τους στην μητρότητα. Η επιδίωξη αυτή περισσότερο τις προφυλάσσει παρά τις θέτει τελικά σε κίνδυνο.


Σφακιανούδης Κωνσταντίνος, Μαιευτήρας-Γυναικολόγος, Ειδικός Γονιμότητας,

  


ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΥΧΕΡΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ «ΚΑΜΗΛΟΠΑΡΔΑΛΙΔΕΣ»


ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Ονομάζονται Καμηλοπαρδαλίδες, επειδή δείχνουν να προέρχονται από τον αχνό αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης, (αλλά ουσιαστικά προέρχονται από τον κομήτη 209P/Linear) και για πρώτη φορά αναμένεται να κάνουν την εμφάνισή τους ως διάττοντες στον ουρανό της Γης το βράδυ της Παρασκευής προς τα χαράματα του Σαββάτου.
Πρόκειται για μια νέα μεγάλη βροχή διαττόντων, που πιθανότατα -αλλά όχι σίγουρα (καθώς η «πρεμιέρα» μπορεί να αναβληθεί!)- θα συμβεί, όταν ο πλανήτης μας θα διασταυρωθεί με τα απομεινάρια σκόνης που εκτιμάται ότι άφησε πίσω του ο κομήτης 209P/LINEAR πριν από πολύ καιρό.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Μαΐου, θα είναι η πρώτη φορά που η τροχιά της Γης και η «ουρά» του κομήτη θα συναντηθούν. Σύμφωνα με τη NASA, σε πιο ευνοϊκή θέση για νυκτερινή παρατήρηση θα βρεθούν οι κάτοικοι της Βόρειας Αμερικής, που μπορεί να δουν από 100 έως 1.000 «πεφταστέρια» την ώρα, έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό.
Εκτιμάται ότι τα σωματίδια σκόνης θα είναι μεγάλα, οπότε θα είναι και εξίσου φωτεινά, καθώς θα καίγονται κατά τη διείσδυσή τους στη γήινη ατμόσφαιρα. Επιπλέον, τα «πεφταστέρια» αναμένεται να κινούνται αργά, πράγμα που θα αυξήσει τη θεαματικότητά τους. Επίσης, το γεγονός ότι η Σελήνη δεν είναι «γεμάτη», θα βοηθήσει στις παρατηρήσεις, εφόσον δεν υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό.
Προς το παρόν, οι αστρονόμοι δεν είναι βέβαιοι πότε θα συμβεί η επόμενη διασταύρωση των τροχιών, ώστε οι Καμηλοπαρδαλίδες να ξαναεμφανιστούν. Δεν αποκλείεται πάντως αυτό να μην ξανασυμβεί ποτέ, οπότε την «πρεμιέρα» δεν θα ακολουθήσει άλλη «παράσταση».
Ο περιοδικός κομήτης 209P/LINEAR, διαμέτρου 600 μέτρων, ανήκει στην οικογένεια των περίπου 400 παγωμένων κομητών του Δία και ολοκληρώνει μια πλήρη τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε πέντε χρόνια. Ανακαλύφτηκε το 2004 και στις 29 Μαΐου θα βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο του από τη Γη, σε απόσταση περίπου 8 εκατ. χιλιομέτρων. Όμως λίγες μέρες πριν, αύριο το βράδυ, ο πλανήτης μας θα διασταυρωθεί με τα παλαιότερα απομεινάρια του κομήτη.
Κάθε φορά που ο εν λόγω παγωμένος κομήτης πλησιάζει τον Ήλιο, καθώς θερμαίνεται, απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες αερίων και σκόνης. Φέτος η Γη θα διασταυρωθεί με απομεινάρια από πολύ παλαιότερες προσεγγίσεις του κομήτη στον Ήλιο. Ο 209P/LINEAR δεν είχε γίνει ορατός κατά τον 18ο, 19ο και 20ό αιώνα, όταν κατά διαστήματα περνούσε κοντά από τον Ήλιο και «έσπερνε» στο διάστημα σκόνη και αέρια, που τώρα αναμένεται να συναντήσει για πρώτη φορά ο πλανήτης μας.
Ο αστερισμός της Καμηλοπάρδαλης βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον Πολικό Αστέρα (ή «αστέρι του Βορρά»).