Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΘΗΡΙΟ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ



Πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από τη Συντέλεια του κόσμου και την εισβολή των βαμπίρ της Σερβίας την περασμένη χρονιά, μας βρήκε νέο κακό: εμφανίστηκε πρόσφατα στην Ουκρανία το Τσουπακάμπρα, το θρυλικό μυθικό πλάσμα, που κατάγεται από τη Νότια Αμερική. Φαίνεται ότι οι κατάρες των Μάγια συνεχίζουν να εξαπλώνονται σε όλον τον κόσμο.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, το Τσουπακάμπρα, είναι ένα τετράποδο ον, κάτι μεταξύ σκύλου ή κογιότ με προεξέχοντες κυνόδοντες και ρύγχος χοίρου, που κατάγεται από το Πουέρτο Ρίκο και κυνηγά τα κατοικίδια ζώα για να τους ρουφήξει το αίμα. Ένα είδος βαμπίρ στον κόσμο των ζώων. Εννοείται βέβαια ότι η επίσημη ζωολογία δεν το αναγνωρίζει, όπως ακριβώς και τα τέρατα τύπου Λοχνές ή τους ανθρώπους του χιονιού ή Γέτι.
Το τελευταίο εξάμηνο έχουν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον δέκα επιθέσεις σε κατοικίδια ζώα και θέατρο της δράσης του μυστηριώδους θηρίου έχουν γίνει οι Περιφέρειες Κιέβου, Λβοφ, Χμελνίτσκι, Τερνόπολ και Τσερνίγκοφσκι.
Τελευταία φορά το τέρας-βαμπίρ παρατηρήθηκε στην περιοχή της Παρακαρπαθίας, στο ορεινό χωριό Γκόλιν, όπου θύματά του έπεσαν κουνέλια ενός έτους. Η οικογένεια Παρασάκ εδώ και πολλά χρόνια ασχολείται με την εκτροφή κουνελιών, όμως κάτι παρόμοιο στο αγρόκτημά τους συνέβη για πρώτη φορά. Όπως αφηγείται η νοικοκυρά του αγροκτήματος Λέσι Παρασάκ, ένα άγνωστο ζώο κυριολεκτικά πριόνισε τα λουκέτα στα κλουβιά και αφαίμαξε όλα τα κουνέλια. Το πιο εκπληκτικό έγκειται στο ότι τα πτώματα των ζώων έμειναν την ίδια στιγμή απολύτως άθικτα. Η επίθεση, δηλαδή, είναι απίθανο να έγινε από αλεπού ή λύκο.
Ο σκύλος του αγροκτήματος, ένα τεράστιο λυκόσκυλο Καυκάσου ούτε καν ξύπνησε κατά τη διάρκεια της νυχτερινής επίθεσης στα κουνέλια. Ο ζωολόγος Ντμίτρι Ισόνκιν προσπάθησε να εξηγήσει στη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, γιατί η ύπαρξη του Τσουπακάμπρα είναι απλώς ένας από τους διαδεδομένους θρύλους και ποιος στην πραγματικότητα θα μπορούσε να αφαιμάξει τα ζώα στην Ουκρανία: Εννοείται ότι όλες αυτές οι φρικτές ιστορίες για ζώα, που έχασαν το αίμα τους από το μυστηριώδες Τσουπακάμπρα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά τραβηγμένες από τα μαλλιά ιστορίες, που διηγούνται συχνά, θα το πούμε ειλικρινά, άνθρωποι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου.
Πολύ περισσότερο, που αυτό το θαυμαστό τέρας κανείς δεν το έχει δει από κοντά και όσοι το «είδαν» συχνά δεν συμπίπτουν στις μαρτυρίες τους. Συνήθως με παρόμοιο τρόπο μπορεί να επιτεθούν στα κατοικίδια ζώα, που πάσχουν από λύσσα, ειδικά την υδροφοβική περίοδο της ασθένειας.
Σε αυτό το στάδιο της νόσου αυξάνεται εντυπωσιακά η ευαισθησία στα ερεθίσματα των αισθητηρίων οργάνων -το έντονο φως, τους διάφορους ήχους (ο θόρυβος για παράδειγμα από τα κλουβιά θα μπορούσε να προσελκύσει τους θηρευτές) ή τη δίψα. Τα άρρωστα ζώα γίνονται επιθετικά και μπορεί να έχουν παραισθήσεις. Δηλαδή, αν είναι να επιτεθούν, θα επιτεθούν, ωστόσο ακριβώς αφήνουν άθικτο το νεκρό θύμα τους. Είναι έτσι ή όχι, είναι δύσκολο να κρίνουμε. Προς το παρόν αξιόπιστα επιστημονικά στοιχεία, που να επιβεβαιώνουν την ύπαρξη του Τσουπακάμπρα, δεν υπάρχουν.
Παρ’ όλ’ αυτά σε επιστημονικά ιδρύματα ορισμένων χωρών διεξάγονται έρευνες στη βάση καταγεγραμμένων ιχνών, που πιθανολογείται ότι έχει αφήσει αυτό το πλάσμα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου