Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012


ΔΕΚΑ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ… ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ! ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ




1.      Μου αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δεν με αγριοκοιτάζει πια, αλλά λιώνει στα γέλια. Άσε που έδιωξε μερικούς που δε μου άρεσε η φάτσα τους.
2.      Μου αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον, γιατί έτσι θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό.
3.      Μου αρέσει που ακρίβυνε η βενζίνη και χρησιμοποιώ λιγότερο το αυτοκίνητο. Γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω περισσότερα χρόνια και κάνω καλό και στην καρδιά μου, αφού περπατάω περισσότερο. Άσε που όταν πάμε βόλτα με τους φίλους μου όλοι πια τσοντάρουν για βενζίνη, ενώ παλιά έκαναν τον «Κινέζο».
4.      Μου αρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά. Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον!
5.      Μου αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.
6.      Μου αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμίευαν τόσα χρόνια να χάνουν τα λεφτά τους, γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από «σπάταλος» έγινα «προνοητικός», γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.
7.      Μου αρέσει που αν πω ότι δουλεύω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν: «Ρε, τον τεμπέλη».
8.      Μου αρέσει που θα έχω κι εγώ μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας, όπως εμείς ακούγαμε για Χούντα και Κατοχή.
9.      Μου αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια, γιατί αποτελεί το 2%του μισθού μου, που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει έναν μισθό.
10.  Μου αρέσει που είμαι σίγουρος πλέον ότι οι γυναίκες δεν με θέλουν για τα λεφτά μου.




ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ:


ΕΝΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

«Σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης που περνάει η χώρα μας, η ανάδειξη της καινοτομίας στην Ελλάδα μέσα από πρωτοβουλίες όπως αυτή του διαγωνισμού «Η Ελλάδα Καινοτομεί» είναι μεγάλης σημασίας για την ανάπτυξη στην εθνική οικονομία». Ο Δρ Ιωάννης Ματσούκας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας της Eldrug, μιας εκ των περσινών φιναλίστ, και καθηγητής Χημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, αναφέρεται στην ανάπτυξη συχνά: «ακούμε συνεχώς τη λέξη «ανάπτυξη». Εδώ παράγεται η ανάπτυξη», τονίζει. Το θεραπευτικό εμβόλιο πάνω στο οποίο εργάζεται η ομάδα, για την αντιμετώπιση της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας, αποτελεί γι’ αυτούς «εθνικό στόχο», καθώς «είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταφέρει η Ελλάδα να παράγει ένα δικό της προϊόν». Αν σκεφτεί κάποιος ότι τα αντίστοιχα φάρμακα που ήδη κυκλοφορούν για την ασθένεια και απέναντι στα οποία η Ελμυελίνη φαίνεται να έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, αποφέρουν στις χώρες παραγωγής τους €10 δις ετησίως, τότε πράγματι, η ανάπτυξη συμβαίνει μέσα σε ερευνητικά εργαστήρια όπως αυτά της ομάδας του κου Ματσούκα.
Η Ελμυελίνη είναι μια πεπτιδική χημική σύνθεση, επίτοπος της πρωτεΐνης Μυελίνη, που εμπλέκεται στην Σκλήρυνση κατά Πλάκας δραστική σε πειραματόζωα, με ανοσορυθμιστική δράση και μπορεί να αποτελέσει εν δυνάμει θεραπευτικό εμβόλιο για την ανοσορύθμιση της νόσου  από την οποία υπολογίζεται ότι πάσχουν 2,5 εκ άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τα προκλινικά της αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά και όλα δείχνουν ότι θα μπορούσε ν’ αποτελέσει ένα φάρμακο καλύτερο από τις ιντερφερόνες που κυκλοφορούν σήμερα. «Καλύτερο φάρμακο» στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει πολλά: σημαίνει, κατ’ αρχάς, ότι δεν χρειάζεται τόσο συχνή χορήγηση, ότι έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στο αίμα, ότι αναχαιτίζει την ασθένεια, ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα εάν και οι τελικές προκλινικές τοξικολογικές δοκιμές είναι επιτυχείς, όπως πιστεύεται ότι θα είναι. Σύμφωνα με τη Δρ. Α. Μουζάκη, καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών και συνεργάτιδα της ομάδας: «τα πεπτίδια που έχουμε δημιουργήσει δεν είχαν ποτέ παρενέργειες τέτοιου τύπου σε κανένα από τα πειράματα που κάναμε, ακόμα κι αυτά που δεν είχαν λειτουργική δράση, δεν έβλαπταν καθόλου».
Ο καθηγητής ξεκίνησε να ασχολείται με τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας όταν το 1994 προσβλήθηκε από την ασθένεια ένα μέλος της ομάδας του. Το ενδιαφέρον αυτό μετατράπηκε σε ουσιαστική έρευνα, η οποία οδήγησε σε σειρά ανακοινώσεων πάνω στο θέμα, αλλά και σε πολλά μεταπτυχιακά και εννέα σχετικά διδακτορικά που δόθηκαν από το Τμήμα Χημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Η Eldrug δημιουργήθηκε πριν πέντε περίπου χρόνια, ως spin off εταιρία με τη χρηματοδότηση της Vianex, για να αξιοποιηθούν οι πολυετείς έρευνες της ομάδας. «Οι άνθρωποι αυτοί μας εμπιστεύτηκαν. Χωρίς τη βοήθειά τους δεν θα είχαμε προχωρήσει με τους σημερινούς γρήγορους ρυθμούς σε ένα στόχο που είναι εφικτός», σημειώνει ο κος Ματσούκας. Παράλληλα, προτρέπει όλους τους επιχειρηματίες να εισάγουν σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό τα στοιχεία της Έρευνας και Ανάπτυξης στις επιχειρήσεις τους.
Σήμερα, κατέχοντας παγκόσμιες πατέντες για τις συνθέσεις, η Eldrug προετοιμάζει τον φάκελο για την έναρξη των κλινικών δοκιμών της Ελμυελίνης. Για την ολοκλήρωσή τους θα χρειαστούν τέσσερα ως έξι χρόνια, προκειμένου να αποδειχτεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου στους ανθρώπους, να ενημερωθεί η ιατρική κοινότητα και να κερδίσει το νέο φάρμακο την εμπιστοσύνη θεραπόντων και πασχόντων. Κι ύστερα, θα έρθει η ώρα της παραγωγής. Της παραγωγής ενός «made in Greece» φαρμάκου, όπως σημειώνει ο κος Ματσούκας.



Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

10 ΑΔΟΞΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!


Άνθρωποι σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, από την αρχαιότητα μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της συμμετοχής τους σε κάποιο…
περίεργο γεγονός ή πολλές φορές λόγω ενός απίθανου αντικειμένου… που βρέθηκε στο διάβα τους! Η λίστα των πιο παράξενων θανάτων στον κόσμο δεν έχει τέλος, προκαλώντας την έκπληξη στους αναγνώστες. Τα 10 πρόσωπα που θα διαβάσετε στη συνέχεια πέθαναν στην κυριολεξία χωρίς… λόγο!

1. Ο Τζακ Ντάνιελ, ιδρυτής του γνωστού ουίσκι, πέθανε όταν μολύνθηκαν τα δάχτυλα του ποδιού του μετά από ένα χτύπημα: Κλώτσησε το χρηματοκιβώτιό του που είχε «κολλήσει» και δεν άνοιγε!
2. Ο θεατρικός συγγραφέας Τένεσι Ουίλιαμς βρέθηκε το 1983 νεκρός σε δωμάτιο ξενοδοχείου έχοντας σφηνωμένο στο λαιμό του έναν φελλό!
3. Ο περίφημος αρχιτέκτονας Αντόνι Γκαουντί πέθανε, όταν τον πάτησε ένα τραμ(!), έξω από το εργοτάξιο, κατά τη διάρκεια επιθεώρησης των εργασιών κατασκευής της εκκλησίας Sagrada Familia στη Βαρκελώνη.
4. Ένα μαντίλι είναι υπεύθυνο για το θάνατο της διάσημης χορεύτριας του 20ού αιώνα Ισιδώρας Ντάνκαν. Πιο συγκεκριμένα, ενώ οδηγούσε το κάμπριο αυτοκίνητό της, το μακρύ μαντίλι που φορούσε στο λαιμό μπλέχτηκε στις ρόδες με αποτέλεσμα να της σπάσει το λαιμό.
5. Ο συγγραφέας Σέργουντ Άντερσον πέθανε εξαιτίας μιας μόλυνσης στο στομάχι που προκλήθηκε αφού κατάπιε ένα πακέτο με… οδοντογλυφίδες.
6. Ο γνωστός κασκαντέρ του κινηματογράφου Μπόμπι Λιτς, που κατέβηκε μέσα σε ένα βαρέλι τους καταρράκτες του Νιαγάρα, γλίστρησε σε μια φλούδα πορτοκαλιού και έσπασε το πόδι του. Στη συνέχεια το χτύπημα μολύνθηκε και πέθανε μέσα σε δύο μήνες.
7. Ο Σερ Φράνσις Μπέικον πέθανε από πνευμονία κατά τη διάρκεια ενός πειράματος: Προσπαθούσε επί μέρες να διατηρήσει ένα κοτόπουλο στο χιόνι (σ.σ. Το πείραμα ήταν επιτυχημένο).
8. Ο αρχαίος νομοθέτης Δράκων πέθανε από ασφυξία σε θέατρο της Αίγινας, όταν πλήθη ευχαριστημένων οπαδών του τον σκέπασαν με τους μανδύες τους, δηλώνοντας έτσι τη χαρά τους.
9. Ο δραματικός ποιητής Αισχύλος λέγεται ότι σκοτώθηκε όταν δέχτηκε στο κεφάλι του μία χελώνα, η οποία έπεσε από τα νύχια ενός αετού που πετούσε ψηλά.
10. Ένας Αυστρο-αμερικανός μαθηματικός, ο Κουρτ Γκόμπελ, πέθανε από ασιτία κατά τη διάρκεια νοσηλείας της συζύγου του στο νοσοκομείο για ασήμαντη αφορμή, καθώς αρνιόταν να του ετοιμάσει το φαγητό κάποιος άλλος!




Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 2012 ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ... ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ 824 ΧΡΟΝΙΑ!


Συμβαίνει μία μόνο φορά και κάθε 824 χρόνια. Οι Κινέζοι αποκαλούν το φαινόμενο αυτό... «Τσάντα με χρήματα».
Ο Δεκέμβρης, λοιπόν, του έτους αυτού έχει 5 Σάββατα, 5 Κυριακές και 5 Δευτέρες!




ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΗΝ ΟΡΟΦΗ Ή ΤΟ ΠΑΤΩΜΑ;


Ερευνητές υποστηρίζουν ότι είναι μια αυτόματη ενστικτώδης αντίδραση προς μια απειλή και λειτουργούμε σαν να πρέπει να αμυνθούμε σε κάτι, προστατεύοντας τον εαυτό μας. Πρόκειται για μια αντίδραση, που έχει προγραμματιστεί στο DNA και στο μυαλό μας μετά από χιλιάδες χρόνια εξέλιξης και επιβίωσης.
Είναι πραγματικά ένας τρόπος για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από τους άλλους, ώστε να μην προκληθούν απρόβλεπτες αντιδράσεις. Ενδεχομένως να οφείλεται στο γεγονός ότι η ιστορία έχει δείξει πως η συνύπαρξη των ανθρώπων σε περιορισμένο χώρο είχε σχεδόν πάντα ένα βίαιο τέλος.
Σε δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο του Dario Maestripieri στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, διαπίστωσε ότι και οι πίθηκοι ρέζους ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο. Όταν δύο πίθηκοι τοποθετούνται στο ίδιο μικρό κλουβί, κάνουν ότι και οι άνθρωποι στο ασανσέρ. Προσπαθούν να αποφύγουν την αντιπαράθεση. Δεν κοιτιούνται στα μάτια και αν το βλέμμα τους συναντηθεί δείχνουν τα δόντια τους, που είναι αντίστοιχο με το δικό μας χαμόγελο.



Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012


ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΚΡΥΒΕ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΑΛΕΙ... 76 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ


Χρειάστηκε να «περιπλανηθεί» επί 76 ολόκληρα χρόνια στους ωκεανούς για να φθάσει τελικά στον παραλήπτη του το μήνυμα που περιείχε το μπουκάλι το οποίο πέταξε στη θάλασσα το 1936 επιβάτης ενός κρουαζιερόπλοιου.
Το μπουκάλι εντόπισε την προηγούμενη Κυριακή στη Νέα Ζηλανδία ο Τζέοφ Φλαντ ο οποίος μιλώντας στην εφημερίδα τόνισε πως κάλλιστα θα μπορούσε να έχει κάνει το γύρο του κόσμου δύο ή ακόμη και τρεις φορές.
Το σημείωμα είχε ημερομηνία 17 Μαρτίου του 1936, ήταν χειρόγραφο και το χαρτί έφερε το λογότυπο της ναυτιλιακής εταιρείας P&O, αλλά και μια φωτογραφία του κρουαζιερόπλοιου SS Strathnaver και έλεγε: «Μπορεί αυτός που θα βρει το μπουκάλι ευγενικά να προωθήσει αυτό το σημείωμα στην εξής διεύθυνση: Χ. E Χίλμπρικ, οδός Ρίτσμοντ, αριθμός 72, Λίντερβιλ, Δυτική Αυστραλία».
Ο Φλαντ είπε ότι εντόπισε έναν μακρινό συγγενή της οικογένειας του Χέρμπερτ Έρνεστ Χίλμπρικ, ο οποίος δήλωσε «ενθουσιασμένος» με την ανακάλυψη.


Ο «ΜΑΥΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ» ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (1346 μ.Χ.)



Περίπου στα 1290 η γη εισέρχεται σε μια περίοδο ψύχρανσης του κλίματος της που ονομάστηκε Μικρή Εποχή των Παγετώνων. Η περίοδος αυτή κράτησε συνολικά τέσσερις αιώνες και επηρέασε καταλυτικά την κατάσταση στη Γηραιά Ήπειρο δημιουργώντας δυσκολίες σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Κυρίως όμως στη γεωργία δημιουργήθηκαν τέτοιας έντασης προβλήματα που σαν αποτέλεσμα είχαν την εμφάνιση διαρκών λιμών σε εκτεταμένες περιοχές της Ευρώπης. Η φτωχή συγκομιδή σε συνδυασμό με τον αυξημένο πληθυσμό προκάλεσε στη Βόρεια Ευρώπη το Μεγάλο Λιμό του 1315-17. Η τεχνική της γεωργίας καθηλωμένη στο πρωτόγονο στάδιο ακόμη, αδυνατούσε να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες των νέων πόλεων, όπως η Bruges, που έχασε περίπου το 10% του πληθυσμού της από σιτοδεία στα 1316. Παράλληλα πλήγμα δέχεται και η πρώιμη ευρωπαϊκή βιομηχανία, καθώς και το, σε εμβρυακό στάδιο τότε, χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η βιοτεχνία υφασμάτων της Φλάνδρας και της Ιταλίας παρακμάζει, ενώ στα 1298 πτωχεύει ο τραπεζικός οίκος των Μπουονσινιόρι στην Σιένα και στη δεκαετία του 1340 οι τραπεζικοί οίκοι των Μπάρντι και Περούτσι στη Φλωρεντία. Το τελειωτικό χτύπημα έρχεται με την πανδημία της πανώλης, του Μαύρου Θανάτου, που από το 1346 περίπου ως το 1353 θα αφανίσει περίπου το 1/3 του πανευρωπαϊκού πληθυσμού αλλάζοντας το δημογραφικό χάρτη της Ευρώπης δραματικά.
Στην μακρινή Κίνα θα πρέπει κατά πάσα πιθανότητα να αναζητηθεί η απαρχή της πανδημίας που εξ’ όσων γνωρίζουμε είναι και η πλέον θανατηφόρα από αυτές που έχουν πλήξει την ανθρωπότητα στους ιστορικούς χρόνους. Στα 1333 η Κίνα πλήττεται από επιδημία πανώλης η οποία μεταφέρεται δυτικά δια μέσου του δρόμου του μεταξιού και στα 1345 εμφανίζεται στην Κριμαία. Από εκεί και συγκεκριμένα από το λιμάνι της Κάφα που πολιορκούταν από την Χρυσή Ορδή μεταφέρεται με Γενοβέζικο πλοίο στη Μεσσήνη της Σικελίας. Η αρρώστα μεταφέρθηκε στην Ιταλία αρχικά από τα επιζώντα μέλη του πληρώματος του μοιραίου καραβιού. Η ίδια πανδημία είναι που ανέκοψε έπειτα από λίγο και την επέκταση των μογγολικών και τουρκικών φύλων της Χρυσής Ορδής.
Η πανώλη, που διαδόθηκε ταχύτατα σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη, την Αγγλία και ακόμη και τη Σκανδιναβία, προκαλείται από ένα βακτήριο, το βάκιλο του Γερσίν, που μεταδίδεται στους ανθρώπους από τσιμπήματα μολυσμένων ψύλλων που παρασιτούν σε ποντίκια. Εμφανίζεται σε τρεις μορφές: την βουβωνική, την πνευμονική και την σηψαιμική. Οι πλέον θανατηφόρες είναι οι δυο τελευταίες. Η πνευμονική ειδικά διαδίδεται με τον αέρα και μπορεί κανείς να καταλάβει το λόγο της τόσο ταχείας εξάπλωσης  της, καθώς και τον αριθμό των θυμάτων που προκάλεσε. Οι θεοκρατούμενη Ευρώπη βρέθηκε μπροστά σε μια «θεϊκή τιμωρία» και αντέδρασε με τον παραδοσιακό μυστικιστικό παροξυσμό που αρμόζει σε τέτοιου τύπου κοινωνίες. Εξιλαστήριες τελετές, ξόρκια, περιφερόμενοι αυτομαστιγούμενοι προφήτες. Σε πολλές περιοχές μάλιστα στοχοποιούνται οι μη χριστιανοί ως υπεύθυνοι του κακού με ενδεικτικές περιπτώσεις τη Γερμανία και τη Γαλλία όπου τα πλήθη κατασφάζουν Εβραίους. «Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ενέσκηψε στην ανθρώπινη φυλή υπό την επιρροή ουράνιων σωμάτων, άλλοι ότι ήταν τιμωρία ενδεικτική της οργής του Θεού για τον ασελγή βίο μας. Όποια και αν ήταν η αιτία, είχε γεννηθεί μερικά χρόνια νωρίτερα στην ανατολή, όπου στοίχισε τη ζωή αμέτρητων ανθρώπων πριν επεκταθεί, δυστυχώς, και στα δυτικά, δυναμώνοντας ολοένα, καθώς προχωρούσε αμείλικτα από τον ένα τόπο στον άλλο», αναφέρει ο Βοκκάκιος στο Δεκαήμερο του στα 1358. Οι άνθρωποι αναζήτησαν προστασία ακόμη και στο αλκοόλ. Το λικέρ που  θεωρούνταν ότι προστάτευε από τη νόσο γνώρισε μεγάλη διάδοση με παράπλευρη συνέπεια την αύξηση του αλκοολισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ενδεικτικό τέλος του μεγέθους της ανθρώπινης ανοησίας είναι και το γεγονός πως παρόλη τη διάδοση του κακού ο πόλεμος μεταξύ Αγγλία και Γαλλίας  δεν διακόπηκε λεπτό.
Απέναντι σε αυτό το πρωτόγνωρο κακό η ανθρωπότητα ήταν πλήρως…απροετοίμαστη. Τα πολλά πανεπιστήμια που ιδρύονταν σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς από το 1250 και μετά κύριο σκοπό είχαν την εκπαίδευση υποψηφίων για τον ανώτερο κλήρο και ήταν κέντρα θρησκευτικής δραστηριότητας παρά επιστημονικής. Η Θεολογία και η Φιλοσοφία είχαν περίοπτη θέση στο πρόγραμμα σπουδών των μεγαλύτερων πανεπιστημίων. Ουσιαστικά η ιατρική επιστήμη, έχοντας μείνει στα θεωρητικά διδάγματα του Ιπποκράτη και του Γαληνού,  σήκωνε τα χέρια ψηλά ευελπιστώντας πως με προσευχές, ξόρκια και μαντζούνια μπορούσε να αντιστρέψει την κατάσταση. «Οι γιατροί δεν ήταν αποτελεσματικοί απέναντι στην αρρώστια. Είτε επειδή η αρρώστια ήταν προηγουμένως άγνωστη, είτε διότι οι γιατροί δεν την είχαν μελετήσει φαινόταν να μην υπάρχει καμία γιατρειά. Υπήρχε τέτοιος φόβος που κανείς δεν γνώριζε τι να κάνει» αναφέρει ο Marchione di Coppo Stefani στο φλωρεντινό χρονικό του 1380. Οι λιγοστοί ορθολογιστές νόες κατηγορούνταν για αλχημεία και μαύρη μαγεία μέσα σε ένα σκοταδιστικό και θρησκόληπτο ντελίριο.
Η πανδημία πανώλης επηρέασε όλες τις κοινωνικές τάξεις ασκώντας βαθύ ψυχολογικό αντίκτυπο και αλλάζοντας το πρόσωπο της μεσαιωνικής κοινωνίας άρδην. Πολλοί γαιοκτήμονες έχασαν το φτηνό εργατικό δυναμικό των δουλοπάροικων αφού ολόκληρα χωριά ξεκληρίζονταν και όσοι χωρικοί επιβίωναν της συμφοράς αναζητούσαν ασφάλεια από το κακό στην ύπαιθρο και στα ορεινά, αφού οι πόλεις κλεισμένες μέσα στα τείχη τους με ανύπαρκτα μέσα καταπολέμησης της πανδημίας, αποτέλεσαν τους ιδανικούς χώρους διάδοσης της ασθένειας. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα υπήρξαν τοπικές συρράξεις με αντιπάλους από τη μια μεριά το μονάρχη και την φεουδαρχική ολιγαρχία και από την άλλη αναξιοπαθούντες χωρικούς και εργάτες των πόλεων, όπως στα 1358 στις εξεγέρσεις του Μελλό και του Μω γύρω από το Παρίσι. Άλλοι πάλι είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται κατακόρυφα καθώς κληρονομούσαν τους αποθανόντες συγγενείς τους. Επίσης κλονίστηκε και η λειτουργία των εξουσιαστικών θεσμών αφού πολλές πόλεις έχασαν άρχοντες και επισκόπους καθώς και πλήθος επαγγελματιών που συνεισέφεραν στην οικονομία. Η αναδιοργάνωση και αναμόρφωση της οικονομίας, ως συνέπεια της μείωσης του πληθυσμού, είχε ευεργετικές συνέπειες για τους επιβιώσαντες την καταστροφή επιτρέποντας τους να αυξήσουν κατά τι το βιοτικό τους επίπεδο. Πάντως ο μέσος όρος ζωής από τα 1348 μέχρι τα 1400 έπεσε κατά 4 περίπου χρόνια φτάνοντας στα 20,9 έτη από 24,3.
Ελάχιστες περιοχές της Ευρώπης έμειναν άθικτες από την πανδημία της πανώλης. Στη Γαλλία η περιοχή της Ακουιτανίας έμεινε σχεδόν ανέπαφη, ενώ περιοχές της Μοραβίας και της Πολωνίας γλίτωσαν κυρίως λόγω της μη ύπαρξης μεγάλων και πυκνοκατοικημένων πόλεων στα πρότυπα της δυτικής Ευρώπης. Πάντως η αρρώστια δεν εξαφανίζεται εντελώς αφού όπως δείχνουν τα δυτικά χρονικά ακολούθησαν νέα κρούσματα. 1347-1352, 1360-1363, 1374-1375, 1382-1383, 1389-1390, 1400,  1412-1420, 1426-1427, 1438-1439, 1450-1452, 1464, 1472 με τελευταία μεγάλη έξαρση στα 1494. Το φαινόμενο φαίνεται να έχει μια περιοδικότητα της τάξεως των οκτώ ετών περίπου. Η περιοδικότητα αυτή είχε πραγματικά τρομακτικό αντίκτυπο στους επιζήσαντες οδηγώντας κοινωνίες ολόκληρες σε ψύχωση σχετικά με την πανώλη αφού πίστευαν ότι το κακό πάντα μπορεί να ξαναγυρίσει προσβάλλοντας όσους είχαν απομείνει. Η επανεμφάνιση της πανώλης μετά το 1348 πάντως δεν θα επηρεάσει ξανά την Ευρώπη στον ίδιο βαθμό, αφού πλήττει μικρότερες περιοχές και αποκτά ενδημικά χαρακτηριστικά σε ορισμένες από αυτές.
Σε γενικές γραμμές πάντως η ανάκαμψη υπήρξε βραδεία και δύσκολη. Οι γάμοι που παρουσιάζουν αυξητική τάση μετά το 1348 καλύπτουν σταδιακά το δημογραφικό κενό, όμως το φρικτό αυτό μαρτύριο της ανθρωπότητας δύσκολα εξαφανίζεται από τη συλλογική μνήμη. «Δεν μπορείς πια να θάβεις όταν ο θάνατος κτυπά πάνω από έναν στους εκατό, κάθε μέρα. Όσοι επιζήσαν μεταξύ 1348 και 1375 είδαν αναγκαστικά με τα μάτια τους να σαπίζουν οι άνθρωποι παντού μέχρι κορεσμού» αναφέρει ο σύγχρονος μας ιστορικός  P.  Chaunu. Η επιμονή του φαινομένου για τόσο μεγάλο διάστημα στην Ευρώπη δημιούργησε στους ανθρώπους μια ψύχωση με το θάνατο σε σημείο που πανεπιστημιακοί από την Βιέννη και το Παρίσι να συντάσσουν κείμενα σχετικά με την «τέχνη του θνήσκειν καλώς»… Η εξαθλίωση που επέφερε η αρρώστια εκτόξευσε την θρησκοληψία και νέα τάγματα πιστών που επιζητούσαν λύτρωση εμφανίζονταν όπως οι «Λευκοί», οι Λολάρδοι στην Αγγλία ή το κίνημα του Κόνραντ Σμιτ στην Θουριγγία. Η Ιερά Εξέταση αναγκάστηκε να δουλέψει υπερωριακά την συγκεκριμένη περίοδο.
Μέσα από το ιστορικό πρίσμα κανείς μπορεί να διακρίνει ίσως εικόνες του μέλλοντος της ανθρωπότητας. Η πανδημίες του παρελθόντος απέδειξαν το πόσο ευάλωτος είναι ο homo sapiens απέναντι στα μικρόβια. Η πανδημία της Ισπανικής γρίπης στα 1918-1920 και η πρόσφατη γρίπη των χοίρων στα 2009 μπορεί να μην είχαν τα θύματα του «Μαύρου Θανάτου» του 14ου αιώνα αλλά στέλνουν ένα καθαρό μήνυμα στην ανθρωπότητα. Ο κίνδυνος μάλιστα πολλαπλασιάζεται αν σκεφτεί κανείς το πλήθος των κατασκευασμένων στα εργαστήρια ιών και μικροβίων με σκοπό να αξιοποιηθούν ως «βιολογικά όπλα» από τις υπερδυνάμεις. Τυχόν σφάλμα που θα απελευθερώσει τέτοιους εργαστηριακούς ιούς στη φύση ίσως αποβεί καταστρεπτικό. Η ανάπτυξη τέλος της γενετικής δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο πλέον να κατασκευάσει τέτοιας καταστροφικής ισχύος βιολογικά όπλα που η πανώλη μπροστά τους θα φαντάζει με απλό… κρυολόγημα. Η εξάπλωση του ιού HIV τη δεκαετία του 1980 δείχνει το πόσο ευάλωτη είναι και η ανθρωπότητα του 21ουαιώνα απέναντι στις πανδημίες. Η μόνη προστασία μας έγκειται στην λειτουργία των μηχανισμών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που παρακολουθεί (;) την εξάπλωση των ασθενειών σε παγκόσμιο επίπεδο. Πέραν των μηχανισμών παρακολούθησης και των φαρμακευτικών σκευασμάτων το ύστατο καταφύγιο για την πλειονότητα των ανθρώπων στη γη απέναντι σε παρόμοιες με της πανώλης πανδημίες παραμένει ακόμη και σήμερα η εκάστοτε «θεϊκή αγκαλιά» του Ιησού, του Μωάμεθ, του Βούδα.



Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012


ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΥΤΩΝΑ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ


Κι όμως ο Ισαάκ Νεύτωνας ήξερε την αρχαία ελληνική γλώσσα. Περισσότερες από 4.000 σελίδες από τα χειρόγραφά του βρίσκονται στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και είναι γραμμένα στα αρχαία ελληνικά.
Ο διάσημος φυσικός και μαθηματικός ήταν στενά συνδεδεμένος με το εν λόγω Πανεπιστήμιο, καθώς φοίτησε εκεί από το 1661-1665, από το 1669-1701 δίδασκε, ενώ το 1703 εξελέγη πρόεδρος της Royal Society, θέση που κατείχε μέχρι το θάνατό του.
Το Πανεπιστήμιο επιτρέπει πλέον για πρώτη φορά τη διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου στα ψηφιοποιημένα χειρόγραφα και πρωτότυπα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα.
Οι συγκεκριμένες σημειώσεις περιλαμβάνουν σημειώσεις από τις σπουδές του και τις εξερευνήσεις του στα μαθηματικά, τη φυσική και τη μεταφυσική.
Παρατηρώντας κάποιος τα σημειώματα του Νεύτωνα, θα δει ότι οι σημειώσεις είναι γραμμένες στα ελληνικά ενώ οι τίτλοι/θέματα που δούλευε παρουσιάζονται στα λατινικά.
Οι σύντομες επεξηγήσεις στα περιθώρια των σελίδων είναι καλογραμμένες σε ελληνικό κείμενο, με πεζά γράμματα και με τα απαραίτητα διακριτικά. Φαίνεται, επομένως, ότι η ελληνική γνώση της γλώσσας ήταν τόσο διαδεδομένη ώστε ένας μελετητής θα μπορούσε να το χρησιμοποιεί αβίαστα ακόμη και σε απλές σημειώσεις.
Λόγω του τρόπου που είναι γραμμένο, το παραπάνω σημειωματάριο κρίθηκε: «Ως ακατάλληλο για τύπωμα». Είχε καταδικαστεί στη λήθη μέχρι το 1872, χρονιά που παρουσιάστηκε στη Βιβλιοθήκη του Cambridge. Το 2011 ψηφιοποιήθηκε και τέθηκε σε απευθείας σύνδεση από το Πανεπιστήμιο του Cambridge.


ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!


Αυτό το παγκόσμιο, υπερχρονικό μεγαλείο. Η σύνθεση ιδέας και αίματος που αποθεώθηκε στους αιώνες από κάθε ελεύθερο άνθρωπο, από κάθε σκλάβο που ήθελε να σπάσει τα δεσμά του, κάθε ψυχή που ήθελε να αγγίξει το Θείο.
Το μεγαλείο που αφουγκράζεται όποιος οδεύει στην θυσία για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της πατρίδας του. Η έκσταση που καταλαμβάνει τον άνθρωπο που υπερβαίνει το Εγώ του για το Εμείς και γίνεται ισχυρός όσο το σύνολο. Όσο πιο αγνή είναι η ιδέα της θυσίας, τόσο πιο Ελληνική. Μα πιο Ελληνική από όλες, η θυσία για την λευτεριά.
Αυτό ακριβώς είναι το μεγαλείο της Ελλάδας. Η υπέρβαση από τα προσωπικά συμφέροντα, από την ιδιοτέλεια, από τα αργύρια, για την Ελευθερία.
Αυτή η Ελευθερία που υμνείται στον ύμνο της Ελλάδας και στην σημαία της.
Αυτή η έννοια που κάνει τον άνθρωπο - ήρωα, που φέρνει τον πολιτισμό απέναντι στις τυραννίες του σκότους και του χρήματος. Αρκεί μόνο να πιστέψεις σε αυτό το μεγαλείο. Να καταλάβεις ότι αυτό το κληροδότημα «από τα κόκκαλα βγαλμένο, των Ελλήνων τα ιερά», είναι σκοπός ζωής. Η λάμψη του ωχριά μπροστά σε αυτή του χρυσού.
«Για το μεγαλείο της Πατρίδας μου», αναφώνησε ο Ούγκο Τσάβεζ, θριαμβευτής των εκλογών της Βενεζουέλας. Μίας χώρας που κατάφερε να σηκώσει ανάστημα απέναντι στους γίγαντες που εποφθαλμιούσαν τον πλούτο που έκρυβε στα σπλάχνα της. Και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει.
Ο Τσάβεζ κρατικοποίησε το πετρέλαιο του οποίου τα έσοδα τα χρησιμοποιεί για το σύστημα υγείας. Έκλεισε την πόρτα στις πολυεθνικές φαρμάκου που έκαναν τον λαό πειραματόζωα και ανέπτυξε την τοπική φαρμακοβιομηχανία φτιάχνοντας έναν από τους ισχυρότερους οργανισμούς φαρμάκου παγκοσμίως. Κρατικοποίησε όλες της εταιρείες δημοσίου ενδιαφέροντος, όπως το ρεύμα, το νερό και της επικοινωνίες.
Ο Τσάβεζ όμως θεσμοθέτησε και ένα δρακόντειο σύστημα ελέγχου της διαφθοράς, αφού όποιος κλέβει το κράτος κλέβει πλέον την πατρίδα.
Στην Ελλάδα κανείς πολιτικός δεν τολμά να εκφραστεί με τέτοιον τρόπο. Να εκδηλώσει ότι κατέχει και στο ελάχιστο την αξία της πατρίδας που κληρονομεί. Να διαφυλάξει τον εθνικό πλούτο, να τον αναβαθμίσει, να συντρίψει το κράτος της διαφθοράς και να το ξαναχτίσει πάνω στην πραγματική αξία του Ελληνικού Έθνους .
Εδώ δυστυχώς θεωρείται επίτευγμα η εκχώρηση, η υποταγή, ακόμα και η υποβάθμιση της έννοιας Ελλάδα. Η ανελευθερία γίνεται κεντρική πολιτική και η ευημερία της κάστας στραγγαλίζει την κοινωνία.
Ποιος Έλληνας πολιτικός θα τολμούσε να αναφωνήσει αυτό που χωρίς ιδεοληψίες και ενοχές ανέβλυσε μέσα από την ψυχή του Τσάβεζ;
Και όμως υπήρξε ένας Έλληνας ηγέτης που κραύγασε αυτή την φράση ενώπιον τον συμπολιτών του:
Για το μεγαλείο της Ελλάδας!
Ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος. Και φώτισε με το άδολο Ελληνικό Φως τα πέρατα του κόσμου.



Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012











ΠΕΡΙΒΟΗΤΑ ΝΤΟΥΕΤΑ ΚΑΚΟΠΟΙΩΝ


Έγκλημα στο... τετράγωνο!

Όταν οι κακοποιοί ενώνουν τις δυνάμεις τους, αυτό μόνο καλό δεν μπορεί να είναι... Με αφορμή το θρυλικό ζευγάρι Bonnie και Clyde και τον πολυτάραχο βίο τους, ας δούμε μερικά ακόμη διαβόητα ντουέτα κακοποιών.

Bonnie και Clyde
Το ζευγάρι των παρανόμων, που ήταν σφόδρα ερωτευμένο, έπεφτε νεκρό από σφαίρες αστυνομικών έξω από το Gibsland της Louisiana στις 23 Μαΐου 1934. Παγιδευμένοι στο αμάξι τους, οι Bonnie Parker και Clyde Barrow άφηναν την τελευταία τους πνοή από καταιγισμό πυρών, φτάνοντας έτσι στο τέλος της μια σύντομη αλλά εμφατική καριέρα 21 μηνών στο έγκλημα. Το ζευγάρι ήταν ιδιαίτερα βίαιο, με το μενού των μεθόδων του να περιλαμβάνει φόνους αστυνομικών, απαγωγή σερίφη, συμμετοχή σε απόδραση από φυλακή και μια σειρά φυσικά από ληστείες τραπεζών. Ώσπου το μεγάλο ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσε εναντίον τους η Αστυνομία του Τέξας να καταλήξει στον θάνατο του ταραχώδους ζεύγους...

Butch Cassidy και Sundance Kid
Το ντουέτο Butch Cassidy και Sundance Kid λάτρευε τα τρένα. Μεταξύ 1896 και αρχών του 1900, οι δυο κακοποιοί, παρέα με τουλάχιστον άλλα 7 μέλη της συμμορίας τους «Robbers Roost», λήστεψαν δεκάδες τρένα με λεία πολλών χιλιάδων δολαρίων. Οι Cassidy και Sundance (αληθινά ονόματα: Robert LeRoy Parker και Harry Longabaugh) διέφυγαν τελικά στη Λατινική Αμερική και έκτοτε η τύχη τους αγνοείται. Το πιθανότερο σενάριο πάντως τους θέλει νεκρούς στη Βολιβία σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών το 1911.

Frank και Jesse James
Δύο από τους πλέον διαβόητους κακοποιούς της Άγριας Δύσης, ο Jesse James και ο μεγαλύτερος αδερφός του Frank έγιναν γνωστοί από τα «ανδραγαθήματά» τους στον αμερικανικό εμφύλιο. Τον Σεπτέμβριο του 1864, ως μέλη της συμμορίας του Bloody Bill Anderson, λεηλάτησαν τρένο σκοτώνοντας τους 22 από τους 23 άοπλους συνοδούς της χρηματαποστολής. Μετά τον πόλεμο, όργωσαν την περιοχή από την Iowa ως την Alabama και το Texas, ληστεύοντας τράπεζες, λεηλατώντας τρένα και άμαξες, μαγαζιά και φυσικά περαστικούς. Παρά τα ιδιαιτέρως ειδεχθή εγκλήματά τους, στον μεταπολεμικό Νότο τα αδέρφια James θεωρούνταν πατριώτες και λαϊκοί ήρωες...

Οι κακοποιοί των μοναχικών καρδιών
Όντας στη φυλακή για μικροκλοπές τη δεκαετία του ‘40, ο Raymond Fernandez έμαθε για το βουντού και τα υπερφυσικά φαινόμενα από τον συγκρατούμενό του στο κελί. Μόλις αποφυλακίστηκε, ο Fernandez σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τις νέες του γνώσεις για να σαγηνεύει γυναίκες, στέλνοντας γράμματα σε εκατοντάδες μοναχικές κυρίες της Αμερικής. Η μέθοδός του; Φλερτάρισμα, εξασφάλιση της εμπιστοσύνης των γυναικών και μετά φυσικά ληστεία και εξαφάνιση! Μέχρι που μια ωραία πρωία ένα από τα θύματά του, η Martha Beck, εμφανίστηκε στο κατώφλι του με τα δυο της παιδιά. Ο Fernandez συμφώνησε να μείνει μαζί του, αρκεί να ξεφορτωνόταν τα παιδιά της, πράγμα που έκανε επιτόπου η Beck. Το ζευγάρι συνέχισε να «ξαλαφρώνει» γυναίκες, η ζηλιάρα και ανισόρροπη Beck δεν άντεχε ωστόσο να μοιράζεται την αγάπη του, γι' αυτό και το ζευγάρι ξεκίνησε να σκοτώνει τα θύματά του. Στο τέλος οι δυο τους συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα το 1951, όχι βέβαια προτού προλάβουν να δολοφονήσουν πάνω από 20 γυναίκες...

William Burke και William Hare
Η μελέτη της ανατομίας του ανθρώπινου σώματος έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής τον 18ο αιώνα, οδηγώντας προοδευτικά στην ανάγκη για περισσότερα πτώματα. Η σύληση τάφων έγινε λοιπόν κοινή πρακτική. Το 1827, ο William Burke μετακόμισε στο σπίτι του William Hare ως ενοικιαστής. Έγιναν γρήγορα φίλοι και διέκριναν την ευκαιρία που ανοιγόταν στην αγορά για προμήθεια πτωμάτων. Το ντουέτο σκότωσε και πούλησε πάνω από 17 θύματα πριν τελικά πιαστεί. Εξαιτίας έλλειψης αποδεικτικών, ο Hare αφέθηκε ελεύθερος, με τον όρο να καταθέσει εναντίον του πρώην συνεργάτη του. Ο Burke κρίθηκε ένοχος, κρεμάστηκε και το νεκρό του σώμα πουλήθηκε στο Medical College του Εδιμβούργου για το μάθημα της ανατομίας...

Leopold και Loeb
Τα δίδυμο που δεν έμοιαζε με φονιάδες! Ο Richard Loeb, ένας 18χρονος τελειόφοιτος, ήταν έξυπνος, γοητευτικός και πλούσιος. Ο φίλος και εραστής του, ο 19χρονος Nathan Leopold, ήταν εξαίρετος φοιτητής της Νομικής και διάδοχος μιας αμύθητης περιουσίας. Παρά τις περγαμηνές βέβαια, το ζευγάρι είχε εμμονή με την τέλεση του τέλειου εγκλήματος. Στις 21 Μαΐου 1924, οι δυο άντρες απήγαγαν και σκότωσαν τον 14χρονο ξάδερφο του Loeb. Το έγκλημα δεν ήταν ωστόσο τέλειο: 10 μέρες αργότερα ομολογούσαν αμφότεροι το ειδεχθές φονικό. Ο Loeb δολοφονήθηκε στη φυλακή το 1936, ενώ ο Leopold αποφυλακίστηκε το 1958 και μετανάστευσε στο Πουέρτο Ρίκο...


Julius και Ethel Rosenberg
Το ντουέτο έχει μια πρωτιά: ήταν οι πρώτοι Αμερικανοί πολίτες στα χρονικά που εκτελέστηκαν για συνωμοσία και κατασκοπεία το 1953. Κατηγορήθηκαν ότι υπέκλεπταν πληροφορίες για την ατομική βόμβα και τις «μοιράζονταν» με τους Σοβιετικούς. Η υπόθεση βέβαια είχε τα τρωτά της σημεία και αμέσως μετά την καταδίκη των Julius και Ethel Rosenberg ξέσπασαν κοινωνικές αναταραχές: «μην επιτρέψετε σε αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας να λάβει χώρα», παρότρυνε ο Πάμπλο Πικάσο τις Αρχές. Στο πλευρό του ντουέτου στάθηκαν ο διαπρεπής Γάλλος φιλόσοφος Jean Paul Sartre, ακόμα και ο Πάπας Πίος XII ζήτησε από τον πρόεδρο Eisenhower να τους απονείμει χάρη. Οι κραυγές αγωνίας του κόσμου δεν εισακούστηκαν και οι Rosenberg, ένοχοι ή αθώοι, εκτελέστηκαν στην ηλεκτρική καρέκλα των φυλακών Sing Sing. Μια υπόθεση που ακόμα και σήμερα παραμένει εν πολλοίς στο σκοτάδι...

Τα αδέρφια Menendez
Από τα μικράτα τους, οι Lyle και Erik Menendez ήταν ιδιαιτέρως κοντά. Ο αυστηρός πατέρας ανάγκασε τα δυο παιδιά να εξαρτώνται το ένα από το άλλο σε καθοριστικό βαθμό. Ξεκίνησαν με μικροκλοπές, κατάφεραν ωστόσο να μπουν στο πανεπιστήμιο: ο 21χρονος Lyle στο Princeton και ο 18χρονος Erik στο UCLA. Τα αδέρφια ωστόσο αποφάσισαν κάποια στιγμή να δολοφονήσουν τον μπερμπάντη και χειριστικό πατέρα τους, βγάζοντας ταυτόχρονα και τη μητέρα τους από τη μιζέρια της ζωής της. Και πράγματι έτσι έγινε: οι δυο γονείς έπεφταν νεκροί από σφαίρες των παιδιών τους στη βίλα τους στο Beverly Hills στις 20 Αυγούστου 1989. Για μπόλικους μήνες μετά, τα δυο αδέρφια έζησαν ζωή χαρισάμενη: ως το τέλος της χρονιάς είχαν ξοδέψει πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια από την πατρική τους περιουσία. Γεγονός που κίνησε τελικά υποψίες, με την αστυνομία να συλλαμβάνει τους πατροκτόνους λίγο αργότερα...

Οι δολοφόνοι του Columbine High School
Το μακελειό στο Γυμνάσιο Columbine στις 20 Απριλίου 1999 ήταν η πρώτη και τελευταία εγκληματική πράξη του ντουέτου Eric Harris και Dylan Klebold, ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα της δεκαετίας. Οι δυο τους όρμησαν στο σχολείο και εκτέλεσαν εν ψυχρώ 13 άτομα, πριν στρέψουν τελικά τα όπλα πάνω τους. Δεν ήταν βέβαια το πρώτο φονικό σε σχολείο, ήταν ωστόσο αυτό που έμελλε να χαραχτεί στη μνήμη μας ανεξίτηλα...

Οι ελεύθεροι σκοπευτές της Ουάσιγκτον
Κατά τη διάρκεια 3 εβδομάδων του Οκτωβρίου του 2002, ο 41χρονος John Muhammad και ο 17χρονος John Lee Malvo σκότωσαν 13 άτομα με τη μέθοδο του ελεύθερου σκοπευτή. Τα εγκλήματά τους τα έκαναν εν κινήσει, μέσα από μια τρύπα που είχαν ανοίξει στο πορτμπαγκάζ του βαν τους, όπου και τους βρήκαν να κοιμούνται τη βραδιά της 24ης Οκτωβρίου οι Αρχές. Είχαν προηγουμένως ζητήσει 10 εκατομμύρια δολάρια για να σταματήσουν τα τυχαία φονικά. Το ντουέτο καταδικάστηκε σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ, σε μια υπόθεση που όμοιά της δεν είχε ζήσει ποτέ ο κόσμος...




ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!


Οι Ιταλοί αρχαιοαστρονόμοι δρ. Τζούλιο Μάλι και Λουίζα Φέρο του Πολυτεχνείου του Μιλάνο υποστηρίζουν σε πρόσφατη δημοσίευσή τους ότι η αρχαία πόλη της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου είχε χτιστεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να ευθυγραμμίζεται με τον Ήλιο την ημέρα της γέννησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο μεγάλος κεντρικός δρόμος της πόλης, η Κανωπική Οδός ή Μέσον Πεδίον, ευθυγραμμίζεται σχεδόν τέλεια με τον ήλιο όπως θα ανέτελλε το πρωινό της 20ής Ιουλίου 356 π.Χ. σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο.
Το σύνηθες σε πόλεις εκείνης της εποχής θα ήταν η κύρια οδός να είχε σχεδιαστεί παράλληλη με την ακτή της Μεσογείου και παρ’ όλο που η Κανωπική οδός ήταν με κατεύθυνση δυτική/ανατολική, παρεκκλίνει  από την παράλληλο με την παραλία.
Η έρευνα αυτή προέκυψε παράλληλα με το συνεχιζόμενο ενδιαφέρον ιστορικών και αρχαιολόγων για την εύρεση του τάφου του μεγάλου στρατηλάτη, που πιστεύεται ότι βρίσκεται σε μία χρυσή οστεοθήκη εντός μίας γυάλινης σαρκοφάγου. Υποπτευόμενοι ότι η Αλεξάνδρεια είχε χτιστεί με βάση κάποιο ηλιακό γεγονός συνδεδεμένο με τη ζωή του Αλεξάνδρου, οι Ιταλοί ερευνητές χρησιμοποίησαν κατάλληλο λογισμικό και προσομοίωσαν την ανατολή του Ηλίου την ημέρα της γέννησής του. Υπολόγισαν έτσι ότι ο Ήλιος θα ανέτειλε λιγότερο από μισή μοίρα από την πορεία της Κανωπικής Οδού.
Οι αστρονόμοι επίσης ανακάλυψαν ότι και ο αστέρας Βασιλίσκος (Regulus), το πιο φωτεινό αστέρι του αστερισμού του Λέοντος και λεγόμενο «αστέρι του βασιλιά», θα ανέτειλε επίσης σε παρόμοια ευθυγράμμιση. Η μη τυχαία φύση της επιλογής αυτής ενισχύεται από παρόμοια ευρήματα σε άλλες ελληνιστικές πόλεις όπως η Σελεύκεια επί του Τίγρη.
Τα ευρήματα είναι σύμφωνα με παρόμοιες αρχιτεκτονικές πρακτικές της αρχαιότητας, όπως η ευθυγράμμιση της Πυραμίδος της Γκίζας με τα σημεία της πυξίδας. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο δάσκαλος του Μ. Αλεξάνδρου Αριστοτέλης, ήταν συνεχιστής των ιδεών του Πλάτωνα και του Σωκράτη, περί «γέννησης της τέλειας πόλεως».
Η ευθυγράμμιση μιας ολόκληρης πόλης με την ημερομηνία γέννησης του Μεγάλου Αλεξάνδρου θα τόνιζε εμφατικά την ισχύ και εξουσία του. Η ίδια ομάδα σκοπεύει να εξετάσει και τις υπόλοιπες πόλεις που ίδρυσε ο Μ. Αλέξανδρος ώστε να διαπιστώσουν αν ακολουθούν και αυτές κάποιο ηλιακό ή αστρονομικό πρότυπο.
Η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ήταν το πρωτότυπο σχέδιο για τις υπόλοιπες πόλεις, και η τοποθεσία της επιλέχθηκε περισσότερο για θρησκευτικούς και συμβολικούς λόγους, παρά για στρατηγικούς.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Oxford Journal of Archaeology.



Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012