Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012


ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΦΑΝΤΑΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 1850 ΧΡΟΝΙΑ!



«...Τυφὼν ἐπιγενόμενος καὶ περιδινήσας τὴν ναῦν καὶ μετεωρίσας ὅσον ἐπὶ σταδίους τριακοσίους οὐκέτι καθῆκεν εἰς τὸ πέλαγος, ἀλλ᾿ ἄνω μετέωρον». «Δημιουργήθηκε τυφώνας που περιέστρεψε το πλοίο και το σήκωσε στον αέρα τριακόσια στάδια χωρίς να ξαναπέσει στο πέλαγος, αλλά έμεινε εκεί μετέωρο».

Μπορεί ο Ιούλιος Βερν να πήγε Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα και να είδε το μυστηριώδη βυθό, μπορεί η προσελήνωση των Αμερικανών να έγινε τη δεκαετία του ’60, πριν όμως από αυτά, το 160 μ.Χ. ο Λουκιανός, όχι μόνο πήγε στη Σελήνη με το αερό-πλοίο του, αλλά έφθασε μέχρι το διαστημικό οικισμό που είχε το όνομα Λυχνόπολις. Με μια φαντασία που εκτινάσσεται στα ουράνια, ο συγγραφέας της ύστερης αρχαιότητας, με εξαιρετική δεινότητα στο γραπτό λόγο, μας παρασύρει και μας οδηγεί σε μαγικούς κόσμους του ...διαστήματος.

Η ...ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΤΗΣ «ΝΗΩΣ» ΚΑΙ Η ...ΠΡΟΣΕΛΗΝΩΣΗ
Αποφάσισε, λέει, το ταξίδι αυτό από ... περιέργεια «ἡ τῆς διανοίας περιεργία». Αλλά και για έναν ακόμη λόγο: να μάθει τι υπάρχει στην άκρη του Ωκεανού και ποιοι άνθρωποι κατοικούν εκεί. Λέει επί λέξει: «τὸ βούλεσθαι μαθεῖν τί τὸ τέλος ἐστὶν τοῦ ὠκεανοῦ καὶ τίνες οἱ πέραν κατοικοῦντες ἄνθρωποι». Μετά από ογδόντα μέρες ταξίδι στον άγνωστο ωκεανό έφθασαν σε ένα παράξενο νησί. Εκεί βρήκαν μια τεράστια χάλκινη στήλη που ήταν γραμμένη στα ελληνικά και έλεγε πως μέχρι εκεί είχανε φθάσει ο Ηρακλής και ο Διόνυσος. (Στο σημείο αυτό υπάρχει ένα «παιχνίδισμα» του συγγραφέα με την ελληνική μυθολογία και με τα υπερατλαντικά ταξίδια των αναφερομένων μυθικών προσώπων, των οποίων οι ιστορίες πολύ συζητούνταν στην εποχή του). Όταν βγήκαν για αναγνώριση στο νησί βρήκαν κι έναν ποταμό τεράστιο που δεν έτρεχε νερό. αλλά κρασί που έβγαινε απευθείας από τις ρίζες των ...αμπελιών. Υπήρχαν και ψάρια που όταν τα έτρωγε κανείς μεθούσε... Φύγανε από το νησί και όταν βρεθήκανε στο πέλαγος δημιουργήθηκε ξαφνικά τυφώνας που άρπαξε το πλοίο και το σήκωσε τριακόσια στάδια, αλλά δεν το άφησε να πέσει πάλι στη θάλασσα. Επτά μέρες και επτά νύκτες βρισκόταν στον αέρα. Την όγδοη μέρα είδαν μια μεγάλη γη στον αέρα σαν ένα νησί λαμπερό που είχε σχήμα σφαίρας με φωτισμό μεγάλο. Προσγειώθηκαν σε αυτή όπου και αποβιβάστηκαν. Διερευνώντας την παράξενη γη διαπίστωσαν πως ήταν κατοικήσιμη και καλλιεργημένη.

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΗΤΑΝ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΜΕ ...ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟ!
Ο Λουκιανός μας λέει πως η γη που βρήκαν κατοικούνταν από τερατόμορφα όντα. Ένα είδος από αυτά τους συνέλαβε και τους οδήγησε στο βασιλιά τους που είχε το όνομα Ενδυμίων. Αυτός κατάλαβε πως ήταν ...Έλληνες από τη στολή τους. Απόρησε πως κατάφεραν να ταξιδεύσουν στον ...ουρανό. Λέει ακριβώς: «ὁ δὲ θεασάμενος καὶ ἀπὸ τῆς στολῆς εἰκάσας, Έλληνες ἆρα, ἔφη, ὑμεῖς, ὦ ξένοι; Πῶς οὖν ἀφίκεσθε, ἔφη, τοσοῦτον ἀέρα διελθόντες»; Τους εξήγησε μάλιστα πως ο τόπος που βρίσκονται είναι η σελήνη που βλέπουν από τη γη. Τότε πληροφορήθηκε πως εκεί, στο διάστημα, κατοικούσαν άλλα όντα αλλά με κοινά γνωρίσματα αυτών της γης. Με κράτη, με διενέξεις και πολέμους. Υπήρχαν οι Σεληνίτες και οι Ηλιώτες που είχαν κοινή αποικία τον Εωσφόρο. Είχαν υπογράψει μάλιστα και συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους. Τη συνθήκη αυτήν την γράψανε με ηλεκτρισμό και τη στήσανε στο μέσο του αέρα στα σύνορά τους. «ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας στήλῃ ἠλεκτρίνῃ καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι ἐπὶ τοῖς μεθορίοις».

ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ...
Μας λέει ο Λουκιανός πως πολλά παράδοξα γινόντουσαν στη Σελήνη. Τα όντα εκεί δεν γεννιόντουσαν από γυναίκα, αλλά από τους άρρενες. Δεν υπήρχε καν όνομα γυναικείο και οι γάμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών. «Ο κάθε ένας μέχρι τα είκοσί πέντε του χρόνια ... πηδιέται, μετά ...πηδάει αυτός...(!!) μέχρι μὲν οὖν πέντε καὶ εἴκοσι ἐτῶν γαμεῖται ἕκαστος, ἀπὸ δὲ τούτων γαμεῖ αὐτός». Εκτός από αυτό το σεξουαλικό παράδοξο εκεί τα όντα όταν γερνάνε δεν πεθαίνουν, όπως στη γη, αλλά σαν καπνός διαλύονται και γίνονται αέρας.

ΤΟ ΚΑΤΟΠΤΡΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ!
Το ευφάνταστο μυαλό του Λουκιανού δεν σταματά στα παραπάνω. Μας λέει με τι τρόπο οι σεληνίτες είχαν ...επαφή με τους γήινους. «Υπάρχει ένα μεγάλο κάτοπτρο πάνω από ένα αβαθή φρεάτιο. Αν κατέβει κάποιος στο φρεάτιο ακούει όλα όσα εμείς λέμε στη γη. Κι εάν στραφεί κάποιος προς το κάτοπτρο βλέπει όλες τις πόλεις όλα τα έθνη όπως βλέπουμε τον καθένα. Τότε και εγώ τους συγγενείς μου είδα και όλη την πατρίδα, αν, βέβαια, και αυτοί με έβλεπαν δεν μπορώ με ασφάλεια να το πω. Και αν κάποιος δε με πιστεύει όταν κάποτε και αυτός πάει εκεί θα διαπιστώσει ότι λέω αλήθεια...»

ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΠΛΕΙΑΔΕΣ...
Αφού ταξιδεύσαμε, γράφει, την επομένη όλη τη νύκτα και την ημέρα, γύρω στο απόγευμα φθάσαμε στη Λυχνόπολη. Αυτή βρίσκεται μεταξύ των Πλειάδων και των Υάδων. Εκεί δεν βρήκαμε κανέναν άνθρωπο μόνον λύχνους-λάμπες μικρές και μεγάλες. Ο Λουκιανός μετά το διαστημικό ταξίδι του επιστρέφει προσθαλασσώνεται στη γη, αλλά για κακή του τύχη ολόκληρο το καράβι του καταπίνεται από τεράστιο θαλάσσιο κύτος. Και οι περιπέτειες συνεχίζονται μέχρι το θάνατο του κύτους -μετά από πολύ καιρό- και την απελευθέρωση τους από την κοιλιά του κύτους.

Πηγή: Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (π. 120 μ.Χ.-190 μ.Χ.) «Ἡ ἀληθής ἱστορία»






ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΕΣΩΡΟΥΧΑ 500 ΕΤΩΝ!!!


 Μία ανακάλυψη σε κάστρο της Αυστρίας έρχεται να αλλάξει όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την ιστορία της μόδας… Κρυμμένα με ιδιαίτερη ευλάβεια στο θησαυροφυλάκιο του κάστρου, που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα, βρέθηκαν μεταξύ άλλων, ένα ζευγάρι γυναικεία εσώρουχα ηλικίας 500 ετών!
Αυτό που αφήνει σχεδόν άναυδους τους ιστορικούς είναι ότι… τα συγκεκριμένα εσώρουχα έχουν καταπληκτική ομοιότητα με τα σημερινά. Φτιαγμένα από λινό ύφασμα, αν και είναι σε κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης, φαίνονται καθαρά οι τεράστιες ομοιότητες τους.
Ο στηθόδεσμος είναι στην ίδια λογική με την σημερινή μόδα διαθέτει τιράντες ενώ για το σλιπ θα μπορούσε κανείς να πει ότι πρόκειται για κάποιου είδους καλοκαιρινού μαγιό! Η Hilary Davidson, επιμελήτρια μόδας στο Μουσείο του Λονδίνου, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι η ανακάλυψη «ξαναγράφει εντελώς» την ιστορία της μόδας.
Τα εσώρουχα ήταν ανάμεσα στα περίπου 3.000 κομμάτια ένδυσης που βρέθηκαν στον Lengberg Κάστρο κατά τη διάρκεια πρόσφατης ανακαίνισης του ενώ οι ξηρές συνθήκες συντέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στην συντήρηση τους στο πέρασμα των αιώνων.




6 «ΤΕΜΠΕΛΙΚΟΙ» ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΩΦΕΛΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ

 Θέλετε να κάνετε το καλύτερο δυνατό για την υγεία σας αλλά δίχως κόπο; Δείτε 6 «τεμπέλικους» τρόπους με θαυμαστά αποτελέσματα.

Κοιμηθείτε λίγο παραπάνω
Αν χρειάζεστε μια καλή δικαιολογία για να κοιμηθείτε λιγάκι παραπάνω, δεν έχετε παρά να επικαλεστείτε λόγους… υγείας! Σύμφωνα με έρευνα Νορβηγών επιστημόνων, όσοι ξυπνούσαν κουρασμένοι το πρωί είχαν κατά 27% περισσότερες πιθανότητες να πάθουν καρδιακή προσβολή, ενώ όσοι υπέφεραν από αϋπνίες για ένα μήνα είχαν κατά 45% περισσότερες πιθανότητες καρδιακής προσβολής. Οι επιστήμονες αναφέρουν πως η αϋπνία απελευθερώνει στο σώμα μας μεγαλύτερες ποσότητες κορτιζόλης (γνωστής και ως ορμόνης του άγχους) που έχει συνδεθεί με την εμφάνιση υπέρτασης και διαβήτη. Έτσι, λίγος ύπνος παραπάνω σίγουρα δεν έβλαψε κανέναν…

Καθίστε στον ήλιο
Το καλοκαίρι είναι ακόμη εδώ σε πείσμα όσων μας εύχονται χαιρέκακα «καλό χειμώνα»… Επωφεληθείτε από την καλοκαιρία και βγείτε στον ήλιο με κάθε ευκαιρία. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η βιταμίνη D, γνωστή και ως βιταμίνη του ήλιου, θα κάνει θαύματα για την υγεία σας καθώς έχει αποδειχθεί πως καταπολεμά το διαβήτη, διευκολύνει την αναπνοή και κρατά μακριά ορισμένους τύπους καρκίνου. Φυσικά, πάντα με την χρήση αντηλιακού, καθώς ο ήλιος πέρα από οφέλη έχει και «δόντια».

Φάτε σοκολάτα
Έχετε μανία με την σοκολάτα; Ξεχάστε τα «μη» και τις απαγορεύσεις και δώστε του «να καταλάβει» με γενναίες δόσεις σοκολάτας που φαίνεται πως κάνουν καλό και στην υγεία. Τα φλαβονοειδή που περιέχει ωφελούν την κυκλοφορία του αίματος ενώ η σοκολάτα έχει αποδειχθεί πως κάνει θαύματα και με την απόδοση του εγκεφάλου μας. Έτσι, φάτε ένα ακόμη κομματάκι (για το καλό σας…) αλλά με μέτρο γιατί η σοκολάτα παχαίνει και μάλιστα πολύ.

Συνάχι; Πιείτε κρασί!
«Μπουκωμένη» μύτη, συνάχι και βήχας; Μήπως σας πείραξε το κλιματιστικό του γραφείου που δεν κλείνει ποτέ; Καταπολεμήστε το βασανιστικό συνάχι όχι με τους παραδοσιακούς τρόπους αλλά με… ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί! Η ρεσβερατρόλη και οι πολυφαινόλες του κρασιού λειτουργούν κατά κάποιο τρόπο, όπως η αντιβίωση. Όταν οι ιοί εισχωρήσουν στον οργανισμό σας, το κρασί εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό τους. Και αν το κρασί δεν είναι το καλύτερό σας, τότε φάτε μερικά σταφύλια (ή ακόμη και τα φύλλα τους!) που περιέχουν μεγάλες ποσότητες ρεσβερατρόλης.

Πολεμήστε τον καρκίνο με μπαχαρικά
Γνωστά από την αρχαιότητα για τις θαυματουργές ιδιότητές τους, τα μπαχαρικά ωφελούν ιδιαίτερα την υγεία και καταπολεμούν μια σειρά από ασθένειες. Η κουρκουμίνη είναι εκείνο το αντιοξειδωτικό που πέρα από το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα στα μπαχαρικά (π.χ. στο ινδικό κάρυ) έχει αναφερθεί πως καταπολεμά το διαβήτη, προστατεύει από το Αλζχάιμερ, καταπολεμά τους καρκινικούς όγκους και μειώνει τον πόνο της αρθρίτιδας. Βάλτε λοιπόν μπαχαρικά στη καθημερινή σας διατροφή όχι μόνο για νοστιμιά αλλά και για να προστατεύσετε την υγεία σας με εύκολο και… πικάντικο τρόπο!

Θωρακίστε το ανοσοποιητικό σας σύστημα με ένα… μασάζ!
Έρευνα που έγινε στο ιατρικό κέντρο Cedars-Sinai, στο Los Angeles, αποκάλυψε πως το θεραπευτικό άγγιγμα που γίνεται μέσω του μασάζ έχει ιδιαίτερα οφέλη για την υγεία. Έτσι, μια συνεδρία μασάζ 45 λεπτών φαίνεται πως ενεργοποιεί τα λεμφοκύτταρα που καταπολεμούν τους ιούς και τα βακτήρια. Το μασάζ καταπολεμά αποδεδειγμένα τις φλεγμονές, τις αλλεργίες και το άσθμα ενώ παράλληλα μειώνει και την παραγωγή της ορμόνης που είναι συνδεδεμένη με το άγχος. Αφεθείτε λοιπόν στα έμπειρα χέρια ενός ειδικού και ωφελήστε την υγεία σας με έναν από τους λιγότερο κοπιαστικούς τρόπους που θα συναντήσετε ποτέ.



Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΟΙ 4 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ Η ΕΣΧΑΤΗ ΤΩΝ ΠΟΙΝΩΝ

Σαν σήμερα πριν από 53 χρόνια εκτελέστηκε στην Ελλάδα η πρώτη γυναίκα για ποινικό αδίκημα. Η «μαύρη χήρα» ονομαζόταν Σταυρούλα Γκουρούση και ήταν η μία από τις τέσσερις γυναίκες στις οποίες εφαρμόστηκε η θανατική ποινή στην Ελλάδα. Ήταν 7η Γενάρη του 1959, στο Λεωνίδιο της Αρκαδίας, έμελλε να είναι η τελευταία μέρα της Μεταξίας, της εγκύου νύφης της Σταυρούλας Γκουρούση, η οποία δολοφονήθηκε άγρια από την πεθερά και τον άντρα της. Η αμείλικτη πεθερά, πίστευε ότι η νύφη της είχε απατήσει το γιο της και το παιδί που κυοφορούσε ήταν καρπός παράνομου έρωτα και απαίτησε να πάει στο Άργος να κάνει έκτωση. Ο γιατρός όμως αρνήθηκε να το κάνει, γιατί η εγκυμοσύνη της Μεταξίας ήταν πολύ προχωρημένη. Έτσι η πεθερά αποφάσισε να πάρει το νόμο στα δικά της χέρια. Εκείνο το πρωί του Γενάρη, όρμησε στη νύφη της η οποία ακόμα κοιμόταν και αφού την έδεσε και τη φίμωσε, τη χτύπησε πολλές φορές στο κεφάλι μέχρι να πέσει λιπόθυμη και στη συνέχεια με τη βοήθεια του γιου της την πέταξαν στη δεξαμενή νερού και την άφησαν να πνιγεί. Το έγκλημα ήταν φαινομενικά τέλειο χωρίς κανένα ίχνος εγκληματική ενέργειας, ενώ αποδείχθηκαν τέλειοι ηθοποιοί μάνα και γιος φωνάζοντας πανικόβλητοι όταν δήθεν βρήκαν τη Μεταξία στο πηγάδι. Η φρικτή πράξη τους όμως δεν άργησε να αποκαλυφθεί όταν ήρθε η ώρα να καταθέσουν στην αστυνομία και οι καταθέσεις τους συγκρούονταν, ενώ οι ίδιοι φαίνονται να φάσκουν και να αντιφάσκουν και εν τέλει να κατηγορούν ο ένας τον άλλο. Η Γκουβούση εκτελέστηκε στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο Υμηττού στις 27/8/1960 και ο γιος της στις φυλακές της Κέρκυρας τρεις μέρες μετά.
Η επόμενη περίπτωση, αφορά μία ακόμα θανάσιμη πεθερά, την Αλεξάνδρα Μέρδη, ετών 67, η οποία δολοφόνησε το γαμπρό της ρίχνοντας στο φαγητό του παραθείο, επειδή ο «σώγαμπρος» όπως τον αποκαλούσε, είχε απότομο χαρακτήρα και ερχόταν συχνά σε σύγκρουση με τη γυναίκα του και τη πεθερά του. Η Μέρδη εκτελέστηκε στου Γουδί στις 4/9/1962.
Στο ίδιο μέρος ένα μήνα μετά εκτελέστηκε και η Αθανασία Αγγελινού, 52 ετών, η οποία στις 23 Ιουνίου του 1960, σκότωσε το σύζυγο και ξάδελφό της Νικόλαο, πολτοποιώντας με μία αξίνα το κεφάλι του. Ο λόγος ήταν οι συνεχείς απιστίες του συζύγου της, ο οποίος δε μπορούσε να δεχτεί τον υποσεξουαλισμό της γυναίκας του, ο οποίος είχε προκληθεί από ατύχημα.
Τέταρτη και τελευταία, κλείνει το χορό του θανάτου η 40χρονη Μανιάτισσα Αικατερίνη Δημητρέα, καταδικάστηκε 4 (!) φορές εις θάνατον, γιατί δολοφόνησε δηλητηριάζοντας με παραθείο την 70χρονη μητέρα της, τον αδερφό της τη θεία της και το τον 5χρονο ανιψιό της (η 4χρονη ανιψιά της γλύτωσε γιατί δεν έφαγε το δηλητηριασμένο λουκούμι). Ο λόγος του πολλαπλού φονικού, είναι ότι η Δημητρέα, είχε εγκαταλειφθεί από τον άντρα της λόγω του δύστροπου χαρακτήρα της και η οικογένειά της της το θύμιζε καθημερινά κατηγορώντας την. Η Αικατερίνη Δημητρέα εκτελέστηκε στις 10 Ιουλίου του 1965 στο Γουδί.
Στυγνοί αποτρόπαιοι δολοφόνοι ή απλά προδομένες γυναίκες που ενέργησαν εν βρασμώ ψυχής σε αναζήτηση της τιμής τους; Η δικαιοσύνη της τιμώρησε, αλλά εξαρτάται από τη κρίση του καθενός αν θα της αθωώσει ή όχι η ιστορία, αναφέρει το iefimerida.gr.




Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΔΡΥΪΔΩΝ

 Νόμιμη θρησκεία είναι πλέον στη Βρετανία ο δρυϊδισμός ένα δόγμα ως τώρα, το οποίο βασίζεται στην αναγνώριση θεοτήτων σε φυσικά φαινόμενα όπως ο κεραυνός, η βροντή και άλλα. Βασικό του στοιχείο είναι η αρμονία και οι ρίζες του χάνονται στον παγανισμό, τις αρχαίες ειδωλολατρικές παραδόσεις των λαών της Ευρώπης, κυρίως στην περιοχή της Βρετανίας.
Ο δρυϊδισμός, ένα κελτικό θρησκευτικό δόγμα το οποίο δοξάζει τα πνεύματα της φύσης, αναγνωρίσθηκε ως θρήσκευμα στη Βρετανία, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής Φιλανθρωπικών Οργανώσεων (Charity Commission).
Το Δίκτυο Δρυΐδων (Druid Network), μία οργάνωση που αντιπροσωπεύει τους προσήλυτους του δρυϊδισμού σε όλον τον κόσμο, περιεβλήθηκε του καθεστώτος της αγαθοεργίας ως θρησκευτική οργάνωση, που της απένειμε η Charity Commission. Στην απόφασή της, η Επιτροπή εκτιμά πως το Δίκτυο Δρυϊδών ιδρύθηκε αποκλειστικά για αγαθοεργείς σκοπούς υπέρ της προώθησης της θρησκείας και εντός του πλαισίου του γενικού συμφέροντος. Με αυτή την απόφαση το Δίκτυο μπορεί εφεξής να χαίρει προνομιακού φορολογικού καθεστώτος.
Πρόκειται για την πρώτη παγανιστική δοξασία που αναγνωρίζεται ως «θρησκεία» στη Βρετανία. Παρόλα αυτά ορισμένοι οπαδοί του αντιδρούν, καθώς προτιμούν τον όρο «πνευματικότητα».
Το βασικό κήρυγμα του δρυϊδισμού έγκειται στην αρμονία ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Τα μέλη της δρυϊδικής κοινότητας τιμούν ως θεότητες φυσικά φαινόμενα, όπως ο κεραυνός, ο ήλιος και η Γη, καθώς και τα πνεύματα που εγκατοικούν στα βουνά, στα ποτάμια, κ.ο.κ.
Γεννημένο στην Ιρλανδία και στη Βρετανία, το κίνημα τούτο έχει απλωθεί και στον υπόλοιπο κόσμο, όπως στη Γαλλία και στην Ολλανδία και σήμερα αριθμεί εκατ. πιστούς σε όλον τον πλανήτη. Η σύγχρονη προσήλωση των ανθρώπων στην οικολογία και η αποξένωσή τους από τις παραδοσιακές θρησκείες έχει προκαλέσει ένα αυξημένο ενδιαφέρον, ιδίως στη Βρετανία.




ΤΟ «ΔΙΠΛΟ» ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ


 Αν, ακούγοντας τις λαϊκές δοξασίες, τα «δυο φεγγάρια τον Αύγουστο» σας φαίνονται δυσοίωνα, μπορείτε να χαλαρώσετε. Το γεμάτο φεγγάρι που θα εμφανιστεί στον ουρανό τη νύχτα της Παρασκευής θα είναι ο τελευταίος «κακός οιωνός» του είδους για αρκετό καιρό, αφού το φαινόμενο της «διπλής πανσελήνου» που παρατηρείται αυτόν τον μήνα δεν πρόκειται να επαναληφθεί μέσα στα επόμενα τρία περίπου χρόνια, ως τον Ιούλιο του 2015.

ΦΥΣΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΤΟΙ ΚΥΚΛΟΙ
Η εμφάνιση δυο Πανσελήνων μέσα στον ίδιο μήνα είναι κάτι ανάλογο με ένα δίσεκτο έτος: δεν οφείλεται σε φυσικούς αλλά σε ημερολογιακούς λόγους. Ο φυσικός σεληνιακός κύκλος δεν ακολουθεί ακριβώς τον κύκλο του «τεχνητού» ηλιακού ημερολογίου που έχουμε υιοθετήσει εδώ στη Γη.
Αυτό συμβαίνει γιατί η Σελήνη ευθυγραμμίζεται με τον Ήλιο έτσι ώστε η επιφάνειά του ενός ημισφαιρίου της να φωτίζεται ολόκληρη -και να είναι ορατή σε εμάς ως Πανσέληνος- κάθε 29,3 ως 29,8 ημέρες. Καθώς το διάστημα αυτό είναι λίγο μικρότερο από τη διάρκεια των ημερολογιακών μηνών, η χρονική πορεία των γεμάτων φεγγαριών δεν συμβαδίζει απόλυτα με τη δική τους.
Έτσι, ανά χρονικές περιόδους και κατά τη διάρκεια των «μεγάλων» μηνών που διαρκούν 30 ή 31 ημέρες, η Πανσέληνος μπορεί να σημειωθεί δυο φορές -στην αρχή και στο τέλος τους. Αυτό σημαίνει ότι αν και τα «δυο φεγγάρια τον Αύγουστο» είναι τα πιο διάσημα, το φαινόμενο μπορεί να σημειωθεί σε οποιονδήποτε άλλο μήνα. Ο μόνος χαμένος είναι ο «κουτσός» Φεβρουάριος: οι 28 ή 29 μέρες του δεν του επιτρέπουν εξ ορισμού να απολαύσει δυο Πανσελήνους κατά τη διάρκειά του.

ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΟΥ 3 ΧΡΟΝΙΑ
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τους αστρονομικούς και μαθηματικούς υπολογισμούς, σε έναν κύκλο 19 ετών ή 228 ημερολογιακών μηνών, επτά ή οκτώ μήνες θα έχουν δυο Πανσελήνους. Με άλλα λόγια, το φαινόμενο του «διπλού φεγγαριού» μέσα στον ίδιο μήνα επαναλαμβάνεται κάθε περίπου τρία χρόνια -ή για όσους θέλουν περισσότερη ακρίβεια, κάθε 2,7 χρόνια κατά μέσο όρο.
Μερικές φορές μάλιστα συμβαίνει ο μήνας με τα δυο φεγγάρια να επαναληφθεί δυο φορές μέσα στον ίδιο χρόνο. Το φαινόμενο αυτό, το οποίο παρατηρείται όταν ο Φεβρουάριος τυχαίνει να μην έχει Πανσέληνο, είναι ακόμη πιο αραιό: θα παρατηρηθεί το 2018 και μετά ξανά ύστερα από 19 χρόνια, το 2037, όταν ο Ιανουάριος και ο Μάρτιος θα έχουν και οι δυο «διπλά» φεγγάρια.
Η Πανσέληνος που θα σημειωθεί επισήμως στις 16:58 της Παρασκευής, 31ης Αυγούστου αποτελεί «ζευγάρι» με εκείνη που είχε προηγηθεί στις 2 του μήνα. Το προηγούμενο «διπλό» φεγγάρι είχε εμφανιστεί παραμονή Πρωτοχρονιάς, στις 31 Δεκεμβρίου του 1999 και ήταν ακόμη πιο φαντασμαγορικό, γιατί είχε συνοδευτεί από μια έκλειψη Σελήνης. Το επόμενο είναι «προγραμματισμένο» για την 31η Ιουλίου του 2015.



Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012


Ο ΧΙΤΛΕΡ ΗΤΑΝ... ΒΙΒΛΙΟΦΙΛΟΣ


 Πως μπορεί ένας άνθρωπος που έκαιγε βιβλία, να διατηρεί μια βιβλιοθήκη με τον εντυπωσιακό αριθμό των 16.300 τόμων; Και όμως μπορεί, αν πρόκειται για μια σχιζοειδή προσωπικότητα όπως ο Αδόλφος Χίτλερ. «Η βιβλιοθήκη του Χίτλερ» είναι το τίτλος του βιβλίου του Αμερικανού συγγραφέα και ιδρυτικού μέλος του Ινστιτούτου για την Ιστορική Δικαιοσύνη και Συμφιλίωση Τίμοθυ Ράιμπακ. Πρόκειται για μια αφηγηματική μελέτη 445 σελίδων που μεταφράστηκε σε περισσότερες από 18 χώρες, αποσπώντας τα θερμά σχόλια μεγάλων αγγλοσαξονικών εφημερίδων με κορυφαίο αυτή της Sunday Times: «Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια προειδοποίηση σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούν η τυφλή υποταγή στην ιδεολογία και η συστηματική επιλεκτική ανάγνωση».
Ο άνθρωπος που αιματοκύλησε την Ευρώπη -και μεγάλο μέρος του κόσμου- από τότε που υπηρετούσε ως νεαρός δεκανέας στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο μέχρι την ημέρα της αυτοκτονίας του στις 30 Απριλίου του 1945 στο καταφύγιό του στο βομβαρδιζόμενο από τους Συμμάχους Βερολίνο, διάβασε σχεδόν κάθε βράδυ, όπως αφηγήθηκαν στον συγγραφέα οι γραμματείς του.
Είχε αυτή τη…μανία γιατί διέθετε πλήρη αντίληψη των ακαδημαϊκών του ελλείψεων, εξηγεί ο μελετητής. Στη διάρκεια της απόλυτης εξουσίας ως «Φύρερ» τα βιβλία του μοιραζόταν ανάμεσα στην κατοικία και στο γραφείο του στην Καγκελαρία, καθώς και στο αλπικό εξοχικό του φρούριο στο Ομπερζάλτσμπεργκ, ενώ κάποια τα είχε αφήσει στο πρώτο του διαμέρισμα στο Μόναχο.
Από αυτά, άλλα λεηλατήθηκαν από τους στρατιώτες που εισήλθαν νικητές στα ενδιαιτήματά του, άλλα τα πήραν για ενθύμιο Αμερικανοί και σοβιετικοί αξιωματικοί και τα 1200 που διασώθηκαν μεταφέρθηκαν προς φύλαξη και μελέτη στην κλιματιζόμενη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των Η.Π.Α., στο χώρο των Σπάνιων Βιβλίων.
Ο συγγραφέας ερεύνησε ένα προς ένα τους τόμους, προσφέροντας μια συναρπαστική μελέτη με ψυχογραφικές διαστάσεις για τον… φιλομαθή δικτάτορα, με βάση το δόγμα ότι τα βιβλία που διαβάζουμε και τα βιβλία που κρατάμε, αλλά δεν διαβάσαμε λένε κάτι γι’ αυτό που είμαστε.
Παραπέμποντας σε μια εξαντλητική βιογραφία ο συγγραφέας μας αποκαλύπτει τις προτιμήσεις του Χίτλερ. Ενδεικτικά: Κατέτασσε τον Δον Κιχώτη, μαζί με τον Ροβινσώνα Κρούσο, την Καλύβα του μπάρμπα Θωμά και τα Ταξίδια του Γκιούλιβερ στα σπουδαιότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Στον Ροβινσώνα Κρούσο έβλεπε «την εξέλιξη ολόκληρης της ιστορίας της ανθρωπότητας». Στον Δον Κιχώτη θαύμαζε «το δαιμόνιο τρόπο του τέλους μιας εποχής». Διέθετε τα άπαντα του Σαίξπηρ τα οποία είχε δερματόδετα με ανάγλυφο χρυσό αετό και με τα αρχικά του στη ράχη. Θεωρούσε τον Σαίξπηρ ανώτερο από τους Γερμανούς Γκαίτε και του Σίλερ. Λάτρευε τον Άμλετ και η αγαπημένη του φράση ήταν «Να ζει κανείς ή να μη ζει». Αγαπούσε το έργο Ιούλιος Καίσαρας και σε ένα μπλοκ ζωγραφικής -μην ξεχνάμε ότι ξεκίνησε … ρομαντικός ζωγράφος- σχεδίασε το σκηνικό της σαιξπηρικής τραγωδίας στη ρωμαϊκή αγορά, όπου ο Καίσαρας δέχεται την επίθεση από τον Βρούτο. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, μελετούσε την Αγία Γραφή, παρ’ ότι στο Ναζιστικό Κόμμα υπήρχε έντονο αντιχριστιανικό κλίμα, αν και εκείνος δήλωνε Ρωμαιοκαθολικός.
Και βέβαια, διέθετε μια μεγάλη συλλογή από αντισημιτικά βιβλία με ιδεολογικό- πολιτιστικό περιεχόμενο αλλά και ψευδοεπιστημονικές μελέτες ιατρικής για την ανωτερότητα του αίματος της Αρίας φυλής. Αγαπημένο του ανάγνωσμα η γερμανική μετάφραση της αντισημιτικής μπροσούρας του Αμερικανού Χένρι Φορντ με τίτλο Ο διεθνής Εβραίος-το κυρίαρχο πρόβλημα στον κόσμο. Μεταξύ των λογοτεχνικών αναγνωσμάτων και ένα… παράταιρο: Ένα εγχειρίδιο για τα δηλητηριώδη αέρια με σημειωμένο το κεφάλαιο για τη δράση του πρωσικού οξέος, του θανατηφόρου ασφυξιογόνου που κυκλοφορούσε τότε με την εμπορική ονομασία Zyklon B.
Πολλά από τα βιβλία του Χίτλερ περιέχουν σημειώσεις, υπογραμμίσεις, θαυμαστικά, ερωτηματικά και παράλληλες γραμμές σε ειδικά αποσπάσματα. Όπως για παράδειγμα στο βιβλίο Γερμανικά Γράμματα (1934), του Πάουλ Λαγκαρντ, για το συστηματικό διωγμό των Εβραίων: «Αυτή πανώλη πρέπει να απομακρυνθεί από τα ποτάμια και τις λίμνες μας».


ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΦΛΟΓΑ


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ολυμπιακή Φλόγα είναι σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι αναπαράσταση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα και οι ρίζες της βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, όπου μια φωτιά κρατούνταν άσβεστη κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Φλόγα επανήλθε κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, ενώ η λαμπαδηδρομία εισήχθει κατά τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936.

ΑΦΗ ΤΗΣ ΦΛΟΓΑΣ
Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται το Μάρτιο κάθε ολυμπιακής χρονιάς στο χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Για πρώτη φορά έγινε το 1936 για την Ολυμπιάδα του Βερολίνου με τη βοήθεια κοίλου κατόπτρου, το οποίο ανήκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είχε κατασκευαστεί στη Γερμανία. Επιστημονικός υπεύθυνος αυτής της πρώτης αφής ήταν ο καθηγητής Φυσικής Περιστεράκης.
Σύμφωνα με το τελετουργικό που έχει καθιερωθεί την αφή κάνει η πρωθιέρεια στο χώρο του ναού της Ήρας (Ηραίου), που βρίσκεται απέναντι από το ναό του Δία, στο αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας. Εκεί η πρωθιέρεια ζητά τη βοήθεια του θεού του ήλιου Απόλλωνα ώστε να ανάψει η δάδα απαγγέλοντας την ακόλουθη επίκληση:

ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Ιερά σιωπή!
Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων.
Όρη και Τέμπη σιγήστε.
Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.
Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.
Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,
στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα
για τη φιλοξενη πόλη της ...(όνομα της διοργανώτριας πόλης).
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ όλους τους λαούς της Γης
και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.

Μετά την αφή η πρωθιέρεια ανάβει με τη φλόγα τη δάδα του πρώτου λαμπαδηδρόμου, ενώ παράλληλα φυλάει άσβηστη τη φλόγα σε όλη τη διάρκεια της ολυμπιακής τετραετίας σε ειδικό χώρο. Ακολουθεί λαμπαδηδρομία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας πριν τελικά παραδοθεί στους εκπροσώπους της διοργανώτριας χώρας.
Η λαμπαδηδρομία συνεχίζεται και η φλόγα φτάνει στο στάδιο τη βραδιά της τελετής έναρξης των αγώνων.



ΟΙ ΓΥΜΝΙΣΤΕΣ, ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗΣ

του Τάσου Κοντογιαννίδη

Είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού. Το θερμόμετρο στα ύψη και οι παραλίες, μικρές και μεγάλες, έχουν γεμίσει από λουόμενους και οι πιο… απόμερες με γυμνιστές. Εκεί, όπου άνδρες και γυναίκες, εκ πεποιθήσεως οπαδοί της φύσης και της γύμνιας, θα χαρούν τον ήλιο και τη θάλασσα, μακριά από τα ενοχλητικά μάτια και χωρίς βεβαίως τις συνέπειες του νόμου όπως συνέβαινε παλιά, με τους χωροφύλακες να συλλαμβάνουν τους γυμνούς  και να τους οδηγούν στο Αυτόφωρο, γιατί προσέβαλαν «την δημοσία αιδώ».
Ο γυμνισμός στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1895, όχι όμως από ιδεολόγους γυμνιστές. Την εποχή εκείνη πολύς κόσμος, κατέβαινε με το τραίνο στο Φάληρο για να δροσιστεί. Οι γυναίκες  με τα παιδιά τους -όσες τα έπαιρναν μαζί τους- έκαναν μπάνιο με τα κομπιναιζόν, χωριστά από τους άνδρες. Κάποιοι όμως μοναχικοί  άνδρες πήγαιναν λίγο πιο πέρα σε απόμερα σημεία και επιδίδοντο στον γυμνισμό εξ ανάγκης. Τα άτομα αυτά, για να μη βρέξουν τα εσώρουχά τους και  για  να μπορέσουν μετά να  τα φορέσουν στεγνά, έκαναν μπάνιο «εν αδαμιαία περιβολή».
Το κακό είχε παραγίνει. Οι ανατολικές ακτές του Φαλήρου «φιλοξενούσαν» τους γυμνιστές, ο ένας μακριά από τον άλλο. Μετά το πέρας του μπάνιου, φορούσαν τα στεγνά ρούχα τους και έσπευδαν στο σταθμό για να πάρουν το τραίνο για την Αθήνα. Πολλοί γονείς τότε, που αντελήφθησαν τους γυμνιστές είχαν κάνει σχετικές  καταγγελίες στην Αστυνομία και προσωπικά στον διευθυντή της Δημήτριο Μπαϊρακτάρη,  ότι τα άτομα αυτά, με την εμφάνισή τους σκανδαλίζουν τα γυναικόπαιδα, προσβάλλουν τα χρηστά ήθη και τη δημοσία αιδώ και θα έπρεπε να επιληφθεί του θέματος.
Νόμος δεν υπήρχε που να τιμωρούσε τους γυμνιστές. Έτσι ο Μπαϊρακτάρης, έκανε κάτι απλό και αποτελεσματικό. Έστειλε, την ίδια κιόλας μέρα, τρεις αστυφύλακες να επιτηρούν όλη την παραλία. Το πρώτο μέτρο που εφάρμοσαν εναντίον των γυμνιστών ήταν η… κατάσχεση των ρούχων τους! Τους είπε λοιπόν ο Μπαϊρακτάρης: Θα περιπολείτε στην παραλία και όταν θα βλέπετε κάποιον να κολυμπά γυμνός, θα κατάσχετε τα ρούχα του και θα του λέτε ότι θα του επιστραφούν την επομένη το πρωί, προσερχόμενοι αυτοπροσώπως  στο Αστυνομικό Τμήμα για να τα παραλάβουν.
Ταυτοχρόνως έθεσε σε ισχύ διάταξη που συνέταξε ο ίδιος μέσα σε λίγα λεπτά: «Τα αστυνομικά όργανα εντέλλονται όπως συλλαμβάνουσι τους εν αδαμιαία περιβολή λουομένους και εφ’ όσον δεν καταστεί τούτο δυνατόν, προβούν εις την κατάσχεσιν των ενδυμασιών τους… Αι κατασχεθείσαι ενδυμασίαι δέον επιστραφώσι εις τους ιδιοκτήτας  των την πρωίαν της επομένης, μετά των σχετικών οδηγιών…»
Οι αστυφύλακες μόλις εντόπιζαν τους γυμνιστές, προέβαιναν αμέσως στην κατάσχεση των ρούχων τους και τους άφηναν γυμνούς μέσα στη θάλασσα. Μη μπορώντας να μετακινηθούν, οι άμοιροι γυμνιστές, αναγκάζονταν να παραμείνουν ολόκληρη τη μέρα μέσα στη θάλασσα ως τη μέση και το βράδυ, για να μην τους πάρει κανένα μάτι, τραβούσαν  ολόγυμνοι  για τα σπίτια τους!
Την επομένη το πρωί πήγαιναν σαν βρεγμένες γάτες και παραλάμβαναν τα ρούχα τους  με την ενυπόγραφη δήλωση, ότι το ατόπημα που διέπραξαν, «δεν θα επαναληφθεί!». Μέσα σε λίγες  μέρες, οι γυμνιστές εξαφανίστηκαν από τις παραλίες του Φαλήρου.
Βεβαίως δεν ήταν μόνο οι άνδρες που κολυμπούσαν εν αδαμιαία περιβολή. Ήταν και οι γυναίκες. Τουλάχιστον για δυο είναι γνωστές οι επιδόσεις τους. Η μία ήταν μια Ελληνίδα που σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των αρχών του περασμένου αιώνα και τους χρονικογράφους, ήταν μεν όμορφη, αλλά είχε σαλεμένα τα μυαλά! Η καημένη κατέβαινε στο Φάληρο με το τραίνο, πήγαινε στα πιο απόμερα μέρη και … λιαζόταν. Γυμνή όπως την γέννησε η μάνα της, η Μαρούλα, έτσι την έλεγαν, έμπαινε στη θάλασσα, με τα μακριά κατάξανθα μαλλιά της και μετά έβγαινε και άπλωνε στην αμμουδιά το κορμί της… Και στις γύρω φυλλωσιές άντρες, καλά ταμπουρωμένοι απολάμβαναν ένα μοναδικό θέαμα…
Η δεύτερη γυμνίστρια ήταν μία όμορφη Γαλλιδούλα η Σουζάνα, ελευθερίων ηθών, που κατηγορήθηκε μάλιστα για φόνο συμπατριώτισσας της. Είχε έλθει την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896 και διέμενε στο Ξενοδοχείο ΜΠΑΓΚΕΙΟΝ στην Ομόνοια, όπου δεχόταν μαζί με μια  φίλη της τους πελάτες τους. Στην Αθήνα είχε αρκετή και καλή δουλειά, κι έτσι παρέτειναν την παραμονή τους για μερικά χρόνια για να τα οικονομήσουν.  Η Σουζάνα, στις ζέστες του καλοκαιριού κατέβαινε στη θάλασσα κι έκανε τα μπάνια της, εκεί που δεν πήγαινε κανείς άλλος. Έτσι απολάμβανε τη θάλασσα και η θάλασσα αυτήν… Το κορίτσι αυτό είχε κατηγορηθεί από κάποιον ότι είχε σύφιλη και οι πελάτες της την απόφευγαν. Νόμιζε ότι τη συκοφάντησε η φίλη της και μια μέρα τη μαχαίρωσε και τη σκότωσε μέσα στο ξενοδοχείο…

*Τα στοιχεία είναι από το  βιβλίο :«Μπαϊρακτάρης, πολιτικοί  και κουτσαβάκηδες» του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη


Τρίτη 28 Αυγούστου 2012


ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ… ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ


 Οι περισσότεροι Έλληνες, αλλά και πάρα πολλοί ξένοι έχουν βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Οι περισσότεροι όμως απ’ όσους πήγαν εκεί δεν ήξεραν το παραμικρό για τα μυστικά που κρύβονταν κάτω από τα πόδια τους. Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3η και τελειώνει στην 6η χιλιετία προ Χριστού. Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα.
Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα. Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα στις νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.
Στην νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια πέτρας. Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές. Ερευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν σε πολλά σημεία της Αττικής. Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη. Μία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και πως -τότε τουλάχιστον- υπήρχε υπόγεια επικοινωνία με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα. Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας: «ἔστι δὲ καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ δὲ τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς Ὑπάτου, ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, πέμματα δὲ θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι νομίζουσιν. ἐσελθοῦσι δέ εἰσι βωμοί, Ποσειδῶνος, ἐφ᾽ οὗ καὶ Ἐρεχθεῖ θύουσιν ἔκ του μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων τοῦ γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ -διπλοῦν γάρ ἐστι τὸ οἴκημα- [καὶ] ὕδωρ ἐστὶν ἔνδον θαλάσσιον ἐν φρέατι. τοῦτο μὲν θαῦμα οὐ μέγα· καὶ γὰρ ὅσοι μεσόγαιαν οἰκοῦσιν, ἄλλοις τε ἔστι καὶ Καρσὶν Ἀφροδισιεῦσιν· ἀλλὰ τόδε φρέαρ ἐς συγγραφὴν παρέχεται κυμάτων ἦχον ἐπὶ νότῳ πνεύσαντι. καὶ τριαίνης ἐστὶν ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς τὴν ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι». (Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]). Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων. Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας. Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται πως υπήρχε -αν δεν υπάρχει ακόμα- υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα.
Μια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της επανάστασης του 1821. Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά. Αργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, λέγεται ότι ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο. Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια, ώστε κανείς να μην μπορεί να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν μέσα από τα σπήλαια. Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.
Εκτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό. Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο, αλλά κινείται· έρχεται από κάπου και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.
Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα. Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη. Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει στις ράγες του μετρό! Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό Αθηνών. Όπως και να ‘χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.
Αν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι. Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα…

ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΟΤΕ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ

 Σε κινηματογραφικές ταινίες έχουμε δει πολλές εκρήξεις είτε από όπλα είτε ακόμη και από συγκρούσεις πλανητών.
Σίγουρα οι ανατινάξεις εντυπωσιάζουν και παρόλη την τρομακτική τους πλευρά ασκούν μια περίεργη γοητεία. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι κάθε ταινία δράσης που σέβεται τον εαυτό της θα συμπεριλάβει κάμποσες μικρότερες ή μεγαλύτερες εκρήξεις.
Ωστόσο, στην πραγματική ζωή έχουν συμβεί εκρήξεις που ούτε να συγκριθούν δεν μπορούν με αυτές που έχουμε κατά καιρούς παρακολουθήσει στον κινηματογράφο.

FOAB
Ο «Πατέρας Όλων των Βομβών» (Father of all Bombs – FOAB), όπως είναι η ονομασία του συγκεκριμένου όπλου ρωσικής κατασκευής, σχεδιάστηκε με σκοπό να εκρήγνυται στον αέρα και να καταστρέφει την περιοχή που έχει πριν στοχευτεί. Η έκρηξη που προκαλεί ισοδυναμεί με 44 τόνους TNT και θεωρείται η μεγαλύτερη που μπορεί να προκληθεί από μη-πυρηνικό όπλο.

MINOR SCALE
Η έκρηξη Μικρής Κλίμακας (Minor Scale) ήταν μια δοκιμαστική έκρηξη που διενεργήθηκε από τις Η.Π.Α. το 1985 προκειμένου να αναπαρασταθούν οι συνέπειες ενός πυρηνικού όπλου. Θεωρείται η μεγαλύτερη συμβατική έκρηξη που έχει συμβεί. Ωστόσο μία άλλη άποψη θέλει την έκρηξη του Heligoland που διενεργήθηκε από την Μεγάλη Βρετανία μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου να είναι η μεγαλύτερη συμβατική που έχει σημειωθεί ποτέ. Τότε, 6.700 τόνοι εναπομείναντος πολεμικού υλικού πυροδοτήθηκαν από το βασιλικό ναυτικό.

TUNGUSKA EVENT
Το 1908, η πτώση ενός μετεωρίτη προκάλεσε μία μεγάλη έκρηξη πάνω από τον ποταμό Podkamennaya Tunguska της Ρωσίας. Η απόδοση της έκρηξη ισοδυναμεί με περίπου 10-15 μεγατόνους TNT, δηλαδή 10 φορές μεγαλύτερη από την έκρηξη που σημειώθηκε με την ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα! Τα δέντρα που βρίσκονταν σε μία έκταση 2.150 τετραγωνικών χιλιομέτρων από το κέντρο της έκρηξης ισοπεδώθηκαν.


TSAR BOMBA
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκρηξη που έχει προκληθεί από τον άνθρωπο. Η βόμβα Tsar, ήταν μία βόμβα υδρογόνου που πυροδοτήθηκε από τους Σοβιετικούς το 1961. Η απόδοση της έφτασε τους 57 μεγατόνους. Αν και πυροδοτήθηκε σε μία απομονωμένη περιοχή στο σύμπλεγμα των νησιών Novaya Zemlya βόρεια της Ρωσίας, ένα χωριό σε απόσταση 55 χιλιομέτρων από το σημείο της έκρηξης, ισοπεδώθηκε πλήρως. Το σύννεφο (το γνωστό μανιτάρι) που δημιουργήθηκε από την έκρηξη έφτασε σε ύψος 64 χιλιομέτρων!

ΕΚΡΗΞΗ ΤΟΥ MOUNT TAMBORA
Το ηφαίστειο Mount Tambora στο νησί Sumbawa της Indonesia εξερράγη το 1815 δημιουργώντας την μεγαλύτερη έκρηξη ηφαιστείου που έχει καταγραφεί ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία. Ισοδυναμεί με περίπου 800 μεγατόνους TNT, έκρηξη 14 φορές μεγαλύτερη από αυτή που προκλήθηκε με την βόμβα Tsar και ακούστηκε σε απόσταση 2.600 χιλιομέτρων!
Στήλη καπνού και στάχτης ύψους ξεπήδησαν σε ύψος 43 χιλιομέτρων και σκόνη έφτασε στη στρατόσφαιρά! Αποτέλεσμα ήταν οι ακτίνες του ηλίου να φιλτράρονται και το 1816 να είναι η δεύτερη ψυχρότερη χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ! Υπολογίζεται ότι 10.000 άνθρωποι πέθαναν από την έκρηξη και άλλοι 70.000 εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που προκλήθηκε.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΓΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (CRETACEOUS-TERTIARY EXTINCTION EVENT – K–T EXTINCTION EVEN)
Περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια πριν, ένα πλήθος οργανισμών που κατοικούσαν στον πλανήτη, ανάμεσα τους και οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν. Επιστήμονες πιστεύουν ότι το συμβάν προκλήθηκε από σύγκρουση μετεωρίτη ενώ υπολογίζεται ότι η απόδοση της έκρηξης ισούται με 96 τερατόνους TNT ή αλλιώς 1,7 εκατ. βόμβες Tsar! Αυτό της δίνει τον τίτλο της μεγαλύτερης έκρηξης που έχει σημειωθεί ποτέ στη Γη, για την οποία και υπάρχουν ικανοποιητικές γεωλογικές αποδείξεις.

GRB 080319B
Η έκρηξη Άκτινων Γ (Gamma-ray), είναι από τα πιο βίαια κοσμικά συμβάντα. Αν και η ακριβής αιτία δεν έχει πλήρως διαλευκανθεί, οι περισσότεροι αστροφυσικοί τις συνδέουν με το φαινόμενο των σουπερνόβα. Διαρκούν από 20 μέχρι 40 δευτερόλεπτα και συνοδεύονται από εκλάμψεις Ακτίνων Γ. Οι εκρήξεις αυτές, είναι αρκετά σπάνιες και στον κάθε γαλαξία θα συμβούν μία φορά ανά εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.
Τον Μάρτιο του 2008 μία τέτοια έκρηξη συνέβη και της δόθηκε η ονομασία «GRB 080319B». Το φαινόμενο ήταν ορατό με γυμνό μάτι για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Συνέβη 7,5 δισ. έτη φωτός μακριά. Θεωρείται η μεγαλύτερη έκρηξη που έχει γίνει απευθείας ορατή από τον άνθρωπο, χωρίς τη χρήση τηλεσκόπιου.

SN2006gy
Το Σεπτέμβριο του 2006, ανακαλύφθηκε η μεγαλύτερη σουπερνόβα. Η SN2006gy, βρίσκεται σε απόσταση 203 εκατ. έτη φωτός από εμάς και το φαινόμενο συντελέστηκε όταν ένα άστρο, στο μέγεθος του δικού μας ήλιου, κατάρρευσε, εκλύοντας τεράστια ποσά ενέργειας.

GRB 080916C
Μία ακόμη έκρηξη Άκτινων Γ που καταγράφηκε το 2008 και συντελέστηκε σε απόσταση 12,2 δισ. έτη φωτός από τον πλανήτη μας. Διήρκησε 23 λεπτά, κάτι ασυνήθιστο για τον συγκεκριμένο τύπο έκρηξης. Κατά τη διάρκεια του χρόνου αυτού, τα ποσά ενέργειας που εκλύθηκαν ήταν μεγαλύτερα από αυτά ολόκληρων συμπλεγμάτων γαλαξιών!
Ενδεικτικά, η έκρηξη αυτή ισοδυναμεί με την πυροδότηση ενός τρισεκατομμυρίου βομβών Tsar, ανά δευτερόλεπτο για 110 δισ. χρόνια ή αλλιώς για την κατά 7.000 μεγαλύτερη ενέργεια από όση θα απελευθερώσει ο Ήλιος καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του!

ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΡΗΞΗ (BIG BANG)
Δεν πρόκειται ακριβώς για έκρηξη, καθώς για να χαρακτηριστεί έτσι ένα συμβάν, πρέπει ύλη να μετακινηθεί από ένα σημείο υψηλής πίεσης σε ένα άλλο μικρότερης, κάτι που γίνεται σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, σύμφωνα με τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, τη στιγμή εκείνη ο ίδιος ο χώρος άρχισε να διαστέλλεται. Δικαιολογημένα, μπορεί να τοποθετηθεί στην πρώτη θέση της λίστας με τις μεγαλύτερες εκρήξεις που έχουν συμβεί ποτέ.