Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ

Πικέρμι Αττικής Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι. Από την αρχαιότητα ήταν γνωστή τοποθεσία όπου λάμβαναν χώρο παράδοξα φαινόμενα. Σε αυτήν, το 18ο και το 19ο αιώνα, άνθρωποι χάνονταν, ενώ υπήρχαν συχνές εμφανίσεις ξωτικών και νεράιδων. Το συγκεκριμένο σπίτι, τώρα, χτίστηκε το 1910 Από τον Περικλή Καλλέργη, ο οποίος αυτοκτόνησε, αφού δολοφόνησε τη γυναίκα του. Στην Κατοχή χρησιμοποιήθηκε από τον ιταλικό στρατό ως τοπικό φρουραρχείο και στα υπόγειά του γίνονταν βασανιστήρια από τους στρατιώτες. Οι μετέπειτα ένοικοι του σπιτιού έμεναν σε αυτό μόνο μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ εδώ και αρκετά χρόνια, άγνωστοι σκάβουν το υπόγειο λόγω διαφόρων φημών περί κρυμμένου θησαυρού. Οι μάρτυρες των περίεργων φαινομένων είναι πολλοί και μεταξύ αυτών και ο τραγουδιστής Γιώργος Γερολυμάτος (και δεν λέω ότι επειδή είναι γνωστός θα είναι κι αξιόπιστος μάρτυρας, απλά τον αναφέρω) μαζί με άλλα έντεκα άτομα: Ένα βράδυ που είχαν επισκεφτεί το σπίτι (μου κάνει μεγάλη εντύπωση! Τι ήθελαν εκεί, αφού το σπίτι είναι ακατοίκητο εδώ και χρόνια; Και δεν το λέω υπονοώντας κάτι το «πονηρό», αλλά κάτι πολύ πιο «μυστηριακό»!), άκουγαν για αρκετή ώρα έναν παράξενο ήχο σαν σύρσιμο και ένα ουρλιαχτό που ακολουθούσε. Το σπίτι, εκτός των άλλων, έχει και άλλες ιδιαιτερότητες λόγω της περίεργης αρχιτεκτονικής του. Μερικές από αυτές είναι η έλλειψη αυλής, η πρόσοψή του (που απεικονίζει έναν ακτινωτό ήλιο) και ο προσανατολισμός του (όμοιος με αυτόν των εκκλησιών). Αποτελέσματα ερευνών που έγιναν στο παρελθόν έδειξαν αλλαγή, χωρίς εμφανή εξωτερική αιτία, στον ιονισμό της ατμόσφαιρας γύρω στα 30-50 μέτρα γύρω από το σπίτι. Συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού, όπως το βορειοανατολικό παράθυρο, εμφάνισαν υπερβολικές διακυμάνσεις, που οι εντάσεις τους ποικίλλαν Από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου. Βίλα Καζούλη Στην λεωφόρο Κηφισίας υπάρχει η Βίλα Καζούλη, που τώρα βρίσκεται σε διαδικασία αναπαλαίωσης. Είναι ένα κτίριο (άνω των) 90 ετών που το 1952 εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του και που στο παρελθόν γνώρισε μέρες δόξας και φιλοξένησε πολλούς επώνυμους, όπως τον βασιλέα Γιώργιο ή τον Φαρούκ. Όμως η βίλα γνώρισε και μαύρες ημέρες επί Κατοχής, όταν επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και στεγάστηκε εκεί το φρουραρχείο των Ες-Ες. Στα υπόγειά της βασανίστηκαν απάνθρωπα, εκατοντάδες παλικάρια, αγωνιστές της Αντίστασης, όπου άφησαν και την τελευταία τους πνοή. Μετά την αποχώρηση των κατακτητών, το κτίριο συνδέθηκε με ένα σωρό φοβερές ιστορίες. Πολλοί ήταν οι κάτοικοι της περιοχής που ισχυρίζονταν ότι άκουγαν τα ουρλιαχτά και τα κλάματα των θυμάτων και έβλεπαν τα φαντάσματά τους να κυκλοφορούν τις νύχτες και να ζητούν βοήθεια. Επίσης διάφορες οπτασίες και τραγούδια έχουν στοιχειώσει το οίκημα. Νέο Φάληρο (Σμολένσκυ 4) Ένα παράξενο φάντασμα «φιλοξενεί» ο πύργος της οδού Σμολένσκυ 4 στο Ν. Φάληρο. Ένα φάντασμα που ανήκει σε έναν άνθρωπο που μοναδική του φιλοδοξία ήταν να αποκτήσει ένα αξίωμα. Ο ιδιοκτήτης του πύργου, ο έμπορος υφασμάτων Καρτάλης, παρά τα πλούτη που είχε, ποθούσε απεγνωσμένα να αποκτήσει ένα τίτλο, γι’ αυτό και οι φίλοι του τον αποκαλούσαν «κύριο Δήμαρχο» ή «κύριο Υπουργό»! Στα τελευταία του λένε πως τρελάθηκε και αφού έχασε όλη την περιουσία του, κλείστηκε μέσα στον πύργο, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή (κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες). Πολλοί ισχυρίζονται ότι για χρόνια έβλεπαν το φάντασμά του να τριγυρίζει στα δωμάτια και να μουρμουρίζει: «Μακριά από τον πύργο! Είναι δικός μου!». Νέο Φάληρο (Ελ. Βενιζέλου) Το συγκεκριμένο οίκημα ήταν κατοικία του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή, ο οποίος πέθανε κάτω από περίεργες συνθήκες λίγο πριν από την αναχώρηση της κυβέρνησής του για την Κρήτη και θεωρείται στοιχειωμένο. Πιο συγκεκριμένα, οι οπτασίες που εμφανίζονται εκεί «αργοσβήνουν» σιγά-σιγά. Καλλιθέα (Χαροκόπου) Το 1935, η πεθερά και η γυναίκα του τότε ένοικου Αθανασόπουλου, τον σκότωσαν και τον τεμάχισαν και στη συνέχεια έκρυψαν το πτώμα για δυο ημέρες στο σπίτι. Ύστερα το πέταξαν στο ρέμα της Καλλιρόης. Από τότε το σπίτι παρουσιάζει περίεργα φαινόμενα. Καλλιθέα (Λασκαρίδου) (Μια πικρή Ρομαντική ιστορία...) Στην οδό Λασκαρίδου στην Καλλιθέα, βρίσκεται το διώροφο κτίριο της οικογένειας της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου. Μέσα σ’ αυτό, εδώ και χρόνια κρύβεται ένα ερωτικό δράμα που κατέληξε στο θάνατο. Η ιστορία εκτυλίσσεται στα 1900, όταν ο ποιητής Περικλής Γιαννόπουλος ερωτεύτηκε παράφορα τη Σοφία. Η νεαρή ζωγράφος, ενώ ήταν κι αυτή ερωτευμένη μαζί του, του έκανε πείσματα και του φερόταν με αδιαφορία, απορρίπτοντας την πρόταση γάμου που της είχε κάνει. Ο άτυχος νέος, απογοητευμένος και βλέποντας τα όνειρά του να χάνονται το ένα μετά το άλλο, έθεσε τέρμα στη ζωή του, πέφτοντας από το άλογό του στο Σκαραμαγκά. Η κοπέλα, μη αντέχοντας το βάρος από τον χαμό του αγαπημένου της, κλείστηκε στον εαυτό της, σφράγισε τις πόρτες του σπιτιού της και περιφερόταν στα δωμάτια ως το τέλος της. Μετά το θάνατό της πολλοί ισχυρίζονταν πως αν περνούσε κανείς νύχτα από εκεί, έβλεπε το φάντασμά της να τριγυρίζει και να μουρμουρίζει μελαγχολικά το όνομα του αγαπημένου της.. Αλκιβιάδου Οι παλαιότεροι Αθηναίοι ασφαλώς θα έχουν ακούσει την ιστορία με τον μονόχειρα και πιθανότατα να θυμούνται τη χαρακτηριστική φιγούρα του, που περιφερόταν στην περιοχή της Πλ. Βάθης γύρω στα 1920. Ο μονόχειρας με την αγριωπή όψη, ζούσε σε ένα από τα παλαιότερα σπίτια, στον πύργο της οδού Αλκιβιάδου και αποτελούσε φόβο και τρόμο για τους πιτσιρίκους της γειτονιάς. Η ιστορία με τον μονόχειρα πέρασε από στόμα σε στόμα, 60 περίπου χρόνια μετά τον θάνατό του και έγινε θρύλος. Ένας θρύλος που λέει ότι ο μονόχειρας έγινε φάντασμα και εξακολουθεί να κόβει την ανάσα στους κατοίκους της περιοχής και σε όσους τύχει να περάσουν νύχτα έξω από τον πύργο της οδού Αλκιβιάδου. Θησείο (Ηλ. Σταθμό) Ένα χαμόσπιτο πίσω από το σταθμό του ηλεκτρικού σταθμού στο Θησείο, κρύβει μια τραγική ιστορία. Εκεί, γύρω στα 1935, κατοικούσε μαζί με τη μητέρα της, μια πανέμορφη κοπέλα, η Αθανασία, που εργαζόταν μέρα-νύχτα για να μαζέψει χρήματα για την προίκα της και να παντρευτεί τον καλό της. Όμως, μια μέρα, η μητέρα της, της άρπαξε τις οικονομίες της και εξαφανίστηκε με τον εραστή της! (ναι! καλά διαβάσατε!) Η φτωχή κοπέλα, εγκαταλειμμένη από τον αρραβωνιαστικό της (άλλο %@%@^), μαράζωσε και έδωσε τέλος στη ζωή της. Άλλοι λένε ότι πρώτα σκότωσε τη μητέρα της και ύστερα αυτοκτόνησε. Όποια όμως και αν είναι η αλήθεια, στο σπιτάκι, που χρόνια τώρα είναι έρημο, πολλοί λένε ότι τις νύχτες ακούγεται ακόμη το γοερό κλάμα της άτυχης Αθανασίας. http://irakleitos.blogspot.com/2011/01/blog-post_10.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου