Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

ΤΑ ΕΝΕΡΓΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στην Ελλάδα υπάρχουν 39 ηφαίστεια, με μεγαλύτερα -εκτός της Σαντορίνης- αυτά της Μήλου, της Νισύρου και των Μεθάνων. Σαντορίνη: Έχει τη μεγαλύτερη καλντέρα όλου του κόσμου (!!) με ύψος 300 m και διαμέτρου 11 km. Μήλος: Ηφαίστειο Φυριπλάκας, ύψους 220 m και διαμέτρου 1700 m. Νίσυρος: Μια από τις μεγαλύτερες καλδέρες στο κόσμο, με ύψος 650 m και διαμέτρου 3000 m. Βόρεια Εύβοια: Πολλά και μικρά ηφαίστεια (Μαλιακός κόλπος, Παγασητικός, Κολπίσκος Αγίου Γεωργίου, Όριο, Μετόχι, Λυχάδα, Οξύλιθος και αλλού). Σκύρος: Ηφαίστειο Μπάρες και νησίδες Ψαθούρας, Ψαθουροπούλας. Χίος: Περιοχή Αντιστρόβιλα και Εμπορικού. Λήμνος Μέθανα: Ύψος 417μ. διάμετρος 150μ. Θήβα: Μεταξύ Βελεστίνου και Αλμυρού. Έβρος: Περιοχή Φερρών-Σαππών. Πολλά μικρά ηφαίστεια. Έδεσσα: Περιοχή Αλμωπίας, πολλά και μικρά ηφαίστεια. Τα ηφαίστεια του Αιγαίου: Ο γεωγραφικός χώρος του Αιγαίου είναι μία από τις πιο σεισμογενείς περιοχές της Γης, καθώς οι γεωλογικές μεταβολές που συμβαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα είναι έντονες και συνεχείς. Η περιοχή του Αιγαίου διαμορφώθηκε τα τελευταία 23 εκατομμύρια χρόνια, δηλαδή στη διάρκεια της πιο πρόσφατης γεωλογικής περιόδου του ανώτερου καινοζωικού. Στο ηφαιστειακό τόξο του Νότιου Αιγαίου ανήκουν τα ηφαίστεια στο Σουσάκι (Κρομμυωνίας), στα Μέθανα, στον Πόρο, στη Μήλο, στη Νίσυρο και στη Σαντορίνη. Όλα αυτά τα ηφαιστειακά κέντρα βρίσκονται κατανεμημένα κατά μήκος μιας ζώνης πλάτους λίγων δεκάδων χιλιομέτρων και μήκους 450 χιλιομέτρων, η οποία αρχίζει από τον ισθμό της Κορίνθου και καταλήγει στη Νίσυρο. Κατά μήκος του τόξου μόνο τρία είναι τα ενεργά ηφαίστεια (Σαντορίνη, Νίσυρος, Μέθανα), από τα οποία αυτό των Μεθάνων βρίσκεται σε μεταηφαιστειακή δράση, ενώ τα ηφαίστεια της Νισύρου και της Σαντορίνης παρουσιάζουν σημαντική ηφαιστειακή δραστηριότητα. Το ηφαίστειο της Σαντορίνης: Η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1.650 πΧ ήταν μια από τις μεγαλύτερες στα τελευταία 10.000 χρόνια. Το μάγμα που αναπήδησε ήταν περίπου 30 κυβικά χιλιόμετρα. Η τέφρα σκέπασε μια μεγάλη έκταση στην ανατολική Μεσόγειο και την Τουρκία. Πιθανά, η έκρηξη ήταν η αιτία για το τέλος του Μινωικού πολιτισμού στην Κρήτη. Η Σαντορίνη έχει γίνει από πολυσύνθετες μεταπτώσεις ηφαιστείων. Έχουν γίνει τουλάχιστον 12 μεγάλες ισχυρές εκρήξεις στα τελευταία 200.000 χρόνια, στο νησί. Το Ακρωτήρι είναι μια Μινωική πόλη στα νότια της Θήρας και ήρθε στο φως από αρχαιολογικές έρευνες. Περίπου, 1-2 μέτρα από τέφρα σκέπασε την πόλη η οποία είχε πληθυσμό περίπου 30.000 κατοίκους. Φαίνεται από τις ανασκαφές ότι οι κάτοικοι είχαν εκκενώσει με επιτυχία την πόλη πριν την έκρηξη, εξ αιτίας του γεγονότος ότι κανένα ανθρώπινο σώμα δεν βρέθηκε μέσα στην τέφρα. Οι αρχαιολόγοι λέγουν, επίσης, ότι οτιδήποτε αντικείμενο μπορούσαν να μεταφέρουν από τα σπίτια, το είχαν πάρει. Ένδεκα εκρήξεις έγιναν μέχρι το 197 π.Χ., στα δύο νησιά, τη Σαντορίνη και στη Νέα Καμμένη. Η πιο πρόσφατη έκρηξη της Σαντορίνης ήταν το 1950, στην Νέα Καμμένη. Η έκρηξη κράτησε λιγότερο από ένα μήνα. Το αποτέλεσμα της ήταν η δημιουργία θόλου και η παραγωγή λάβας. http://www.otherside.gr/2010/05/ta-energa-ifaisteia-tis-elladas/

ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟ VOYAGER 1 ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Το αμερικανικό διαστημόπλοιο Voyager 1, που εκτοξεύθηκε το 1977, πρόκειται να εγκαταλείψει σύντομα τα όρια του ηλιακού μας συστήματος, ανακοίνωσε η ΝΑSA χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να δηλώσει σαφώς πότε το μικρό διαστημικό σκάφος θα διασχίσει την μεθόριο αυτή και θα γίνει το πρώτο αντικείμενο ανθρώπινης κατασκευής που θα ταξιδεύσει στο διαστρικό διάστημα. «Οι νόμοι της φυσικής συμβάλλουν ώστε μία ημέρα ο Voyager 1 θα γίνει το πρώτο αντικείμενο που κατασκευάσθηκε από ανθρώπινο χέρι να εισέλθει στο διαστρικό διάστημα, αλλά δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς», εξηγεί ο Εντ Στόουν, επιστημονικός υπεύθυνος του Voyager στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας στην Πασαντίνα. «Τα τελευταία δεδομένα που διαθέτουμε υποδεικνύουν πως το Voyager 1 βρίσκεται αναμφίβολα σε μία νέα περιοχή του ηλιακού συστήματος όπου το περιβάλλον μεταβάλλεται ταχύτατα», προσθέτει ο ίδιος στην ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Εργαστηρίου Προώθησης (JPL) της NASA, το οποίο είναι υπεύθυνο για την αποστολή. Το διαστημόπλοιο συναντά στην πορεία του όλο και περισσότερα σωματίδια με φορτία με ενέργεια πολύ μεγαλύτερης έντασης, τα οποία προέρχονται από σημεία επέκεινα του ηλιακού μας συστήματος, δείγμα του ότι πλησιάζει προς τα απώτατα όριά του.«Είναι πραγματικά απίστευτο, πλησιάζουμε στη μεθόριο του ηλιακού μας συστήματος», τονίζει έμπλεος χαράς ο επιστήμονας. Ο Voyager βρίσκεται σε απόσταση περίπου 17,8 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Τα σήματα που αποστέλλει απαιτούν 16 ώρες και 38 λεπτά για να φθάσουν στις τεράστιες κεραίες λήψης του δικτύου επικοινωνίας με το απώτερο διάστημα της NASA. «Από τον Ιανουάριο του 2009 έως τον Ιανουάριο του 2012 υπήρξε μία σταδιακή αύξηση περίπου 25% των γαλαξιακών ακτινοβολιών που συναντούσε το διαστημόπλοιο», τονίζει ο Εν Στόουν. «Πιο πρόσφατα παρατηρήσαμε μία ταχύτερη επιτάχυνση ενός τμήματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος και από τις 7 Μαΐου οι κοσμικές ακτινοβολίες αυξάνονται κατά 5% εβδομαδιαίως», πρόσθεσε ο ίδιος, τονίζοντας πως αυτό αποτελεί ένα επιπλέον τεκμήριο πως το διαστημικό σκάφος προσεγγίζει τα όρια του ηλιακού συστήματος. «Όταν οι δύο Voyager είχαν εκτοξευθεί (με διάλειμμα ενός μηνός) το 1977, η διαστημική εποχή δεν αριθμούσε παρά μόλις 20 χρόνια», τονίζει ο Στόουν. Τα δύο διαστημόπλοια βρίσκονται σε καλή κατάσταση και το Voyager 2 σήμερα βρίσκεται σε απόσταση πάνω από 14,7 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα. http://www.protothema.gr/world/article/?aid=206880

ΤΟ ΛΕΠΤΟ ΤΩΝ 61 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΩΝ

Στο τέλος του μήνα, το βράδυ του Σαββάτου 30 Ιουνίου, ο χρόνος θα κάνει ένα άλμα και το τελευταίο λεπτό του δεν θα διαρκέσει 60, αλλά 61 δευτερόλεπτα. Αυτό το πρόσθετο -ή διορθωτικό- δευτερόλεπτο κατά καιρούς προστίθεται στον επίσημο χρόνο για να αποκαταστήσει τη χρονική τάξη που διασαλεύεται εξαιτίας της ακανόνιστης κίνησης της Γης περί τον άξονά της. Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, θεωρητικά, ο πλανήτης μας χρειάζεται 86.400 δευτερόλεπτα για να πραγματοποιήσει μία πλήρη περιστροφή 360 μοιρών, μέσα σε ένα 24ωρο. Ταυτόχρονα όμως, η Γη δέχεται συνεχείς βαρυτικές επιδράσεις από τον Ήλιο, τη Σελήνη και τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, με αποτέλεσμα η ταχύτητα περιστροφής της να μην μένει σταθερή, αλλά να επιβραδύνεται ανεπαίσθητα -αρκετά όμως για να δημιουργείται πρόβλημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρείται απόκλιση ανάμεσα στον φυσικό (ηλιακό) χρόνο και στον Διεθνή Ατομικό Χρόνο (ΤΑΙ), που μετρούν τα ατομικά ρολόγια με ακρίβεια δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου. Έτσι, περιοδικά γίνεται μία διόρθωση στον Συγχρονισμένο Παγκόσμιο Χρόνο (UTC), που λέγεται επίσης «Zulu Time» και μετριέται από τα ατομικά ρολόγια. Ο ατομικός χρόνος υπολογίζεται από εκατοντάδες ατομικά ρολόγια σε όλο τον κόσμο, τα οποία μετρούν τους παλμούς του ατόμου του χημικού στοιχείου καισίου, γεγονός που επιτρέπει τον διαχωρισμό ενός δευτερολέπτου σε δέκα δισεκατομμύρια μικρότερα τμήματα. Η ακρίβεια αυτή σημαίνει ότι, αντίθετα με τον ηλιακό χρόνο, χάνεται μόλις ένα ατομικό δευτερόλεπτο κάθε 300 εκατ. χρόνια. Η πρώτη διόρθωση έγινε το 1972 με την προσθήκη ενός δευτερολέπτου, έτσι ώστε το έτος να έχει 86.401 δευτερόλεπτα. Μέχρι τότε, ο χρόνος μετριόταν όχι από τα ατομικά ρολόγια, αλλά με βάση τον ηλιακό χρόνο (δηλαδή με βάση την αστρονομική σχέση ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο) και ήταν γνωστός ως «Χρόνος Γκρίνουιτς» (GMT), ο οποίος παραμένει ακόμα σε ισχύ ως χρόνος (Universal Time-UT1). Κάθε φορά που η απόκλιση μεταξύ ατομικού χρόνου TAI και χρόνου GMT (ή UT1) φθάνει ένα όριο, κρίνεται αναγκαία η προσθήκη ενός εμβόλιμου δευτερολέπτου από τη Διεθνή Υπηρεσία Περιστροφής της Γης και Συστημάτων Αναφοράς (IERS), η οποία εδρεύει στη Γερμανία και δημιουργήθηκε το 1987 από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση και τη Διεθνή Ένωση Γεωδαισίας και Γεωφυσικής. Το έξτρα δευτερόλεπτο, που ανακοινώνεται μήνες πριν την εισαγωγή του για να μην υπάρχουν αιφνιδιασμοί της διεθνούς κοινότητας, παραδοσιακά προστίθεται είτε το βράδυ της 31ής Δεκεμβρίου, είτε το βράδυ της 30ής Ιουνίου. Εφέτος, στις 30 Ιουνίου, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, θα είναι η 25η φορά που από τους άγρυπνους «φύλακες του χρόνου» θα προστεθεί ένα διορθωτικό δευτερόλεπτο στον Παγκόσμιο Χρόνο (UTC). Οι τελευταίες τρεις προσθήκες δευτερολέπτων είχαν γίνει τα έτη 2008, 2005 και 1998. Η προσθήκη είναι ακανόνιστη, όσο ακανόνιστη είναι η και η επιβράδυνση της περιφοράς της Γης πέριξ του άξονά της, υπό την επίδραση πολλών διαφορετικών παραγόντων. Αν για τους απλούς πολίτες το θέμα δεν είναι κάτι περισσότερο από ένα επιστημονικό αξιοπερίεργο, για τους ίδιους τους επιστήμονες -και για τα κράτη τους- αποτελεί εδώ και χρόνια πηγή έντονης αντιπαράθεσης, καθώς αρκετοί υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί πια τελείως ο παραδοσιακός αστρονομικός χρόνος στον οποίο βασίζεται η ώρα GMT και να υιοθετηθεί πλήρως ο ακριβέστερος ατομικός χρόνος, οπότε θα εκλείψει η ανάγκη για περιοδικές προσθήκες δευτερολέπτων. Μεταξύ των επιχειρημάτων τους είναι ότι η κατά καιρούς προσθήκη δευτερολέπτων, που πρέπει να προστίθεται στα πάσης φύσεως υπολογιστικά συστήματα με χειρωνακτικό τρόπο (καθώς ο χρόνος εισαγωγής δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί εκ των προτέρων), εγκυμονεί κινδύνους για ζωτικά συστήματα ασφαλείας, όπως οι δορυφόροι και τα εξαρτώμενα από αυτούς επίγεια δίκτυα και υπηρεσίες. Προς το παρόν, πάντως, η ανθρωπότητα δεν έχει πάρει την ιστορική απόφαση να μετράει τον χρόνο της κοιτάζοντας μόνο ένα άτομο και όχι τα άστρα! http://www.aniwthoi.net/2012/06/61.html

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΡΩΤΑ!

Ο Άγιος Έρωτας όχι μόνο υπάρχει αλλά, παρά το αρχαιοελληνικό του όνομα, τιμάται από την Εκκλησία μας στις 25 Ιουνίου. Μαζί με τα έξι αδέλφια του Ορέντιο, Φαρνάκι, Φίρμο, Φιρμίνο, Κυριάκο και Λογγίνο, ο Έρως πολεμούσε στη Θράκη, ως στρατιώτης του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Σε κάποια μάχη εναντίον των Σκυθών, ο Ορέντιος κατόρθωσε να σκοτώσει τον αρχηγό τους… Για το κατόρθωμά του αυτό τιμήθηκε, αλλά παράλληλα προσκλήθηκε να συμμετέχει σε παγανιστικές θυσίες προς τα είδωλα που θα προσφέρονταν για τη νίκη του. Εκείνος αρνήθηκε και διακήρυξε την ακλόνητη πίστη του στον έναν και μοναδικό Θεό. Με την απόφασή του αυτή, συμφώνησαν και τα έξι αδέλφια του. Αποτέλεσμα, ήταν να σταλούν όλοι μαζί με δυσμενή μετάθεση στην Αρμενία. Εκεί μετά από λίγο, συνελήφθησαν και υποβλήθηκαν σε ανάκριση κατά τη διάρκεια της οποίας όλοι μαζί επέμειναν στην πίστη τους προς τον Κύριον! Αμέσως εξορίστηκαν σε τόπους μακρινούς όπου και πέθαναν από τις κακουχίες τις οποίες υπέστησαν! Η μνήμη τους τιμάται στις 25 Ιουνίου, ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος Έρωτας και τα έξι αδέλφια του! http://genesisxresearch.wordpress.com/2011/06/23/o-vios-tou-agiou-erwta/

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΟΖΑΝΗΣ ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΛΟΥΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ

Παναγιώτατε, Οικουμενικέ Πατριάρχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, σαν οικοδεσπότης σας καλωσορίζω μετά σεβασμού και αγάπης στην Πόλη της Κοζάνης, εξαιτούμενος των ευχών σας και της ευλογίας σας ως πνευματικού πατέρα όλων μας. Κατά πρώτον θέλουμε να εκφράσουμε στο σεπτό πρόσωπο σας την ευγνωμοσύνη μας και την χαρά όλου του πιστού λαού της Κοζάνης για το άγιο πέρασμά σας από την πόλη μας. Στο πρόσωπο σας ατενίζουμε τον Θεματοφύλακα της Ορθοδόξου Πίστεως, τον Γλυκύτατο Ποιμένα, «τον σοφώτατο εν διδαχαίς» να στέκεται σε τόπο Άγιο, τον Οικουμενικό Θρόνο. Στο σεβαστό πρόσωπο σας βλέπουμε να διαγράφεται ζωντανά και να ενσαρκώνεται όλη η Ορθοδοξία δια μέσου των αιώνων και να σηκώνετε εις τους ώμους σας την πολύπαθη μαρτυρική Ιστορία του Πατριαρχείου του Γένους των Ελλήνων. Έτσι σας κουβαλάμε μέσα στην καρδιά μας, σαν μια ολόκληρη Ιστορία του Έθνους μας, έτσι σας βλέπουμε να βαδίζετε μέσα στους δρόμους της Πόλεως μας, προς εσάς προσβλέπουμε ως όντως ελπίδα Θεού ζωντανή και αψευδή. Το πρόσωπο σας, πρόσωπο Ποιμένος αγαθού, χαροποιού και ελπιδοφόρου, εμπνέει χαρά στις καρδιές των τέκνων του Θεού. Καλώς ήρθατε στην πρωτεύουσα της Δυτικής Μακεδονίας, στην πόλη της Κοζάνης, τον ενεργειακό Δήμο της πατρίδας μας. Ένας τόπος άγιος που προστάτη της έχει τον αγαπημένο Παππού μας, τον Πολιούχο της, που την προσέχει και την ευλογάει, τον Αγιο Νικόλαο. Ιστορικός ο Ναός του, θαυματουργή η εικόνα του Αγίου. Εκεί όλοι οι Κοζανίτες βρίσκουν καταφύγιο στην δυσκολία τους και γονατίζουν και προσεύχονται. Εκεί μέσα βρίσκουν την παρηγοριά τους και την απαντοχή και την ανάπαυση της καρδιάς των. Απ’ εδώ πέρασε ο Πατρο Κοσμάς και θέριεψε την ελπίδα των Κοζανιτών στήνοντας Σταυρό και κηρύττοντας έξω από την Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Στον Άγιο Λάζαρο, στην κατακόμβη του και στα δύσκολα χρόνια, απλά και βραχνά διάβαζε ο Παπάς κάτω από το φως των κεριών και μάθαινε στα ελληνόπουλα το μεγάλο μάθημα της ελευθερίας. Και έμεινε απροσκύνητος ο Ελληνισμός. Η μητέρα Εκκλησία, το Πατριαρχείο τότε κράτησε την πόλη μας με τα σχολεία που ίδρυσε και τους διδασκάλους του γένους που έστειλε, όπως σεμνή η παρουσία του Ευγένιου Βουλγάρεως. Οι πλούσιοι Κοζανίτες που ζούσαν στις παραδουνάβιες χώρες ως έμποροι συνέδραμαν την επανάσταση του ’21, συνασπίστηκαν στην Φιλική Εταιρεία, πάλεψαν μαζί με τον Ρήγα Φερραίο, χρηματοδότησαν τυπογραφεία και πολέμησαν για την λευτεριά του τόπου. Σεβαστή και μεγάλη η προσωπικότητα του Λασσάνη ήρωα της πόλεως μας που πολέμησε για την λευτεριά. Μεγάλες μορφές Ιεραρχών πέρασαν από την πόλη μας, σταλμένοι από την τροφό μάνα του Γένους, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και επί Μακεδονικού αγώνα κράτησαν τον λαό στην Πίστη του. Η πλούσια εκπαιδευτική δράση της περιόδου καθώς και η λειτουργία της Σχολής της Κοζάνης, αποτυπώνονται στον εξαιρετικό πλούτο της Κοβεντάρειου Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Έναν πλούτο που αναδεικνύει περίτρανα το ρόλο της πόλης στη γέννηση του νεοελληνικού διαφωτισμού. Η παλιά Μητρόπολη ήταν πάντα ο κρυψώνας για τα μυστικοσυμβούλια, η πνευματική κολυμβήθρα όπου αναγεννιόταν η ελπίδα για την λευτεριά. Στον Δήμο της Κοζάνης ζει και ο προσφυγικός ελληνισμός που δέθηκε με τους γηγενείς σε άρρηκτους δεσμούς αγάπης και κοινής πίστεως στην Εκκλησία και στην Ελλάδα. Μαρτυρικός ο ελληνισμός του Πόντου και της Μ. Ασίας που ξεκίνησε στον ξεριζωμό κινούμενος μέσα από κακουχίες και μαρτύρια και έφτασε εδώ στην μητέρα Ελλάδα στον τόπο μας κουβαλώντας μονάχα ό,τι πιο άγιο και σεβαστό είχαν, τις εικόνες τους και τα Αγιοπότηρα τους και ήρθαν και ζουν μαζί μας χρόνια ως ένα σώμα μια ψυχή. Μας ενώνουν η κοινή παράδοση και η κοινή πίστη στον Θεό. Το Μοναστήρι του Αγ. Ιωάννου Βαζελώνος στον τόπο μας είναι ένα μνημείο και μια ιερή θύμηση για τις αλησμόνητες πατρίδες μας. Και έφεραν μαζί τους όλη την φιλοπρόοδη δύναμη τους και ανάστησαν τα χωράφια και τους τόπους με τις καλλιέργειες και προόδευσαν. Σεπτές οι μορφές των Ιεραρχών και των απλών ιερέων και μοναχών που στις δύσκολες ημέρες της Γερμανικής Κατοχής βοήθησαν την Πόλη μας και αντιστάθηκαν στον κατακτητή. Δεν μπορώ να μην μνημονεύσω το κοινωνικό έργο του αείμνηστου πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη που έθρεψε τον λαό της Κοζάνης μέσα στην πείνα και την ανέχεια που τον μάστιζε, φτάνοντας τα συσσίτια σε 8000 πιάτα την ημέρα, γιατί και οι σημερινές συνθήκες ανέχειας και φτώχειας θυμίζουν το έργο του και τις δικές μας υποχρεώσεις. Όμως και στην μεταπολεμική περίοδο η Κοζάνη ευτύχησε να έχει κοντά της άξιους ποιμένες, όπως οι μακαριστοί Διονύσιος και Απόστολος, για να αναφερθώ μόνο σ’ αυτούς που είχα την τιμή να γνωρίσω. Όλοι αυτοί οι Κληρικοί της Εκκλησίας μας σήμερα σας υποδέχονται από ψηλά και χαίρονται που σας βλέπουν εδώ στον τόπο αυτό που διακόνησαν. Στο πρόσωπό σας η τοπική μας κοινωνία βλέπει τον πατέρα της, βλέπει όλη την Ορθοδοξία, βλέπει την ιστορία της, βλέπει όλο τον Ελληνισμό. Η Εκκλησία μας, το Πατριαρχείο μας στις δύσκολες ώρες, στην αιμορραγία του Έθνους μας στάθηκε δίπλα στον λαό με την μαρτυρία του λόγου της και το μαρτύριο του αίματός της, οι ιερείς μας, τα Μοναστήρια, οι νεομάρτυρές μας κράτησαν τούτο τον τόπο απροσκύνητο. Ο τόπος τούτος, Παναγιώτατε, είναι ποτισμένος από Ελληνισμό και Χριστιανική Πίστη. Βλέπει κανείς το Μουσείο της Αιανής, να εκθέτει αρχαία ευρήματα του τόπου μας, που πραγματικά μιλούν για τις Ελληνικές μας ρίζες και την παράδοση τω Ελλήνων επί αιώνες. Το θαυμαστό είναι ότι ο Ελληνισμός σ’ αυτή την ιστορική και παραδοσιακή πόλη, την ιστορική πρωτεύουσα του Δήμου μας, παντρεύεται άριστα με τον Χριστιανισμό, όπου εκεί βρίσκει βυζαντινά εκκλησιαστικά μνημεία και Εκκλησιές και βλέπει κανείς θαυμαστή την παρουσία του Θεού. Όμως ο τόπος αυτός Παναγιώτατε είναι διπλά ευλογημένος . Το πλούσιο του έδαφος παράγει προϊόντα όπως ο κρόκος που τον έκαναν ξακουστό σ’ όλη την οικουμένη. Ενώ το πλούσιο υπέδαφος με τα μεγάλα κοιτάσματα λιγνίτη, στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν την ανάπτυξη της πατρίδας μας, καθιστώντας το Δήμο μας την ενεργειακή καρδιά της Ελλάδας. Μια δραστηριότητα όμως που συνοδεύτηκε από σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα, τη σύγχρονη μάστιγα του πλανήτη που τόσο σοφά ανέδειξε η Παναγιώτητά σας. Σας καλωσορίζουμε όλοι οι Κοζανίτες, χαρούμενοι βλέποντας στα μάτια σας τον Πατέρα τους. Σας καλωσορίζουν όλοι οι νέοι μας που προσβλέπουν σε σας για να πάρουν ελπίδα και φως Χριστού, με την ελπίδα να βρουν διέξοδο στο μέλλον τους. Σας καλωσορίζουμε στην πόλη μας. Είναι τώρα και δική σας πόλη, τόπος σας και σπιτικό σας. Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας. Να περάσετε καλά και ευλογημένα μαζί μας. Ευχόμαστε ο Κύριος να σας κραταιώνει εν πνεύματι δυνάμεως και αγάπης πολλή. http://www.kozan.gr/?p=13763

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΙΤΡΙΝΑ;

Η ιστορία του κίτρινου χρώματος στα σχολικά λεωφορεία ξεκινάει αρκετές δεκαετίες πριν και πιο συγκεκριμένα κάπου στη δεκαετία του 1930 στις Η.Π.Α., όπου και επιλέχθηκε ως το πλέον κατάλληλο χρώμα για τα εν λόγω οχήματα. Το κίτρινο είναι ένα χρώμα ζεστό, φωτεινό και ενεργητικό αλλά και εκτυφλωτικό και εντυπωσιακό συνάμα. Σε όλες τις αποχρώσεις του τραβά την προσοχή μας γρηγορότερα από τα υπόλοιπα χρώματα και γίνεται έτσι αμέσως αντιληπτό. Όταν κοιτάζουμε, για παράδειγμα, ευθεία μπροστά, μπορούμε να εντοπίσουμε ένα κίτρινο αντικείμενο πολύ πιο γρήγορα από κάποιο με διαφορετικό χρώμα (ακόμη και από το κόκκινο), έστω κι αν αυτό είναι στην άκρη του οπτικού μας πεδίου. Οι επιστήμονες περιγράφουν αυτό το φαινόμενο ως εξής: «Η περιφερική μας όραση για το κίτρινο χρώμα είναι 1.24 φορές πιο ευαίσθητη απ’ ό,τι για το κόκκινο». Επιπλέον, επισημαίνουν ότι οι αποχρώσεις στην παλέτα του κίτρινου είναι περισσότερο ευδιάκριτες για το ανθρώπινο μάτι ακόμη και σε σκοτοπικές συνθήκες (χαμηλός φωτισμός), συγκριτικά με άλλα χρώματα, όπως το κόκκινο ή το πράσινο. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, επιλέχθηκε το κίτρινο χρώμα για τα σχολικά λεωφορεία με σκοπό την εύκολη αναγνώρισή του τόσο από τους πεζούς όσο και από τους οδηγούς των άλλων οχημάτων στο δρόμο. Αξίζει, επίσης, να σημειώσουμε εδώ ότι σε καιρικές συνθήκες με ομίχλη ή γενικότερα σε κατάσταση κακοκαιρίας οι οδηγοί μπορούν να διακρίνουν τα κίτρινα αυτοκίνητα, αλλά και οποιοδήποτε κίτρινο κινούμενο όχημα αρκετά καθαρά ανάμεσα στα υπόλοιπα που κινούνται στο οδόστρωμα. Γι’ αυτό στην πορεία του χρόνου όχι μόνο τα σχολικά λεωφορεία, αλλά και μηχανήματα που εκτελούν εργασίες σε δρόμους έχουν κίτρινη απόχρωση, όπως άλλωστε και οι διαχωριστικές γραμμές οδικών γραμμών. «Αρκετά ατυχήματα λαμβάνουν χώρα καθημερινά στους δρόμους, επειδή ο οδηγός άργησε να αντιληφθεί ένα όχημα που πετάχτηκε ξαφνικά μπροστά του. Αν αυτό ήταν κίτρινο θα είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες να το δει πιο γρήγορα, καθώς το χρώμα και μόνο θα αποτελούσε μια ισχυρή προειδοποίηση», αναφέρεται σε έκθεση σχετικά με τα ατυχήματα στους δρόμους. http://www.newsbomb.gr/blogs/story/213953/giati-ta-sholika-leoforeia-einai-kitrina

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

της Κυριακής Τσολάκη Μια εικαστική ανάσα μέσα στην πόλη. Έτσι θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς το «Πρατήριο Επικοινωνίας του Ο.Τ.Ε.», που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης και στις τρεις προθήκες του έχουν εκθέσει έργα τους πολλοί καλλιτέχνες. Αυτήν την εποχή φιλοξενεί δημιουργίες του αρχιτέκτονα - εικαστικού Στέργιου Τσιούμα. Ανεβαίνοντας την Καρόλου Ντηλ προς την Ερμού και πλησιάζοντας στο κεντρικό τηλεπικοινωνιακό μέγαρο του Ο.Τ.Ε., μια αναπάντεχη έκπληξη για όσους δεν το γνωρίζουν είναι στα αριστερά οι τρεις προθήκες του «Πρατηρίου Επικοινωνίας του Ο.Τ.Ε.», που αιφνιδιάζουν ευχάριστα τους περαστικούς, προσφέροντας τέχνη στο κέντρο της πόλης. Εκεί έχουν εκθέσει πολλοί σημαντικοί καλλιτέχνες, κυρίως Θεσσαλονικείς, αλλά έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς και συλλογές φορέων, όπως το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Μουσείο Φωτογραφίας, η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης κ.ά. «Αυτή η προσπάθεια είναι αξιέπαινη. Είναι σημαντικό ότι περπατάς στο κέντρο κι έχεις την τέχνη δίπλα σου. Το κυριότερο είναι ότι δεν χρειάζεται να μπεις μέσα, αλλά τα βλέπεις όλα μένοντας στο δρόμο. Το βράδυ δε είναι εντυπωσιακό, γιατί όλα γύρω είναι σκοτεινά και φέγγουν μόνο οι προθήκες αυτές», λέει στη Μ ο αρχιτέκτονας-εικαστικός Στέργιος Τσιούμας. ΕΝΑ ΠΛΗΡΕΣ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΕΧΝΗΣ Ο ίδιος εκθέτει εννέα έργα του -πέντε ζωγραφικά και τέσσερα γλυπτά- στο χώρο αυτό. Η πλειονότητά τους ανήκει στην ποπ αρτ και πρόκειται για δημιουργίες δουλεμένες στο χέρι. «Το ρεύμα αυτό χαρακτηρίζει μια εποχή, οι αξίες όμως που κατακτήθηκαν μέσα από αυτό είναι διαχρονικές. Το ποπ, όπως και το ροκ, είναι μια αντίληψη πραγμάτων. Στην ποπ υπάρχει πνευματικότητα, ειρωνεία, κοινωνική κριτική, είναι ένα πλήρες μέγεθος τέχνης. Η ενασχόλησή μου με αυτό το ρεύμα προέκυψε από την ενασχόλησή μου με τη φωτογραφία, από την παρατήρηση και την εμμονή μου. Το σημαντικό σε αυτά τα έργα είναι ότι αν λείψει μια κουκίδα, θα υπάρξει τρύπα στην εικόνα, το ένα δηλαδή είναι συνάρτηση του άλλου». «ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ, ΑΛΛΑ Η ΕΚΦΡΑΣΗ» Ήταν από τους λίγους Θεσσαλονικείς καλλιτέχνες των οποίων έργο επέλεξε ο Αλέξανδρος Ιόλας για να συγκροτήσει τη συλλογή του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και μάλιστα λίγο καιρό, αφού ο Στέργιος Τσιούμας είχε κάνει την πρώτη του ατομική έκθεση. «Αυτό ήταν για μένα μια μεγάλη προσωπική ικανοποίηση. Τότε πουλούσα έργα μου με 25.000 δρχ. και ο Ιόλας μου έδωσε 75.000 δρχ., παροτρύνοντάς με να συνεχίσω. Όμως πολλοί μου καταλογίζουν πως δεν εκμεταλλεύτηκα αυτήν τη γνωριμία», επισημαίνει ο καλλιτέχνης. Άλλωστε, για εκείνον προϋπόθεση της αυθεντικής τέχνης είναι η αθωότητα. «Ένας ολόκληρος μηχανισμός είναι στημένος για να σου διαφθείρει αυτήν την αθωότητα. Ήμουν από τους τυχερούς και τους αποφασισμένους. Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα μέχρι σήμερα δουλεύω διαρκώς. Η δουλειά μου δεν είναι αναγνωρίσιμη, δεν είναι εμπορική. Δεν με ενδιαφέρει το κέρδος, αλλά η έκφραση. Ανέκαθεν αν κάτι δικό μου γινόταν επιτυχία, έφευγα από αυτό και δοκίμαζα κάτι καινούργιο». ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ Τα έργα του Στέργιου Τσιούμα θα εκτίθενται στο Πρατήριο Επικοινωνίας του ΟΤΕ μέχρι τις 31 Ιουλίου. ________________________________________ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ Ο καλλιτέχνης κατάγεται από την επαρχία Βοΐου της Δυτικής Μακεδονίας και γεννήθηκε στο Ζαΐρ (Κογκό) το 1954. Εγκαταστάθηκε οριστικά στη Θεσσαλονίκη το 1964 και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. Μαθήτευσε στη φωτογραφία κοντά στον Μάνο Στεφανίδη και σε ελεύθερα μαθήματα στη Σχολή «75» στις Βρυξέλλες. Ασκεί το επάγγελμα του αρχιτέκτονα στη Θεσσαλονίκη, ενώ έχει στο ενεργητικό του 26 ατομικές εικαστικές παρουσιάσεις και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Βραβεύτηκε σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς, διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος και είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. http://www.makthes.gr/news/arts/90082/ div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΟΥΤΙΕΝ

Τα εσώρουχα χρόνια τώρα κλέβουν τις εντυπώσεις Κάποιες φορές σε μαγνητίζει. Άλλες σε καθηλώνει και άλλες σε αφήνει να… φαντάζεσαι. Ο λόγος για το γυναικείο σουτιέν που με το πέρασμα των ετών έχει γίνει (σε ειδικές περιστάσεις μόνο) πιο αποκαλυπτικό από ποτέ… Άλλωστε, όταν ο Αντρέι Γκαλαγκάνοφ έλεγε ότι το στήθος είναι το πρόσωπο μιας γυναίκας, το σουτιέν δεν είχε εφευρεθεί ακόμη… Όμως, πλέον κυριαρχεί στη γυναικεία μόδα αλλά και στην αντρική που προτιμά τα πιο… καυτά σχέδια. ΠΩΣ ΑΡΧΙΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Στη βίβλο της μόδας, το περιοδικό Vogue, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά, το 1907, ο όρος «brassiere» για να περιγράψει το νέο προϊόν που ήρθε στην αγορά για να προκαλέσει πανικό… Τέσσερα χρόνια αργότερα η λέξη συμπεριλήφθηκε στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης. Το 1914 άρχισαν και οι εφευρέσεις. Η πρώτη για το σουτιέν κατοχυρώθηκε στην Μέρι Φελπς Τζάκομπ, η οποία αναζητούσε κάτι ώστε να μη διαγράφονται τα κορδόνια από τον κορσέ στο φόρεμά της. Πολύ σύντομα όμως εκείνη μεταπώλησε την πατέντα στην «Warner Brothers Corset Company» για 1500 δολάρια. Και μέσα σε ένα χρόνο η εταιρεία κέρδισε 15 εκατομμύρια δολάρια. Το 1925 άνοιξε η εταιρεία Maidenform, πνευματικό τέκνο της Ρωσίδας μετανάστριας Ίντα Ρόζενταλ. Λέγεται ότι ήταν η πρώτη που επένδυσε στα σουτιέν σε σχήμα φλιτζανιού, αν και πολλοί θεωρούν ότι η ιδέα ανήκε στον άνδρα της Γουίλιαμ. Δώδεκα χρόνια αργότερα η Λάνα Τέρνερ στην ερμηνεία της στην ταινία «They won’t forget» έκλεψε τις εντυπώσεις. Το 1965 ο σχεδιαστής Ρούντι Γκενρέιχ σχεδίασε το διαφανές σουτιέν και έστειλε στα ύψη τις φαντασιώσεις των ανδρών. Τρία χρόνια αργότερα φεμινίστριες διαμαρτυρήθηκαν για τον διαγωνισμό ομορφιάς του 1968 στην Αμερική και έτσι κάηκαν πολλά σουτιέν. Το 1977 δημιουργήθηκε η ίσως μία από τις πιο γνωστές εταιρείες εσωρούχων «Victoria’s Secret» στο Σαν Φρανσίσκο. Το 1990 ο Ζαν Πολ Γκοτιέ σχεδίασε ένα χρυσό κώνο για το στήθος της Μαντόνα. Και ένα χρόνο αργότερα, η εταιρεία «Wonderbra», παρά το γεγονός ότι άρχισε να δραστηριοποιείται στην αγορά από το 1935, ήρθε στο προσκήνιο με την Εύα Χερτζίγκοβα και την καμπάνια «Hello Boys». Το 2004 ήταν η χρονιά για το σουτιέν που σώζει. Ήταν κάτι που το κατανόησε και η Τζάνετ Τζάκσον η οποία σε μια συναυλία της, άφησε σε κοινή θέα τη θηλή της για να αποκαλύψει ότι δεν φοράει σουτιέν. Και τρία χρόνια αργότερα, η Μπρίτνεϊ Σπίαρς βγήκε στη σκηνή φορώντας μόνο το σουτιέν της κατά τη διάρκεια των τραγουδιών της. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι τα εσώρουχα (είτε είναι καυτά είτε λίγο πιο συντηρητικά) θα κλέβουν πάντα τις εντυπώσεις… http://www.aniwthoi.net/2012/06/blog-post_1941.html

ΛΙΓΟΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

του Θεόδωρου Ορέστη Αίσθηση προκαλούν τα προσωρινά στοιχεία απογραφής της ΕΛΣΤΑΤ, καθώς η Ελλάδα όχι μόνο γερνά, αλλά χάνει και τον πληθυσμό της. Σύμφωνα με την εφημερίδα ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, σε δέκα χρόνια η Ελλάδα έχει χάσει πάνω από 1.000.000 Έλληνες και πρόκειται για αρνητικό ρεκόρ, που κρατά από την... δεκαετία του 1940. Η οικονομική κρίση, η υπογεννητικότητα και η μετανάστευση Ελλήνων στο εξωτερικό, τα τελευταία χρόνια, μας έχουν φέρει στα προ 20ετίας πληθυσμιακά επίπεδα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, στο σύνολο της χώρας απεγράφησαν 10.787.690 μόνιμοι κάτοικοι, εκ των οποίων 5.303.690 άρρενες (49,2%) και 5.484.000 θήλεις (50,8%). Από τα προσωρινά αποτελέσματα προκύπτει ότι οι πέντε Δήμοι με τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα (μόνιμοι κάτοικοι ανά τετραγωνικό (χιλιόμετρο) είναι οι Δήμοι Καλλιθέας (21.067,6), Ν. Σμύρνης (20.740,6), Αθηναίων (16.830,4), Θεσσαλονίκης (16.703,3) και Νέας Ιωνίας (15.109,7). Ακόμη, οι πέντε Δήμοι με τη μικρότερη πληθυσμιακή πυκνότητα είναι οι Δήμοι Πρεσπών (3,05), Ζαγορίου (3,78), Παρανεστίου (3,85), Σφακίων (4,11) και Νεστορίου (4,27). Με τον υπάρχοντα ρυθμό μείωσης του πληθυσμού που έχει ενταθεί κατακόρυφα την τελευταία διετία, υπολογίζεται ότι στα τέλη της δεκαετίας θα έχουμε φτάσει στα επίπεδα του 1970 με την Ελλάδα των 8 εκατομμυρίων ψυχών! Στη γενική απογραφή του 2001 ο πληθυσμός της χώρας είχε καταμετρηθεί σε 10.964.020 άτομα, ενώ το 2009, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, υπολογίσθηκε ότι ξεπέρασε τα 11.282.571 άτομα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, η μείωση πληθυσμού φαίνεται μικρή σε σχέση με το 2001, ωστόσο θα πρέπει να υπολογιστεί ότι στην Ελλάδα υπήρχαν εκείνη την περίοδο 300.000 αλλοδαποί, την ώρα που αυτή τη στιγμή ξεπερνούν το 1.300.000. http://www.antibaro.gr/forum/4050

ΟΚΤΩ ΣΑΤΑΝΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Οκτώ από τις πιο σατανικές γυναίκες που έχουν γράψει ιστορία με τα αποτρόπαια και φρικιαστικά εγκλήματά τους. 8. Ουλιαμίνα «Μίνι» Ντιν (1844 – 1895) Θύματα:3+ Η Μίνι Ντιν ήταν η πρώτη και η μοναδική γυναίκα στην ιστορία της Νέας Ζηλανδίας που εκτελέστηκε. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, είναι λογικό μια ανύπαντρη μητέρα να στιγματιζόταν στην κοινωνία και να θεωρούταν περιθωριοποιημένη. Αυτό εκμεταλλευόταν και η σατανική Ντιν, η οποία «βοηθούσε» τις ανύπαντρες κοπέλες, παίρνοντας υπό την προστασία της τα παιδιά τους με αντάλλαγμα μια μηνιαία χρηματική συνδρομή. Φυσικά, δεν είχε ποτέ στο μυαλό της να τα μεγαλώσει η ίδια: τρία πτώματα μικρών παιδιών βρέθηκαν θαμμένα στη φάρμα της και οι φήμες μιλούσαν για πολύ περισσότερα θύματα. Η Ουλιαμίνα Ντιν εξακολουθούσε να λαμβάνει τα χρήματα των μητέρων τους, τα οποία βέβαια χρησιμοποιούσε για να βελτιώσει τη δική της ζωή. 7. Ελισάβετ Ι της Αγγλίας (1533 – 1603) Θύματα: Εκατοντάδες Παρόλο που είχε κάνει και καλά πράγματα για την πατρίδα της, στην πραγματικότητα η βασίλισσα Ελισάβετ ήταν ένας σατανικός τύραννος. Επέτρεπε την πειρατεία στα ισπανικά πλοία, ενθάρρυνε το εμπόριο σκλάβων, εκτέλεσε εκατοντάδες καθολικούς σε Αγγλία και Ιρλανδία για να «εξοντώσει» τον Καθολικισμό, και αφού φυλάκισε για 19 χρόνια την βασίλισσα Μαίρη της Σκωτίας, την σκότωσε. God save the Queen… 6. Ρόζμαρι Ουέστ (1953-) Θύματα:12+ Μαζί με τον άντρα της, Φρεντ, η Ρόζμαρι Ουέστ, που εργαζόταν ως ιερόδουλη, συνήθιζαν να «ψωνίζουν» έφηβες από στάσεις λεωφορείων, να τις παίρνουν σπίτι, να τις βιάζουν και να τις σκοτώνουν. Το 1992 ο σύζυγός της συνελήφθει με την κατηγορία βιασμού της 13χρονης κόρης του και η ίδια για κακοποίηση ανηλίκων. Η Ουέστ δεν ομολόγησε ποτέ τα εγκλήματα της, αλλά λίγο μετά την αυτοκτονία του άντρα της σε φυλακή της Μεγάλης Βρετανίας, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, παρόλο που δεν υπήρχαν αρκετά ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον της. 5. Δωροθέα Πουέντε (1929-) Θύματα:9 Η Πουέντε είναι μια από τις ελάχιστες γυναίκες serial killers της Αμερικής η οποία διηύθυνε ένα οικοτροφείο όπου σκότωνε κάποιους από τους ανθρώπους που έμεναν μαζί της και πλαστογραφούσε τις υπογραφές τους για να λαμβάνει το επίδομα πρόνοιας. Στα θύματα της συμπεριλαμβάνονταν αλκοολικοί και σχιζοφρενείς. Ένα θύμα της, που βρέθηκε θαμμένο στην αυλή της, είχε κομμένο το κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια του. Όταν άφηνε κάποιον να επιζήσει, του απαγόρευε να αγγίξει το τηλέφωνο ή να γράψει γράμμα και έπαιρνε όλα τα λεφτά του. Η Δωροθέα Πουέντε δεν έχει δείξει ίχνος μετάνοιας όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή εκτίει την ισόβια ποινή της στη φυλακή. 4. Έλενα Τσαουσέσκου (1916 – 1989) Θύματα: Αμέτρητα Η γυναίκα του πρώην πρόεδρου της Ρουμανίας εκτελούσε εντελώς αντισυμβατικά τα καθήκοντα της ως αντιπρόεδρος της χώρας της: είχε απαγορέψει την αντισύλληψη, είχε αρνηθεί την ύπαρξη του AIDS με αποτέλεσμα να ξεσπάσει μια από τις μεγαλύτερες επιδημίες του ιού στον δυτικό κόσμο. Τα ορφανοτροφεία σε όλα τη χώρα είχαν γεμίσει ασφυκτικά με μωρά και παιδιά ανεπιθύμητα από τους γονείς τους, αφού δεν είχαν άλλη λύση πέρα από το να τα γεννήσουν. Όταν εκτελέστηκε το 1989, η τελευταία της κουβέντα στον εκτελεστή της και στον κόσμο ήταν: «Άντε στο διάολο». 3. Μέριμπεθ Τάινινγκ (1942-) Θύματα:9 Η παιδοκτόνος Τάινινγκ σκότωνε ένα προς ένα και τα επτά παιδιά τα οποία γεννούσε, αλλά περιέργως όλοι οι θάνατοι αποδίδονταν σε φυσικά αίτια: μηνιγγίτιδα, εγκεφαλική παράλυση, σύνδρομο του Ρέγιες κ.τ.λ. Όταν όμως πέθανε μυστηριωδώς και το υιοθετημένο, όγδοο της παιδί, οι γιατροί άρχισαν να έχουν υποψίες ότι δεν πρόκειται για κάποια γενετική ανωμαλία. Η Μέριμπεθ τελικά ομολόγησε και εκτίει ποινή από 20 χρόνια έως ισόβια, ενώ οι δύο αιτήσεις αναστολής της (η τελευταία έγινε το 2007) έχουν απορριφθεί. 2. Κάρλα Χομόλκα (1970-) Θύματα:3+ Γεννημένη στον Καναδά, η Κάρλα Χομόλκα παντρεύτηκε τον Πολ Μπερνάντο και η συζυγική τους ρουτίνα ήταν αρκετά διαφορετική από τα συνηθισμένα: στον ελεύθερο του χρόνο το ζευγάρι βίαζε και σκότωνε νεαρά κορίτσια. Η Κάρλα ήταν το δεξί χέρι του άντρα της, τον βοηθούσε στον βιασμό και βιντεοσκοπούσε τον ξυλοδαρμό και τις δολοφονίες. Το ανατριχιαστικό είναι ότι ανάμεσα στα τρία γνωστά τους θύματα (λέγεται ότι υπήρξαν κι άλλα πέντε) ήταν και η μικρότερη αδερφή της, Τάμι. Λίγες εβδομάδες πριν η μικρή Τάμι κλείσει τα 16 της χρόνια, η αδερφή της με τον Μπερνάντο την «πότισαν» με ηρεμιστικά και ενώ ήταν αναίσθητη, την βίασαν. Εκείνη ξυπνώντας, έκανε εμετό χάνοντας ξανά τις αισθήσεις της. Οι δύο βιαστές προσπάθησαν να την επαναφέρουν στη ζωή αλλά όταν είδαν ότι ήταν μάταιο, κάλεσαν ασθενοφόρο, προφασιζόμενοι ότι ήταν ατύχημα. Η επίσημη αιτία θανάτου ήταν αναρρόφηση, αλλά τρία χρόνια αργότερα, όταν είχαν αποκαλυφθεί και οι υπόλοιποι φόνοι, η Κάρλα ομολόγησε και τη δολοφονία της αδερφής της, με γράμμα στους γονείς της. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι επειδή ομολόγησε τα εγκλήματα της και ενοχοποίησε το σύζυγό της, της επιβλήθηκε ποινή 12 ετών μόνο και αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, εκείνη ζει αμέριμνη κάπου στις Αντίλες μαζί με τον γιο της. 1. Ντελφίν Λαλαουρί (1775-1842(;)) Θύματα: 10+ Το σπίτι της Ντελφίν Λαλαουρί στη Νέα Ορλεάνη ήταν κυριολεκτικά ένα σπίτι τρόμου, όπου ο σαδισμός κατείχε τον κύριο λόγο. Στις 10 Απριλίου του 1834, μια φωτιά που ξέσπασε στην κουζίνα της αποκάλυψε όλη την αλήθεια στους άντρες της πυροσβεστικής. Από ότι διαπιστώθηκε, τη φωτιά έβαλαν δύο σκλάβοι που ήταν αλυσοδεμένοι στο φούρνο της κουζίνας για να τραβήξουν την προσοχή. Μόνο που αυτή η εικόνα ήταν το λιγότερο που αντίκρισαν οι πυροσβέστες όταν μπήκαν στο σπίτι: πάνω από 12 παραμορφωμένα άτομα βρέθηκαν κρεμασμένα στους τοίχους της σοφίτας. Μια γυναίκα ήταν κλεισμένη σε ένα κλουβί, με τα κοκάλα της σπασμένα με τρόπο που να θυμίζει καβούρι, μια άλλη ήταν κρεμασμένη χωρίς πόδια και χέρια και κομμάτια της σάρκας της ήταν κομμένα και τοποθετημένα πάνω της έτσι ώστε να μοιάζει με κάμπια. Άλλοι είχαν ραμμένα τα στόματα τους ή ραμμένα τα χέρια τους σε διάφορα σημεία του σώματος τους. Τα περισσότερα θύματα της βρέθηκαν νεκρά, ενώ εκείνοι που ήταν ακόμα ζωντανοί παρακαλούσαν τους πυροσβέστες να τους σκοτώσουν. Η Λαλαουρί δεν πιάστηκε ποτέ… http://blogthea.gr

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΥΠΟΓΕΙΟ «ΧΑΜΕΝΟ» ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

Δεκαεφτά πυραμίδες και περισσότερους από 1.000 τάφους και 3.000 οικισμούς, που βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της γης, ανακάλυψαν δορυφόροι, μέσω μίας νέας υπέρυθρης δορυφορικής σάρωσης της Αιγύπτου. Σύμφωνα με την Daily Mail, τα νέα ευρήματα αναμένεται να προσφέρουν ένα νέο πεδίο ερευνών, καθώς η τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε, είναι τόσο μεγάλης ακρίβειας, που επιτρέπει, από το διάστημα, τη λεπτομερέστατη σκιαγράφηση ενός αντικειμένου, που βρίσκεται στη γη και έχει διάμετρο ενός μέτρου. Ήδη, από την ανάλυση των ευρημάτων, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν την «ανακάλυψη» δύο πυραμίδων, ενώ εκτιμούν, πως χιλιάδες ακόμη άγνωστα μνημεία, παραμένουν κρυμμένα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Η δρ Σάρα Πάρτακ, Αιγυπτιολόγος και συμμετέχουσα στην ομάδα ερευνών, δήλωσε: «Η ανασκαφή μιας πυραμίδας είναι το όνειρο κάθε αρχαιολόγου και εμείς μείναμε έκπληκτοι από όσα βρήκαμε στην Αίγυπτο. Αυτά που βλέπουμε είναι απλώς κατασκευές που βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια. Υπάρχουν χιλιάδες σημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που έχουν καλυφθεί από τον βούρκο του ποταμού. Αυτή είναι μόνο η αρχή. Η εποχή του Ιντιάνα Τζόουνς έχει παρέλθει. Σόρρυ, Χάρισον Φορντ», είπε χαρακτηριστικά η Αιγυπτιολόγος. Οι εικόνες που τραβήχτηκαν από τους δορυφόρους, που βρίσκονταν σε τροχιά 700 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης, έδειξαν σπίτια και κτίρια, φτιαγμένα από τούβλα και λάσπη, πολύ πιο συμπαγή από το έδαφος που τα περιβάλλει. Τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα προέρχονται από την περιοχή Tanis, όπου οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μεταξύ άλλων και μια κατοικία, ηλικίας 3.000 ετών. Οι αιγυπτιακές αρχές σκοπεύουν τώρα να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία της Αιγυπτιολόγου, για να βοηθήσουν στην μελλοντική προστασία των αρχαιοτήτων από αρχαιοκάπηλους. «Από τις εικόνες μπορούμε να δούμε αν ένας τάφος συλήθηκε σε κάποια φάση και μπορούμε να ειδοποιήσουμε την Ιντερπόλ, ώστε να ελέγχει για ύποπτα αρχαία προς πώληση. Πρόκειται για ένα σημαντικό εργαλείο, όταν πραγματοποιούμε ανασκαφές», ανέφερε χαρακτηριστικά η δρ. Πάρτσακ. http://www.otherside.gr/2011/05/aigyptos-doryforoi-anakalypsan-ypogeio-xameno-politismo/

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΣΑΡΩΝΕΙ ΣΤΟ FACEBOOK!

Αυτή η φωτογραφία κάνει τις τελευταίες ώρες το γύρο του Facebook. Έρχεται από τα παλιά, αλλά ...σίγουρα σήμερα είναι πιο διαχρονική από πότε! Δείτε τη… http://www.aniwthoi.net/2012/06/facebook_25.html

11 ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!

Κι ενώ όλος ο κόσμος τρελαίνεται για τα επίσημα Επτά Θαύματα του Κόσμου, εμείς σκεφτήκαμε να σας παρουσιάσουμε τα ανεπίσημα (που όμως δεν υστερούν καθόλου σε… μεγαλοπρέπεια) Θαύματα του Κόσμου, που δεν είναι επτά, αλλά… έντεκα! Αν λοιπόν με τα Επτά Θαύματα του Κόσμου νομίζετε ότι δεν υπάρχει πλέον τίποτε άλλο να δείτε, σας προτείνουμε να το ξανασκεφτείτε…! 1.Ο ΚΟΣΜΟΣ… ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΑΣ…! ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ ΝΗΣΟΙ, ΝΤΟΥΜΠΑΙ Φανταστείτε ένα μέρος όπου π.χ. τα νησιά μας… πωλούνται έναντι εκατομμυρίων και μόλις κλειστούν οι διάφορες συμφωνίες, οι πλειοδότες να συνεχίζουν τις αγορές τους με αμείωτο ενδιαφέρον για… άλλες ηπείρους! Ευτυχώς όμως ο κόσμος δεν πωλείται, πωλούνται όμως οι Παγκόσμιοι Νήσοι στο Ντουμπάι. Πάνω λοιπόν που νομίζαμε ότι ο Όμιλος Nakheel είχε ξεπεράσει τις δυνάμεις του με τις Νήσους Παλμ, έβγαλε κι άλλο λαγό από το καπέλο του με τη μορφή των Παγκόσμιων Νήσων οι οποίες μοιάζουν με όλες τις ηπείρους πάνω σε μία κλίμακα σε σμίκρυνση…! Κάτι πιο… special; Το συγκεκριμένο project αποτελείται από 300 νησιά, καθένα από τα οποία έχει σχεδιαστεί και αναπτυχθεί ειδικά για τους πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου…! Μερικά από αυτά θα σχεδιαστούν και θα αναπτυχθούν σαν πολυτελή θέρετρα, που η πρόσβαση τους θα γίνεται μέσω θαλάσσιων οδών, δίνοντας έτσι ένα μεγάλο βαθμό ιδιωτικότητας, κάτι το οποίο μετράει πάρα πολύ για την πώλησή τους…! 2. ΤΟ… «ΑΙΩΝΙΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ»…! STONEHEDGE, ΑΓΓΛΙΑ Δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ και πουθενά ένα τόσο πολυθρύλητο μνημείο, που όμως ξέρουμε τόσο πολύ λίγα πράγματα γι’ αυτό…! Ένα από τα μεγαλύτερα εθνικά σύμβολα της Αγγλίας, το Stonehedge, βρίσκεται 13 χιλιόμετρα νότια του Salisbury. Μερικοί λένε ότι το Stonehedge χτίστηκε σα ναός λατρείας αρχαίων θεοτήτων, ενώ άλλοι εικάζουν ότι χτίστηκε σαν αστρονομικό παρατηρητήριο. Υπάρχουν όμως και μερικοί που ισχυρίζονται ότι το Stonehedge ήταν κοιμητήριο για υψηλόβαθμους πολίτες. Κάτι πιο… special; Όποιος κι αν υπήρξε ο λόγος για την κατασκευή του, είχε σίγουρα μεγάλη σημασία, γιατί το Stonehedge αποτελεί (και αυτό) ένα μεγάλο κατόρθωμα στον τομέα της μηχανικής. Οι πέτρες που σχηματίζουν τον εξωτερικό του κύκλο ζυγίζουν τουλάχιστον 50 τόνους η κάθε μία, και αφού είχαν βρεθεί αρκετά χιλιόμετρα μακρυά από την τοποθεσία του μνημείου, η μεταφορά τους και το στήσιμό τους με τη βοήθεια τόσο πρωτόγονων εργαλείων θα πρέπει να ήταν… Ηράκλειος άθλος! 3. «Ο ΚΙΟΝΑΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ» ΒΡΑΧΟΣ ΤΟΥ ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ, ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ Καθώς το πλοίο διασχίζει τη Μεσόγειο και πλησιάζει την Ιβηρική Χερσόνησο, σας… «χαιρετά» ένα επιβλητικό οικοδόμημα το οποίο θα χαραχτεί για πάντα στη μνήμη σας…! Ο πιο διάσημος βράχος του κόσμου. Ο Βράχος του Γιβραλτάρ…! Σχηματίστηκε την Ιουρασική Εποχή, ως αποτέλεσμα μιας βίαιης σύγκρουσης μεταξύ της Αφρικανικής και της Ευρασιατικής πλάκας. Από τότε, έχει υπάρξει σύμβολο της ευρωστίας και του αήττητου. Κάτι πιο… special; Με το πέρασμα των χρόνων, αυτός ο βράχος χρησιμοποιήθηκε για να τονώσει τις γύρω περιοχές και ως μια τοποθεσία στρατηγικής σημασίας για τον πλήρη έλεγχο της Μεσογείου με διαφορετικές δυνάμεις. Κάτι που ενδυνάμωσε το ρητό «Ανθεκτικός σαν το Βράχο του Γιβραλτάρ». Επίσης, ως αποτέλεσμα της χρήσης του βράχου από αρκετές στρατιωτικές μονάδες, υπάρχει ένα πολύ εξελιγμένο και πολύπλοκο σύστημα υπόγειων τούνελ και περασμάτων. 4. Η ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΣΚΑΛΑ ΟΡΥΖΩΝΕΣ BANAUE, ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ Υπάρχουν εκατοντάδες ορυζώνες στον κόσμο, αλλά αυτό που κάνει τους ορυζώνες Banaue ξεχωριστούς είναι η κλίμακα πάνω στην οποία έχουν χτιστεί. Η κάθετη απόσταση ανάμεσα στις κάτω και στις πάνω πλατφόρμες ξεπερνά κατά πολύ το ύψος των ψηλότερων κτηρίων του κόσμου κι αν βρίσκονταν πλάι-πλάι, θα έπιαναν σ’ έκταση τη μισή Γη…! Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, οι ορυζώνες αυτοί είναι χάρμα οφθαλμών…! Κάτι πιο… special; Οι ορυζώνες Banaue χτίστηκαν και συντηρήθηκαν για 2000 χρόνια από τους άντρες της φυλής Ifugao, χρησιμοποιώντας πρωτόγονα εργαλεία. Έχουμε μπροστά μας λοιπόν τον μεγαλύτερο μηχανικό άθλο παγκοσμίως. Γι’ αυτό και τώρα συντηρούνται ως πολιτισμική κληρονομιά, και μερικές φορές αποκαλούνται «το όγδοο θαύμα του Κόσμου». 5. ΣΜΙΛΕΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ…! ΠΕΤΡΟΔΑΣΟΣ, ΚΟΥΝ – ΜΙΝΓΚ, ΚΙΝΑ Όπως λέει και το όνομά του, το Πετρόδασος είναι μία έκταση 96.000 στρεμμάτων που μέσα της βρίσκονται πέτρες διασκορπισμένες, σμιλεμένες εδώ και εκατομμύρια χρόνια από τους καλύτερους και μεγαλύτερους γλύπτες όλων, τα στοιχεία της Φύσης. Οι ασβεστόλιθοι είναι σμιλεμένοι σε διάφορα σχήματα και με τόση μαεστρία, που μας φαίνεται ότι θα ζωντανέψουν ανά πάσα στιγμή. Μια επίσκεψη στο Σπήλαιο των Ανέμων είναι ξεχωριστή, καθώς κάθε μισή ώρα το διαπερνά ένα ορμητικό αλλά όμορφο αεράκι…! Κάτι πιο… special; Για να απολαύσετε το θέαμα του Πετροδάσους στο έπακρο, επισκεφθείτε το κατά τη διάρκεια του Torch Festival, το οποίο λαμβάνει χώρα στις 24 Ιουνίου κάθε σεληνιακού έτους (για τους Κινέζους). Όταν μέσα στην ατμόσφαιρα της γιορτής το δάσος ζωντανεύει, θα διαπιστώσετε γιατί οι ντόπιοι το αποκαλούν «Το Πρώτο Θαύμα Του Κόσμου»…! 6. ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ «ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ»…! ΠΑΓΕΤΩΝΑΣ FRANZ JOSEF, ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ Κατά την επίσκεψή σας στον Παγετώνα Franz Josef της Νέας Ζηλανδίας, δείτε το απόκοσμο αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικό θέαμα από δέντρα που έχουν πλούσια πράσινα φυλλώματα, μαζί με ατέλειωτες εκτάσεις πάγου…! Ο Franz Josef είναι ο ένας από τους δύο εναπομείναντες παγετώνες ανά τον κόσμο που… αργοσέρνονται ανάμεσα σε εύκρατα δάση. Αυτό το κομμάτι πάγου λοιπόν, που έχει μήκος περίπου 13 χιλιόμετρα, κινείται κατά τέσσερα μέτρα την ημέρα (εντυπωσιακό!) και μεγαλώνει κατά τρία περίπου μέτρα την ημέρα (ακόμα πιο εντυπωσιακό!). Κάτι πιο… special; Αυτό το μεγαλοπρεπές περιβάλλον γύρω από τον παγετώνα είναι τρομερά προσβάσιμο, αφού μπορείτε να παρκάρετε το αυτοκίνητό σας σε πολύ κοντινή απόσταση…! Μπορείτε να δείτε από κοντά τον παγετώνα με οργανωμένους περιπάτους επάνω του, ακόμα και να παρατηρήσετε τις ρωγμές του…! 7. ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΕΣ… ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ…! MAGNETIC HILL, ΚΑΝΑΔΑΣ Αφού είδε το φως του ήλιου εξαιτίας μιας ομάδας δημοσιογράφων περισσότερο από 100 χρόνια πριν, ο μαγνητικός λόφος είναι μία από τις πιο δημοφιλείς ατραξιόν του Καναδά. Αυτό που κάνει τους επισκέπτες να επιστρέφουν εκεί, είναι καθαρά και μόνο το μυστήριο και περίπλοκο φαινόμενο αυτού του λόφου. Για να έχετε μια εμπειρία για τι ακριβώς μιλάμε, πάρτε κάποιο αυτοκίνητο, πηγαίνετέ το στους πρόποδες, και βάλτε το στη νεκρά. Θα το δείτε να ανεβαίνει σιγά-σιγά προς την κορφή χωρίς κάποια εξωτερική δύναμη. Από αυτό το φαινόμενο πήρε το όνομά του και ο λόφος. Κάτι πιο… special; Το όνομα αυτής της ατραξιόν μπορεί να… παραπλανήσει τα μάλα, διότι το αυτοκίνητο δεν ανεβαίνει εξαιτίας κάποιου μαγνητικού πεδίου, αλλά απλούστατα λαμβάνει χώρα μια οφθαλμαπάτη που κάνει το αυτοκίνητο να φαίνεται σα να ανεβαίνει…! Παρ’ όλα αυτά η όλη ίντριγκα που γεννά το μέρος αυτό, απλώς αυξάνεται…! 8. ΠΡΟΣΕΞΤΕ! ΣΠΗΛΑΙΑ CARLSBAD, ΝΕΟ ΜΕΞΙΚΟ Περισσότερο από 250 εκατομμύρια χρόνια πριν, αυτά τα μεγαλοπρεπή οικοδομήματα βρίσκονταν κρυμμένα. Και τότε ο Θεός είπε: «Συναχθήτω το ύδωρ… και οφθήτω η ξηρά!», και αποκαλύφθηκαν τα Σπήλαια Carlsbad. Τα Σπήλαια Carlsbad αποτελούνται από περισσότερες από 300 σπηλιές με ασβεστόλιθους που βρέθηκαν σε ένα απολίθωμα υφάλου. Η έκταση αυτών των οικοδομημάτων είναι τέτοια που μόνο το 10% έχει εξερευνηθεί από τους ανθρώπους. Και αν νομίζετε ότι το μέγεθος και η έκταση είναι τα μόνα… δυνατά τους χαρτιά, περιμένετε μέχρι να δείτε τους εκπληκτικά ανεπτυγμένους σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Αν είστε φωτογράφος, αυτό το μέρος είναι ο απόλυτος παράδεισος για σας…! Οι μόνοι άνθρωποι που πιθανά το απολαμβάνουν περισσότερο από τους φωτογράφους είναι οι… νυχτεριδόφιλοι…! Κάτι πιο… special; Το κύριο χαρακτηριστικό του Εθνικού Πάρκου των Σπηλαίων Carlsbad είναι το «μεγάλο δωμάτιο», όπου οι επισκέπτες πρέπει να κατέβουν σε βάθος περίπου 275 μέτρων για να νιώσουν την εμπειρία και την ομορφιά ενός πελώριου δωματίου με μήκος 549 μέτρα, πλάτος 76 μέτρα και ασυνήθιστους σχηματισμούς…! 9. ΚΑΤΙ ΠΙΟ… «COOL»! B-15, ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ Το Β-15 μπήκε στη λίστα λόγω… του μεγέθους του! Μέχρι πολύ πρόσφατα είχε καταγραφεί ως το μεγαλύτερο παγόβουνο αφού η έκτασή του έφτανε τα 11.000 τ.μ. (μεγαλύτερη κι από την έκταση της Χαβάης)…! Όμως το 2002 διαχωρίστηκε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το Β-15Α , το οποίο είναι το μεγαλύτερο αντικείμενο που επιπλέει ελεύθερα παγκοσμίως. Στην περίπτωση αυτών των παγόβουνων το μέγεθος μετρά, γιατί ήταν τέτοιες οι συνέπειες από το διαχωρισμό του Β-15 που αρκετοί πιγκουίνοι πέθαναν καθώς δεν είχαν πλέον πρόσβαση στη θάλασσα. Κάτι πιο… special; Αυτό που κάνει το B-15… ιδιαίτερο, είναι η σημασία του για την οικολογία της Ανταρκτικής. Μερικές από τις συνέπειες του διαχωρισμού του είναι τρομερά δυσμενείς, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι βασιλικοί πιγκουίνοι, οι φώκιες Γουέντελ και τα θαλασσοπούλια Skuas. Οι επιστήμονες παρακολουθούν πολύ στενά τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη πάνω στο Β- 15Α. 10. ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ…! FAIRY CHIMNEYS, ΤΟΥΡΚΙΑ Ποιος είπε ότι η διάβρωση είναι κακό πράγμα; Υπάρχουν στιγμές που αυτές οι… άχαρες φυσικές διαδικασίες βοηθούν στη δημιουργία υπέροχων οικοδομημάτων και οι Fairy Chimneys στην Τουρκία είναι η ζωντανή απόδειξη. Βράχοι κωνικού σχήματος, αποτελούνται από… «καπελλάκια» σκληρών βράχων που «ξεκουράζονται» πάνω σε πιο μαλακούς βράχους. Οι Fairy Chimneys σχηματίζονται εκεί όπου αρχικά παχιά στρώματα ενοποιημένης ηφαιστειακής στάχτης ήταν καλυμμένα μ’ ένα λεπτό στρώμα βασάλτη, το οποίο είναι πιο ανθεκτικό στη διάβρωση. Η διάβρωση, με το νερό να τρέχει πάνω από αυτόν το μοναδικό συνδυασμό, έχει ως αποτέλεσμα αυτά τα φαλλικά σύμβολα, που προκαλούν δέος. Κάτι πιο special; Ένα ειδικό χαρακτηριστικό αυτών των «καμινάδων» είναι ότι πολλές από αυτές έχουν μετατραπεί σε τόπους διαμονής, ακόμα και σε πανδοχεία…! 11. O ΛΟΦΙΣΚΟΣ ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ SILBURY HILL, ΑΓΓΛΙΑ Ο λοφίσκος του Silbury κοντά στο Avebury του Wiltshire, είναι ο μεγαλύτερος που έχει φτιάξει ποτέ άνθρωπος σε ολόκληρη την Ευρώπη. Για τους λίγους που δεν ξέρουν μπορεί να είναι μόνο ένας γιγάντιος λοφίσκος, αλλά αυτό που τον φέρνει στη λίστα μας είναι η χρονολογία κατά την οποία χτίστηκε, και το αίνιγμα που κρύβει. Ο λοφίσκος του Silbury λοιπόν χτίστηκε στη Νεολιθική εποχή, περίπου 4400 χρόνια πριν. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι ο λοφίσκος χτίστηκε σε μια εποχή που ούτε καν το μέταλλο δεν είχε εισαχθεί στον πολιτισμό, τον κάνει μέγα οικοδόμημα. Η βάση του είναι κυρίως η κιμωλία, και χρειάστηκαν περίπου 4 εκατομμύρια εργατώρες για να ολοκληρωθεί. Έχει 30 μέτρα ύψος και 160 μέτρα πλάτος. Κάτι πιο special; Αυτό που έλκει τους τουρίστες στο συγκεκριμένο αξιοθέατο, είναι το μυστήριο που κρύβει αυτό το οικοδόμημα που κόβει την ανάσα. Έχουν δημιουργηθεί πολλοί θρύλοι που αφορούν το σκοπό και το περιεχόμενο αυτού του αρχαίου λοφίσκου, εκ των οποίων ένας περιγράφει τον τρόπο που ο Διάβολος έριξε λίπασμα για να τον φτιάξει, ενώ κάποιος άλλος λέει ότι είναι ο τάφος του βασιλιά Σιλ και του αλόγου του. Έτσι, την επόμενη φορά που θα θελήσετε να… χαθείτε μέσα στη μαγεία, ξέρετε που να πάτε…! http://www.otherside.gr/2011/04/ta-11-anepisima-thaumata-tou-kosmou/

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Η ΟΞΦΟΡΔΗ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΓΕΤΙ ΤΩΝ ΙΜΑΛΑΪΩΝ

Το διάσημο βρετανικό πανεπιστήμιο αποφάσισε να κυνηγήσει έναν από τους παλαιότερους και πιο διάσημους μύθους μυστηριωδών «ανθρωποειδών» ανά τον πλανήτη, το περίφημο Γέτι που υποτίθεται ότι ζει στα Ιμαλάια του Νεπάλ. Σε συνεργασία με το Ζωολογικό Μουσείο της Λωζάνης, επίσης από τα κορυφαία παγκοσμίως, οι επιστήμονες της Οξφόρδης προκαλούν κάθε έναν που κατέχει (και εκμεταλλεύεται με το αζημίωτο) ευρήματα και υπολείμματα από το Γέτι ή τις δραστηριότητές του, ειδικά τούφες από τρίχες, να τα φέρει για έλεγχο DNA. Οι μύθοι για ανθρωποειδή που «στοιχειώνουν» έρημες εκτάσεις δεν απαντώνται μόνο στα Ιμαλάια με το Γέτι, αλλά είναι κοινές σε όλο τον πλανήτη, όπως με τον Μεγαλόποδα (bigfoot) ή «Σασκουάτς» όπως τον λέγαν οι Ινδιάνοι στις Η.Π.Α., τον Αλμάστι στα βουνά του Καυκάσου και τον Οράνγκ Πεντέκ στην Σουμάτρα. Οι σχετικές θεωρίες υποστηρίζουν ότι είναι δυνατόν να επιζούν μέχρι σήμερα είτε απόγονοι κάποιου παρακλαδιού της ανθρώπινης εξέλιξης, όπως ο Άνθρωπος του Νεαντερτάλ, είτε κάποιου πρωτεύοντος θηλαστικού όπως ο Γιγαντοπίθηκος που θεωρείται ότι έχει εξαφανιστεί, είτε ακόμη και κάποιο άγνωστο μέχρι σήμερα πρωτεύον θηλαστικό, ή ακόμη και κάποιο υποείδος της μαύρης ή καφετί αρκούδας, αναφέρει σχετικά ο καθηγητής Μπράιαν Σάικς του κολεγίου Γούλφσον της Οξφόρδης. Η κατεστημένη επιστήμη δεν έχει πειστεί, λόγω της έλλειψης ελέγξιμων αποδείξεων και της απατηλής παρουσίασης αυτών των υποθέσεων. Ωστόσο, η πρόοδος στον έλεγχο των γενετικών δομών οργανικών υπολειμμάτων παρέχει έναν δίκαιο και ανεπηρέαστο τρόπο να ελεγχθεί η αλήθεια κάθε θεωρίας, σημειώνει. Ήδη πέρυσι, μία εξέταση DNA απέδειξε ότι ένα δάχτυλο που από το 1950 θεωρείτο ότι ανήκει σε Γέτι, ήταν στην πραγματικότητα ανθρώπινο. Δεκάδες ακόμη «αποδείξεις» βρίσκονται σε πολλές συλλογές ανά τον κόσμο και έχουν καταγραφεί επισήμως και από το Ζωολογικό Μουσείο της Λωζάνης. Αν και οι καθηγητές θέλουν να εξοντώσουν το μύθο, πάντως, βλέπουν και επιστημονικό όφελος: «η επιστημονική εξέτασή τους ίσως μας πει πολλά για το πώς ο Άνθρωπος του Νεαντερτάλ και άλλοι Ανθρωπίδες ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους και εξαπλώθηκαν στον πλανήτη», σημείωσε ο Σάικς. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22777&subid=2&pubid=63661508

H ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΣΑΡΩΝΕΙ: ΕΛΛΑΣ-ΜΙΚΡΗ ΧΩΡΑ, ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μια ανάρτηση στο Facebook έχει τις τελευταίες ώρες εκατοντάδες likes και κοινοποιήσεις. Η εικόνα με την Ακρόπολη, γράφει : «Ελλάς, μικρή χώρα, μεγάλη ιστορία». Ένα μήνυμα το οποίο όλοι οι Έλληνες πρέπει να έχουμε υπόψη μας, ειδικά αυτές τις κρίσιμες στιγμές. Η ανάρτηση συνοδεύεται από το παρακάτω μήνυμα: «ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΜΑ ΔΕ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΠΟΤΕ! -ΜΑΘΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ, ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΑΤΙΜΩΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ! - ΒΛΕΠΕΤΕ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ «ΠΑΤΡΙΟ», ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΕΙΣ, ΝΑ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙΣ, ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ, ΝΑ ΥΠΟΤΑΣΣΕΣΑΙ ... -ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΛΟΙΠΟΝ ΡΕ... ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΕΛΛΗΝΕΣ! ΜΑ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΚΙ ΕΣΑΣ, ΤΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΙΜΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ»! http://www.newsbomb.gr/blogs/story/186962/h-eikona-poy-saronei-ellas---mikri-hora--megali-istoria

13 ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ

ΜΑΥΡΕΣ ΓΑΤΕΣ Τις μαύρες γάτες τις θεωρούσαν από παλιά στις δυτικές κουλτούρες ως σημάδι κακής τύχης και τις έχουν συνδέσει με μάγισσες, ενώ πολλές κουλτούρες πιστεύουν πως όταν μία μαύρη γάτα διασχίζει το δρόμο σου, αυτό σημαίνει πως θα σε βρει κάποια καταστροφή ή ακόμα και θάνατος. Οι τζογαδόροι φοβούνται ιδιαίτερα την κατάρα της μαύρης γάτας, πολλοί από τους οποίους πιστεύουν πως εάν δουν μία μαύρη γάτα ενώ πηγαίνουν στο καζίνο, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τα πλάνα τους να παίξουν εκεί. Ωστόσο οι μαύρες γάτες δεν σημαίνουν μόνο άσχημα νέα. Σε κάποιους πολιτισμούς βέβαια, συμπεριλαμβανομένων της Ιαπωνίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, ισχύει το αντίθετο, δηλαδή οι μαύρες γάτες θεωρούνται πως φέρνουν τύχη. ΜΑΚΒΕΘ Οι ηθοποιοί μπορoύν να γίνουν μία πολύ προληπτική ομάδα. Και πουθενά αυτό δεν είναι πιο προφανές από το έργο Μάκβεθ, του Σαίξπηρ. Η δεισιδαιμονία έχει να κάνει με το γεγονός πως λέγοντας Μάκβεθ στο θέατρο (εκτός φυσικά από την ώρα που παίζεται το έργο) αυτό θα φέρει ατυχία στην παραγωγή, γι’ αυτό και οι ηθοποιοί το λένε απλώς «The Scottish Play». Παραγωγές του Μάκβεθ λέγεται πως υπήρξαν σκέτος μαγνήτης καταστροφών, με το μύθο να λέει πως μία φορά ο πρωταγωνιστής σκοτώθηκε όταν χρησιμοποιήθηκε ένα αληθινό σπαθί αντί για ένα ψεύτικο. Η άλλη πιο γνωστή πρόληψη των ηθοποιών είναι πως εάν ευχηθείς σε κάποιον «καλή τύχη» πριν βγει στην σκηνή, αυτό θα του φέρει στην πραγματικότητα το αντίθετο. Γι’ αυτό οι ηθοποιοί εύχονται ο ένας στον άλλον «break a leg», υπό την έννοια πως με το να εύχονται κακή τύχη, αυτό θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Η ακριβής καταγωγή αυτής της δεισιδαιμονίας δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά πιστεύεται πως έχει τις ρίζες της στα 1920. GARGOYLES Έχοντας μία σειρά από γκροτέσκ αγάλματα και πρόσωπα έξω από το κτίριό σου, μπορεί να μην είναι το πλέον προφανές πράγμα να κάνεις, όμως η συχνότητα με την οποία τα συναντά κάποιος -από τα «Hunky Punks» και τα αρκετά άσεμνα «Sheela na gigs» της Ιρλανδίας και της Βρετανίας, μέχρι τα πραγματικά Gargoyles, όπως εκείνο πάνω από τον καθεδρικό της Notre Dame στο Παρίσι- αποδεικνύει το αντίθετο. Για να μπούμε σε τεχνικά θέματα, είναι ένα είδος «αποτροπαϊκής» μαγείας, κάτι που έχει ως πρόθεση να τρομάξει το κακό. Και τα πραγματικά gargoyles υπηρετούν επίσης έναν άλλον πιο πρακτικό σκοπό, αφού τα στόματά τους είναι στόμια απ’ όπου φεύγει το νερό της βροχής από τις στέγες των εκκλησιών. DEAD MAN’S HAND Το Dead Man’s Hand -ένα ζευγάρι από μαύρα οκτάρια και ένα ζευγάρι από μαύρους άσσους, συν ένα οποιοδήποτε πέμπτο χαρτί- θεωρείται ένα άτυχο χαρτί στο πόκερ (έστω κι αν στην πραγματικότητα είναι ένα αρκετά καλό). Γιατί αυτό; Επειδή ο μύθος θέλει πως αυτά ήταν τα χαρτιά που κρατούσε ο Wild Bill Hickok, ο διάσημος σερίφης και πιστολάς της Άγριας Δύσης, όταν τον πυροβόλησαν και σκότωσαν, ενώ έπαιζε πόκερ στο Deadwood το 1876. Υπάρχουν πολύ λίγες έστω ενδείξεις πως η ιστορία είναι αληθινή -δεν υπάρχει καμία αναφορά της εποχής για τα χαρτιά που κρατούσε- αλλά αυτό δεν έχει σταματήσει τους προληπτικούς τζογαδόρους να το πιστεύουν. Εάν δείτε ποτέ έναν χαρακτήρα σ’ ένα φιλμ να έχει αυτό το χαρτί, υπάρχει μία καλή πιθανότητα πως θα έχει ένα πολύ δυσάρεστο τέλος πολύ σύντομα. ΣΤΑΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ Το να σταυρώνουμε τα δάχτυλα για καλή τύχη (ή, κάνοντάς το στα κρυφά, για να ξεφύγουμε να κρατήσουμε μία υπόσχεση) είναι κάτι που συνηθίζεται παγκοσμίως, ωστόσο η καταγωγή αυτής της πρόληψης είναι ασαφής. Μοιάζει πως είναι πιο συνήθης στις Χριστιανικές χώρες, κάτι που υποδεικνύει πως σχετίζεται με το Χριστιανικό σήμα του σταυρού. Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για μία παλιά Παγανιστική ή Σκανδιναβική χειρονομία, ή πιθανόν μία πρόληψη καλής τύχης που προήλθε από τους τοξότες κατά την διάρκεια του Εκατονταετούς Πολέμου ανάμεσα στην Βρετανία και την Γαλλία (οι τοξότες χρησιμοποιούσαν τα δύο βασικά τους δάχτυλα για να τραβήξουν το τόξο). ΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ Είναι συνηθισμένη πρόληψη πως ένας σπασμένος καθρέφτης θα φέρει επτά χρόνια κακής τύχης. Πιστεύεται ως αυτή η πεποίθηση έχει τη βάση της στην ιδέα πως ένας καθρέφτης μπορεί να «παγιδεύσει» ένα μέρος της ψυχής σου. Έτσι όταν ένας καθρέφτης σπάει, μέρος από την ψυχή σου σπάει κι αυτή. Αυτός είναι και ο λόγος που σε ορισμένες κουλτούρες καλύπτουν όλους τους καθρέφτες και τις επιφάνειες που αντανακλούν σ’ ένα σπίτι, όταν κάποιος έχει πεθάνει, έτσι ώστε η ψυχή τους να μπορεί να φύγει από το κτίριο χωρίς να παγιδευτεί στον καθρέφτη. Η ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΜΑΡΜΟΤΑΣ Η πρόληψη πως ένα μεγάλο τρωκτικό μπορεί να προβλέψει τον καιρό (εάν δει την σκιά του, τότε η άνοιξη θα έρθει νωρίς. Εάν δεν το κάνει τότε o χειμώνας θα συνεχίσει για έξι ακόμα εβδομάδες) μπορεί να μοιάζει γελοία. Αυτό όμως δεν την σταματά από το να είναι απίστευτα δημοφιλής στην Αμερική και στον Καναδά, τόσο πολύ που μία από τις πιο διάσημες μαρμότες, ο Punxsutawney Phil της Πενσιλβανίας, αποθανατίστηκε στο φιλμ που έφερε το ίδιο όνομα. Η παράδοση που θέλει τις σκιές των ζώων να προβλέπουν τον ερχομό της άνοιξης, κρατάει από την παλιά Γερμανική δεισιδαιμονία της «Candlemas Day», έθιμο που το έφεραν στην Αμερική οι Γερμανοί μετανάστες. Όμως πόσο καλός είναι ο Punxsutawney Phil ως μετερεωλόγος; Πολύ κακός είναι η αλήθεια. Σύμφωνα με το Stormfax Weather Almanac, ψάχνοντας το ρεκόρ του για ένα διάστημα πάνω από ένα αιώνα, η πρόβλεψή του αποδείχθηκε σωστή μόνο κατά ένα ποσοστό 39%. ΧΥΜΕΝΟ ΑΛΑΤΙ Είναι μία παλιά δεισιδαιμονία αυτή που θέλει όταν χύνεις κατά λάθος αλάτι να είναι ένα κακό σημάδι. Πιστεύεται πως η καταγωγή της κρατάει από την Χριστιανική παράδοση, επειδή ο Ιούδας ο Ισκαριώτης είχε ρίξει επίτηδες αλάτι στο Μυστικό Δείπνο λίγο πριν προδώσει τον Ιησού. Στην πραγματικότητα, οι ρίζες της είναι πολύ πιο… ρεαλιστικές. Μέχρι πρόσφατα, το αλάτι ήταν πολύ ακριβό, έτσι το να χύνεις ήταν κάτι μία ιδιαίτερη γρουσουζιά. Επίσης χρησιμοποιήθηκε ως ένα δείγμα φιλίας και φιλοξενίας. Το να χύνεις το αλάτι που σου προσέφερε ο οικοδεσπότης σου ήταν ένα κακό σημάδι. Όπως σχεδόν με τις μαύρες γάτες, το να χύνεις αλάτι μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα. Μία άλλη συνηθισμένη δεισιδαιμονία είναι πως εάν ρίξεις λίγο αλάτι πίσω από τον αριστερό σου ώμο αυτό φέρνει τύχη και κρατάει μακριά τον διάβολο. 666 Hexakosioihexekontahexaphobia -αυτός είναι ο τεχνικός όρος για το φόβο στον αριθμό 666, αλλιώς γνωστό ως Ο Αριθμός του Διαβόλου. Αυτή η πρόληψη σαφέστατα προέρχεται από τον Χριστιανισμό. Το νούμερο αναφέρεται στο Βιβλίο της Αποκάλυψης πως είναι ο εκπρόσωπος του Σατανά. Κέρδισε δημοτικότητα από την συχνότατη αναφορά του σε ταινίες όπως Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ και το πήρε πολύ στα σοβαρά ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν, ώστε όταν μετακόμισε σ’ ένα ιδιωτικό σπίτι προς το τέλος της προεδρίας του, έβαλε να αλλάξουν τον αριθμό του δρόμου από 666 σε 668. Ωστόσο, μπορεί και όλοι να κάνουν λάθος όλο αυτό το διάστημα. Το 2005, μία ομάδα από σπουδαστές ανακάλυψε αποδείξεις πως ο αριθμός αρχικά ήταν ο 616 και όχι ο 666… ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΣΚΑΛΕΣ Περπατώνας κάτω από μία σκάλα θεωρείται ευρέως πως είναι γρουσουζιά. Πάρα κάποιες θεωρίες που υποστηρίζουν πως αυτό έχει να κάνει με το τρίγωνο που σχηματίζεται από τη σκάλα που αντιπροσωπεύει την Αγία Τριάδα της Χριστιανοσύνης, η πιο πιθανή εξήγηση είναι πολύ πιο απλή και προφανής. Περπατώνας κάτω από σκάλες είναι πραγματικά επικίνδυνο. Στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την κοινή λογική να προστατευτεί η υγεία, ουσιαστικά μία συμβουλή ασφαλείας που απλώς την έχουν μεταμορφώσει σε μία δεισιδαιμονία. ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Τα γράμματα αλυσίδας (chain letters) είναι ένα παλιό φαινόμενο, που φτάνει πίσω μέχρι το 1888. Πρόκειται για γράμματα που ζητούν από τον αποδέκτη τους να τα αντιγράψει και να τα μεταβιβάσει, συχνά προειδοποιώντας τους προληπτικούς πως κάποια τρομερή μοίρα θα τους περιμένει εάν δεν το κάνουν (συχνά δίνουν παραδείγματα από άσχημα πράγματα που έτυχαν σε ανθρώπους που δεν συνέχισαν να τα προωθούν). Η άφιξη του email και μετά των social networks, που έκαναν ακόμα πιο εύκολη τη μεταβίβασή τους, φυσικά αύξησε την δημοφιλία του «chain mail». Ενώ πολλά «chain letters» είναι απάτες που θέλουν να κλέψουν χρήματα, οι λόγοι πίσω από τα πιο προληπτικά είναι ασαφή… Πέρα από μία απλή επιθυμία να δει κανείς μέχρι πόσο πολύ μπορεί να εξαπλωθεί κάτι. Η ΜΑΥΡΗ ΧΗΡΑ Η νυχτοπεταλούδα, Μαύρη Χήρα (Ascalapha odorata) θεωρείται ένας οιωνός θανάτου και ατυχίας, κατά μήκος της Καραϊβικής και της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Στο Μεξικό πιστεύεται πως όταν μία Μαύρη Χήρα πετάξει στο σπίτι κάποιου που είναι άρρωστος, αυτό σημαίνει πως ο θάνατός του είναι κοντά. Στην Τζαμάικα, που είναι γνωστή ως «duppy bat», πιστεύεται πως είναι μία χαμένη ψυχή και φέρνει μαζί της κακή τύχη. Ενώ αυτή η νυχτοπεταλούδα θεωρείται υπεύθυνη για δεισιδαιμονία, δεν είναι και η μόνη. Πεταλούδες κάθε είδους έχουν από παλιά συσχετιστεί με τον θάνατο σε πολιτισμούς της Κεντρικής Αμερικής. Η Μαύρη Χήρα αναφέρθηκε με έναν ιδιαίτερα μακάβριο τρόπο στο μυθιστόρημα Σιωπή των Αμνών, αλλά αντικαταστάθηκε με την Death’s Head πεταλούδα της νύχτας στην κινηματογραφική έκδοση, πιθανότατα επειδή αυτή η πεταλούδα δείχνει πιο τρομακτική. Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 13 Η πεποίθηση πως το νούμερο 13 είναι άτυχο είναι τόσο διαδεδομένη, που οι ρίζες της είναι ασαφής. Διαφορετικές θεωρίες την συνδέουν με την Χριστιανική παράδοση (για μία ακόμα φορά σχετίζοντάς την με το Μυστικό Δείπνο, όπου ο Ιούδας λέγεται πως κάθησε στην δέκατη τρίτη θέση στο τραπέζι), την λαϊκή παράδοση των Βίκινγκ (ο κατεργάρης θεός Λόκι που είναι ο δέκατος τρίτος) και το Περσικό ζωδιακό κύκλο (στον οποίο υπάρχουν δώδεκα ζώδια, αφήνοντας το νούμερο δεκατρία να αντιπροσωπεύει το χάος). Ο συγκεκριμένος φόβος της Παρασκευής και 13 κρατάει από τον 19ο αιώνα, συνδυάζοντας δύο παλιές προλήψεις: το φόβο του αριθμού 13 και την πεποίθηση πως οι Παρασκευές είναι άτυχες μέρες. Ο νοσηρός φόβος του αριθμού 13 είναι γνωστή με τον τεχνικό όρο «triskaidekaphobia» και είναι τόσο κοινή που πολλά κτίρια δεν έχουν 13ο όροφο, πηγαίνοντας κατευθείαν από το 12 στο 14. http://www.otherside.gr/2011/12/deisidaimonies-katagwgi-tous/#ixzz1j2wbuUKZ

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ

Πικέρμι Αττικής Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι. Από την αρχαιότητα ήταν γνωστή τοποθεσία όπου λάμβαναν χώρο παράδοξα φαινόμενα. Σε αυτήν, το 18ο και το 19ο αιώνα, άνθρωποι χάνονταν, ενώ υπήρχαν συχνές εμφανίσεις ξωτικών και νεράιδων. Το συγκεκριμένο σπίτι, τώρα, χτίστηκε το 1910 Από τον Περικλή Καλλέργη, ο οποίος αυτοκτόνησε, αφού δολοφόνησε τη γυναίκα του. Στην Κατοχή χρησιμοποιήθηκε από τον ιταλικό στρατό ως τοπικό φρουραρχείο και στα υπόγειά του γίνονταν βασανιστήρια από τους στρατιώτες. Οι μετέπειτα ένοικοι του σπιτιού έμεναν σε αυτό μόνο μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ εδώ και αρκετά χρόνια, άγνωστοι σκάβουν το υπόγειο λόγω διαφόρων φημών περί κρυμμένου θησαυρού. Οι μάρτυρες των περίεργων φαινομένων είναι πολλοί και μεταξύ αυτών και ο τραγουδιστής Γιώργος Γερολυμάτος (και δεν λέω ότι επειδή είναι γνωστός θα είναι κι αξιόπιστος μάρτυρας, απλά τον αναφέρω) μαζί με άλλα έντεκα άτομα: Ένα βράδυ που είχαν επισκεφτεί το σπίτι (μου κάνει μεγάλη εντύπωση! Τι ήθελαν εκεί, αφού το σπίτι είναι ακατοίκητο εδώ και χρόνια; Και δεν το λέω υπονοώντας κάτι το «πονηρό», αλλά κάτι πολύ πιο «μυστηριακό»!), άκουγαν για αρκετή ώρα έναν παράξενο ήχο σαν σύρσιμο και ένα ουρλιαχτό που ακολουθούσε. Το σπίτι, εκτός των άλλων, έχει και άλλες ιδιαιτερότητες λόγω της περίεργης αρχιτεκτονικής του. Μερικές από αυτές είναι η έλλειψη αυλής, η πρόσοψή του (που απεικονίζει έναν ακτινωτό ήλιο) και ο προσανατολισμός του (όμοιος με αυτόν των εκκλησιών). Αποτελέσματα ερευνών που έγιναν στο παρελθόν έδειξαν αλλαγή, χωρίς εμφανή εξωτερική αιτία, στον ιονισμό της ατμόσφαιρας γύρω στα 30-50 μέτρα γύρω από το σπίτι. Συγκεκριμένα σημεία του σπιτιού, όπως το βορειοανατολικό παράθυρο, εμφάνισαν υπερβολικές διακυμάνσεις, που οι εντάσεις τους ποικίλλαν Από την ανατολή ως τη δύση του ηλίου. Βίλα Καζούλη Στην λεωφόρο Κηφισίας υπάρχει η Βίλα Καζούλη, που τώρα βρίσκεται σε διαδικασία αναπαλαίωσης. Είναι ένα κτίριο (άνω των) 90 ετών που το 1952 εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες του και που στο παρελθόν γνώρισε μέρες δόξας και φιλοξένησε πολλούς επώνυμους, όπως τον βασιλέα Γιώργιο ή τον Φαρούκ. Όμως η βίλα γνώρισε και μαύρες ημέρες επί Κατοχής, όταν επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και στεγάστηκε εκεί το φρουραρχείο των Ες-Ες. Στα υπόγειά της βασανίστηκαν απάνθρωπα, εκατοντάδες παλικάρια, αγωνιστές της Αντίστασης, όπου άφησαν και την τελευταία τους πνοή. Μετά την αποχώρηση των κατακτητών, το κτίριο συνδέθηκε με ένα σωρό φοβερές ιστορίες. Πολλοί ήταν οι κάτοικοι της περιοχής που ισχυρίζονταν ότι άκουγαν τα ουρλιαχτά και τα κλάματα των θυμάτων και έβλεπαν τα φαντάσματά τους να κυκλοφορούν τις νύχτες και να ζητούν βοήθεια. Επίσης διάφορες οπτασίες και τραγούδια έχουν στοιχειώσει το οίκημα. Νέο Φάληρο (Σμολένσκυ 4) Ένα παράξενο φάντασμα «φιλοξενεί» ο πύργος της οδού Σμολένσκυ 4 στο Ν. Φάληρο. Ένα φάντασμα που ανήκει σε έναν άνθρωπο που μοναδική του φιλοδοξία ήταν να αποκτήσει ένα αξίωμα. Ο ιδιοκτήτης του πύργου, ο έμπορος υφασμάτων Καρτάλης, παρά τα πλούτη που είχε, ποθούσε απεγνωσμένα να αποκτήσει ένα τίτλο, γι’ αυτό και οι φίλοι του τον αποκαλούσαν «κύριο Δήμαρχο» ή «κύριο Υπουργό»! Στα τελευταία του λένε πως τρελάθηκε και αφού έχασε όλη την περιουσία του, κλείστηκε μέσα στον πύργο, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή (κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες). Πολλοί ισχυρίζονται ότι για χρόνια έβλεπαν το φάντασμά του να τριγυρίζει στα δωμάτια και να μουρμουρίζει: «Μακριά από τον πύργο! Είναι δικός μου!». Νέο Φάληρο (Ελ. Βενιζέλου) Το συγκεκριμένο οίκημα ήταν κατοικία του πρωθυπουργού Αλ. Κορυζή, ο οποίος πέθανε κάτω από περίεργες συνθήκες λίγο πριν από την αναχώρηση της κυβέρνησής του για την Κρήτη και θεωρείται στοιχειωμένο. Πιο συγκεκριμένα, οι οπτασίες που εμφανίζονται εκεί «αργοσβήνουν» σιγά-σιγά. Καλλιθέα (Χαροκόπου) Το 1935, η πεθερά και η γυναίκα του τότε ένοικου Αθανασόπουλου, τον σκότωσαν και τον τεμάχισαν και στη συνέχεια έκρυψαν το πτώμα για δυο ημέρες στο σπίτι. Ύστερα το πέταξαν στο ρέμα της Καλλιρόης. Από τότε το σπίτι παρουσιάζει περίεργα φαινόμενα. Καλλιθέα (Λασκαρίδου) (Μια πικρή Ρομαντική ιστορία...) Στην οδό Λασκαρίδου στην Καλλιθέα, βρίσκεται το διώροφο κτίριο της οικογένειας της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου. Μέσα σ’ αυτό, εδώ και χρόνια κρύβεται ένα ερωτικό δράμα που κατέληξε στο θάνατο. Η ιστορία εκτυλίσσεται στα 1900, όταν ο ποιητής Περικλής Γιαννόπουλος ερωτεύτηκε παράφορα τη Σοφία. Η νεαρή ζωγράφος, ενώ ήταν κι αυτή ερωτευμένη μαζί του, του έκανε πείσματα και του φερόταν με αδιαφορία, απορρίπτοντας την πρόταση γάμου που της είχε κάνει. Ο άτυχος νέος, απογοητευμένος και βλέποντας τα όνειρά του να χάνονται το ένα μετά το άλλο, έθεσε τέρμα στη ζωή του, πέφτοντας από το άλογό του στο Σκαραμαγκά. Η κοπέλα, μη αντέχοντας το βάρος από τον χαμό του αγαπημένου της, κλείστηκε στον εαυτό της, σφράγισε τις πόρτες του σπιτιού της και περιφερόταν στα δωμάτια ως το τέλος της. Μετά το θάνατό της πολλοί ισχυρίζονταν πως αν περνούσε κανείς νύχτα από εκεί, έβλεπε το φάντασμά της να τριγυρίζει και να μουρμουρίζει μελαγχολικά το όνομα του αγαπημένου της.. Αλκιβιάδου Οι παλαιότεροι Αθηναίοι ασφαλώς θα έχουν ακούσει την ιστορία με τον μονόχειρα και πιθανότατα να θυμούνται τη χαρακτηριστική φιγούρα του, που περιφερόταν στην περιοχή της Πλ. Βάθης γύρω στα 1920. Ο μονόχειρας με την αγριωπή όψη, ζούσε σε ένα από τα παλαιότερα σπίτια, στον πύργο της οδού Αλκιβιάδου και αποτελούσε φόβο και τρόμο για τους πιτσιρίκους της γειτονιάς. Η ιστορία με τον μονόχειρα πέρασε από στόμα σε στόμα, 60 περίπου χρόνια μετά τον θάνατό του και έγινε θρύλος. Ένας θρύλος που λέει ότι ο μονόχειρας έγινε φάντασμα και εξακολουθεί να κόβει την ανάσα στους κατοίκους της περιοχής και σε όσους τύχει να περάσουν νύχτα έξω από τον πύργο της οδού Αλκιβιάδου. Θησείο (Ηλ. Σταθμό) Ένα χαμόσπιτο πίσω από το σταθμό του ηλεκτρικού σταθμού στο Θησείο, κρύβει μια τραγική ιστορία. Εκεί, γύρω στα 1935, κατοικούσε μαζί με τη μητέρα της, μια πανέμορφη κοπέλα, η Αθανασία, που εργαζόταν μέρα-νύχτα για να μαζέψει χρήματα για την προίκα της και να παντρευτεί τον καλό της. Όμως, μια μέρα, η μητέρα της, της άρπαξε τις οικονομίες της και εξαφανίστηκε με τον εραστή της! (ναι! καλά διαβάσατε!) Η φτωχή κοπέλα, εγκαταλειμμένη από τον αρραβωνιαστικό της (άλλο %@%@^), μαράζωσε και έδωσε τέλος στη ζωή της. Άλλοι λένε ότι πρώτα σκότωσε τη μητέρα της και ύστερα αυτοκτόνησε. Όποια όμως και αν είναι η αλήθεια, στο σπιτάκι, που χρόνια τώρα είναι έρημο, πολλοί λένε ότι τις νύχτες ακούγεται ακόμη το γοερό κλάμα της άτυχης Αθανασίας. http://irakleitos.blogspot.com/2011/01/blog-post_10.html

ΑΝ ΜΙΣΟΥΝΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΟ ΤΟΥΣ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ...

Ο Έλληνας οφείλει να αφουγκραστεί τον αιώνιο αληθινό κρίκο που ενώνει κάθε ψυχή από τα εκατομμύρια που απαρτίζουν το Έθνος Μετά τους έωλους φράχτες που υψώθηκαν για να χωρίσουν το γένος, ο Έλληνας οφείλει να αφουγκραστεί τον αιώνιο αληθινό κρίκο που ενώνει κάθε ψυχή από τα εκατομμύρια που απαρτίζουν το Έθνος. Τον πραγματικό δεσμό της Αλήθειας που συνδέει τις ζωές με τις μνήμες του παρελθόντος. Το παρόν της Ελληνικής Γέννας με την ιστορία της. Το ατσάλινο νήμα που οδηγεί τις Εθνικές μνήμες στο μέλλον και φυλάσσεται από όλους εμάς που επιθυμούμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Έλληνες. Ο ΚΡΙΚΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ Η Ελλάδα που κατακερματίζεται πάντα από την ιδιοτέλεια ατόμων και ομάδων, όταν προσπαθούν να στεριώσουν τους φράχτες του διχασμού βαθιά στην αιώνια, ιερή σάρκα. Η Ελλάδα με το γαλάζιο της ελπίδας και το λευκό της Ελευθερίας που σκιάζεται από το κακόγουστο εμπριμέ, το πρόσκαιρο που αλλάζει κάθε 20ετία ανάλογα με τις επιδιώξεις μιας μικρής μειοψηφίας που σφηνώνεται στο Ιερό Μητρικό χώμα με σκοπό να απομυζήσει κάθε ικμάδα του και να εκποιήσει ότι δεν μπορεί να καταβροχθίσει. Το ζητούμενο δεν είναι η συμφωνία τον πολιτικών αλλά η αποφασιστικότητα των Ελλήνων πολιτών. Της συντριπτικής, απόλυτης, αυτοδύναμης πλειοψηφίας της οποίας η μοίρα, η ευμάρεια, η ευδοκίμηση στηρίζεται στην επιβίωση της Πατρίδας. Αυτή η πανίσχυρη πλειοψηφία δεν πρέπει να διαρραγεί γιατί είναι η ενσάρκωση του Έθνους, ο θεματοφύλακας του. Δεν είναι ακόλουθος κανενός μαγικού αυλού, μηδενός πολύχρωμου παλιάτσου. Είναι ο κληρονόμος ενός υπερχρονικού καθήκοντος, ζωτικής σημασίας για την ανθρωπότητα. Του Ελληνισμού, όπως αυτός διαμορφώθηκε μέσα στις χιλιετίες της ιστορίας και έβαλε την σφραγίδα του στον διαχωρισμό του ορθού και του λάθους. Του δικαίου και του αδίκου. Της Αλήθειας και της Λήθης. Εάν αναλογιστούμε την έννοια του «ορθού» σε κάθε γωνία της Γης, θα δούμε πίσω του την Ελλάδα. ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ Οφείλουμε να αντιληφθούμε το τεράστιο ποσοστό ευθύνης που μας αναλογεί και δεν μας δίνει περιθώρια ελαφρότητας τόσο στις μακροπρόθεσμες επιλογές μας, όσο και στην καθημερινότητα. Ο συμπολίτης μας, ο συνάνθρωπος μας, ο συνέλληνας, ο αδελφός μας από την κοινή μητέρα, είναι ο συμπολεμιστής μας, ως άλλη Σπαρτιάτικη Μόρα όπου η ζωή του ενός εξαρτάτο από την θέληση του άλλου. Γι’ αυτό και ο διχασμός των Ελλήνων ήταν ο αιώνιος στόχος του εχθρού, ο αιώνιος εφιάλτης του Έλληνα. Πίσω από κάθε Εθνική τραγωδία, προηγήθηκε το δηλητηριώδες βέλος της διχόνοιας που έσπασε την ισχύ του γένους. Ισχύς εν τη ενώσει και μόνο. Όλοι λοιπόν οι Έλληνες -πλην της άθλιας, υπερεθνικής νομενκλατούρας που λυμαίνεται την πατρίδα- οφείλουμε να σταθούμε ως μία γροθιά πλάι στην Πατρίδα. Όχι στο κόμμα, όχι στην κυβέρνηση αλλά την Πατρίδα. Με αυτόν τον τρόπο και μόνο θα διασφαλίσουμε τα συμφέροντα του λαού και την κοινωνική δικαιοσύνη. Εθνική Ενότητα για την Λευτεριά και την Αξιοπρέπεια, όχι εμφύλιοι ανταγωνισμοί και σπαραγμοί για να τρίβουν τα χέρια τους όσοι επιβουλεύονται τα σπίτια μας, την ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας. Ας αφουγκραστούμε αυτό που άκουσε ο Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς και τόσοι Άγιοι του Ελληνισμού όταν έδωσαν τα πάντα για την πατρίδα. Αυτοί έμειναν στην ιστορία και όχι οι ανώνυμοι γραφιάδες, οι «βολεμένοι» των ενίοτε εμπριμέ συμφερόντων, που το σκοτάδι τους διαλύετο πάντα από το άσβεστο, εκτυφλωτικό φως της Γαλανόλευκης. Το φως της Λευτεριάς που μυστηριακά ακολουθούμε στα γονίδια μας και στους Εθνικούς μας Ύμνους. Έρχεται η στιγμή να αποδείξουμε αν την αξίζουμε, με μοναδικό κριτήριο το αξίωμα που έθεσε ο Εθνικός μας ποιητής: «Αν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει λευτεριά..» http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/185887/an-misoyntai-anameso-toys--den-toys-prepei-leyteria div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">

10 ΜΥΘΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

Ατλαντίδα, El Dorado, Τροία, είναι μερικές από τις μυθικές πόλεις, όπου εκατοντάδες άτομα αφιέρωσαν την ζωή τους στην αναζήτησή τους. Κάποιες από αυτές βρέθηκαν, κάποιες άλλες όμως, εξακολουθούν να κινούνται στην σφαίρα της «μυθολογίας», εξάπτοντας την φαντασία των απανταχού θαυμαστών και εξερευνητών. 1. THE CITY OF THE CAESARS Επίσης γνωστή ως Wandering City ή City of Patagonia, πρόκειται για μια μυθική πόλη που θεωρείται ότι βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής στην περιοχή γνωστή ως Παταγονία. Η πόλη δεν έχει βρεθεί ποτέ και θεωρείται από τους περισσότερους ότι είναι ένας μύθος, αλλά υπήρχαν αρκετοί στο πέρασμα του χρόνου που την αναζήτησαν, κυρίως άποικοι εξερευνητές. Λέγεται ότι είχε ιδρυθεί από τους επιζώντες ενός ισπανικού ναυαγίου και θεωρείται ότι στην πόλη υπήρχαν τεράστιες ποσότητες από χρυσό και κοσμήματα. Με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκαν διάφοροι μύθοι για την πόλη, με μερικούς από αυτούς να αναφέρουν ότι κατοικείτε από γίγαντες με ύψος 10 ποδιών και άλλοι ότι είναι μια πόλη φάντασμα που εμφανίζεται και εξαφανίζεται. 2. ΤΡΟΙΑ Η πόλη έγινε διάσημη από τα επικά ποιήματα του Ομήρου. Γνωστή για τον τρωικό πόλεμο, η αρχαία Τροία ήταν μια ισχυρά οχυρωμένη πόλη χτισμένη σε έναν λόφο κοντά στον ποταμό Scamander. Η παράκτια θέση, της επέτρεψε να γίνει μια μεγάλη ναυτική δύναμη, και οι κοντινές πεδιάδες παρείχαν άριστο έδαφος για τις καλλιέργειες. Η Τροία θεωρήθηκε από πολλούς ότι ήταν στην ουσία ένας μύθος, έως ότου ανασκάφηκε αρχικά το 1870 από τον Heinrich Schliemann, ο οποίος ανακάλυψε ότι υπήρξαν στην πραγματικότητα πολυάριθμες πόλεις στην περιοχή, οι οποίες κατά τη διάρκεια των ετών είχαν χτιστεί η μία πάνω από την άλλη. Βέβαια, υπάρχουν και εκείνοι που αμφισβητούν τα ευρήματα και υποστηρίζουν ότι τα αρχαία αυτά ερείπια δεν έχουν καμιά σχέση με την αρχαία Τροία. 3. Η ΧΑΜΕΝΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ Ζ Υποθετικά βρίσκεται βαθιά στις ζούγκλες της Βραζιλίας. Στην χαμένη πόλη του Ζ, λέγεται ότι ζούσε ένας προηγμένος πολιτισμός με ένα περίπλοκο δίκτυο από γέφυρες, δρόμους και ναούς. Η μανία για την πόλη, άρχισε όταν βρέθηκε ένα έγγραφο στο οποίο ένας Πορτογάλος εξερευνητής, επέμεινε ότι είχε επισκεφτεί την πόλη το 1753, αλλά δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο για τον ίδιο ποτέ. Η πόλη του Ζ έγινε ακόμα πιο διάσημη μετά την εξαφάνιση του εξερευνητή Percy Fawcett, ο οποίος το 1925 εξαφανίστηκε χωρίς κανένα ίχνος, ενώ αναζητούσε την πόλη. Κατά την διάρκεια των ετών που ακολούθησαν, διάφοροι άλλοι τυχοδιώκτες έχουν πεθάνει ή εξαφανιστεί στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν την πόλη. Τα τελευταία χρόνια, μια πόλη γνωστή ως Kuhikugu, ανακαλύφθηκε στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και παρουσίασε στοιχεία περίπλοκων οχυρώσεων και εφαρμοσμένης μηχανικής, που οδήγησε πολλούς να σκεφτούν ότι αυτή η πόλη μπορεί να είναι η πηγή του μύθου της Ζ. 4. ΠΕΤΡΑ Η Petra βρίσκεται στην Ιορδανία κοντά στη νεκρή θάλασσα και πιστεύεται ότι ήταν ένα κέντρο εμπορίου για τα καραβάνια. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό γνώρισμά, είναι η έξοχη αρχιτεκτονική της πέτρας, η οποία είναι χαραγμένη στους βράχους των περιβαλλόντων βουνών. Αυτό βοήθησε στο να γίνει η Petra μια φυσικά ενισχυμένη πόλη όταν καθιερώθηκε ως πρωτεύουσα το 100 π.Χ. Υπάρχουν αποδείξεις ότι δημιουργήθηκαν πολλά τεχνολογικά επιτεύγματα στην πόλη, όπως τα φράγματα και οι δεξαμενές, οι οποίες βοήθησαν τους κατοίκους στις πλημμύρες της περιοχής και αποθήκευαν το νερό για χρήση σε περιόδους ξηρασίας. Μετά από εκατοντάδες χρόνια ευημερίας, η πόλη πέρασε σε παρακμή, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή και το 363 μ.Χ. ένας σεισμός κατέστρεψε πολλά από τα κτίρια της. Η Petra εγκαταλείφθηκε τελικά και ξεχάστηκε έως ότου να αποκαλυφθεί και να γίνει στον κόσμο ευρέως γνωστή το 1812 από έναν Ελβετό εξερευνητή. 5. EL DORADO Μία από τις πιο διάσημες θρυλικές πόλεις, το El Dorado ήταν μια μυθική αυτοκρατορία που υποτίθεται ότι βρίσκεται στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής. Η ονομασία της σημαίνει «The Golden One» και η πόλη κυβερνιόταν από έναν ισχυρό βασιλιά και διέθετε ανείπωτο πλούτο σε χρυσό και κοσμήματα. Την εποχή των κατακτήσεων, η πόλη ήταν το όνειρο κάθε κατακτητή και πολλές καταστροφικές εκστρατείες ξεκίνησαν σε αναζήτηση της. Η πιο γνωστή από αυτά, ήταν με επικεφαλή τον Gonzalo Pizarro, ο οποίος το 1541 οδήγησε μια ομάδα 300 στρατιωτών και πολλές χιλιάδες Ινδούς στη ζούγκλα, στην αναζήτηση του El Dorado. Η ομάδα του αποδεκατίστηκε από την ασθένεια, την πείνα και επιθέσεις από τους ντόπιους. Έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εκστρατεία και να γυρίσει με άδεια χέρια. 6. MEMPHIS Ιδρύθηκε το 3.100 π.Χ. και ήταν η πρωτεύουσα της αρχαίας Αιγύπτου. Χρησίμευε ως διοικητικό κέντρο για εκατοντάδες χρόνια πριν εγκαταλειφθεί με την άνοδο της Θήβας και της Αλεξάνδρειας. Στο αποκορύφωμά της, η Memphis εκτιμάται ότι είχε πληθυσμό άνω των 30.000 κατοίκων, καθιστώντας την, την μεγαλύτερη πόλη της αρχαιότητας. Με τα χρόνια, η τοποθεσία της Μέμφις ξεχάστηκε μέχρι να ανακαλυφθεί πάλι, από μια εκστρατεία του Ναπολέοντα στα τέλη του 1700. Δυστυχώς, πέτρες από τα ερείπια είχαν διατεθεί για την κατασκευή γύρω οικισμών, και πολλά σημαντικά μέρη της περιοχής παραμένουν άγνωστα στους ιστορικούς. 7. ANGKOR Η περιοχή της Καμπότζης Angkor, εξυπηρέτησε ως κέντρο εξουσίας για την αυτοκρατορία των Χμερ από το 800 μ.Χ. έως και το 1400. Η περιοχή εγκαταλείφθηκε μετά από την πτώση της αυτοκρατορίας που έληξε με μία εισβολή από τον στρατό της Ταϊλάνδης το 1431, αφήνοντας την τεράστια πόλη και τους χιλιάδες βουδιστικούς ναούς να χαθούν από την ζούγκλα. Η πόλη έμεινε σχεδόν αμετάβλητη μέχρι το 1800, όταν μια ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων άρχισε να μελετά την πόλη. Η Angkor και τα περίχωρα της, που έχουν το μέγεθος του Λος Άντζελες και έχει αναγνωριστεί ως η μεγαλύτερη προ-βιομηχανική πόλη στον κόσμο και ο φημισμένος ναός του Angkor Wat θεωρείται ότι είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο που υπάρχει. 8. ΠΟΜΠΗΙΑ Η ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας καταστράφηκε το 79 μ.Χ. όταν εξερράγη το ηφαίστειο Βεζούβιος, θάβοντας το σύνολο της πόλης κάτω από 60 πόδια τέφρας και βράχων. Στην πόλη, εκτιμάται ότι ζούσαν περίπου 20.000 κάτοικοι και θεωρείτο ένα από τα μέρη που προτιμούσε η ανώτερη τάξη της ρωμαϊκής κοινωνίας για τις διακοπές. Τα ερείπια της πόλης, ανακαλύφθηκαν το 1748 από τους εργάτες που έχτιζαν στην περιοχή ένα παλάτι για τον βασιλιά της Νάπολης και από τότε στην Πομπηία γίνονται συνεχώς ανασκαφές από αρχαιολόγους. Κατά ειρωνικό τρόπο, η καταστροφή που προκλήθηκε από τον Βεζούβιο, βοήθησε να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική δομή της πόλης, μαζί με αμέτρητες τοιχογραφίες και γλυπτά, βοηθώντας τους σύγχρονους ιστορικούς να κατανοήσουν καλύτερα την ζωή στην αρχαία Ρώμη. 9. ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ Αυτή η θρυλική πόλη έχει γίνει πηγή κερδοσκοπίας από τότε που πρώτος ο φιλόσοφος Πλάτων έγραψε γι’ αυτήν το 360 π.Χ. Περιγράφεται από τον Πλάτωνα ως ένας προηγμένος πολιτισμός με τεράστια ναυτική δύναμη. Η Ατλαντίς, λέγεται ότι είχε κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης πριν να βυθιστεί στη θάλασσα ως αποτέλεσμα κάποιας μορφής περιβαλλοντικής καταστροφής. Ενώ η ιστορία του Πλάτωνα θεωρείται από κάποιους ως λογοτεχνικό έργο, η ιδέα ότι ένας πολιτισμός βρισκόταν χρόνια μπροστά από την εποχή του τεχνολογικά, κατέλαβε τη φαντασία των αμέτρητων συγγραφέων αλλά και τυχοδιωκτών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές αποστολές που ξεκίνησαν για να αναζητήσουν την πόλη. Ίσως η πιο γνωστή περίπτωση, είναι αυτή του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, όταν οι Ναζί, υποτίθεται, ότι οργάνωσαν ένα ταξίδι στο Θιβέτ με την ελπίδα να βρουν απομεινάρια του πολιτισμού των Ατλάντων. 10. MACHU PICCHU Από όλες τις χαμένες πόλεις που έχουν βρεθεί και μελετηθεί, ίσως καμία δεν είναι πιο μυστηριώδης από το Μάτσου Πίτσου. Στην απομονωμένη περιοχή της κοιλάδας Urubamba στο Περού, αυτή η πόλη δεν είχε λεηλατηθεί από τους κατακτητές και είχε μείνει άγνωστη η ύπαρξή της μέχρι το 1911, όταν την ανακάλυψε ο ιστορικός Hiram Bingham. Η πόλη χωρίζεται σε περιοχές, και διαθέτει πάνω από 140 διαφορετικές δομές που οριοθετούνται από πέτρινους τοίχους. Λέγεται ότι χτίστηκε το 1400 από τους Ίνκας και εγκαταλείφθηκε μετά από 100 χρόνια περίπου, κατά πάσα πιθανότητα, όταν ο πληθυσμός της άρχισε να αποδεκατίζεται από την ευλογιά που έφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι. Υπήρξαν πολλές εικασίες όσο αναφορά την χρησιμότητα της πόλης, καθώς επίσης και γιατί οι Ίνκας επέλεξαν για την οικοδόμηση της πόλης, μία τέτοια περίεργη θέση. Ορισμένοι είπαν ότι ήταν ένα είδος ιερού ναού, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πρόκειται προφανώς για προσωπική περιουσία του αυτοκράτορα των Ίνκας, Pachacuti και η θέση επελέγη, επειδή τα κοντινά βουνά ήταν σημαντικά για την μυθολογία-αστρολογία των Ίνκας. http://tsekouratoi.blogspot.com/2011/09/10_9746.html

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΥΓΙΕΙΝΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΚΑΦΕΣ;

Το χειμώνα μερικοί τον προτιμούν… καυτό, το καλοκαίρι, όμως, όλοι τον προτιμούν κρύο. Μιλάμε φυσικά για τον καφέ και τα διάφορα παγωμένα του είδη που απολαμβάνουμε το καλοκαίρι. Ποιο απ’ όλα, όμως, είναι πιο υγιεινό; Μαζί με τον ήχο της θάλασσας, των γλάρων και των τζιτζικιών, υπάρχει κι άλλος ένας απόλυτα καλοκαιρινός ήχος που ακούγεται σε κάθε παραλία και δρόμο από τη στιγμή που η θερμοκρασία αρχίζει να ανεβαίνει και τα γυαλιά ηλίου βγαίνουν από τη θήκη τους: ο ήχος που παράγεται όταν ανακατεύουμε τα παγάκια του κρύου καφέ μας με το καλαμάκι – για να μην αναφερθούμε στο ρούφηγμα της τελευταίας γουλιάς καφέ, το οποίο μπορεί να πιάσει υψηλά ντεσιμπέλ και να καλύψει ακόμα και το πιο παθιασμένο… τζιτζίκι. Κι ενώ τις προηγούμενες δεκαετίες ο ελληνικός καφές φραπέ είχε τα πρωτεία και αποτελούσε την επιλογή του κάθε μερακλή Έλληνα (μετά τον ελληνικό φυσικά), σήμερα οι επιλογές έχουν πληθήνει και ο φραπέ δεν αποτελεί πια τον ένα και μοναδικό καφέ, με το φρέντο καπουτσίνο, το φρεντοτσίνο, το φραπουτσίνο και το φρέντο εσπρέσο να «κλέβουν» επίσης την καρδιά μας. Ο καθένας από τους παραπάνω καφέδες, όμως, διαφέρει από τον άλλο στις θερμίδες και στα λιπαρά που περιέχει, με αποτέλεσμα κάποιοι, εκτός από απολαυστικοί να είναι και θερμιδικές «βόμβες» και κάποιοι άλλοι να είναι λιγότερο βλαβεροί για την υγεία και τη σιλουέτα μας. Βάλαμε, λοιπόν, τους πιο διάσημους καλοκαιρινούς καφέδες στο μικροσκόπιο και ψάξαμε να βρούμε αυτόν που υπερτερεί. Δείτε τα αποτελέσματα. ΦΡΕΝΤΟ ΚΑΠΟΥΤΣΙΝΟ: Ο ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ ΦΡΑΠΕ Το 17ο αιώνα, μοναχοί στη Βιέννη της Αυστρίας που θεωρούσαν τον τούρκικο καφέ πολύ δυνατό για τα γούστα τους, αποφάσισαν να τον αναμείξουν με μέλι και κρέμα, δίνοντας μια πρώιμη μορφή στο φρέντο που σήμερα γνωρίζουμε. Το χρώμα του καφέ έγινε περισσότερο καφετί, μοιάζοντας στο χρώμα του ράσου που φορούσαν οι μοναχοί του τάγματος των επονομαζόμενων Capuchin, δίνοντας αργότερα το όνομα «cappuccino» στον καφέ. Ο αγαπημένος καφές που την τελευταία δεκαετία κάνει θραύση στις ελληνικές καφετέριες και οι Έλληνες τον έχουν προτιμήσει αντικαθιστώντας τον με τον πρώην αγαπημένο τους φραπέ, φτιάχνεται με μια δόση καφέ espresso, ζάχαρη, παγάκια και πλούσιο αφρόγαλα, γι’ αυτό και δεν ανήκει στους «αθώους» καφέδες. Το αφρόγαλα αποδίδει περισσότερες από 100 θερμίδες και περίπου 1 γραμμάριο λιπαρών, ενώ αναλόγως με τη ζάχαρη που προσθέτετε, οι θερμίδες του αυξάνονται κατά 20 ανά κουταλάκι. Παρ’ όλ’ αυτά, σαν καφές θεωρείται πιο ήπιος και ελαφρύς από το φραπέ, αφού φιλτράρεται, γι’ αυτό και προτιμάται από τους περισσότερους, αγγίζοντας μέχρι και 80mg καφεΐνης ανά ποτήρι. ΦΡΑΠΕ: Ο ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΚΑΦΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Αν όλα αυτά τα χρόνια ψάχνατε να ευχαριστήσετε τον άνθρωπο που επινόησε το φραπέ, σας ενημερώνουμε πως θα τον βρείτε στο πρόσωπο του Δημητρίου Βακόνδιου, υπαλλήλου μεγάλης ελβετικής εταιρίας στην Ελλάδα, ο οποίος το 1957 στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, μη βρίσκοντας ζεστό νερό να φτιάξει τον καφέ του, χρησιμοποίησε σέικερ, για να δοκιμάσει να φτιάξει καφέ με κρύο νερό. Απ’ ό,τι φαίνεται η πατέντα δεν πέτυχε μόνο γι’ αυτόν τη δεδομένη στιγμή, αλλά πανελλαδικά εδώ και 55 χρόνια. Ο αγαπημένος καφές, λοιπόν, φτιάχνεται με καφέ, ζάχαρη, νερό, παγάκια και γάλα για όποιον επιθυμεί. Όταν ο καφές δεν περιέχει ούτε ζάχαρη, ούτε γάλα, τότε δεν αποδίδει ούτε θερμίδες, ούτε λιπαρά. Επειδή συνήθως, όμως, τον προτιμάμε και με τα δύο, η ζάχαρη του προσθέτει 20 θερμίδες ανά κουταλάκι και το γάλα περίπου άλλες 10-20 θερμίδες ανάλογα με την ποσότητα και ελάχιστα λιπαρά. Θεωρείται αρκετά βαρύς για το στομάχι, πολύ διεγερτικός, ενώ έχει και υπακτική δράση. Η περιεκτικότητά του σε καφεΐνη μπορεί να φτάνει τα 100mg. ΦΡΕΝΤΟ ΕΣΠΡΕΣΟ: ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΝΩΣΗ, ΣΕ ΜΙΚΡΕΣ ΔΟΣΕΙΣ Οι πρώτες μηχανές εσπρέσο κυκλοφόρησαν στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν ο Λουίτζι Μπετζέρα από το Μιλάνο καθιέρωσε την πρώτη πατέντα το 1901. Όταν μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο οι μηχανές βελτιώθηκαν, ο εσπρέσο έγινε πιο δημοφιλής και τη δεκαετία του ’50 πήρε τη σημερινή του μορφή. Στην Ελλάδα, μάλιστα, το 2008 οι Έλληνες διέθεσαν περίπου 1,5 εκατομμύριο περισσότερα ευρώ στα σούπερ μάρκετ από το 2007 για την αγορά εσπρέσο, δείχνοντας για μια ακόμη φορά τη μεγάλη τους προτίμηση. Ο φρέντο εσπρέσο πίνεται σκέτος ή με ζάχαρη και ανάλογα με την ποικιλία του καφέ, η περιεκτικότητά του σε καφεΐνη μπορεί να φτάνει και τα 80mg ανά ποτήρι (με τη συνιστώμενη ημερήσια δόση να βρίσκεται ανάμεσα σε 200-300mg), προσφέροντας άμεση δράση στο νευρικό σύστημα. Οι θερμίδες του εξαρτώνται από τη ζάχαρη που θα του προσθέσουμε. ΦΡΕΝΤΟΤΣΙΝΟ: ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΚΑΦΕ Πρόκειται για παγωμένο ρόφημα με βάση τον καφέ που απομακρύνεται λίγο από την καθιερωμένη έννοια του καφέ, μοιάζει με smoothies και προέρχεται από την Αγγλία. Λόγω του ότι περιέχει πολύ γάλα, ζάχαρη και σιρόπι, οι θερμίδες του «εκτινάσσονται» σε περισσότερες από 450, ενώ αν το γάλα δεν είναι αποβουτυρωμένο μπορεί να ξεπερνάνε και τις 500. Τα λιπαρά του φτάνουν τα 4,4 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια προϊόντος. ΦΡΑΠΟΥΤΣΙΝΟ: ΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΜΙΛΚ ΣΕΙΚ Άλλος ένας καφές που εντάσσεται στη μετά-φραπέ εποχή, το φραπουτσίνο, είναι τόσο γλυκό και δροσερό, ώστε να χαρίζει απόλαυση στα καλοκαιρινά μας πρωινά και απογεύματα. Δυστυχώς, όμως, το τίμημα της απόλαυσης το «πληρώνουμε» με πολλές θερμίδες που ανέρχονται στις 500 και ο καφές μας μετατρέπεται σε ένα παχυντικό… επιδόρπιο, που συνήθως συνοδεύεται με κρέμα σαντιγί. Κυκλοφορεί, όμως, και η light έκδοσή του με 54% λιγότερες θερμίδες. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΠΙΟ ΥΓΙΕΙΝΟΣ; Με το φρεντοτσίνο, το φραπουτσίνο και το φρέντο να βγαίνουν από το «παιχνίδι» λόγω των αυξημένων θερμίδων και λιπαρών τους, απομένουν οι «δυνατοί» φραπέ και φρέντο εσπρέσο. Ανάμεσα στους δύο, πιο υγιεινός είναι ο εσπρέσο, καθώς ο καφές του φιλτράρεται, ενώ δεν περιέχει γάλα το οποίο συνηθίζουμε να προσθέτουμε στο φραπέ, προσθέτοντάς του θερμίδες, λιπαρά και κάνοντας τον καφέ μας δύσπεπτο. Αυτό το καλοκαίρι, λοιπόν, προτιμήστε τον εσπρέσο κι αφήστε την ελληνική παράδοση του φραπέ για εξαιρετικές περιπτώσεις. http://www.e-diet.gr/2012/04/pio-ygieinos-kalokairinos-kafes/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+e-dietgr+%28e-Diet.gr%29

ΡΩΜΙΟΣ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΟΝΟΜΑΣΊΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ

Οι Ρωμιοί (Έλληνες) αποτελεί μια εναλλακτική ονομασία των Ελλήνων ακόμα και σήμερα. Ενώ η ρωμαϊκή αυτοκρατορία εκχριστιανιζόταν, οι Έλληνες αυτοαποκαλούνταν «Ρωμιοί» μεταξύ τους, αφού η ονομασία «Έλλην» εκείνη την εποχή σήμαινε πλέον τον «ειδωλολάτρη» (λόγω του 12θεου). Αρχικά το όνομα «Ρωμιοί», ήταν το όνομα το οποίο δήλωνε όλους τους ελεύθερους πολίτες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και δεν αναφερόταν συγκεκριμένα στους Έλληνες. Οι Έλληνες, άρχισαν να αυτοαποκαλούνται έτσι, όταν αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο αυτοκράτωρ Καρακάλλας (188μ.Χ.-217μ.Χ.). Ο συγκεκριμένος αυτοκράτορας θέλοντας να αυξήσει τα έσοδα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και να ενισχύσει τον Ρωμαϊκό στρατό (λεγεώνες), επέβαλε ένα διάταγμα του κράτους (το διάταγμα του 212 μ.Χ. - Constitutio Antoniniana), που παρείχε την ιδιότητα του «ρωμαίου πολίτη» στους ελεύθερους πολίτες όλης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας προκειμένου να αυξηθούν διά της φορολογίας τα κρατικά έσοδα. Συνέπεια αυτού του γεγονότος ήταν να ονομάζονται Ρωμιοί όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της αυτοκρατορίας μεταξύ των οποίων φυσικά και οι Έλληνες. Αξίζει να σημειώσουμε πως οι Έλληνες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι ίδιοι ονόμαζαν το κράτος τους «ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία» και όχι Βυζαντινή, ενώ η Κωνσταντινούπολη αρχικά ονομάστηκε «Νέα Ρώμη». Κατά τη δύση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την αποκοπή περιοχών που κατοικούνταν από αλλοεθνείς, το όνομα Ρωμιός ενώ αρχικά προοριζόταν για όλους τους ελεύθερους πολίτες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας άρχισα σιγά-σιγά να ταυτίζεται με ό,τι σήμερα ονομάζουμε Έλληνα, αποκτά δηλαδή ένα εθνικό χαρακτήρα. Αργότερα η ονομασία «Ρωμιός» χάνει επί τουρκοκρατίας την αίγλη του «αυτοκρατορικού» και με τις σκληρές συνθήκες της υπό ζυγόν διαβίωσης αποκτά τη χροιά του «καταφερτζή», του «καπάτσου», του «ξύπνιου». Από τις αρχές του 20ου αιώνα το «Ρωμιός» χρησιμοποιήθηκε ως αντίθεση προς τον μιμητισμό της Ευρώπης, τη λαϊκή χριστιανική βυζαντινή ανατολική (αλλά όχι ανατολίτικη) φυσιογνωμία του Νεοέλληνα. Ο ονομασία «Ρωμιός», συνηθίζεται να χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα και ειδικά στην Τουρκία (Rum - Ρουμ). http://www.troktikaras.com/2012/06/blog-post_10.html