Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

ΟΡΘΙΟΣ ΡΕ. ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ…

ΛΙΓΟ ΖΟΡΜΠΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΜΩΡΕ! του Τάσου Φούντογλου, www.aixmi.gr Έτσι δεν ξεκινάμε κάθε φορά αδελφέ; Έτσι δεν κάνουμε πάντα την αρχή μας; Με δυο γνώριμες νότες, ένα μοναχικό σπάσιμο της μέσης, καταμεσίς του δρόμου, και τα βλέμματα των περίεργων να μας παρατηρούν. Από πάνω μέχρι κάτω. Μα τι κάνει πάλι αυτός ο παλαβιάρης ο Έλληνας; Τι θέλει πάλι να μας πει; Δεν βαρέθηκε με Ζορμπάδες και συρτάκια να διεκδικεί κάθε φορά την κατάπληξη του πλήθους; Έλεος πια. Πόσες φορές, ακόμα, θα χορέψουμε στα βήματα του Καζαντζάκη για να μπορεί αυτός ο ανυπότακτος Ρωμιός να αποσπά με μέτριες ερμηνείες το παρατεταμένο χειροκρότημα των θεατών; Εμείς κοπιάζουμε με γρήγορα αυτοκίνητα , αθόρυβα no frost ψυγεία και full hight definition τηλεοράσεις, νόμπελ Φυσικής και κινηματογραφικά υπερθεάματα, πρωτοποριακές ιατρικές ανακαλύψεις και επικά διαστημικά ταξίδια, να κερδίσουμε το σεβασμό των άλλων και αυτός ο μπαγαπόντης, ο Βαλκάνιος, τα καταφέρνει με μια απλή αναφορά στο πάτριο του εδάφους του. Έλληνας φωνάζει και οι συνειρμοί ανοίγουν πόρτες! Για πόσο, όμως, ακόμα; Σίγουρα όχι για πολύ. Σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και κατακτά συνεχώς πεδία του επιστητού, τα οποία πριν από λίγα χρόνια φάνταζαν απροσπέλαστα στην ανθρώπινη διάνοια, οι αναμνήσεις δοξασμένων προγόνων σιγά σιγά ξεθωριάζουν και παύουν να συγκινούν. Ο «κληρονομικώ δικαιώματι» σεβασμός, που απαιτούμε κάθε φορά από τους ξένους για τα επιτεύγματα των μακρινών μας προγόνων, αγγίζοντας ορισμένες φορές η απαίτησή αυτή ή και ξεπερνώντας ακόμα τα όρια του φολκλόρ και του γραφικού, δεν μπορεί εσαεί να μας ξελασπώνει για την προχειρότητα και την τσαπατσουλιά που επιδεικνύουμε σε όλους τους τομείς. Όσο σίγουρο είναι πως οι πρόγονοί μας έδωσαν τα φώτα της Δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο άλλο τόσο σίγουρο είναι πως εμείς οι σπιθαμιαίοι επίγονοι τους, επιμένουμε να της αλλάζουμε τα φώτα και να διακωμωδούμε τους θεσμούς και τις αρχές της. Μπορεί οι αρχαίοι να επιλέξανε συνειδητά να φυλάττουν Θερμοπύλες, εμείς όμως εδώ και πολλά χρόνια επιλέξαμε εξίσου συνειδητά να υπηρετούμε Μαλακάσες. Και γι’ αυτό δεν ευθύνεται κανένας βάρβαρος και καμία τρόικα. Το χρέος τους, λοιπόν, αυτοί το έκαναν. Ήρθε η ώρα να πράξουμε και εμείς το δικό μας και να στήσουμε πάλι την Ελλάδα του Ζορμπά περήφανη στα πόδια της. Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάζονται χέρια γερά. Και εξορισμού αυτά βρίσκονται στους ώμους τους δικούς μας. Της νέας γενιάς. Της προδομένης γενιάς. Της γενιάς που πρέπει, επιτέλους, να βγει μπροστά και να διεκδικήσει την πολιτική και τη Δημοκρατία από την κατοχή των πολιτικών χούφταλων και των απολίτικων γόνων τους. Αυτήν την κατοχή καλούμαστε να αποτινάξουμε από πάνω μας και αυτούς τους γηραλαίους γκαουλάιτερ να αποδώσουμε στη χλεύη της αυριανής ιστορίας. Τους τρόπους θα τους βρουν οι παρέες και οι τσακωμοί τους. Τις πορείες θα τις καθορίσουν οι επιλογές του καθενός από εμάς και η συνέπειά τους. Όποιος αντέχει ας βγει μπροστά. Όποιος όχι ας τολμήσει τουλάχιστον την ανατροπή μέσα του και ας ξυπνήσει την Κυριακή εκείνη των εκλογών και να ψηφίσει για αρχή την πολιτική ανανέωση των προσώπων. Να τιμωρήσει τη lifestyle χαζοχαρουμενιά, να πετάξει στον Καιάδα την πνευματική αναπηρία των παιδιών του κομματικού σωλήνα και να γυρίσει την πλάτη του στους άγευστους γόνους του πολιτικού ιχθυοτροφείου. Και όποιος μπορέσει, να ζητήσει ευγενικά από τον παππού ή τη γιαγιά του να μην καταδεχτεί να ρίξει το σταυρωμένο φάκελο που θα του δώσουν τα παιδιά του. Ας μείνει σπίτι εκείνη την ημέρα για χάρη των λατρεμένων εγγονιών του. Μήπως και μπορέσουμε να αναδείξουμε εμείς οι νέοι εκείνες τις μονάδες που αξίζουν της προσοχής και της επιβράβευσής μας. Μήπως καταφέρουμε δια του κατακερματισμού να εξαναγκάσουμε το πολιτικό σύστημα σε ριζική ανασυγκρότηση. Τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν από μόνα τους. Βήμα βήμα θα φτάσουμε στην Ελλάδα του Ζορμπά. Γιατί αυτήν την Ελλάδα πρέπει επειγόντως να ξαναφτιάξουμε. Σκέτη. Χωρίς τζατζίκι, φουσκωμένες ταρίφες για τους ξένους, εφήμερες αρπαχτές, μπαζωμένα ρέματα, εισαγόμενους τυφλοσούρτηδες για την οργάνωση του Δήμου, κακομαθημένους και άγλωσσους μεγαλοσυνδικαλιστές, αυτιστικές κοινωνικές συμπεριφορές, ξένες επενδύσεις και κεϋνσιανά μοντέλα της πλάκας. Τα χρειώδη αρκούν για να στήσουμε πάλι όρθιο το Ζορμπά στα βήματα του χορού του. Ισονομία όλων, εκδίωξη των κομμάτων από τους θεσμούς και τα Πανεπιστήμια, κράτος πρόνοιας για όσους έχουν πραγματική ανάγκη και όχι για όλους όσοι είδαν φως και μπήκαν, επιστροφή στα παραγωγικά επαγγέλματα του παρελθόντος, επαναφορά του «κόποις κτώνται» για τα αγαθά μας και αποκατάσταση των λέξεων που κάπου εκεί, μέσα στη σοσιαλιστική παραζάλη της δεκαετίας του 80, ξεχάσαμε πίσω μας. Φιλότιμο, μεράκι, μόχθος, αξιοπρέπεια, λεβεντιά και πάνω απ’ όλα τσίπα. Και το κυριότερο, πρέπει να καταλάβουμε, επιτέλους, ότι για την ανάπτυξη αυτής της χώρας υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι πολίτες και κανένας άλλος. Ούτε το κράτος, ούτε οι Κινέζοι, ούτε οι Γερμανοί, ούτε κανείς άλλος εισαγόμενος διάολος. Την ανάπτυξη θα τη φέρουμε εμείς σε αυτόν τον τόπο και τον πλούτο που θα παραχθεί από αυτήν θα τον διαχειριστούμε μόνοι μας! Πώς με είπατε; Εθνικιστή; Ναι μωρέ είμαι. Ποιος σας είπε πως ντρέπομαι γι’ αυτό; Αλλά κάντε μου τη χάρη. Τον εθνικισμό, αυτό το βδέλυγμα για εσάς, που μου πετάτε κάθε τόσο περιφρονητικά στα μούτρα, θα τον ορίσω εγώ. Γιατί εγώ τον κουβαλώ. Εθνικισμός θα πει «με βρίσκει συφορά μεγάλη και εγώ βάνω την πατρίδα εμπρός και στέκομαι όρθιος στα πόδια μου» . Εθνικισμός θα πει «γραπώνω έναν Ζορμπά , τον βάνω κάτω και τον τσαλαπατώ με βήματα χορού κάθε φορά που με κοιτάνε αφ’ υψηλού οι μαντάμ σουσούδες της Ευρώπης». Εθνικισμός θα πει «να κοιμάμαι Έλληνας και να ξυπνώ πολίτης αυτού του κόσμου». Γιατί εθνικιστής σου επιτρέπεται να είσαι μονάχα τη φευγαλέα εκείνη στιγμή που σφαλνούν τα μάτια σου. Όλες τις άλλες ώρες είσαι άνθρωπος, όμοιος με τους άλλους. Αυτόν τον εθνικισμό υπηρετώ εγώ. Τον εθνικισμό της φευγαλέας περηφάνιας, των μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού στεναγμών στο άκουσμα του εθνικού ύμνου, της στιγμιαίας εκείνης ψαύσης του παρελθόντα χρόνου που σε συνδέει με γνώριμες μορφές μιας άλλης ηρωικής εποχής. Τον εθνικισμό του κοινού βίου. Του κοινού πεπρωμένου. Σε αυτόν που προστρέχεις σαν ο ιδιωτικός σου βίος αποδειχτεί ανώφελος. Σε αυτόν που αποζητάς ορμήνιες σαν και ο δημόσιος βίος σου ακολουθήσει την ίδια ανώφελη πορεία. Ε, λοιπόν, προοδευτικούρες, αυτόν τον εθνικισμό σας καλώ να νιώσετε και να αφήσετε πίσω σας τα εισαγόμενα διεθνιστικά σας φληναφήματα και τους κομπλεξικούς σας κοσμοπολιτισμούς. Νιώστε Έλληνες, επιτέλους, μήπως και σωθούμε. Νιώστε Έλληνες μήπως και αλλάξουμε ρότα, δίχως πολλά σκαμπανεβάσματα. Δώστε τη χαρά στο Ζορμπά να ξανασταθεί λεβέντης στα πόδια του. http://kozanimedia.gr/?p=72815#more-72815

ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Στις εκλογές στην Ελλάδα, τα κόμματα που καταφέρνουν να συγκεντρώσουν περισσότερο από 3% των ψήφων μπορούν να καταλάβουν έδρες στο κοινοβούλιο. Μετά την ψηφοφορία, ο Πρόεδρος καλεί τον αρχηγό του κόμματος με τις περισσότερες κοινοβουλευτικές έδρες για να σχηματίσει μια κυβέρνηση. Το εκλογικό σύστημα στην Ελλάδα, στηρίζει κατ’ αρχήν το σχηματισμό της σταθερής πλειοψηφίας. Πρώτα από όλα, υπάρχει ένα μπόνους 50 εδρών στο ηγετικό κόμμα, πράγμα το οποίο καθιστά ευκολότερο για τον ηγετικό κόμμα να συγκεντρώσει αρκετή υποστήριξη και να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση (σε συνασπισμό ίσως). Επιπλέον, σε περίπτωση που ένας μεγάλος αριθμός μικρών κομμάτων συγκεντρώσουν σημαντικά ποσοστά στις εκλογές, αλλά δεν περάσουν το όριο (3%) για την είσοδο στο κοινοβούλιο, τότε το πρώτο κόμμα θα συγκεντρώσει ακόμη περισσότερες έδρες κοινοβουλίου με το ίδιο ποσό ψήφων. Η αλλαγή του «μπόνους» των 50 εδρών, από 40 που ίσχυε ως τώρα, έγινε με το νόμο 3231/2004 «Eκλογή βουλευτών», τον οποίο εισηγήθηκε ο Κώστας Σκανδαλίδης, ως υπουργός Εσωτερικών της τελευταίας κυβέρνησης Σημίτη. Ο Νόμος αυτός που δεν ίσχυσε στις βουλευτικές εκλογές του 2004, τροποποιήθηκε από τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο, με το νόμο 3636/2008, παραχωρώντας τις 50 έδρες στο πρώτο κόμμα, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν η διαφορά στις ψήφους μεταξύ πρώτου και δευτέρου κόμματος. Έτσι, για να αποκτήσει το πρώτο κόμμα αυτοδυναμία, θα πρέπει να συγκεντρώσει 101 έδρες (+50=151), το ποσοστό δε που χρειάζεται σε ψήφους, διαμορφώνεται στο 40,5% επί του συνόλου των έγκυρων ψήφων των κομμάτων που εισέρχονται στην βουλή. Έτσι όσο αυξάνεται το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός βουλής, τόσο μειώνεται το ποσοστό που χρειάζεται το πρώτο κόμμα για την αυτοδυναμία. Οι δε έδρες που θα συγκεντρώσουν οι συνδυασμοί που θα παραμείνουν εκτός Βουλής, θα κατανεμηθούν αναλογικά στα κόμματα που θα μπουν. Στις έγκυρες ψήφους δεν υπολογίζονται οι άκυρες, αλλά ούτε και οι λευκές, μετά από ερμηνευτικό νόμο του 2006 (Ν-3434/2006), παρά την προγενέστερη απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, ότι αυτή η ρύθμιση είναι αντισυνταγματική και συγκεκριμένα είχε κρίνει πως οι λευκές ψήφοι διαφοροποιούνται από τις άκυρες καθώς αποτελούν ενάσκηση του εκλογικού δικαιώματος κι έτσι θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν. http://www.en-gr.com/index.php/el/kratos/politikikaikomata/404-elections

ΚΑΛΠΕΣ ΜΕ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ...

Το πιο μεγάλο φεγγάρι του έτους θα λάμπει στον ουρανό το βράδυ της 5ης και 6ης Μαΐου, καθώς θα συμπέσουν δύο αστρονομικά φαινόμενα: θα υπάρχει πανσέληνος και, ταυτόχρονα, η Σελήνη θα βρίσκεται στην μικρότερη δυνατή απόσταση από τη Γη. Ο συνδυασμός αυτός θα δώσει την ευκαιρία στους ρομαντικούς, ανήμερα των εκλογών, εφόσον οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες το επιτρέψουν, να απολαύσουν ένα πραγματικά «γεμάτο» φεγγάρι. Ταυτόχρονα, το πολύ λαμπερό φεγγάρι θα σκεπάσει με τη λάμψη του μία ακόμη βροχή διαττόντων, τις Ήτα Υδροχοΐδες, που συμπωματικά κορυφώνονται το ίδιο βράδυ. Συγκεκριμένα, στις 03:36 ώρα Γκρίνουιτς (06:36 ώρα Ελλάδος), τα χαράματα της 6ης Μαΐου θα υπάρχει πανσέληνος. Όμως μόλις δύο λεπτά νωρίτερα, στις 03:34 ώρα Γκρίνουιτς (06:34 ώρα Ελλάδος) η τροχιά της Σελήνης θα την φέρει στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη, σε απόσταση μόλις 356.953 χιλιομέτρων. Επειδή η τροχιά του δορυφόρου μας δεν είναι κυκλική, ούτε κανονική, η απόστασή του από τη Γη συνεχώς αυξομειώνεται. Το κοντινότερο σημείο κάθε μηνιαίας τροχιάς της Σελήνης λέγεται περίγειο και το μακρινότερο απόγειο. Τα περίγεια και τα απόγεια μέσα στο έτος αυξομειώνονται. Φέτος το κοντινότερο περίγειο όλου του έτους θα συμβεί στις 6 Μαΐου τα χαράματα, ενώ το μακρινότερο απόγειο, δηλαδή η μεγαλύτερη απόσταση Γης-Σελήνης για το 2012 (που θα είναι 406.450 χιλιόμετρα), θα λάβει χώρα στις 19 Μαΐου. Όπως φαίνεται από τις δύο αποστάσεις περίγειου-απόγειου, υπάρχει μία σημαντική διαφορά απόστασης της τάξης περίπου των 50.000 χιλιομέτρων, με συνέπεια ο δίσκος του φεγγαριού στις 6 Μαΐου (περίγειο) να φαίνεται κατά 14% μεγαλύτερος σε σχέση με τις 19 Μαΐου (απόγειο). Καθώς η Σελήνη ασκεί μόνιμη βαρυτική επίδραση στον πλανήτη μας, κάτι που είναι κυρίως ορατό μέσα από τις παλίρροιες στη Γη, στις 5-6 Μαΐου, όταν θα υπάρχει το μεγαλύτερο και πλησιέστερο φεγγάρι του έτους, αναμένεται ένταση του φαινομένου των παλιρροιών, κάτι που θα κρατήσει και τις επόμενες μέρες. Η επόμενη πανσέληνος του 2012 θα συμβεί στις 4 Ιουνίου, ενώ το επόμενο περίγειο θα λάβει χώρα μία μέρα πριν, στις 3 Ιουνίου, οπότε η απόσταση Γης-Σελήνης θα είναι 358.482 χιλιόμετρα. ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ Συμπτωματικά, στο ίδιο διήμερο, στις 5 και 6 Μαΐου, θα κορυφωθεί και η δραστηριότητα μίας ακόμη ανοιξιάτικης βροχής διαττόντων, των Ήτα Υδροχοΐδων, που άρχισαν να εμφανίζονται από τις 19 Απριλίου και θα διαρκέσουν έως τις 28 Μαΐου. Φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Υδροχόου (από όπου πήραν και το όνομά τους), ενώ η πραγματική προέλευσή τους είναι τα απομεινάρια σωματιδίων που άφησε πίσω του ο κομήτης του Χάλεϊ, όταν αυτά περιοδικά συναντούν την τροχιά της Γης. Κατά μέσο όρο, στη φάση της αποκορύφωσης, παρατηρούνται σε κατεύθυνση νοτιοανατολική στον ουρανό γύρω στα δέκα μετέωρα (πεφταστέρια) την ώρα, με ταχύτητα περίπου 66 χλμ. την ώρα. Το αστρονομικό φαινόμενο κορυφώνεται μία έως δύο ώρες πριν την αυγή, επειδή όμως παράλληλα ο ουρανός θα κυριαρχείται από το πιο λαμπρό φεγγάρι του 2012, οι ξενύχτηδες, ιδίως στο Βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η Ελλάδα, θα καταφέρουν με δυσκολία να δουν μόνο τα πιο φωτεινά από τα μετέωρα των Υδροχοϊδών. Μεγαλύτερες ελπίδες παρατήρησης θα έχουν οι κάτοικοι του Νοτίου ημισφαιρίου της Γης. http://gr.news.yahoo.com/-074506057.html

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Είναι χωρίς αμφιβολία η πιο γνωστή μέλισσα παγκοσμίως. Στην Ελλάδα τη Μάγια τη Μέλισσα τη γνωρίσαμε το 1979 από την ΕΡΤ με την φωνή της Βάσιας Τριφύλλη. Αυτό, όμως, που για τους περισσότερους παραμένει άγνωστο είναι ότι η ιστορία της ξεκινά το 1912 και βασίζεται σε γερμανικό βιβλίο του Waldemar Bonsels. Στην αρχή της δεκαετίας του ‘10, ο Bonsels συγκατοικούσε με τον Bernd Isemann και ο θρύλος λέει ότι έβαλαν στοίχημα για το ποιος μπορεί να γράψει το πιο πετυχημένο βιβλίο για παιδιά. Ο Isemann έγραψε αμέσως μια ιστορία που απέτυχε παταγωδώς. Ο Bonsels όμως έγραψε τη ΜΑΓΙΑ αφιερώνοντας πολύ χρόνο και το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1912 σε περιορισμένα αντίτυπα. Στην ιστορία του βιβλίου, η Μάγια, εγκαταλείπει την ασφάλεια στα μελίσσια των ανθρώπων και δραπετεύει προς το άγνωστο και την ελευθερία. Το 1933 τα βιβλία του Bonsels κάηκαν μαζί με τα υπόλοιπα «ανατρεπτικά» από τους νέους Ναζί. Εκατό χρόνια μετά, μόνο ένα αντίτυπο του βιβλίου έχει επιζήσει. http://www.aniwthoi.net/2012/04/blog-post_1144.html

ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ... ΦΡΑΠΕ

Επιτέλους ένα κόμμα υποψήφιο στις επερχόμενες εκλογές, που έχει όραμα. Μια παρέα από την Θεσσαλονίκη αποφάσισε να ιδρύσει ένα νέο κόμμα! Το όνομα αυτού; Μ.Μ.Σ.Τα (Mιμήσου τα), σήμα του : ο φραπές και βασική αρχή του κινήματος: η χαλάάάρωση. Η ιδρυτική διακήρυξη: 1. Το κόμμα δεν είναι ούτε μνημονιακό ούτε αντιμνημονιακό. Είναι διαφορετικό. 2. Στο κόμμα δεν μπορούν να παρεισφρήσουν πρώην βουλευτές, πρώην νομάρχες, πρώην Δήμαρχοι, πρώην πρωθυπουργοί, πρώην γκόμενες, ούτε κι οι επόμενες. Θέλουμε ησυχία. Επιτρέπεται μόνο η προσχώρηση μετανοημένων αντιδημάρχων και αμετανόητων χαλαρών. 3. Βασική Αρχή του είναι το … Χαλαρά!!! 4. Στόχος μας είναι η εξίσωση του βασικού μισθού με τους μισθούς του προνομιούχου Μπαγκλαντές, ήτοι 2.000 € το μήνα για 16 μήνες + έξοδα κίνησης + έξοδα διασκέδασης. 5. Για τους βουλευτές του κόμματος προβλέπεται να καταβάλλεται σε εβδομαδιαία βάση το ποσό των 10.000 € προς επιλεγμένους ψηφοφόρους προς τέρψιν σε πάσης φύσεως μπάρα, οριζόντια ή κάθετη. 6. Από τη στιγμή που το κόμμα θα ενταχθεί στη βουλή θα διαγραφούν όλα τα χρέη και θα δώσουμε επίδομα ισόβιων διακοπών σε Μέρκελ, Δ.Ν.Τ. και όλους τους Εθνοσωτήρες στα εξωτικά νησιά του Τριγώνου του Διαβόλου. 7. Ως επίσημο σήμα του κόμματος ορίζεται το κουλούρι Θεσσαλονίκης και ο φραπέ με τρία δάχτυλα αφρό και κίτρινο καλαμάκι. (Ή είμαστε χαλαροί ή δεν είμαστε). 8. Σε εβδομαδιαία βάση προβλέπεται αυγοπόλεμος με τους βουλευτές μπροστά από το Μνημείο Του αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα. Αυγά θα διατίθενται δωρεάν σε όλους τους ψηφοφόρους. Οι βουλευτές θα έχουν την πολυτέλεια να προμηθευτούν σκουφάκι μπάνιου. 9. Καθημερινό θα είναι το γιαούρτωμα των βουλευτών που εισέρχονται στο αίθριο της βουλής. Θα παρέχονται δωρεάν γιαουρτάκια 2 % λιπαρών για οικονομία. Κάθε ημέρα προβλέπεται στον δημόσιο τομέα Happy Hour από τις 9.00 το πρωί ως τη λήξη βάρδιας. Ο καφές είναι χορηγία των κατά τόπους καφετεριών. 10. Απαγορεύεται αυστηρά η οποιαδήποτε μορφή ενασχόληση με οποιοδήποτε ζήτημα πλην της χαλάρωσης, μετά τη λήξη της βάρδιας. (Σημ.: Η συμμετοχή στο Happy Hour Καθημερινά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ). http://www.aniwthoi.net/2012/04/blog-post_2211.html

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑREA 51

ΤΑ UFO, ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΤΗΣΕΙΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟ Η μυθική περιοχή Area 51 στις Η.Π.Α. εξακολουθεί να ηλεκτρίζει τους λάτρεις των εξωγήινων και των θεωριών συνωμοσίας... Η Αμερική ξύπνησε πανικόβλητη μετά από ένα δελτίο Τύπου, που έφερε την υπογραφή του Στρατηγού Γουίλιαμ «Butch» Μπλάνσαρντ, το οποίο ανέφερε πως είχαν περισυλλέξει συντρίμμια από ένα UFO στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του Ρόσγουελ. Μετά το περιστατικό οι απανταχού UFOλόγοι είναι πεπεισμένοι ότι δημιουργήθηκε μια περιοχή όπου κρύβουν τα συντρίμμια του UFO άλλα και τους εξωγήινους. Κάποιοι από αυτούς ισχυρίζονται ότι αυτές οι εγκαταστάσεις διαθέτουν υπόγεια επίπεδα και τούνελ, που ενώνουν μεταξύ τους διάφορες μυστικές τοποθεσίες και περιέχουν αποθήκες γεμάτες με εξωγήινη τεχνολογία. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο μύθος της Area 51 για την οποία γράφτηκαν πολλά βιβλία, έγιναν ταινίες ακόμα και βιντεοπαιχνίδι. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ AREA 51 Στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου η CIA συνεργάστηκε με την εταιρεία Lockheed για την ανάπτυξη αεροσκαφών, που θα πετούσαν σε πολύ μεγάλο ύψος και θα χρησιμοποιούνταν στις κατασκοπευτικές αποστολές. Έτσι χρειάστηκε μια μυστική απομονωμένη περιοχή για να γίνονται οι δοκιμές. Αυτή η περιοχή που επέλεξαν είναι 130 μίλια έξω από το Λάς Βέγκας στην πολιτεία της Νεβάδα κοντά στη περιοχή Groom Dry Lake. Οι συντεταγμένες της περιοχής 51 είναι 37ο14’36.52”N, 115ο48’41.16”W. Ωστόσο για πολλά χρόνια, οι χαρτογράφοι δεν συμπεριελάμβαναν τις εγκαταστάσεις σε κανέναν χάρτη. Ο εναέριος χώρος πάνω από την Περιοχή 51 είναι γνωστός ως R-4808 και απαγορεύεται η πτήση σε οποιοδήποτε εμπορικό ή στρατιωτικό αεροσκάφος, που δεν ανήκει στην ίδια τη βάση! Για την κατασκευή της δαπανήθηκαν το 1947 ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Σαράντα σχεδόν χρόνια αργότερα, το 1985 έγιναν νέες εγκαταστάσεις οι οποίες κόστισαν άλλα τρία δισεκατομμύρια δολάρια. Η πολεμική αεροπορία χρησιμοποίησε την περιοχή αυτή και για δοκιμές συμβατικών όπλων, όπως το κατασκοπευτικό αεροπλάνο U-2. Κατά καιρούς εκεί έχουν δοκιμαστεί πολλά αεροσκάφη, όπως : το U-2, F-111, F-15, F-117 stealth, B-1, B-52, B-2 και το Aurora, που είναι το πρώτο συμβατικό αεροπλάνο που θα κατασκευαζόταν με βάση εξωγήινη τεχνολογία και θα έπιανε τα 6 mach. Θεωρείται πως ήταν ο αντικαταστάτης του SR-71, ωστόσο το πρόγραμμά του ακυρώθηκε. UFO ΣΤΗΝ AREA 51; Πολύ κοντά στην περιοχή βρίσκεται το ράντζο του Μπομπ Λαζάρ. Ο Μπόμπ ήταν ο πρώτος που ισχυρίστηκε ότι είδε προγραμματισμένες δοκιμαστικές πτήσεις εξωγήινων αεροσκαφών. Το σημείο έγινε γνωστό ως Μαύρο Γραμματοκιβώτιο και βρίσκεται κοντά στον αυτοκινητόδρομο 375 της Νεβάδα. Εκείνη την εποχή στο ράντζο του Μπομπ συγκεντρώνονταν άνθρωποι και παρακολουθούσαν τις «εξωγήινες πτήσεις». Πολλοί ειδικοί αναφέρουν ότι πράγματι στην περιοχή γίνονταν εκπαιδευτικές πτήσεις αυτές όμως ήταν αεροσκαφών της Αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. Κάποια από αυτά, είχαν παράξενο σχήμα (για την εποχή), όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη καθώς δεν έχουν πιλοτήριο ή πόρτες και γι’ αυτό φαίνονταν σπάνια και εξωγήινα στο απαίδευτο μάτι κάθε περαστικού. Θάνατοι, διαμάχες και κυβερνήσεις που αρνούνται την ύπαρξη της. Πολλοί πρώην υπάλληλοι της περιοχής 51 κατέθεσαν μηνύσεις ενάντια στην κυβέρνηση για τραυματισμούς ή θανάτους που προκλήθηκαν από παράνομες πρακτικές απόρριψης αποβλήτων. Μετά από μαρτυρίες εργαζομένων οι συνθήκες εργασίας στην περιοχή ήταν πολύ δύσκολες. Τη δεκαετία του ‘50, όταν στη βάση δοκίμαζαν τον κατασκοπευτικό αεροσκάφος U-2, η CIA αναγκάστηκε να σταματήσει τις επιχειρήσεις και να εκκενώσει τις εγκαταστάσεις λόγω μιας πυρηνικής δοκιμής στη γειτονική περιοχή της Νεβάδα. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 30 χρόνια, ώστε η κυβέρνηση να εγκρίνει ένα πρόγραμμα για την αφαίρεση του ραδιενεργού εδάφους γύρω από τη λίμνη Γκρουμ. Φωτογραφίες από δορυφόρους επιβεβαιώνουν την αφαίρεση τεράστιων ποσοτήτων χώματος από την περιοχή. Οι γύρω περιοχές ανέφεραν αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου και πολλοί ήταν εκείνοι που μήνυσαν την κυβέρνηση, ισχυριζόμενοι πως οι δοκιμές είχαν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα και ενώ μέχρι τότε όλοι οι πρόεδροι αμφισβητούσαν ότι υπήρχε μια τέτοια περιοχή ο Πρόεδρος Μπίλ Κλίντον υπέγραψε τον Σεπτέμβριο του 1995 ένα Εκτελεστικό Διάταγμα, όπου απάλλασσε την Area51 από τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς. Το Διάταγμα αυτό αποτελεί την πιο επίσημη παραδοχή της ύπαρξης της Area 51 από την κυβέρνηση και αναφέρεται στην Area51 ως «τοποθεσία επιχειρήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας κοντά στη λίμνη Γκρουμ της Νεβάδα». Για δεκαετίες, η βάση παρέμενε κρυμμένη σχεδόν από τους πάντες και τα πάντα, αλλά το 1988 ένας σοβιετικός δορυφόρος τη φωτογράφησε. Διάφορες εφημερίδες και περιοδικά πήραν τις φωτογραφίες και τις δημοσίευσαν. Παρόλα αυτά, η απόκρυψη της βάσης παραμένει υψίστης σημασίας. Μέχρι τώρα, η κυβέρνηση των Η.Π.Α. έχει προστατευθεί από μηνύσεις εργαζομένων για λόγους «εθνικής ασφάλειας». http://www.aniwthoi.net/2012/04/rea-51.html

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ (ΔΕΝ) ΥΠΑΡΧΕΙ

Τέλειο έγκλημα μπορεί να μην υπάρχει. Υπάρχουν, όμως, έξυπνοι εγκληματίες, λιγότερο έξυπνοι αστυνόμοι και επιθεωρητές, τυχεροί ληστές, πενιχρά μέσα ερευνών, δημοσιογράφοι που χαλούν τις έρευνες, κι αφελείς υπεύθυνοι ασφαλείας που ανοίγουν την λάθος πόρτα τη λάθος στιγμή. Κάπως έτσι, υπάρχουν εγκλήματα που μένουν ανεξιχνίαστα, να τροφοδοτούν την ποπ κουλτούρα με συναρπαστικά σενάρια, θεωρίες συνωμοσίας και -όταν τα πράγματα ζορίζουν- σχέδια τύπου Ocean’s Eleven. Στο κάτω κάτω, για να κάνεις το τέλειο έγκλημα δεν χρειάζεται να σκοτώσεις κανέναν. Μπορείς απλά, ας πούμε, να πηδήξεις ανενόχλητος από ένα αεροπλάνο με διακόσιες χιλιάδες δολάρια πάνω σου, χωρίς να σε δουν οι πιλότοι των μαχητικών που πετούν δίπλα σου. Αληθινή ιστορία. Όπως και οι άλλες τέσσερις που ακολουθούν. Ο ΤΖΑΚ Ο ΑΝΤΕΡΟΒΓΑΛΤΗΣ Πέντε ανεξιχνίαστοι φόνοι συγκλόνισαν το βικτωριανό Λονδίνο στα τέλη του καλοκαιριού και τις αρχές του φθινοπώρου του 1888. Η Mary Ann Nichols, η Annie Chapman, η Elizabeth Stride, η Catherine Eddowes και η Mary Jane Kelly, πόρνες στο Whitechapel του East End, βρέθηκαν δολοφονημένες, με τον λαιμό κομμένο και το σώμα τους ακρωτηριασμένο. Παρά τις εκτεταμένες έρευνες της αστυνομίας, τα γράμματα που στάλθηκαν στον Τύπο και τις διάφορες θεωρίες που αναπτύχθηκαν σχετικά με το ποιος θα μπορούσε να είναι, ο μανιακός δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ. Σήμερα, η λίστα των υπόπτων ξεπερνά τους εκατό και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ονόματα όπως αυτό του Πρίγκιπα Albert Victor, εγγονού της Βικτώρια. Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες θεωρίες είναι εκείνη που έγραψε ο δημοσιογράφος William Le Queux, ο οποίος αναφέρει πως διάβασε ένα χειρόγραφο του Ρασπούτιν (!) γραμμένο στα γαλλικά, στο οποίο αναφερόταν το όνομα κάποιου Alexander Pedachenko, Ρώσου γιατρού και πράκτορα της μυστικής αστυνομίας της αυτοκρατορικής Ρωσίας, Okhrana. Kίνητρο του Pedachenko, σύμφωνα πάντα με τον Le Queux, ήταν να διασύρει την Scotland Yard. Δυστυχώς, η ύπαρξη του Pedachenko δεν έχει καν επιβεβαιωθεί -η θεωρία, όμως, παραμένει ενδιαφέρουσα. Ο DAN COOPER ΚΑΙ Η ΑΕΡΟΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ Στις 24 Νοεμβρίου του 1971, κάποιος κύριος Νταν Κούπερ επιβιβάστηκε σε ένα Boeing 747 με προορισμό το Σηάτλ και, αφού προειδοποίησε πως κουβαλούσε μαζί του εκρηκτικό μηχανισμό (άλλα τα μέτρα ασφαλείας τότε…) απαίτησε να του δοθούν 200.000 δολάρια και τέσσερα αλεξίπτωτα. Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε, ο Κούπερ παρέλαβε τα χρήματα και τα αλεξίπτωτα αφήνοντας τους επιβάτες να κατέβουν. Εν συνεχεία, ζήτησε από τους πιλότους να απογειωθούν και πάλι, άνοιξε την σκάλα του προσωπικού και… εξαφανίστηκε. Οι έρευνες του FBI για τον εντοπισμό του αποδείχθηκαν άκαρπες, ενώ οι πιλότοι των μαχητικών αεροσκαφών που ακολουθούσαν το Boeing στη δεύτερη πτήση ανέφεραν πως δεν είχαν δει κανέναν να πηδά από το αεροπλάνο, ούτε κάποιο αλεξίπτωτο να ανοίγει στον αέρα. Στο Boeing, μετά την προσγείωσή του, όμως, βρέθηκαν μόνο δύο από τα τέσσερα αλεξίπτωτα που είχε ζητήσει ο Κούπερ. Το 1980 ένας οκτάχρονος κατασκηνωτής ανακάλυψε κοντά σε ένα ποτάμι μια δεσμίδα 5.800 δολαρίων εκ των χαρτονομισμάτων που είχε λάβει ο Κούπερ, μπερδεύοντας ακόμα περισσότερο το FBI που είχε υπολογίσει το σημείο προσγείωσης του αλεξιπτωτιστή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ Ένα εύρημα τόσο απλό που θα έκανε την συμμορία του Όσεαν να κοκκινίσει από ντροπή ήταν η βάση της ληστείας του 1968 που έμεινε στην Ιστορία ως «ληστεία των 300 εκατομμυρίων γεν». Τέσσερις υπάλληλοι της Nihon Shintaku Ginko μετέφεραν με αυτοκίνητο 300 εκατομμύρια γεν, που προορίζονταν για τους υπαλλήλους της Toshiba, όταν ένας αστυνομικός τους σταμάτησε, λέγοντας πως έχει πληροφορίες ότι το όχημα είναι παγιδευμένο με εκρηκτικά. Όταν οι υπάλληλοι βγήκαν από το αυτοκίνητο, καπνός άρχισε να εμφανίζεται και ο ευσυνείδητος αστυνόμος τους φώναξε να τρέξουν. Την συνέχεια την φαντάζεστε: έτρεξε κι εκείνος, προς την αντίθετη κατεύθυνση, μαζί με το αμάξι και τα τριακόσια εκατομμύρια γεν. Η αστυνομική έρευνα κατέληξε σε μια τεράστια λίστα εκατό χιλιάδων υπόπτων, επικρατέστερος εκ των οποίων ήταν ο δεκαεννιάχρονος γιος ενός πραγματικού αστυνομικού -ο οποίος, όμως, είχε στο μεταξύ αυτοκτονήσει, και ίχνος των χρημάτων δεν υπήρχε πουθενά. Ένας φίλος του συνελήφθη το 1975, για ένα αδίκημα που δεν σχετιζόταν με την υπόθεση, και ένα μεγάλο χρηματικό ποσό βρέθηκε στην κατοχή του, οι αρχές όμως δεν κατάφεραν ποτέ να αποδείξουν πως προερχόταν από την ληστεία. Η ΜΑΥΡΗ ΝΤΑΛΙΑ Ίσως ο φόνος που τροφοδότησε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον την λογοτεχνία (με κορυφαίο δείγμα το ανατριχιαστικό μυθιστόρημα του James Elroy), την κινηματογραφική βιομηχανία και τον Τύπο, εκείνος της 22χρονης Elizabeth Short έχει, κι αυτός, εκατοντάδες υπόπτους -εξήντα εκ των οποίων, μάλιστα, έχουν ομολογήσει. Το ακρωτηριασμένο πτώμα της «Μαύρης Ντάλιας», όπως την ονόμασε ο Τύπος της εποχής, βρέθηκε στο Leiment Park του Λος Άντζελες στις 15 Ιανουαρίου του 1947. Ο Gerry Ramlow, δημοσιογράφος της Los Angeles Daily News, δήλωσε αργότερα πως «για το γεγονός πως ο φόνος δεν εξιχνιάστηκε ποτέ φταίνε οι δημοσιογράφοι… ήταν παντού, ποδοπατούσαν στοιχεία και παρακρατούσαν πληροφορίες». Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ GARDNER Στις 18 Μαρτίου του 1990, δύο αστυνομικοί χτύπησαν την πόρτα του Μουσείου κλασικής και μοντέρνας τέχνης Isabella Stewart Gardner στη Βοστώνη. Το προσωπικό ασφαλείας τους άνοιξε την πόρτα, εκείνοι μπήκαν για έναν τυπικό έλεγχο και έφυγαν… κύριοι, από την πίσω πόρτα, παρέα με 13 πίνακες -χωρίς τις κορνίζες τους- των Rembrandt, Vermeer, Degas, Manet και άλλων. Η αξία των έργων τέχνης υπολογίζεται σε 500 εκατομμύρια δολάρια, νούμερο που την χρήζει επάξια την μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών. Οι έρευνες του FBI έχουν αποδειχθεί μέχρι σήμερα άκαρπες -αν και τα έργα πιθανολογείται πως βρίσκονται κάπου στην Ευρώπη. http://www.otherside.gr/2011/08/teleio-egklima-den-yparxei/

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!

Την απλοποίηση της ελληνικής γραφής ζητά ο Kύπριος ευρωβουλευτής Μάριος Ματσάκης, με σχετική εισήγηση που υπέβαλε προς τον υπουργό Παιδείας της Κύπρου Ανδρέα Δημητρίου. Την πρόταση του κοινοποίησε και στους Έλληνες ευρωβουλευτές. Ο κος Ματσάκης προτείνει στον Κύπριο υπουργό τη σύσταση μιας ολιγομελούς επιτροπής γλωσσολόγων, οι οποίοι θα μπορούσαν, εμπεριστατωμένα να ενδιατρίψουν επί του θέματος και να δώσουν μια επιστημονικά έγκυρη πρόταση για τον εκμοντερνισμό / απλοποίηση της Ελληνικής γραφής. Στην επιστολή του ο Κύπριος ευρωβουλευτής παραθέτει ως τροφή για σκέψη τα εξής: 1. Να καταργηθούν τα γράμματα ‘η’ και ‘υ’ και να αντικατασταθούν από το γράμμα ‘ι’. 2. Να καταργηθεί το γράμμα ‘ω’ και να αντικατασταθεί από το γράμμα ‘ο’. 3. Να καταργηθούν οι εξής συνδυασμοί γραμμάτων και να αντικατασταθούν ως εξής: αι’—> ‘ε’, ‘ει’—>’ι’, ‘οι—>ι’, ‘υι’—>ι’, ’αυ’—>’αβ’, ‘ευ’—>’εβ’. 4. Να καταργηθεί η χρήση του ‘γγ’ και να αντικατασταθεί από το ’γκ’. 5. Να καταργηθεί το τελικό γράμμα ‘ς’ και να αντικατασταθεί από το γράμμα ‘σ’. Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω αλλαγών, αναφέρει ευρωβουλευτής, το Ελληνικό αλφάβητο θα έχει μόνο 21γράμματα (α, β, γ, δ, ε, ζ, θ, ι, κ, λ, μ, ν ,ξ , ο ,π, ρ, σ, τ, φ, χ, ψ) και ένα μόνο δίψηφο (το ‘ου’). Ο κος Ματσάκης υποστηρίζει ότι η απλοποίηση της Ελληνικής γραφής καθίσταται αναγκαία μέσα στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, μια τέτοια αλλαγή θα καταστήσει την ελληνική γραφή πιο απλή και πολύ πιο εύχρηστη. Ιδιαίτερα όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και σε σχέση με μεγάλο αριθμό ατόμων που έχουν διάφορες μορφές δυσλεξίας. Πρόκειται για μια δόλια ανθελληνική επίθεση, με το πρόσχημα δήθεν του εκσυγχρονισμού της (ήδη επικίνδυνα ρημαγμένης τα τελευταία χρόνια) γλώσσας μας! Άλλωστε, μην ξεχνάμε και αυτό που είπε ο Χένρυ Κίσσιγκερ… «Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε: 1.Τη γλώσσα, 2.Τη θρησκεία, 3.Τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των Η.Π.Α.». Ας τολμήσει κάποιος ξένος να προτείνει σε Γάλλο να εξαλείψει τους τρεις τόνους, ή να γράψει το beaucoup-bocou, ή το couteau-couto. Aς τολμήσει να προτείνει σε ένα Άγγλο να γράψει αντί thought-thot, αντί wrought-rot ή σε ένα Γερμανό να γράψει αντί Gemutsbeschaffenheit-Gemutsbesafenheit ή αντί Erbschleicher-Erbsleiher και θα δούμε τι θα γίνει. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΜΑΣ! http://www.aniwthoi.net/2012/04/blog-post_3547.html

10 ΓΝΩΣΤΟΙ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ «ΤΡΕΛΟΙ» ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

10. W.C. Minor Το γνωστό σε όλους OXFORD ENGLISH DICTIONARY είναι το πρώτο αξιόλογο λεξικό της αγγλικής γλώσσας που τυπώθηκε ποτέ και το οποίο έκανε μια προσπάθεια να καταλογοποιήσει όλες τις λέξεις και όχι μόνο τις περίεργες και τις άγνωστες. Κάποια στιγμή λοιπόν, μερικοί καθηγητές συνειδητοποίησαν ότι όλα τα λεξικά της εποχής τους είχαν χονδροειδή διαρρύθμιση και ήταν γενικώς χάλια και αποφάσισαν να φτιάξουν ένα καλύτερο. Ένα από τα πολλά προβλήματα που αναγνωρίστηκαν ήταν ότι δεν υπήρχαν καλές παραπομπές που να έκαμναν επίδειξη του πως να χρησιμοποιηθεί η λέξη σε μια πρόταση. Δυστυχώς για να διορθώσουν το πρόβλημα αυτό, χρειάζονταν κάποιον που θα μπορούσε να συνθέσει τέτοιες παραθέσεις και προσδιορισμούς, για κάθε λέξη που έχει ποτέ γραφτεί. Επειδή οι εν λόγω καθηγητές ήταν πολύ απασχολημένοι για να κάνουν κάτι τέτοιο και επειδή δεν είχαν τα χρήματα να πληρώσουν κάποιον άλλο να το κάνει, διέδωσαν ότι ζητούσαν εθελοντές για αυτήν την κοπιαστική εργασία. Από τους ανθρώπους που έδωσαν το παρόν στην έκκληση αυτή ήταν ο William Chester Minor, ένας Αμερικανός χειρούργος που λάτρευε την αγγλική γλώσσα. Ο Minor συνέθεσε έναν πελώριο αριθμό λέξεων με παραθέσεις και ορισμούς. Συνέθεσε λίστες με κάθε παράδειγμα κάθε λέξης που υπήρχε σε όλα τα βιβλία που είχε στην κατοχή του και ήταν κατά πολύ ο πιο αποτελεσματικός εθελοντής για το λεξικό της Οξφόρδης. Χωρίς αυτόν, το λεξικό θα ήταν πιθανώς ελλιπή και θα συνέχιζε την παράδοση των υπόλοιπων λεξικών της εποχής. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Όλη αυτήν την κοπιαστική εργασία την έκανε ενόσω ήταν έγκλειστος στο άσυλο για τους ψυχασθενείς εγκληματίες Broadmoor, όπου βρισκόταν επειδή έχασε τα λογικά του και σκότωσε τον πατέρα 7 παιδιών George Merett, που ο Minor πίστευε ότι τον καταδίωκε. Κατά την διάρκεια του εγκλεισμού του δεν είχε και πολλά πράγματα να κάνει και έτσι η δημιουργία των παραθέσεων για το λεξικό, ήταν γι’ αυτόν ό,τι και το πλέξιμο για μια γυναίκα. Εν τω μεταξύ η διανοητική του κατάσταση χειροτέρευε, έως ότου έκοψε το πέος του με ένα ξυράφι. Τελικά τον έστειλαν «πακέτο» στην Αμερική. 9. Tycho Brahe Πριν τον Γαλιλαίο ήταν ο Tycho Brahe. Αυτός έφτιαξε καταλόγους με τις κινήσεις κάθε αστεριού, πλανήτη, UFO και φλεγόμενης μπάλας αερίων που υπήρχε στον ουρανό για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, πληροφορίες που ήταν εξόχως σημαντικές και επέτρεψαν την κατανόηση των νόμων της κίνησης των πλανητών. Η προσεκτικότητα και η επιστημονικά αυστηρή μεθοδολογία του, θεωρούνται ουσιαστικές στην δημιουργία των θεμελίων της επερχόμενης επιστημονικής επανάστασης. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Πολλές διάσημες ιδιοφυΐες ήταν αλκοολικοί, αλλά λίγοι ήταν τόσο θεαματικοί όσο ο Tycho Brahe. Όχι μόνο είχε την τάση να κάνει χαζομάρες, όταν ήταν μεθυσμένος (σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι, όταν ήταν 20 ετών, μονομάχησε με έναν άντρα σε ένα κατασκότεινο δωμάτιο καταλήγοντας να χάσει την μύτη του), αλλά το σπίτι του ήταν σαν τσίρκο. Αφού ο Brahe διέθετε περιουσία που ήταν το 1% ολόκληρου του πλούτου της Δανίας και ζούσε σε ένα κάστρο, ήξερε πως να διοργανώνει απίστευτα πάρτι. Ανάμεσα στις άλλες ανοησίες του, μια για την οποία ήταν γνωστός είναι ότι είχε προσλάβει έναν νάνο που τον έλεγαν Jepp το οποίο ο Brahe θεωρούσε μάντη. Η δουλειά του Jepp ήταν να φοράει την στολή του γελωτοποιού, να κάθεται κάτω από το τραπέζι που γευμάτιζε ο Brahe και να κάνει όλα αυτά που υποτίθεται ότι είναι ικανός να κάνει ένας «ψυχικός» νάνος. Επίσης, εκτός από τον νάνο είχε για κατοικίδιο μια άλκη η οποία επιδίδονταν σε οινοποσία με τους υπόλοιπους, μέχρι μια μέρα μέθυσε τόσο πολύ που έπεσε από τις σκάλες. 8. Samuel Morse Εφηύρε τον πρώτο ηλεκτρικό τηλέγραφο και έφτιαξε τον κώδικα Morse, την γλώσσα που χρησιμοποιούνταν στις τηλεπικοινωνίες για πάνω από 100 χρόνια. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Ήταν λιγουλάκι παρανοϊκός. Ήταν πεπεισμένος ότι οι μαύροι, οι Εβραίοι, οι καθολικοί και ολόκληρο το αυστριακό έθνος εργαζόταν για να καταστρέψουν τους λευκούς Αγγλο-Σάξονες προτεστάντες της Αμερικής. Έγραψε αρκετά βιβλία στα οποία περιέγραφε το πώς οι μετανάστες και οι «κατώτερες φυλές» καταδυνάστευαν τους λευκούς, το πώς οι Εβραίοι και οι καθολικοί συνεργάζονταν για να σκοτώσουν τους προτεστάντες και το πώς όλες αυτές οι ομάδες συναντιόταν σε σταθερή βάση στο υπόγειο ενός ορφανοτροφείου στην Ιρλανδία. Κατά ειρωνικό τρόπο, η διάδοση του τηλέγραφου επέτρεψε στους μετανάστες να κανονίζουν την διαμονή τους στην Αμερική πριν μεταβούν εκεί. Αυτό οδήγησε σε μαζικές μετακινήσεις μεταναστών στις Η.Π.Α., η οποία γέμισε με ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκειών. Έτσι ο Morse κατέληξε να πεθάνει κλειδωμένος στο σπίτι του, αρνούμενος να βγει έξω από τον φόβο των καθολικο-Αυστριακο-μεταναστο-εβραίων που κατέλαβαν τον κόσμο. 7. Yoshiro Nakamatsu Στην ηλικία των 81 ετών, o Nakamatsu έχει πάνω από 3.000 πατέντες εφευρέσεων κάτι που του χαρίζει το ρεκόρ για τις περισσότερες πατέντες στην ιστορία. (ο Thomas Edison είχε μόνο λίγο πάνω από 1000). Σίγουρα έχετε δει κάποιες από τις εφευρέσεις του στην καθημερινότητα σας. Εφηύρε το CD, το DVD, το ψηφιακό ρολόι και το ταξίμετρο. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Ο Nakamatsu καταγράφει και αναλύει σχολαστικά οτιδήποτε τρώει, σε μια προσπάθεια να ζήσει μέχρι την ηλικία των 144. Όχι περισσότερο, όχι λιγότερο. Είναι αποφασισμένος να πεθάνει σε αυτό το συγκεκριμένο νούμερο. Κοιμάται μόνο τέσσερις ώρες την ημέρα, λέγοντας ότι ο ύπνος πάνω από έξι ώρες είναι «πολύ, πολύ κακό». Η δίαιτα του αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από την «νόστιμη θρεπτική εγκεφαλική τροφή», έναν συνδυασμό από φύκια, τυρί, γιαούρτι, χέλι, αυγά, βοδινό και συκώτι από κοτόπουλο. Αυτό όμως που είναι ακόμη ποιο ενδιαφέρον είναι η μέθοδος του να εφευρίσκει πράγματα. Κρατάει την αναπνοή του κάτω από το νερό μέχρι σχεδόν να πεθάνει. Ο ίδιος δηλώνει «Η έλλειψη οξυγόνου είναι πολύ σημαντική... Έχω αυτήν την αναλαμπή μόλις 0.5 δευτερόλεπτα πριν τον θάνατο. Παραμένω κάτω από το νερό μέχρι αυτό το ερέθισμα να εμφανιστεί και το καταγράφω με ένα ειδικό αδιάβροχο σημειωματάριο από Plexiglas που έχω εφεύρει». Τώρα, ο τύπος είτε είναι πραγματικά για δέσιμο είτε είναι ένας ευφυής φαρσέρ. 6. Sergei Bryukhonenko O Sergei Bryukhonenko έχει κάνει εκπληκτικά άλματα στην ιατρική επιστήμη όταν στις αρχές της δεκαετίας του 1920 εφηύρε το Autojector, την πρώτη μηχανή υποστήριξης ζωής στον κόσμο. Λειτουργούσε ως μηχανική καρδιά και πνεύμονες και αν και ήταν αρκετά πρωτόγονη με τα σημερινά στάνταρτ, έκανε πολύ καλά την δουλειά της. Αυτή ήταν και η βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκαν όλα τα μεταγενέστερα συστήματα υποστήριξης ζωής. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Προκειμένου να δοκιμάσει την μηχανή αυτή χρειαζόταν πειραματόζωα. Αν και η ιατρική ηθική την εποχή εκείνη περιοριζόταν στην ηθική του γιατρού, δεν είχε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει ανθρώπους και έτσι χρησιμοποίησε σκυλιά. Πολλά πολλά σκυλιά!. Έπρεπε πρώτα να τα θανατώσει και στην συνέχεια να χρησιμοποιήσει το σύστημα του από αντλίες και δοχεία προκειμένου να τα επαναφέρει. Καθώς συνέχιζε τα πειράματα του, αυτά γινόταν όλο και ποιο ανατριχιαστικά, καθώς αποστράγγιζε το αίμα από το σώμα των δύστυχων τετράποδων και το ξανάβαζε μέσα φέρνοντας το σκυλί πίσω στην ζωή (με σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες βέβαια). Αργότερα ξεκίνησε να δοκιμάζει το αν η μηχανή του θα λειτουργούσε εκτός από ολόκληρα τα ζώα, σε ένα μέρος του ζώου. Μόνο στο κεφάλι ας πούμε. Όπως αποδείχθηκε, είναι δυνατόν να αποκόψετε το κεφάλι ενός σκύλου, να το συνδέσετε σε μερικούς σωλήνες και να το κρατήσετε ζωντανό. Τουλάχιστον για λίγα λεπτά... και σε αφασία... αλλά τέλος πάντων, η γενική αρχή είναι που μετράει. 5. Henry Cavendish Εκτός από το ότι ανακάλυψε το υδρογόνο, υπολόγισε επίσης την πυκνότητα του πλανήτη μας με εκπληκτική ακρίβεια χρησιμοποιώντας μόνο δυο μπάλες από μόλυβδο και την ευφυΐα του. Αυτό μπορεί να μην ακούγεται πολύ σημαντικό, αλλά ήταν σημαίνων στην επιστήμη της αστροφυσικής, επειδή οδήγησε σε πολλές επαναστατικές ανακαλύψεις συμπεριλαμβανομένου του υπολογισμού της βαρυτικής σταθεράς του σύμπαντος. Έκανε επίσης σημαντική δουλειά με τον ηλεκτρισμό, ανακαλύπτοντας την αρχή της ηλεκτρικής τάσης, την φόρμουλα της χωρητικότητας ενός πυκνωτή και την αντίστοιχη μονάδα (που τώρα αποκαλείται Farad), τον νόμο της ηλεκτρικής αντίστασης (Ohm), την μονάδα ηλεκτρικού φορτίου και ένα ακόμη πλήθος νόμων όπως των αμοιβαίων αναλογιών του Richter, τον νόμο μερικών πιέσεων του Dalton και τους νόμους παράλληλων κυκλωμάτων του Wheatstone. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Σίγουρα παρατηρήσατε ότι όλες οι ανακαλύψεις του έχουν τα ονόματα άλλων ανθρώπων. Ο Henry ήταν μοναχικός τύπος. Σχεδόν ποτέ δεν έφευγε από το σπίτι του, εκτός και αν χρειαζόταν εξοπλισμό ή για να πάει στην Royal Society Club, όπου σπανίως μιλούσε με κάποιον εκτός και αν είχαν κάτι πολύ σημαντικό να πουν. Ποτέ δεν είχε προσκεκλημένους στο σπίτι του, στο οποίο διέθετε μια κρυφή σκάλα έτσι ώστε να μετακινείται χωρίς να συναντάει την οικονόμο του, με την οποία επικοινωνούσε μέσω γραμμάτων που άφηνε σε ένα ειδικό τραπεζάκι. Υπάρχει η φήμη για έναν οπαδό της δουλειάς του, που του έστησε ενέδρα έξω από την εξώπορτα του σπιτιού του σε μια προσπάθεια να του πει το πόσο σημαντικός ήταν γι’ αυτόν, με αποτέλεσμα ο Cavendish να ξεσπάσει σε κραυγές και να τρέξει στο δάσος και από το οποίο ξεμύτισε δυο ώρες αργότερα. Όλες οι παραπάνω ανακαλύψεις έχουν το όνομα κάποιου άλλου επειδή ο Cavendish δεν τις δημοσίευσε. Αντίθετα, παρέμειναν στην σοφίτα του για περίπου 100 χρόνια μαζεύοντας σκόνη, μέχρις ότου ένας άντρας ονόματι James Clerk Maxwell εμφανίστηκε και τις βρήκε. Μέχρι τότε, κάποιοι άλλοι άρχισαν να κάνουν τις ίδιες ανακαλύψεις από μόνοι τους. Ο Cavendish προηγούνταν σχεδόν έναν αιώνα αλλά δεν έλαβε της αντίστοιχης αναγνώρισης εξαιτίας της κακής του κοινωνικής συμπεριφοράς. 4. Dr. John Harvey Kellogg Πίσω στο 1800, πρωινό σήμαινε ένα-δύο πράγματα. Αν ήσουνα πλούσιος, σήμαινε αυγά. Αν όχι, ήταν χυλός. Ο John Kellogg και ο αδερφός του Will το άλλαξαν αυτό. Ανακάλυψαν τα γνωστά σε όλους Corn Flakes, ένα φτηνό και νόστιμο πρωινό που άνοιξε τον δρόμο για μια καινούργια εποχή στον χώρο της διατροφής. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Αυτό που σχεδόν κανείς δεν δίνει σημασία είναι το γιατί έφτιαξε τα Corn Flakes. Ο Dr. Kellogg ήταν ένθερμος υποστηρικτής της σωστής διατροφής και πίστευε ότι μια απλή δίαιτα, χαμηλή σε ζάχαρη και ενέργεια, θα ασκούσε προληπτική δράση κατά του αυνανισμού των παιδιών. Ναι, καλά διαβάσατε. Ο Kellogg πίστευε ότι ο αυνανισμός ήταν αυτός που κατέτρωγε την κοινωνία και κατέστρεφε όλα τα καλά του κόσμου αυτού. Εσείς τώρα μπορεί να γελάτε, αλλά στην εποχή του είχε αποδειχθεί ότι προκαλούσε σοβαρά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των: αϋπνία (insomnia), αδυναμία, εκτεταμένη τριχόπτωση, απώλεια βάρους, αύξηση βάρους, τύφλωση, ναυτία, παράνοια, αρθρίτιδα, καρκίνο, ομοφυλοφιλία και... κομμουνισμό!!! Ήταν ιδρυτής αρκετών σωματίων και κινήσεων, όπως του ιδρύματος βελτίωσης της φυλής (Race Betterment Foundation), μέρος της μετέπειτα ευγονικής κίνησης. Ήταν επίσης θερμός υπέρμαχος της περιτομής. Και δεν εννοούμε την περιτομή αμέσως μετά την γέννηση. Πίστευε ότι θα έπρεπε να γίνεται ως τιμωρία, όταν ο πιτσιρίκος γινόταν τσακωτός με τον άλλο πιτσιρίκο στο χέρι. Καταλαβαίνετε πιστεύω τι εννοώ. «(Η διαδικασία) θα πρέπει να διεξάγεται από χειρούργο χωρίς εφαρμογή αναισθητικού, καθώς ο σύντομος πόνος που συνοδεύει την επέμβαση θα έχει ψυχωφελής συνέπειες στο μυαλό, ιδιαίτερα αν συνδεθεί με την ιδέα της τιμωρίας. Στις γυναίκες, ο συντάκτης έχει βρει ότι η εφαρμογή καθαρού φαινικού οξέως (phenol) στην κλειτορίδα είναι ένα εξαιρετικό μέσο κατευνασμού της αντικανονικής διέγερσης». Υποστήριζε ότι η περιτομή θα είχε 100% αποτελεσματικότητα επειδή «ακολούθως της επούλωσης των πληγών, το δέρμα θα κάλυπτε το όργανο σφιχτά, το οποίο θα εμπόδιζε τον αυνανισμό ή θα τον εξάλειφε παντελώς». Απλά και μόνο για την ιστορία, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Παράλληλα με την περιοριστική δίαιτα, την περιτομή και την θεραπεία με το οξύ, υποστήριζε και το δέσιμο των χεριών του εκάστοτε τσακωτού ατόμου, του οποίου τα γεννητικά όργανα τοποθετούνταν σε ειδικές συσκευές που θα έκαμναν την στύση αφόρητα επώδυνη. Επίσης, συμπληρωματικά θα μπορούσε να έχει όφελος η θεραπεία με ηλεκτροσόκ και η πλήρης συρραφή του δέρματος γύρω από την άκρη του πέους. Μια φορά μάλιστα έκανε κλειτοριδεκτομή σε ένα εννιάχρονο κορίτσι. 3. Nikolai Tesla Αν θελήσουμε να αναφέρουμε τα όσα έχει εφεύρει ο Tesla, θα πρέπει να φτιάξουμε ένα καινούργιο blog αφιερωμένο μόνο σε αυτά. Αν απλά γράψετε το πλήρες ονοματεπώνυμο του στην Google, θα σας δώσει 2.140.000 αποτελέσματα!!! Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; O Tesla έπασχε από ψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD). Και αυτό δεν σημαίνει απλά ότι έπλενε τα χέρια του πιο συχνά από το κανονικό. Είχε μια εμμονή με τον αριθμό 3 σε σχεδόν τρομακτικό βαθμό. Πριν μπει σε ένα κτίριο, έπρεπε πρώτα να κάνει τον κύκλο του τετραγώνου 3 φορές κατά την φορά των δεικτών του ρολογιού, έμενε σε δωμάτιο ξενοδοχείου μόνο όταν ο αριθμός του μπορούσε να διαιρεθεί ακριβώς με το 3 και χρησιμοποιούσε πάντα 9 πετσέτες τις οποίες διατηρούσε σε τρία ράφια σε στοίβες των τριών. Επίσης πριν γευματίσει συνήθως υπολόγιζε την ποσότητα της τροφής πριν την καταναλώσει. Λάτρευε τα περιστέρια στο βαθμό που έκαμνε εισαγωγή ειδικών σπόρων για να τα ταΐζει στο πάρκο και μερικές φορές τα έπιανε και τα έπαιρνε στο διαμέρισμα του. Μισούσε τα κοσμήματα (ιδιαίτερα τα μαργαριτάρια και τα σκουλαρίκια), αρνούνταν να αγγίξει οτιδήποτε που ήταν σκονισμένο και τρομοκρατούνταν από οτιδήποτε κυκλικό και/ή μεταλλικό. 2. Andrew Jackson Εδώ έχουμε μια προσωπικότητα που αντίθετα με τους προηγούμενος δεν ήταν επιστήμονας ή εφευρέτης αλλά πολιτικός. Ο Jackson κέρδισε μια σημαντική μάχη στην Νέα Ορλεάνη, στον πόλεμο του 1812 (αυτόν κατά τον οποίο ο Καναδάς έκαψε τον Λευκό Οίκο), εξασφαλίζοντας παράλληλα τον σεβασμό των αντιπάλων του. Εκλέχτηκε 7ος πρόεδρος των Η.Π.Α., βοηθώντας έτσι στην μορφοποίηση του αμερικανικού πολιτικού συστήματος και κερδίζοντας μια θέση στο χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων. Κατά την διάρκεια της θητείας του μείωσε το εθνικό χρέος, προκάλεσε αρκετές δομικές αλλαγές στο γραφειοκρατικό και πολιτικό σύστημα και έσπρωξε τις Η.Π.Α. στον επεκτατισμό, επιτρέποντας τις να αποκτήσουν τα σύνορα που έχουν και σήμερα. Επίσης βοήθησε στο να πεταχτούν οι Ινδιάνοι από τα πατρώα εδάφη τους... Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Ο Jackson ήταν αυτό που σήμερα οι Αμερικανοί αποκαλούν «Badass MotherF***er». Πήρε την προσωνυμία «γέρικη καρυδιά» κατά την διάρκεια των πολεμικών του ημερών επειδή ήταν σχεδόν τελείως ακατάλυτος, αλλά και επειδή ξυλοφόρτωνε κυριολεκτικά διάφορα άτομα με ένα ξύλο από άσπρη καρυδιά Αμερικής. Κέρδισε στην μάχη της Νέας Ορλεάνης λόγω του ότι ήταν σκληρό καρύδι, αλλά και επειδή προσέλαβε έναν μεγάλο αριθμό από πειρατές για να τον βοηθήσουν. Ήταν επίσης γνωστός ότι πήρε μέρος σε αρκετές μονομαχίες. Εδώ πρέπει να καταλάβετε ότι οι μονομαχίες της εποχής εκείνης γινόταν με μουσκέτα, το ποιο ανακριβές όπλο στην ιστορία. Αυτό σήμαινε ότι μια μονομαχία γινόταν πυροβολώντας ο ένας τον άλλο μέχρι ο ένας από τους δυο να ήταν πολύ φοβισμένος και/ή ματωμένος, ώστε να παραδοθεί. Κατά την διάρκεια των μονομαχιών που πήρε μέρος, ο Jackson υπέμενε τόσα πολλά τραύματα από σφαίρες που -σύμφωνα με τον βιογράφο Chris Wallace- «κροτάλιζε σαν ένα σακί μπίλιες», όταν περπατούσε και έβηχε κάνοντας αιμόπτυση σε σταθερή βάση. Μόνο μια φορά έφτασε στο σημείο να σκοτώσει κάποιον σε μονομαχία. Ο άτυχος ήταν ο Charles Dickinson που πείσθηκε από τους πολιτικούς αντιπάλους του Jackson να κάνει πλάκα στην σύζυγο του, την οποία ο Jackson παντρεύτηκε πριν αυτή χωρίσει τον πρώτο της σύζυγο. Ο Jackson τον κάλεσε σε μονομαχία και μολονότι ο Dickinson ήταν βραβευμένος οπλίτης με μουσκέτο, τον άφησε να βαρέσει πρώτος. Ο Dickinson τον πέτυχε ακριβώς στο στήθος μόλις μια ίντσα μακριά από την καρδιά. Αντί λοιπόν ο Jackson να παραδοθεί και να καλέσει γιατρό, ορθώθηκε και πυροβόλησε πετυχαίνοντας τον ακριβώς στο κεφάλι και σκοτώνοντας τον ακαριαία. 1. Πυθαγόρας Τώρα τι να πει κανείς για τον Πυθαγόρα. Ότι είναι ένας από τους ιδρυτές της επιστήμης των μαθηματικών; Για την δουλειά του επάνω στον ήχο και την αρμονία; Για την χρυσή τομή και το πυθαγόρειο θεώρημα; Ας αφήσουμε καλύτερα τα επιτεύγματα του για αυτούς που είναι ειδικοί και ας περιοριστούμε στα ποιο «πιπεράτα» του μεγάλου αυτού Έλληνα. Γιατί λοιπόν τον αποκαλούμε τρελό; Είχε ιδρύσει μια λατρεία και μάλιστα μια αρκετά περίεργη θα λέγαμε. Όχι βέβαια απ’ αυτές τις «ο Ιησούς ζει σε ένα διαστημόπλοιο κάτω από την Ανταρκτική», αλλά μια λατρεία των αριθμών με όλους αυτούς του περίεργους κανόνες που συνήθως συνοδεύουν τις λατρείες. Να κάνεις σεξ μόνο το καλοκαίρι, να πίνεις μόνο νερό, να τρως μόνο ωμές τροφές, να μην φοράς μάλλινα ρούχα κ.λ.π. Α... και ποτέ (και κρατήστε το αυτό) να μην τρως κουκιά... Αλλά ήταν παθιασμένος με τους αριθμούς και την γεωμετρία. Κάθε αριθμός είναι ένα σχήμα και κάθε σχήμα αναπαριστούσε έναν αριθμό. Και κάθε αριθμός-σχήμα έχει έναν σκοπό, ένα θεϊκό νόημα και μια θέση στην τάξη των πάντων. Και ο Πυθαγόρας τους λάτρευε όλους. Η μαθηματική του θεώρηση επέτρεπε στους αριθμούς να εκφράζονται μόνο ως αναλογίες ακέραιων αριθμών (π.χ. 2/3 αντί για 0.666). Τα δεκαδικά δεν υπήρχαν. Έτσι όταν ένας άτυχος που τον έλεγαν Ίππασο τόλμησε να πει ότι αυτό δεν λειτουργεί σωστά, ο Πυθαγόρας έκανε ότι θα έκανε κάθε λογικός άνθρωπος που κάποιος άλλος απειλούσε τα πιστεύω του. Μάζεψε την μυστική αδελφότητα, τον απήγαγαν, τον έδεσαν, τον πήγαν στο μέσο μιας λίμνης, έβαλαν φωτιά στην βάρκα και εξαφανίστηκαν μέσα στην νύχτα. Ο Πυθαγόρας πέθανε με έναν τραγικό τρόπο. Ένα εξαγριωμένο πλήθος έβαλε φωτιά στο σπίτι του και αυτός προσπάθησε να διαφύγει από τους διώκτες του τρέχοντας. Θεωρείται ότι συνέχισε έως ότου βρέθηκε σε ένα χωράφι με κουκιά. Ανάμεσα στα κουκιά και στο εξαγριωμένο πλήθος, προτίμησε το πλήθος και έτσι στράφηκε προς αυτό, κάτι που τον οδήγησε στον θάνατο. http://www.aniwthoi.net/2011/11/10_3430.html

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ & ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Μιχάλης Πατεράκης, Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής, επιστημονικός συνεργάτης του vivanews.gr Ο Έλληνας στις εκλογές έχει την τάση να συμπεριφέρεται σαν μικρό παιδί που θεωρεί ότι οι γονείς του έχουν πάντοτε δίκιο και δύσκολα τους αμφισβητεί. Είναι γνωστό ότι γενεές επί γενεών ψήφιζαν ότι και οι πατεράδες τους χωρίς να αναπτύσσουν δική τους άποψη. Άβουλοι και χωρίς δική τους κρίση οι Έλληνες. Τους έταζαν κουλούρι, όπως ακριβώς και οι γονείς και κατόπιν τους έπαιρναν κάθε δικαίωμα να ζήσουν σε μία εύρυθμη κοινωνία. Χρόνο με τον χρόνο, καιρό με τον καιρό οι Έλληνες γαλουχήθηκαν σε αυτό το μοτίβο. Ζούσαν σε μια φαντασίωση. Ότι οι πολιτικοί (δηλαδή οι γονείς) θα κοίταζαν τα συμφέροντα του λαού και της κοινωνίας (δηλαδή των παιδιών τους). Όμως για να γίνει αυτό χρειάζεται ωριμότητα, αλλά ωριμότητα από τη μία και Ελλάδα από την άλλη είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Εδώ κυριαρχεί η αναρχία, η αμορφωσιά και η εξιδανίκευση των πονηρών. Κάποτε, όταν οι πατεράδες μας, οι μανάδες μας, οι παππούδες μας οι γιαγιάδες μας, οι προπαππούδες μας και οι προγιαγιάδες μας έπαιζαν και τραγουδούσαν θριαμβευτικά τα εμβατήρια για την δήθεν πρόοδο που πραγματοποιούνταν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, όλοι νόμιζαν ότι αυτή η χώρα πηγαίνει μπροστά. Ήταν τυφλοί. Τους πλησίαζαν οι πολιτικοί, τους έταζαν λαγούς με πετραχήλια και τους παραπλανούσαν. Τους παραπλανούσαν, γιατί ήθελαν να παραπλανηθούν. Ήθελαν να επιβεβαιώσουν ότι οι γονείς τους είχαν δίκιο. Τέτοια απίστευτου μεγέθους εξάρτηση μεταξύ γονιού και παιδιού υπάρχει και εξελίσσεται στην Ελλάδα. Και να υπήρχε ένας ώριμος «πατέρας πολιτικός» όλα αυτά τα περασμένα χρόνια που πραγματικά θα είχε παλέψει να υποστηρίξει τα παιδιά του, να τα φροντίσει και να τους δείξει την αγάπη του, να πω εντάξει είχαν δίκιο που τον ψήφιζαν. Αλλά δεν υπήρχε. Το εκλογικό σώμα πρέπει να δει την πραγματικότητα πια. Και να στείλει στην καινούρια Βουλή μάχιμους και στοργικούς ανθρώπους. Ανθρώπους και όχι κόμματα. Πρόσωπα και όχι ιδεολογίες. Να δει την αληθινή πραγματικότητα, δηλαδή την πραγματικότητα ότι οι γονείς είναι άνθρωποι και έχουν μεν προτερήματα, αλλά έχουν και ελαττώματα. Κι όχι να τους βλέπει σαν θεούς. Αυτή η θεοποίηση κάνει τη νεολαία να μένει σπίτι με τους γονείς ως τα σαρανταπέντε. Αυτή η θεοποίηση είναι που δημιουργεί ατελείωτο θυμό και οδηγεί σε ακραίες πολιτικές απόψεις συμπεριφορές και ενέργειες. Αυτή η θεοποίηση είναι που οδήγησε την χώρα στην ανεργία, στο κόψιμο των μισθών, στην ανέχεια. Η τρόικα ήταν απλώς ο φορέας της πολιτικής στην οποία οδήγησε η θεοποίηση. Όταν ο δήθεν καλός μπαμπάς έδινε δάνεια, ο Έλληνας τα έπαιρνε νομίζοντας ότι ο πατέρας του του έδινε χαρτζιλίκι δανεικό κι αγύριστο. Κανείς δεν έβλεπε την πραγματικότητα. Κανείς δεν είχε επαφή με την πραγματικότητα. Η κοινωνική πολιτική, δηλαδή η προσπάθεια να στηρίξει το κράτος τον πολίτη του (δηλαδή ο γονιός το παιδί του), αυτό το αγαθό που το αντιλαμβάνεσαι άμεσα στις βορειοευρωπαικές χώρες και σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, στην Ελλάδα αποτελεί ένα ξεκαρδιστικό ανέκδοτο κι όποιος νομίζει ότι υπάρχουν ακόμα ελπίδες να υπάρξει φροντίδα από το κράτος προς τους πολίτες στην Ελλάδα, πλανάται πλάνην. Δεν υπάρχει αίσθηση συνεργασίας, ούτε πολιτική συνεργασίας. Η έννοια της συνεργασίας ούτως ώστε να υπάρξει κοινωνική πολιτική είναι έννοια άγνωστη στην Ελλάδα. Όσοι θέλησαν να αναπτύξουν τέτοιες «ύποπτες» συμπεριφορές συνεργασίας μπήκαν στο περιθώριο. Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί διαπρέπουν όσοι φεύγουν στο εξωτερικό. Γιατί υπάρχει υπόστρωμα συνεργασίας και μπορούν να κάνουν την δουλειά τους. Και τελικά κάνουν την δουλειά τους όπως πρέπει να την κάνουν. Γράφω αυτό το άρθρο γνωρίζοντας ότι η ψυχοσύνθεση του Έλληνα δεν θα αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη και πιθανόν δεν μπορεί να αλλάξει. Εδώ κυριαρχεί το δόγμα «όποιος δεν μπει στο κοπάδι πίσσα και πούπουλα». Φόβος και καχυποψία κυριαρχούν παντού. Αυτά τα τελευταία δύο χαρακτηριστικά αποτελούν πυρηνικά στοιχεία της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα. Αυτά τα χαρακτηριστικά προέρχονται από το κλίμα των πολέμων, των εμφυλίων και του φασισμού. Χαρακτηριστικά που ενσωματώθηκαν στην Ελληνική οικογένεια σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά της πατροπαράδοτης πατριαρχικής οικογένειας η οποία κυριάρχησε μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 στην Ελλάδα και στην οποία λόγο είχε μόνο ο πατέρας-θεός. Δεν είναι δυνατόν να ξεπεραστούν λοιπόν εύκολα όλα αυτά κι απ’ ότι φαίνεται εξακολουθούν και ισχύουν σε μεγάλο βαθμό. Από ψυχολογική άποψη λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Έλληνες χρειάζεται να καταβάλλουν πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, ούτως ώστε να δουν την πραγματικότητα μέσα τους μιας και δεν φημίζονται οι σύγχρονοι Έλληνες για την ενδοσκόπησή τους. Είναι όμως καλό έστω και με αυτά τα δεδομένα να δουν τι χρειάζονται πραγματικά. Κι αυτό που ίσως χρειάζονται πραγματικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ικανούς αντιπροσώπους οι οποίοι να μπορούν διεκδικήσουν τα δικαιώματα των πολιτών και να βάλουν όρια στην ασυδοσία (εσωτερική και εξωτερική), αλλά ταυτόχρονα ίσως χρειάζονται στοργικούς αντιπροσώπους, δηλαδή ανθρώπους οι οποίοι να μπορούν να βρίσκονται δίπλα στον πολίτη ανά πάσα στιγμή. Κι αυτές θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι και οι υποχρεώσεις ενός πολιτικού. Όμως τους πολιτικούς τους εκλέγουμε εμείς οι πολίτες. Όταν λοιπόν ένας πολιτικός κάθεται στα έδρανα της Βουλής, είναι αυτονόητο ότι υπεύθυνοι για την βουλευτική του έδρα είμαστε εμείς. Ας τελειώνουμε επιτέλους με αυτή την ηλίθια ερώτηση-καραμέλα: «μα καλά πως είναι δυνατόν αυτός να βρίσκεται στη Βουλή»; Λίγος καιρός απέμεινε για τις αποφάσεις και την τελική ψήφο. Ας κάνουμε μία ενδοσκόπηση, στον βαθμό που μπορεί ο καθένας, κι ας προσπαθήσουμε να ορίσουμε την τύχη μας. Αν δεν το κάνουμε δεν θα έχουμε δικαίωμα μετά ούτε καν να παραπονεθούμε διότι θα έχουμε αφήσει την τύχη μας να την ορίσουν άλλοι. Καλή συνέχεια. Μιχάλης Ι. Πατεράκης, Μ.Α Info: Ο Μιχάλης Ι. Πατεράκης είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Indianapolis. Εκεί ειδικεύτηκε στην Ψυχολογία. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ψυχοθεραπεία στο πανεπιστήμιο Middlesex. Είναι Δ/ντης του τμήματος Ψυχομετρίας του Εργαστηρίου Ψυχοκοινωνικών Μελετών, μέλος του Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων και συγγραφέας του επιστημονικού βιβλίου «Προβολική Ψυχοδιαγνωστική». Έχει διδάξει Ψυχολογία σε κέντρα εκπαίδευσης στην ψυχοθεραπεία. Πλήθος άρθρων του έχει δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά.

ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ!

Ένα περίεργο αντικείμενο κοντά στον Ήλιο μας, εντοπίστηκε από τον δορυφόρο SOHO πριν από λίγες ώρες. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο μαζί με την εικόνα που βλέπετε (το αντικείμενο βρίσκεται μέσα στον μαύρο κύκλο). Όπως είναι φυσικό οι συζητήσεις για την ταυτότητα του έχουν «ανάψει» για τα καλά στο διαδίκτυο και αυτό ενισχύεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι το επίμαχο αντικείμενο είναι εντελώς διαφορετικό από άλλα που κατά καιρούς έχουν εντοπιστεί στον Ήλιο. «Δεν μοιάζει με τίποτα από όσα έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα, ενώ προκαλεί εντύπωση το ότι μοιάζει να κινείται πολύ κοντά στο άστρο χωρίς να επηρεάζεται από τις καυτές θερμοκρασίες του, ούτε από τις φλόγες των ηλιακών εκλάμψεων», παρατηρεί ερευνητής UFO! http://www.aniwthoi.net/2012/04/video_27.html

ΠΟΤΕ ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ;

Σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζεται υποτροπή όταν προκαλείται κάποια καινούρια βλάβη στον εγκέφαλο ή στη σπονδυλική στήλη που διαταράσσει τα νευρικά σήματα. Έτσι παρουσιάζονται νέα συμπτώματα ή επανεμφανίζονται παλιότερα συμπτώματα. Μία πραγματική υποτροπή διαρκεί περισσότερες από 24 ώρες και συμβαίνει το λιγότερο 30 ημέρες μετά από προηγούμενη υποτροπή. Οι υποτροπές ποικίλουν όσον αφορά τη διάρκεια, τη σοβαρότητα και τα συμπτώματα. Με τον καιρό τα συμπτώματα συνήθως βελτιώνονται. Πολλά άτομα ανακάμπτουν από τις υποτροπές χωρίς θεραπεία. ΑΔΥΝΑΜΙΑ Οι βλάβες στο προστατευτικό κάλυμμα των νευρικών ινών διακόπτουν τη φυσιολογική σηματοδότηση από τον εγκέφαλο στο σώμα. Όταν τα σήματα αυτά διακόπτονται το σώμα δεν λειτουργεί όπως παλιότερα. Δραστηριότητες που παλιότερα ήταν εύκολες πλέον δυσκολεύουν τον πάσχοντα -όπως το άνοιγμα ενός βάζου ή το γύρισμα ενός πόμολου. Η αδυναμία που εμφανίζεται ξαφνικά ή επιδεινώνεται ίσως είναι σημάδι υποτροπής. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΑΣΗ Εάν έχετε θολή όραση ή διπλωπία, ίσως αυτό προκαλείται από μία υποτροπή. Κάποια άτομα επίσης χάνουν την αντίληψη του βάθους ή του χρώματος, καθώς το οπτικό νεύρο αναπτύσσει φλεγμονή. Πολλές φορές τα προβλήματα στην όραση προκαλούνται από ένα πολύ ζεστό μπάνιο ή από κάποια ίωση όπως η γρίπη, αλλά σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για προσωρινά συμπτώματα που θα πρέπει να υποχωρήσουν μέσα στη μέρα. ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ Ή ΜΥΡΜΗΓΚΙΑΣΜΑ Το μούδιασμα είναι ένα από τα συχνότερα συμπτώματα της υποτροπής της Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Μπορεί η απώλεια αίσθησης να είναι τόσο έντονη που σας φαίνεται δύσκολο να χρησιμοποιήσετε τα χέρια σας ή κάποιο άλλο μέρος του σώματος που έχει επηρεαστεί. Ίσως δεν είστε σε θέση να γράψετε ή να κρατήσετε την κούπα του καφέ. Εάν το μούδιασμα εμφανίζεται πρώτη φορά ή επιδεινώνεται, είναι ώρα να καλέσετε τον γιατρό σας. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ Είναι δύσκολο να θυμηθείτε που αφήσατε τα κλειδιά του αυτοκινήτου ή ίσως χρειάζεται να ξαναδιαβάσετε την ίδια παράγραφο ξανά και ξανά ώστε να την καταλάβετε. Η Σκλήρυνση κατά Πλάκας μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο με πολλούς τρόπους παρεμβαίνοντας στην μνήμη, στη συγκέντρωση, στην ομιλία, στην επεξεργασία των πληροφοριών, ιδιαίτερα καθώς η ασθένεια εξελίσσεται. Οποιοδήποτε εμφάνιση δυσκολίας στη σκέψη ή στη συγκέντρωση ίσως είναι σημάδι υποτροπής. ΖΑΛΑΔΕΣ Οι ζαλάδες και η αστάθεια είναι ενοχλητικά συμπτώματα, αλλά είναι κοινά κατά την εμφάνιση υποτροπής σε άτομα με Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Η ζαλάδα οφείλεται σε βλάβη που συμβαίνει σε μέρη του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την ισορροπία. Κάποια φάρμακα μπορούν να διορθώσουν την αίσθηση αστάθειας βραχυπρόθεσμα, εάν όμως διαρκέσει περισσότερο από μία ημέρα πρέπει να εξεταστείτε από τον γιατρό σας. ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ «Κάποιος μπορεί να αισθάνεται σαν μεθυσμένος όταν περπατάει ή ίσως εμφανίζει δυσκολία στο να συντονίσει τις κινήσεις των χεριών του», λέει ο Dr John Ratchford από το Johns Hopkins. Η μυϊκή αδυναμία ή οι σπασμοί, το μούδιασμα και η απώλεια ισορροπίας κατά τη διάρκεια μία υποτροπής μπορούν να προκαλέσουν αποσυντονισμό και αστάθεια. Η ΖΕΣΤΗ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ; Ένα πολύ ζεστό μπάνιο ή ο περίπατος μία πολύ ζεστή μέρα μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα που μοιάζουν με της υποτροπής. «Υπάρχει σύγχυση ανάμεσα στους ασθενείς σχετικά με τη ζέστη», επισημαίνει ο Dr Aaron Miller, ειδικός στην Πολλαπλή Σκλήρυνση. Η ζέστη ίσως προκαλέσει τέτοιου είδους συμπτώματα τα οποία όμως υποχωρούν μόλις δροσιστείτε. ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΙΣ ΥΠΟΤΡΟΠΕΣ Κάποιες έρευνες προτείνουν ότι ιώσεις όπως η γρίπη ή άλλες λοιμώξεις μπορεί να πυροδοτήσουν μία υποτροπή. Υπάρχουν και άλλες ύποπτες καταστάσεις όπως το stress, το οποίο όμως είναι δύσκολο να μελετηθεί καθώς επηρεάζει το κάθε άτομο διαφορετικά. «Θεωρώ ότι είναι πιθανό σε κάποιους ανθρώπους το stress να επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα και δυνητικά να αυξάνει τον κίνδυνο υποτροπής», αναφέρει ο Ratchford. ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΥΠΟΤΡΟΠΩΝ Ο καλύτερος τρόπος αποτροπής των υποτροπών είναι η λήψη της φαρμακευτικής αγωγής που συνταγογραφεί ο γιατρός σας. Η καλή διατροφή, ο επαρκής ύπνος και η μείωση του στρες μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Καλέστε τον γιατρό σας εάν εμφανιστεί κάποιο καινούριο σύμπτωμα ή παρατηρήσετε επιδείνωση ή αν τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από 24 ώρες. ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΤΡΟΠΩΝ Δεν χρειάζονται όλες οι υποτροπές κάποια ειδική θεραπεία. Εάν δεν έχει περιοριστεί η κινητικότητα σας ή εάν δεν αισθάνεστε άβολα, ο γιατρός σας ίσως σας προτείνει να περιμένετε μέχρι τα συμπτώματα να υποχωρήσουν από μόνα τους. Για έντονες παροξύνσεις η χορήγηση ενδοφλέβιων στεροειδών μπορεί να επιταχύνει την ανάρρωση. Για τις πιο σοβαρές υποτροπές κάποιες φορές προτείνεται η ανταλλαγή πλάσματος (αφαίρεση αίματος κι αντικατάσταση του υγρού μέρους). http://www.ygeianews.gr/section/protes-boitheies/content/pote-upotropiazoun-oi-astheneis-me-sklirunsi-kata-plakas

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Σημαντικά ευρήματα προέκυψαν από έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στη συμπεριφορά του σύγχρονου Έλληνα καταναλωτή απέναντι στο κρασί, στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος της Αγροτικής Οικονομίας της Γεωπονικής Σχολής του Α.Π.Θ. Συγκεκριμένα, η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων (91%) καταναλώνει κρασί, στοιχείο που το αναδεικνύει ως ένα από τα δημοφιλέστερα οινοπνευματώδη. Το 50% των συμμετεχόντων το καταναλώνει σε υψηλή συχνότητα. Παράλληλα, οι καταναλωτές δείχνουν εμπιστοσύνη στα ελληνικά κρασιά, αφού τα προτιμούν σε ποσοστό 64,8%, ενώ αυτοί που προτιμούν αποκλειστικά τα εισαγόμενα είναι ελάχιστοι (0,6%). Ένα στοιχείο που αποδεικνύει ότι η ελληνική αγορά δεν έχει αλωθεί από τα εισαγόμενα στο βαθμό που ισχύει για άλλες ευρωπαϊκές αγορές. Αυτό δε σημαίνει ότι οι ερωτώμενοι δεν έχουν κατά το πλείστον σχηματίσει γνώμη για τα εισαγόμενα κρασιά, αφού τα έχουν δοκιμάσει σε ποσοστό 74,2%. Όσον αφορά στις προτιμήσεις των συμμετεχόντων στην έρευνα σε σχέση με τα εισαγόμενα κρασιά, τη μερίδα του λέοντος αποσπούν οι υπόλοιπες μεσογειακές χώρες, με τη Γαλλία να κυριαρχεί, ενώ ο «νέος» κόσμος δε φαίνεται, προς το παρόν, να αποτελεί κίνδυνο για τις κατεστημένες, παραδοσιακές δυνάμεις. Το ποσοστό του δείγματος που καταναλώνει κρασί, πίνει έως και τρία ποτήρια ανά περίσταση (84,1%), με τους περισσότερους να σταματάνε στα δύο ποτήρια (67,6%). Μόνο ένα ποσοστό της τάξης του 15,9% καταναλώνει τέσσερα ποτήρια και άνω. Όσον αφορά στην προτίμηση των ερωτηθέντων σε σχέση με το είδος του κρασιού φαίνεται να κατέχει ένα προβάδισμα το ερυθρό (48%) σε σχέση με το λευκό (36%). Σημαντικό στοιχείο είναι ότι η ρετσίνα κατέχει προβάδισμα με βραχεία κεφαλή (8%) σε σχέση με το ροζέ (7%). Τα αφρώδη κρασιά έρχονται τελευταία στις προτιμήσεις των καταναλωτών. Στην ερώτηση: «Για ποιους λόγους προτιμάτε να καταναλώνετε κάποιο είδος κρασιού;», η αίσθηση της γεύσης επικράτησε με ποσοστό 44%. Επίσης, το άρωμα και η γλυκύτητα εμφανίζονται ως σημαντικοί παράγοντες επιλογής συγκεκριμένου είδους κρασιού. Η προσπάθεια δημιουργίας αγοράς για τους οίνους που προέρχονται από βιολογικούς αμπελώνες έχει καλύψει κατά το ήμισυ το στοχευμένο τμήμα των καταναλωτών. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ανάπτυξη, αφού το 44,5% των ερωτηθέντων δεν έχει δοκιμάσει κρασί που προέρχεται από βιολογικούς αμπελώνες. Παρά τις προσπάθειες ενημέρωσης από τα οργανωμένα οινοπαραγωγεία, το κοινό προτιμά μονό σε ποσοστό 44% τον εμφιαλωμένο οίνο. Ένα ποσοστό της τάξης του 48,4% δεν έχει πρόβλημα να καταναλώσει και εμφιαλωμένο και «χύμα» κρασί, ενώ ένα ποσοστό 7,7% προτιμά αποκλειστικά το «χύμα». Όσον αφορά στους παράγοντες επηρεασμού των καταναλωτών κατά τη διαδικασία επιλογής κρασιού, η περίσταση για την οποία αγοράζεται και η περιοχή καταγωγής έχουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα. Αντίθετα, η τιμή δε φαίνεται να είναι το πρωταρχικό κριτήριο επιλογής κρασιού. Επίσης, το 73,1% των ερωτηθέντων υποστηρίζουν ότι οι τιμές του κρασιού είναι κανονικές. Όσον αφορά στο τι ακριβώς προσέχουν οι καταναλωτές από το πλήθος των πληροφοριών που αναγράφονται πάνω σε μια ετικέτα, η χώρα προέλευσης (16,6%), η ποικιλία των σταφυλιών (14,6%) και η περιοχή παραγωγής (14%) κατέχουν τις τρεις πρώτες θέσεις ενδιαφέροντος. Σχεδόν ο ένας στου δύο συμμετέχοντες θεωρούν ότι το σπιτικό κρασί είναι πιο αγνό από το εμφιαλωμένο, το παλιό κρασί είναι πάντα πιο καλό, όπως, επίσης, ότι η χρέωση του στις επιχειρήσεις υγειονομικού χαρακτήρα είναι υπερβολική. Η ενημέρωση των ερωτηθέντων γύρω από οινικά θέματα γίνεται κυρίως από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον και κατά δεύτερον από τα περιοδικά και τα ενημερωτικά φυλλάδια των οινοπαραγωγών. Οι καταναλωτές κρασιού προτιμούν τη μπύρα ως δεύτερη επιλογή οινοπνευματώδους ποτού σε ποσοστό 26,8%, το ούζο 24,1%, ενώ το ουίσκι έρχεται τρίτο στη σειρά των προτιμήσεων με ποσοστό 16,5%. σε ποσοστό. Όσον αφορά στις προτιμήσεις των καταναλωτών σε σχέση με τα σημεία πώλησης, ξεχωρίζουν δυο πόλοι έλξης οι οποίοι διαθέτουν τα δικά τους ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα: Από τη μια οι πολυεθνικές αλυσίδες των σουπερμάρκετ κερδίζουν τους καταναλωτές παρέχοντας μια πλειάδα καταναλωτικών προϊόντων και αγοραστικών επιλογών, άνετους χώρους στάθμευσης, συνεχές ωράριο και συγκριτικά φιλικές τιμές. Στον αντίποδα των σουπερμάρκετ εμφανίζονται οι κάβες οι οποίες παρέχουν ποικιλία στις ετικέτες των κρασιών, φιλική εξυπηρέτηση, ενώ έχουν χτίσει πολύ καλή φήμη σε σχέση με την παρεχόμενη τεχνογνωσία. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κρασί για τους Έλληνες καταναλωτές συνεχίζει να κατέχει σημαντικό ρόλο στις διαδικασίες του εορτασμού. Με εξαίρεση τις εθνικές εορτές, σε όλες τις υπόλοιπες εορταστικές περιστάσεις αυξάνεται η κατανάλωση του. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με προσωπικές συνεντεύξεις και συμπληρώθηκαν 400 έγκυρα ερωτηματολόγια από άνδρες, γυναίκες, νέους και ηλικιωμένους, ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές τάξεις, με διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο και διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον μεταπτυχιακό φοιτητή Νίκο Σαπουντζή και την Αν. Καθηγήτρια του Τομέα Αγροτικής Οικονομίας, της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, Ειρήνη Τζίμητρα – Καλογιάννη. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανακοινώνονται με την ευκαιρία συμπλήρωσης 15 χρόνων από τη λειτουργία του προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών της Ειδίκευσης Αγροτικής Οικονομίας της Γεωπονικής Σχολής Α.Π.Θ. Ειδική Ημερίδα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 27 Ιουνίου 2009 και ώρα 18.30, στο Αγρόκτημα του Α.Π.Θ. όπου αξιολογήθηκε η 15χρονη πορεία του μεταπτυχιακού προγράμματος της Ειδίκευσης Αγροτικής Οικονομίας, μέσα από παρεμβάσεις των αποφοίτων της Ειδίκευσης. http://www.e-telescope.gr/el/miscellaneous/186-2010-03-31-20-07-49

ΝΕΑ ΜΕΛΕΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΙ ΖΟΥΣΑΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΦΛΕΓΟΤΑΝ!

Μια διαφορετική εικόνα για την εποχή των δεινοσαύρων παρουσιάζει μια νέα μελέτη. Σύμφωνα με αυτήν, οι δεινόσαυροι δεν ζούσαν στο ειδυλλιακό φυσικό περιβάλλον που βλέπουμε σε ταινίες και ντοκιμαντέρ και στο οποίο πιστεύουν οι περισσότεροι ειδικοί ότι διαβίωναν στα περίπου 80 εκατομμύρια έτη της βασιλείας τους στη Γη. Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, οι δεινόσαυροι ζούσαν μόνιμα εν μέσω μεγάλων πυρκαγιών που ξεσπούσαν συνεχώς στον πλανήτη. ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΚΑΙ ΟΞΥΓΟΝΟ Ομάδα ερευνητών από τη Βρετανία αποφάσισε να αναζητήσει τα ίχνη της δραστηριότητας της φωτιάς κατά την Κρητιδική περίοδο η οποία σημαδεύτηκε από την εμφάνιση, κυριαρχία, αλλά και εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Μελετώντας απολιθώματα φυτών και ειδικά εκείνων που εμφανίζονταν καρβουνιασμένα , οι επιστήμονες κατέληξαν στη διαπίστωση ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της επικράτησης των δεινοσαύρων στη Γη ξεσπούσαν συνεχώς πολύ μεγάλες πυρκαγιές. Όπως εκτιμούν, ένοχος για τη συνεχή εκδήλωση πυρκαγιών ήταν ο συνδυασμός των κεραυνών και των υψηλότερων εκείνη την εποχή επιπέδων οξυγόνου στην ατμόσφαιρα σε σύγκριση με σήμερα. Ο συνδυασμός αυτός φαίνεται ότι παρήγαγε συνεχείς και πολύ μεγάλης έντασης πυρκαγιές. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ Σύμφωνα με τους ερευνητές, κατά την Κρητιδική περίοδο η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ήταν υψηλότερη από τη σημερινή και πιθανώς σε όλη τη διάρκεια της ο πλανήτης βίωνε το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Μέχρι σήμερα κανείς δεν είχε λάβει υπόψη του τις επιπτώσεις που είχαν οι πυρκαγιές στο φυσικό περιβάλλον. Δεν κατέστρεφαν μόνο τη χλωρίδα, αλλά προκαλούσαν επίσης διαβρώσεις στο έδαφος οι οποίες διευκόλυναν την πρόκληση μεγάλων πλημμυρών μετά από εκδήλωση καταιγίδων αναφέρει ο Άντριου Σκοτ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Royal Holloway, επικεφαλής της έρευνας. Ένα από τα ερωτήματα που προκύπτουν από τη νέα έρευνα είναι το πώς οι δεινόσαυροι κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να εξελιχθούν επί δεκάδες εκατομμύρια έτη, μέσα σε ένα τόσο καυτό περιβάλλον με πυρκαγιές που διαδέχονταν η μια την άλλη. Πού έβρισκαν για παράδειγμα τροφή οι φυτοφάγοι δεινόσαυροι όταν όλη η χλωρίδα γύρω τους φλεγόταν; Πρέπει πάντως να σημειωθεί ότι η ζεστή μελέτη έκανε την εμφάνιση της λίγες μέρες μετά από μια άλλη που παρουσίαζε μια πιο... υγρή εικόνα του Τζουράσικ Παρκ. Σύμφωνα με την προηγούμενη μελέτη οι δεινόσαυροι ήταν υδρόβια όντα και ζούσαν τον περισσότερο καιρό μέσα σε ρηχές λίμνες. http://www.arpaktiko.org/νεα-μελετη-αποκαλυπτει-οτι-οι-δεινοσαυροι-ζουσαν-σε-εναν-περιβαλλον-που-φλεγοταν.html

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ MEIN KAMPF

Ο «Αγών» του και η Αγωνία μας Γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας Άνθρωπος με λίγα πνευματικά χαρίσματα και ελάχιστες κοινωνικές ικανότητες, ο οποίος, δίχως αξιόλογη πολιτική εμπειρία, έγινε Καγκελάριος της Γερμανίας… Πώς μπόρεσε ένας τέτοιος άνθρωπος να αποκτήσει τόσο μεγάλη ιστορική σημασία, ώστε να είναι σε θέση να κάνει ολόκληρο τον κόσμο να κρατά την ανάσα του; Kershaw Ian, ιστορικός, Hitler 1889-1936: Hubris και Hitler 1937-1945: Nemesis Ο Αγών Mου (Mein Kampf) του Χίτλερ είναι μια σύνθεση από αφόρητα απλοϊκές σκέψεις και ατέλειωτες επαναλήψεις οι οποίες διατυπώνονται μ’ ένα τρόπο που προσβάλλουν βάναυσα τη λογική. Ένα χάος από εξωραϊσμένες παιδικές και νεανικές αναμνήσεις, κοινοτοπίες, άσχημα αφομοιωμένες επιδερμικές αναγνώσεις και ακούσματα ενός αμόρφωτου, ανεπάγγελτου και αποτυχημένου αυστρογερμανού χωρικού, που η παρουσίασή τους με τη μορφή βιβλίου δεν θα είχε καμιά ελπίδα να επηρεάσει οποιονδήποτε εκτός από τον (καθ’ υπαγόρευση) συγγραφέα του, εάν μια απρόσμενη ιστορική συγκυρία που είχε ανάγκη από μίσος, δεν το καθιστούσε «εργαλείο της ιστορίας». Πυρηνικό στοιχείο του Mein Kampf είναι το μίσος που διαπερνά όλες τις σελίδες του. Ένα μίσος που, όταν καταλάβει την εξουσία, θα μετασχηματιστεί σε κινητήρια δύναμη η οποία θα οδηγήσει τον γερμανικό λαό και την ανθρωπότητα στη χειρότερη πολεμική καταστροφή της ιστορίας, μέσα από ένα δρόμο σπαρμένο με πτώματα. Ο Χίτλερ μπορεί να επικριθεί, να αποδοκιμαστεί και να καταδικαστεί για οτιδήποτε εκτός από το ότι δεν προειδοποίησε την ανθρωπότητα για τα ανθρωποθυσιαστικά του σχέδια. Γιατί στο Mein Kampf υπάρχουν τα πάντα: Η κατάργηση της δημοκρατίας. Η επιβολή της δικτατορίας. Το μίσος κατά της Γαλλίας. Η κατάκτηση της ηπειρωτικής Ευρώπης. Η εκστρατεία στην Ανατολή. Το φυλετικό μίσος. Η εξόντωση των Εβραίων. Η κυριαρχία της «ανώτερης φυλής». Η δουλοποίηση των «κατώτερων φυλών». Όλα αυτά, που εκτίθενται ως στόχοι του μελλοντικού υποψήφιου Φίρερ με ανατριχιαστική σαφήνεια και κυνικότητα, στην αρχή αντιμετωπίστηκαν από τους πολιτικούς και την κοινή γνώμη ως «παραλήρημα ενός φανατικού» που θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο ψυχιατρικής και όχι πολιτικής αποτίμησης. Αλλά, όταν μερικά χρόνια αργότερα αυτό το «παραλήρημα» επενδύθηκε με δύναμη ικανή να επιτρέψει την εφαρμογή του, η ανθρωπότητα κλήθηκε να πληρώσει ένα βαρύτατο τίμημα για την εθελοτυφλία και την κωφότητά της. Εάν οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης και οι λαοί στην Ευρώπη και τις Η.Π.Α. είχαν κάνει τον κόπο να διαβάσουν το Mein Kampf τα πρώτα χρόνια της έκδοσής του (1925-1932), θα είχαν βρει σ’ αυτό όλες τις λεπτομέρειες της τραγωδίας που χρειάστηκε να βιώσουμε στην σκοτεινή περίοδο 1933-1945. Γιατί πέρα από οποιαδήποτε φιλολογική, πολιτική ή κοινωνιολογική ερμηνεία, το Mein Kampf είναι η πρώτη στην ιστορία εκ των προτέρων καταγραφή και δημοσιοποίηση του σχεδίου ενός εφιαλτικού μαζικού εγκλήματος εκ προμελέτης, απέναντι στην οποία τα δυνάμει θύματά του αντέδρασαν με μια ανερμήνευτη και ασυγχώρητη ελαφρότητα. Η άποψη ότι η επιβολή του Χίτλερ ήταν αποτέλεσμα της «μοιραίας και δαιμονικής προσωπικότητάς του» έχει απορριφθεί από το μεγαλύτερο μέρος των ιστορικών. Ο Ναζισμός ως μέθοδος κατάληψης και τρόπος οργάνωσης και άσκησης της εξουσίας δεν μπορεί να αποδοθεί στις υπερφυσικές ιδιότητες ενός «πνεύματος του κακού», ούτε να αγνοείται ως «θλιβερό ατύχημα» της ιστορίας. Γιατί, όπως υποστηρίζει ο φιλόσοφος Κάρλ Γιάσπερς (Karl Jaspers), μέσα από την ιστορία του Χίτλερ και του ναζισμού βγαίνει το δίδαγμα ότι «όλα αυτά ήταν δυνατό να γίνουν. Και πάντα θα είναι δυνατό». Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ MEIN KAMPF Το 1945, όταν οι Σύμμαχοι κατέσχεσαν τα λογιστικά βιβλία και τις αποδείξεις του ναζιστικού εκδοτικού οίκου Εκδόσεις Έερ, κατέστη ολοφάνερο ότι οι πωλήσεις του Mein Kampf ήταν σε απλή συνάρτηση με την εξέλιξης της πολιτικής επιρροής του Ναζιστικού Κόμματος: ΕΤΟΣ ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1925 9.473 Α τόμος 1926 6.913 Α και Β τόμος 1927 5.607 1928 3.015 1929 7.664 1930 54.086 Φθηνή επίτομη έκδοση 1931 50.808 1932 90.351 Επιτυχία του NSPAD στην εκλογές 1933 1.000.000 Κατάληψη της εξουσίας 1934 1.500.000 Καθίσταται υποχρεωτικό ανάγνωσμα 1936 2.500.000 1937 3.200.000 1939 4.000.000 1940 6.000.000 Μ’ άλλα λόγια, η τύχη του Mein Kampf εξαρτιόταν από την τύχη του Χίτλερ και του κόμματός του. Κι αυτά με τη σειρά τους εξαρτιόταν από την τροπή της γερμανικής ιστορίας μετά το 1925. Συνεπώς, είναι η τραγική εξέλιξη του κόσμου που καθόρισε τη μοίρα του Mein Kampf και όχι το Mein Kampf που καθόρισε την τραγική εξέλιξη του κόσμου. • Το Mein Kampf κατά την περίοδο της σταθερότητας της Δημοκρατία της Βαϊμάρης (1923-1929) περνάει σχεδόν απαρατήρητο: Είναι κτήμα μιας μικρής ομάδας φανατικών που το αντιμετωπίζουν ως «νέο πολιτικό ευαγγέλιο», ενώ για την συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών φαντάζει ως «παραλήρημα ενός μεγαλομανούς υστερικού που η θέση του είναι στο φρενοκομείο». • To ίδιο έργο, κατά την περίοδο της κρίσης της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (1929-1933), κατά την οποία ενισχύεται το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, προωθείται συστηματικά και οι πωλήσεις του φτάνουν τo 1.000.000 αντίτυπα το 1933. • Από το 1934, το Mein Kampf καθίσταται υποχρεωτικό ανάγνωσμα για όλες τις οικογένειες, τους νεόνυμφους, τους μαθητές, για κάθε Γερμανό. Αλλά, δυστυχώς, λίγοι έμπαιναν στον κόπο να το διαβάσουν. Ίσως εάν είχε μελετηθεί προσεκτικά από τους Γερμανούς και τους ξένους πολιτικούς πριν από το 1933 που υπήρχε ακόμη δυνατότητα να ελεγχθεί η κατάσταση, οι εξελίξεις στη Γερμανία και τον υπόλοιπο κόσμο να ήταν διαφορετικές. Γιατί στο Mein Kampf υπήρχαν όλα όσα σκόπευε να κάνει ο Χίτλερ μετά την κατάληψη της εξουσίας: Το Τρίτο Ράιχ που θα επέβαλε στη Γερμανία. Η Νέα Τάξη που θα επέβαλε στην Ευρώπη. Ο παγγερμανισμός, ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός. Συνεπώς, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει το συγγραφέα του ότι εξαπάτησε το γερμανικό λαό και τους ξένους πολιτικούς σε σχέση με τα σχέδια που είχε σκοπό να εφαρμόσει μετά την κατάληψη της εξουσίας. Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ Το Mein Kampf είναι ένα συνονθύλευμα ιδεών στον πυρήνα των οποίων βρίσκονται τρία σταθερά στοιχεία (παγγερμανισμός, ρατσισμός και αντισημιτισμός) και στην περιφέρειά τους κινούνται ασταμάτητα στοιχεία δανεισμένα από το μπολσεβικισμό και τον φασισμό που συνδυάζονται με τα αντεπαναστατικά και εθνικιστικά στερεότυπα που κυκλοφορούσαν στη Γερμανία από την εποχή του Φίχτε (και αφορούσαν τον πόλεμο, την ήττα και την επανάσταση). Ρατσισμός Στα τέλη του 19ου αιώνα, σημειώθηκε στη Γερμανία μια εντυπωσιακή ενδυνάμωση του παγγερμανισμού, η οποία ενισχύθηκε αποφασιστικά από έναν ρατσισμό που, παραδόξως δεν γεννήθηκε στη Γερμανία, αλλά στη Γαλλία και την Αγγλία, έχοντας ως βασικά του αντιστηρίγματα τρία βιβλία: • Ο Γάλλος κόμης Arthur de Gobineau (1816-1882), αποκαλούμενος και «πατέρας της ρατσιστικής ιδεολογίας»[1] διπλωμάτης και συγγραφέας του βιβλίου Δοκίμιο για την Ανισότητα των Ανθρώπινων Φυλών (1853-55), που υποστήριζε ότι «η εθνική ανισότητα είναι έμφυτη και διαρκής. Η πρωτοκαθεδρία μεταξύ των φυλών ανήκει στη λευκή φυλή. Στους κόλπους της λευκής φυλής, η κυριαρχία ανήκει στους Αρίους και μεταξύ των Αρίων ανήκει στο γερμανικό κλάδο τους». • Ο Γάλλος Georges Vacher de Lapouge (1854-1936), κύριος εκπρόσωπος του μύθου της άριας φυλής και συγγραφέας του βιβλίου O Άριος και ο Κοινωνικός του Ρόλος (1899), που υποστήριζε ότι «οι συστηματικές μέθοδοι επιλογής μπορούν να ανανεώσουν το ανθρώπινο είδος με ό,τι απέμενε από τους γνήσιους Αρίους και να αποτρέψουν τον εκφυλισμό της ανθρωπότητας». • O Γάλλος Gustave Le Bon (1841-1931), συγγραφέας του βιβλίου Ψυχολογία των Όχλων που επηρέασε αποφασιστικά τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ρατσιστικής σκέψης και «πολλές παράγραφοι του Mein Kampf αποτελούν ιδεολογική επεξεργασία των απόψεων του Le Bon». • Ο Άγγλος Houston Stewart Chamberlain (1855-1927), γιός ναυάρχου, γαμπρός του Ρίχαρντ Βάγκνερ και συγγραφέας του βιβλίου Τα θεμέλια του 20ου Αιώνα (1899), υποστήριζε ότι «δεν ήταν το παν τα φυσικά χαρακτηριστικά, γιατί το ουσιαστικό ήταν να κατέχει κανείς τη φυλή του μέσα στην συνείδηση του… και σ’ αυτή την κατεύθυνση, το έθνος ως πολιτικό οικοδόμημα, είχε να παίξει αποφασιστικά ρόλο, δημιουργώντας τις αναγκαίες συνθήκες για τη ζωή των φυλών» και ότι «οι Εβραίοι είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των Αρίων». • Ο Σκωτσέζος Robert Knox (1798-1862), καθηγητής της ανατομίας, θεμελιωτής του βρετανικού ρατσισμού[2] και συγγραφέας του βιβλίου Οι Ανθρώπινες Φυλές (1850), υποστηρίζει «τη φυλετική ανωτερότητα των Σαξόνων και των Σλάβων και τη φυλετική κατωτερότητα των Εβραίων και των Τσιγγάνων που ζουν ως παράσιτα χάρη στην κουτοπονηριά που τους διακρίνει και είναι άνθρωποι πανούργοι, δολοπλόκοι και κερδοσκόποι».[3] Η ανάγνωση του Mein Kampf οδηγεί στη διαπίστωση ότι το εθνικοσοσιαλιστικό δόγμα της φυλής του Χίτλερ (η πίστη στη φυλή και στην οργάνωση που θα έπρεπε να εφαρμόσει μια συνειδητή φυλετική πολιτική), είναι ένα συνονθύλευμα από τους ισχυρισμούς αυτών των συγγραφέων που, αργότερα θα συγκεκριμενοποιηθεί από τον Ρόζενμπεργκ και θα τελειοποιηθεί από τον Γκίντερ. Το βασικό θέμα, που επαναλαμβάνεται συνεχώς στο Mein Kampf, είναι η «φυλή», η «καθαρότητα της φυλής» και η «φυλετική υπεροχή», χωρίς να ορίζεται πουθενά το «τί είναι η φυλή». Απλώς, διακηρύσσεται αξιωματικά ότι: «Οι Γερμανοί, ως η ισχυρότερη φυλή του κόσμου, θα πρέπει να κυβερνήσουν τις κατώτερες φυλές της γης». Αντισημιτισμός Όπως διαπιστώνει ο Βερμέιγ στο βιβλίο του Οι Δογματικοί της Γερμανικής Επανάστασης: «Ο γερμανικός αντισημιτισμός (που είναι πολύ παλιότερος από τον Χίτλερ, ο οποίος έμελε να τον εντείνει μέχρι δολοφονικής υστερίας), από την εποχή του Φίχτε παρουσιάζεται ως μια μορφή της πάλης της γερμανικής σκέψης (που είναι βασικά εθνικιστική) εναντίον όλων των Διεθνών: της Καθολικής, της αστικής, της κεφαλαιοκρατικής και φιλελεύθερης, της σοσιαλιστικής, της μαρξιστικής. Στο εσωτερικό όλων αυτών των Διεθνών, εμφανίζεται ως κεντρικό δρών στοιχείο ο Εβραίος, με αποτέλεσμα ο αντισημιτισμός να παίρνει τη μορφή βασικού δόγματος». Ο γερμανικός αντισημιτισμός που δηλητηρίαζε τη γερμανική κοινωνία κατά τον 19ο αιώνα, στην περίοδο 1916-1917 είχε εκφραστεί με μια αντισημιτική εκστρατεία που είχε ως επίκεντρο τα Πρωτοκόλλα των Σοφών της Σιών, ενός πλαστού «ντοκουμέντου» που κατασκεύασαν πράκτορες της τσαρικής Οχράνα, στο οποίο οι Εβραίοι αυτο-αποκαλύπτονταν ότι «επιδίωκαν την παγκόσμια ηγεμονία και την καταστροφή των χριστιανικών κρατών, μέσω της δημοκρατίας, του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού, της αναρχίας και του πολέμου» και ότι «προκάλεσαν τον πόλεμο του 1914 προκειμένου να εξαντλήσουν τους λαούς και να εξασφαλίσουν την κυριαρχία του εβραϊκού κεφαλαίου». Συνεχιστής αυτού του ρεύματος, ο Χίτλερ, όπως εκτίθεται στο Mein Kampf, διαχειρίζεται τον αντισημιτισμό με τρόπο να προσφέρει στη μάζα («που έχει στοιχειώδη νοημοσύνη») έναν ορατό και προσεγγίσιμο «εχθρό», εναντίον του οποίου θα στραφεί η εχθρότητά της και θα πυροδοτηθεί η αστόχαστη «δράση για τη δράση» και «για «τυφλή φυγή προς τα εμπρός», που είναι στοιχεία αναγκαία σε κάθε μαζικό κίνημα. Έτσι, ανακαλύφθηκε εκ νέου ο Εβραίος, που κατά την άποψη του Χίτλερ «είναι πρωταρχικά διεθνιστής κερδοσκόπος και εκμεταλλευτής, συνήθως σοσιαλιστής ή κομμουνιστής». Ο αντισημιτισμός του Χίτλερ και των εθνικοσοσιαλιστών που αναπτύσσεται θεωρητικά στο Mein Kampf, θα αρχίσει να υλοποιείται αμέσως μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ναζί (1933) και θα ολοκληρωθεί με την τελική λύση του εβραϊκού ζητήματος (Ολοκαύτωμα) με την εξόντωση περίπου έξι εκατομμυρίων Εβραίων. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Οργάνωση του κράτους. Οι ιδέες του Χίτλερ για τη φύση του μελλοντικού ναζιστικού κράτους είναι αρκετά σαφείς στο Mein Kampf: Στόχος του ένα κράτος που (α) θα βασίζεται στη Φυλή, (β) θα περιλαμβάνει όλους τους Γερμανούς που ζουν εντός και εκτός των συνόρων του και (γ) θα λειτουργεί με βάση την απόλυτη δικτατορία του Ηγέτη (δηλαδή, του ίδιου), ο οποίος θα περιβάλλεται από ένα επιτελείο μικρότερων ηγετών που θα ενεργούν ως ιμάντας μεταβίβασης των διαταγών του προς τους κατωτέρους τους. Στο Τρίτο Ράιχ δεν θα υφίστανται κανενός είδους «δημοκρατικές ανοησίες» και θα κυβερνιέται με βάση την αρχή του ενός αρχηγού («Φίρερ πριντσίπ»). Δηλαδή, θα είναι μια δικτατορία. Οικονομία. Στο Mein Kampf, ο Χίτλερ δεν κάνει καμιά αναφορά σε κάποιο οικονομικό σχέδιο, ούτε εκφράζει κάποια άποψη για τις οικονομικές βάσεις του Τρίτου Ράιχ που ευαγγελίζεται, περιοριζόμενος σε μια ευκαιριακή αναφορά σε κάποιες αόριστες «οικονομικές βουλές», «επαγγελματικές βουλές» και μια «κεντρική οικονομική βουλή» που «θα διευθύνει τη λειτουργία της εθνικής οικονομίας». Απολύτως άσχετος με τα οικονομικά θέματα, ο Χίτλερ θεωρούσε πως το πρωταρχικό εργαλείο ήταν η πολιτική δύναμη και ότι η οικονομία θα προσαρμοζόταν αυτομάτως στις απαιτήσεις και τους σκοπούς της πολιτικής εξουσίας: «Το κράτος δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με καμιά συγκεκριμένη οικονομική αντίληψη… Το κράτος είναι ένας φυλετικός οργανισμός και όχι μια οικονομική οργάνωση. Η εσωτερική δύναμη ένας κράτους σπανίως συμπίπτει με τη λεγόμενη οικονομική ευημερία. Η οικονομική ευημερία, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, φαίνεται να προαναγγέλλει την επικείμενη κατάπτωση του κράτους…» ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Κεντρικό ζήτημα στο Mein Kampf, είναι η εκ νέου ανάδειξη της Γερμανίας σε παγκόσμια δύναμη ως αναγκαία προϋπόθεση για να διεκδικήσει την παγκόσμια κυριαρχία. Ο Χίτλερ ασχολείται μ’ αυτό το θέμα τόσο στον πρώτο (1924) όσο και στον δεύτερο (1926) τόμο του έργου[4]. Στο Mein Kampf, η εξωτερική πολιτική προκύπτει ως αποτέλεσμα της εσωτερικής πολιτικής και έχει δύο στρατηγικούς στόχους. Στόχος πρώτος: Η καταστροφή της Γαλλίας. Η Γαλλία «είναι θανάσιμος εχθρός του Γερμανικού λαού» και έχει ως πάγιο σκοπό «να καταστήσει τη Γερμανία διαμελισμένη και ανήμπορη, ένα συνονθύλευμα από μικρά κράτη». Συνεπώς, ήταν αναγκαία «μια τελευταία δυναμική αναμέτρηση με τη Γαλλία, ένας τελευταίος αποφασιστικός αγώνας… που θα βάλει τέλος στον αιώνιο και ατελέσφορο αγώνα ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία». Στόχος δεύτερος: Η επέκταση στην Ανατολή. Η Γερμανία έχει ανάγκη και δικαίωμα σε «ζωτικό χώρο» και πρέπει να κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος, επεκτεινόμενη στην Ανατολή. • Αρχικά, ορίζεται ο σκοπός της εξωτερικής πολιτικής: «Σήμερα, η εδαφική πολιτική δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στο Καμερούν, αλλά σχεδόν αποκλειστικά στην Ευρώπη… Η Γερμανία πρέπει να επεκταθεί στην Ανατολή, κυρίως, σε βάρος της Ρωσίας». • Στη συνέχεια, προσδιορίζεται το Μέσο. Όπως γράφει στον πρώτο τόμο: «Η απόχτηση νέων εδαφών ήταν δυνατή μόνον στην Ανατολή. Αν θέλουμε γη στην Ευρώπη, μπορούμε να την αποχτήσουμε μόνο σε βάρος της Ρωσίας. Αυτό σημαίνει ότι το νέο Ράιχ πρέπει να βαδίσει εκ νέου το δρόμο των Τευτόνων Ιπποτών και το γερμανικό σπαθί να κερδίσει χώμα για το γερμανικό αλέτρι και ψωμί για το γερμανικό έθνος». • Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο με την άρση της ισχύος της μισητής Συνθήκης των Βερσαλλιών (που «πρέπει να καταργηθεί») και την αποκατάσταση της Γερμανίας στα σύνορα του 1914. Ο Χίτλερ ενδιαφέρεται για το πρώτο και αδιαφορεί για το δεύτερο: «Το αίτημα για την αποκατάσταση των συνόρων του 1914 είναι ένας πολιτικός παραλογισμός με τέτοιες διαστάσεις και συνέπειες που τον κάνουν να φαίνεται ως έγκλημα. Εκτός από το γεγονός ότι το 1914 τα σύνορα του Ράιχ δεν ήταν ούτε πλήρη (με την έννοια ότι δεν αγκάλιαζαν όσους ανήκαν στο γερμανικό έθνος), ούτε λογικά από την άποψη της γεωστρατιωτικής αποτελεσματικότητας. Δεν ήταν το αποτέλεσμα μιας μελετημένης πολιτικής ενεργείας αλλά προσωρινά σύνορα που προέκυψαν από ένα πολιτικό αγώνα ο οποίος δεν είχε τελειώσει… Εξίσου δικαιολογημένα, θα μπορούσε κανείς να διαλέξει κανείς μια άλλη ημερομηνία της γερμανικής ιστορίας και να δηλώσει ότι σκοπός της εξωτερικής πολιτικής είναι η αποκατάσταση των συνθηκών εκείνης της εποχής… Eμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές ξεκινάμε από εκεί που διακόψαμε πριν εξακόσια χρόνια περίπου. Σταματάμε την άσκοπη γερμανική κίνηση προς το νότο και τη δύση και στρέφουμε το βλέμμα μας στη γη της Ανατολής… Αν μιλάμε για ευρωπαϊκή γη σήμερα, δεν μπορούμε παρά να έχουμε πρωταρχικά στο νου μας τη Ρωσία και τα υποτελή σ’ αυτή κράτη που την περιβάλλουν… Οι μεγάλες στέπες στην Ανατολή, μετά την κατάρρευση της Ρωσίας, θα μπορούσαν να καταληφθούν εύκολα χωρίς να κοστίσουν πολύ σε αίμα στην Γερμανία». Το σχέδιο εφαρμόστηκε με ακρίβεια: Η Γαλλία κατακτήθηκε και η Γερμανία επεκτάθηκε στην Ανατολή. Πρώτα καταλήφθηκαν οι γειτονικές χώρες που κατοικούνταν από γερμανόφωνους πληθυσμούς (η Αυστρία, η περιοχή των Σουδητών στην Τσεχοσλοβακία, το δυτικό τμήμα της Πολωνίας και το Ντάντσιχ) και στη συνέχεια η Ρωσία. ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΘΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ Στην εξελικτική πορεία των ανταγωνιστικών κοινωνιών διαφοροποιείται συνεχώς ο «ύψιστος νόμος» που επικαλείται κατά καιρούς η Εξουσιαστική Διεθνής για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της και να ενισχύσει τη θέση της. Η σωτηρία της ιδέας, της φυλής, της πατρίδας, της θρησκείας, του έθνους, του κράτους ή του πολιτισμού και η υπεράσπιση των «βουλήσεων» του Θεού ή της Θείας Πρόνοιας και των «νόμων» της Φύσης ή της ιστορίας από τους αυτο-διορισμένους αποκλειστικούς κατόχους της γνώσης αυτών των «βουλήσεων» και των «νόμων», συνθέτουν μια ατέλειωτη αλυσίδα αφαιρέσεων που «νομιμοποιούν» τις μεμονωμένες δολοφονίες και τις μαζικές ανθρωποθυσίες οι οποίες σηματοδοτούν την παθολογία της εξουσίας. Oι τελετουργικές ανθρωποθυσίες, οι μαζικές εξοντώσεις, τα βασανιστήρια, τα πογκρόμ, οι πυρές της Ιερής Εξέτασης, το Χάνταμαρ, το Νταχάου, το Άουσβιτς και το Γκουλάγκ είναι τυπικά και σταθερά επαναλαμβανόμενα συμπτώματα της εξουσιαστικής σχιζοφρένειας που όλο και πιο γοργά αποσυνθέτει την ανθρώπινη κοινωνία. «Η γoνεoποίηση της εξουσίας και η βρεφoποίηση της κοινωνίας»[5] ήταν και παραμένει ο ιστορικά αμετάλλακτος στόχος όλων των διαχειριστών της «νόμιμης» βίας, ανεξάρτητα από τις πολιτικές και ιδεολογικές ενδυμασίες τους. Προς την κατεύθυνση αυτή, έχουν ήδη γίνει τα πιο αποφασιστικά βήματα, με τη διαμόρφωση ενός νέου τύπου ανθρώπου ο οποίος εσωτερικεύοντας την καθολική κυριαρχία της μισθωτής δουλείας ως μια αδήριτη «αναγκαιότητα» που υπερβαίνει τη θέλησή του, παραιτείται από το δικαίωμά του να δημιουργεί τον κόσμο, την ιστορία και τον εαυτό του, και έτσι μετασχηματίζεται από ενεργός κινητήρια δύναμη της ιστορίας σε παθητικό ενεργούμενό της: «Αυτός ο τύπος ανθρώπου έχει υλοποιηθεί ιστορικά: Είναι ο άνθρωπος της σύγχρονης εποχής είναι ο άνθρωπος της μάζας, ο ικανοποιημένος με την ευτελή του μόρφωση, τις ασήμαντες αρετές του, την ευτυχία που του προκαλεί η μέτρια τοξικομανία του… Είναι ένας άνθρωπος αδύναμος, αφοπλισμένος, ευνουχισμένος, απομονωμένος. Είναι ο άνθρωπος της ψυχρής τεχνολογίας και των κομματιασμένων συναισθημάτων. Είναι ο άνθρωπος που έχει εξοριστεί μέσα στον εαυτό του. Σχιζοειδικός έξω απ’ τους τοίχους του ψυχιατρείου. Σχιζοφρενικός μέσα σ’ αυτούς»[6]. Στον ιστορικό ορίζοντα του ανθρώπου προβάλλει ήδη το φάσμα της στρατοπεδικής κοινωνίας που το πειραματικό της μοντέλο έχει δοκιμαστεί μαζικά με επιτυχία στα εργαστήρια της «ολοκληρωτικής κυριαρχίας» της Εξουσιαστικής Διεθνούς: Με όλο και πιο γοργούς ρυθμούς, η κτηνωδία της οργανωμένης «νόμιμης βίας» προβάλλει ως το αποκρουστικό πρόσωπο μιας «ποιοτικής» αναπαλαίωσης της εξουσίας όπως διαμορφώνονταν στην περίοδο του μεσοπολέμου. Μόνο που «ο φασισμός που θα έλθει δεν θα λέγεται πια φασισμός»[7]. Kάθε πολιτισμός συνθέτει τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν μ’ ένα εντελώς ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο. Και συντίθεται απ’ αυτά. Μέχρι σήμερα, όλοι οι προϋπάρξαντες πολιτισμοί οικοδομούσαν τους Παρθενώνες και τους Γοτθικούς τους υπό την εποπτεία των αρχιτεκτόνων και των καλλιτεχνών τους, για τη δόξα των ανθρώπων ή των θεών τους. Σήμερα, ο «πολιτισμός» οικοδομεί τα δικά του μνημεία (τις φάμπρικες, τις φυλακές, τα ψυχιατρεία, τις φυλακές-ψυχιατρεία, τα Άουσβιτς, τα Γκουλάγκ, τα Γκουαντάναμο και τις συνεχώς διογκούμενες ζώνες φτώχειας) προς δόξα της εξουσίας. Μέχρι σήμερα, όλοι οι προϋπάρξαντες πολιτισμοί ήταν θεμελιωμένοι στην καταπίεση, αλλά μέσα από τη διανοητική τους δημιουργία έθεταν το αίτημα της ελευθερίας και το διατηρούσαν ζωντανό στο φαντασιακό τους σύμπαν. Σήμερα, ο «πολιτισμός» είναι θεμελιωμένος στην καταπίεση και μέσα από την ψυχοδιαλυτική του «δημιουργία» εκμηδενίζει κάθε απελευθερωτικό όραμα, επιβάλλοντας την εσωτερίκευση της δουλείας. Η καθολικοποίηση της κυριαρχίας και η στρατοπεδική κοινωνία, μια επιδίωξη προς την οποία τείνουν οι επιλογές των εξουσιοφρενών παλιάτσων που διαχειρίζονται την εξουσία σε πλανητικό πεδίο, προϋποθέτει την μετάπλαση του ανθρώπου σε Πράγμα. ________________________________________ 1.Michael Biddiss: Father of racist ideology. The social and political thought of Count Gobineau, (Weybright & Talley, N.Υ., 1970), σ. 3. 2.Rh. D. Curtin, The Image of Africa, British ideas and actions, 1780-1850 (London, 1965), σ. 50 3.R. Knox, The Races of Men: A Philosophical Enquire into the Influence of Race over the Destinies of Nations (London, 1862), σ. 50. 4.Ο πρώτος τόμος υπαγορεύτηκε από τον Χίτλερ στον Ες το 1924, κατά τη διάρκεια της κράτησής του στις φυλακές μετά το αποτυχημένο «Πραξικόπημα της Μπυραρίας» (Μόναχο, 1923). Ο δεύτερος τόμος ολοκληρώθηκε το 1926. 5.T. Szasz: Το Δεύτερο Αμάρτημα (Αθήνα, Αβραάμ, 1982), σ. 15 6.R. Jaccard: Η εξορία μέσα μας, (Αθήνα, Χατζηνικολή, 1981), σ. 11. 7.Γ. Λυκιαρδόπουλος: Η έσχατη στράτευση (Αθήνα, Υψιλον, 1985), σ. 66. O ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ (γεν. 1944) είναι ψυχίατρος-νευρολόγος. Διδάκτωρ ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ., με σπουδές στην Κοινωνιολογία. Υπήρξε συνεργάτης πολλών περιοδικών και εφημερίδων, μεταξύ των οποίων και η Ελευθεροτυπία (για 15 χρόνια μέχρι τις 4/2/2002). Συντάκτης της Έκθεσης για τα Ναρκωτικά της Ειδικής Επιτροπής του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (1986) και συγγραφέας 17 βιβλίων με θέμα τη δημόσια υγιεινή, την ψυχιατρική, τα ναρκωτικά, την τρομοκρατία και την ιστορία. http://zenithmag.wordpress.com/2011/12/26/η-ανατομια-του-χιτλερ-μεσα-απο-το-mein-kampf/

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

ΕΝΑ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΠΟΤΙΔΑΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΣΕΣ

Η Ποτίδαια, στη χερσόνησο της Κασσάνδρας, σώθηκε από τους Πέρσες εισβολείς το χειμώνα του 479 π.Χ. χάρη σε ένα... τσουνάμι, υποστηρίζεται σε μελέτη που παρουσιάστηκε σήμερα στις Η.Π.Α. και η οποία προειδοποιεί για το σεισμικό κίνδυνο που υπάρχει στην περιοχή αυτή και για την πιθανότητα να επαναληφθεί το φαινόμενο. Οι νέες γεωλογικές μελέτες αφήνουν να εννοηθεί ότι η περιοχή μπορεί να είναι ευάλωτη σε κάποιο παλιρροϊκό κύμα, εξήγησε ο Κλάους Ράιχερτερ, του Πανεπιστημίου του Άαχεν, ο κυριότερος συγγραφέας της μελέτης. Ο Ηρόδοτος είχε περιγράψει τότε το παράξενο φαινόμενο, την «απόσυρση» της θάλασσας από την Ποτίδαια και τα τεράστια κύματα που ακολούθησαν. Ο Ράιχερτερ και οι συνάδελφοί του επαλήθευσαν την αφήγηση αυτή αναλύοντας δείγματα που έλαβαν από τη χερσόνησο της Κασσάνδρας και τα οποία αποκάλυψαν ενδείξεις ενός θαλάσσιου φαινομένου «μεγάλης ισχύος», όπως τεράστια κύματα. Από τις ανασκαφές που έγιναν επίσης κοντά στην γειτονική, αρχαία πόλη της Μένδης διαπιστώθηκε ότι την εποχή εκείνη σημειώθηκαν πολύ έντονα φυσικά φαινόμενα στην περιοχή. Το ιζηματογενές στρώμα της Μένδης περιέχει όστρακα πολύ παλαιότερης εποχής που πιθανότατα μεταφέρθηκαν εκεί από τα βάθη της θάλασσας, μέσω των τεράστιων παλιρροϊκών κυμάτων. Η ζώνη αυτή δεν περιλαμβάνεται στις δέκα περιοχές της Ελλάδας όπου θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος για δημιουργία τσουνάμι. Ο Ράιχερτερ και η ομάδα του πιστεύουν όμως ότι οι ανακαλύψεις τους δείχνουν πως ο Θερμαϊκός Κόλπος θα πρέπει να ενταχθεί στον κατάλογο των περιοχών αυτών, δεδομένου ότι πρόκειται για μια πυκνοκατοικημένη ζώνη, με πολλές μόνιμες κατοικίες, ξενοδοχεία και εξοχικά σπίτια. Ο ερευνητής θα παρουσιάσει τη μελέτη του στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Σεισμολογίας (SSA) στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_20/04/2012_438489

ΕΠΑΝΕΚΔΙΔΕΤΑΙ Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ

Το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ, Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ, θα εκδοθεί για πρώτη φορά, μετά τον πόλεμο στη Γερμανία, σε μια σχολιασμένη έκδοση που προβλεπόταν αρχικά για το 2015. Όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών της Βαυαρίας, που κατέχει και τα δικαιώματα του διάσημου MEIN KAMPF, η απόφαση ελήφθη, μετά από πολλές συζητήσεις, κυρίως με νομικούς, για να «απομυθοποιηθεί» αυτό το βιβλίο, που συνδυάζει τα αυτοβιογραφικά στοιχεία με τα θεμέλια της ναζιστικής ιδεολογίας. «Θέλουμε να δείξουμε καθαρά, σε ποιο σημείο το βιβλίο αυτό, με τις καταστροφικές συνέπειες, είναι παράλογο», δήλωσε ο Μάρκους Σέντερ σχετικά με το έργο αυτό που αποτέλεσε τη βάση της πολιτικής της γενοκτονίας του Τρίτου Ράιχ. Ο στόχος είναι επίσης να καταστήσουμε όσο το δυνατό «λιγότερο εμπορικά ελκυστική» κάθε μελλοντική έκδοσή του. Μέχρι το 2015, το περιφερειακό κρατίδιο της Βαυαρίας κατείχε τα δικαιώματα για το MEIN KAMPF που γράφτηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη φυλακή το 1924, μετά από μια απόπειρα πραξικοπήματος. Τα δικαιώματα θα πρέπει να περάσουν στο δημόσιο τομέα στα τέλη του 2015, μόλις κλείσουν τα 70 χρόνια μετά το θάνατο του Χίτλερ. Από το 2016 και μετά, θα είναι δυνατή η αναπαραγωγή του βιβλίου χωρίς τη συγκατάθεση του κρατιδίου της Βαυαρίας, εκτός από τις περιπτώσεις της «υποκίνησης φυλετικού μίσους», διευκρίνισε ο Σέντερ. Σημειώνεται ότι η Βαυαρία είχε μέχρι στιγμής μπλοκάρει οποιαδήποτε αναδημοσίευση του συνόλου, ή μέρους, για να αποφευχθεί ενδεχόμενη εκμετάλλευση του κειμένου από νεοναζιστικές ομάδες. Στις αρχές Μαρτίου, ένα περιοδικό που εκδίδεται από τον Βρετανό Πίτερ Μακ Γκι το ZEITUNGSZEUGEN, είχε θελήσει να αναδημοσιεύσει τμήματα του αμφιλεγόμενου βιβλίου, αλλά η γερμανική Δικαιοσύνη είχε απαγορεύσει τη δημοσίευση αυτή, λέγοντας ότι το σχέδιο αυτό θα εξυπηρετούσε τα γραπτά του ίδιου του δικτάτορα. Η πρωτοβουλία του Μακ Γκί είχε προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου στη Γερμανία, Ντίτερ Γκράουμαν, ο οποίος είχε πει ότι «δεν αντιτίθεται σθεναρά στο σχέδιο αυτό». «Το καλύτερο θα ήταν να μην υπάρξει έκδοση, αλλά αν πρέπει να υπάρξει, τότε θα πρέπει να συνοδεύεται από τις παιδαγωγικές παρατηρήσεις των ιστορικών», τόνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο. Ερωτηθείς σήμερα για το σχέδιο του κρατιδίου της Βαυαρίας, το Κεντρικό Συμβούλιο δεν είχε κανένα άμεσο σχόλιο. Περίπου 10 εκατομμύρια αντίτυπα είχαν εκδοθεί στα γερμανικά μέχρι το 1945, σύμφωνα με τον ιστορικό Ιαν Κέρσοου. Από το 1936, Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ είχε γίνει το γαμήλιο δώρο του κράτος προς τα ζευγάρια των νεονύμφων. http://gr.news.yahoo.com/