Μετά την προσωρινή φυλάκισή του το 1977, καθώς και την κατηγορία εναντίον του για το βιασμό μιας κοπέλας και την κράτησή του στον Κορυδαλλό το 1987, η εύθραυστη ψυχολογία του Νικόλα Άσιμου δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα το οποίο δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει. Πολύ γρήγορα οδηγείται στο ψυχιατρείο, αλλά ακόμη και μετά την έξοδό του, η κατάστασή του βαίνει από το κακό στο χειρότερο. Αρνείται να πάρει τα φάρμακα. Ένα φιλικό ζευγάρι αποφασίζει να τον φιλοξενήσει στο σπίτι του κοντά στην οδό Λιοσίων, αλλά δεν μπορεί να τον βοηθήσει. Ο Άσιμος φεύγει και κάνει την πρώτη απόπειρα αυτοκτονίας. Το ζευγάρι ανησυχεί και καλεί τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου με την ελπίδα πως εκείνος ίσως μπορέσει να τον βοηθήσει.
Εκείνος τότε του προτείνει να πάνε μαζί σε ένα παραγωγό με την πρόφαση να βγάλει ο Άσιμος ένα δεύτερο δίσκο. Στην πραγματικότητα η πρόταση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα τέχνασμα για να δώσει στον απελπισμένο Άσιμο κάτι για να «κρατηθεί».Η ιδέα της αυτοκτονίας «τριγυρίζει» στο μυαλό του για ένα χρόνο. Μάλιστα λέγεται πως όταν εξέφρασε για πρώτη φορά τη σκέψη του σε φίλους εκείνοι του είπαν «Εσύ, ρε Νικόλα, θα αυτοκτονήσεις; Ένας μαχητής της ζωής;». Εκείνος απάντησε: «Επειδή είμαι μαχητής θα αυτοκτονήσω όρθιος!». Απομονώνεται στο μαγαζάκι που συνήθιζε να αποκαλεί ΧΩΡΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ στην οδό Καλλιδρομίου και κάθε μέρα αφήνει στο τζάμι ένα σημείωμα που γράφει «Θα περιμένω άλλη μια μέρα». Λέγεται πως κατέγραφε τις τελευταίες 15 μέρες της ζωής του σε ένα ιδιαίτερο ημερολόγιο ψάχνοντας απεγνωσμένα οτιδήποτε θα μπορούσε να τον κρατήσει στη ζωή, αλλά σε όλες τις ημέρες είχε σημειώσει «Χ». Το βράδυ της 16ης Μαρτίου του 1988 έχει πάρει ήδη την απόφασή του και σημειώνει το τελευταίο «Χ» στο ημερολόγιό του. Τηλεφωνεί στο σκηνοθέτη και φίλο του Νίκο Ζερβό. Ο ίδιος σε συνέντευξή του αργότερα θα πει: «Τη βραδιά πριν αυτοκτονήσει με είχε πάρει τηλέφωνο. Μου είπε: “Νίκο Ζερβέ, η κατάρα του Τουτανχαμόν έχει πέσει επάνω μας”. Εγώ του είπα: ‘‘Άσε με βρε Νικόλα να κοιμηθώ, πάρε με αύριο να μου τα πεις’’. Ήταν τρεις η ώρα, όταν πήρε. Μου λέει ‘‘Άκου τι σου λέω, δε θα υπάρξει άλλη φορά’’. Πού να φανταστώ ότι την άλλη μέρα θα τον βρίσκαμε κρεμασμένο»;
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Μαρτίου έδωσε έτσι τέλος στη ζωή του ο τραγικός ήρωας των Εξαρχείων. Κρεμάστηκε με ένα σχοινί μέσα στο σπίτι του. Το πτώμα του βρήκε η καλή του φίλη Λίτσα Περράκη. Στον ίδιο χώρο βρέθηκαν και τα τελευταία χειρόγραφα σημειώματα του Άσιμου. Ένα από αυτά απευθυνόταν στον ιδιοκτήτη από τον οποίο νοίκιαζε το μαγαζί στην Καλλιδρομίου: «Συγγνώμη, ρε Νίκο, που δε σου άδειασα νωρίτερα τη γωνιά, αλλά ως και ο θάνατος δε με ήθελε».
http://www.mixanitouxronou.gr/blog/2012/03/16/417-asimosnikolas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου