Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΙΑΝΙΔΗΣ

Ο κύριος Πιανίδης, ο διάσημος πιανίστας, θα έδινε ένα ρεσιτάλ πιάνου, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Έτσι στις 13 κάποιου μήνα στη μεγάλη αίθουσα του δημαρχείου τοποθετήθηκε ένα μεγάλο πιάνο. Το ρεσιτάλ θα άρχιζε στις 6:00 μ.μ. ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται από τις 5. Στις 5:30 η αίθουσα είχε γεμίζει και στις 6 έκλεισαν οι πόρτες του δημαρχείου. Όλοι τώρα περίμεναν τον κύριο Πιανίδη. Μα η ώρα περνούσε. Οι δείκτες του ρολογιού έδειξαν 6:15, μετά 6:30 και αργότερα 6:45, μα ο κύριος Πιανίδης πουθενά. Το πλήθος ετοιμαζόταν να φύγει βλέποντας αυτή την αργοπορία. Ξαφνικά όμως κάποιος από το πλήθος, ο κύριος Πλακατζίδης, ανέβηκε στη σκηνή, κάθισε στο πιάνο και άρχισε να παίζει ένα χαρούμενο βαλς. Σιγά-σιγά, η αίθουσα γέμισε ζευγάρια που χόρευαν χαρούμενα. Και η ώρα περνούσε.
Τελικά κατά τις 9:00, ο κύριος Πιανίδης που είχε αποκοιμηθεί στο καμαρίνι του, και άλλωστε και αυτός ήταν ο λόγος της αργοπορίας του, ξύπνησε και βρήκε καμαρωτός στη σκηνή. Μα όταν είδε τι συνέβαινε στην αίθουσα έμεινε μαρμαρωμένος. Οι άνθρωποι μόλις τον είδαν κάθισαν στις θέσεις τους. Ο κύριος Πιανίδης άρχισε να παίζει πιάνο. Όμως κανείς δεν τον άκουγε. Όλοι κουρασμένοι απ’ το χορό είχαν αποκοιμηθεί στις θέσεις τους.

Κατερίνα Μάτσου


- Έχει δημοσιευθεί στη μαθητική εφημερίδα ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙΑ ΣΤΑ ΘΡΑΝΙΑ, Μάιος 1989, που ετοίμαζε το Β3 τμήμα του 4ου Γυμνασίου Κοζάνης.